چرا خیال‌بافی گوگل را دوست دارم؟

۴ دی ۱۳۹۷ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۲ دقیقه

دیشب، گوگل حسابی خیال‌بافی کرد و به حاضرین قول یک تجربه‌ی ناب واقعیت مجازی را داد. به زبان آدمیزاد، این ابرقدرت دنیای جست‌وجو، پلتفرمی را برای واقعیت مجازی معرفی کرده که من تلویحا از آن به‌عنوان «خیال‌ بافی» (Daydream) یاد می‌کنم. پلتفرم گوگل، برعکس بسیاری از پروژه‌های مشابه، کاملا به حضور تلفن هوشمند وابسته است. گوگل مسیر درستی را در پیش گرفته. اما چرا؟ در ادامه بیشتر توضیح می‌دهم.

        ‌

واقعیت مجازی هنوز همچون نوزادی زودرس است؛ گجت‌های مربوط به آن هم، درست‌وحسابی به دست مردم نرسیده و باید در آزمایشگاه‌های شرکت‌های بزرگ (زیر دستگاه) سراغشان را گرفت! خود صاحبان تکنولوژی هم همچنان درگیر حل معماهای فلسفی پیاده‌سازی دنیای مجازی هستند. پیچیده‌ترین معماها، گاه ساده‌ترین پاسخ‌ها را می‌طلبند.

دی دریم Daydream

گاهی راه‌حل پرسشی که سال‌ها در پی پاسخ‌اش هستیم، پیوسته همراه ماست: درست مثل رگ گردن، درست مثل تلفن همراه.

پایه و اساس پلتفرم Daydream، تلفن هوشمند است. ما شب و روز، یکی از پیچیده‌ترین و درعین‌حال کوچک‌ترین ساخته‌های بشر را همراه خود داریم. ماشینی پردازشگر که همه کار می‌شود با آن کرد و همه‌جا می‌شود با آن رفت. گوگل فکر می‌کند که برای جهش به فاز بعدی تعامل با ماشین‌ها و تحقق دنیای مجازی، لازم نیست پله‌های تکنولوژی را ده‌تا یکی طی کرد. راه‌حل گوگل ساده است: گوشی‌تان را داخل یک پلتفرم مناسب قرار بدهید و با بهره بردن از پتانسیل‌های موجود در تلفن هوشمندتان، دنیای مجازی را تجربه کنید. این شرکت می‌گوید این تجربه‌ی مجازی چیزی از دنیای مجازی HTC Vive و Oculus Rift‌ کم ندارد. با این تفاوت که آن‌ها به سیستم‌های کامپیوتری قدرتمند نیاز دارند و پلتفرم گوگل به گوشی داخل جیب‌تان.

چندی پیش مطلبی نوشتم و در آن دستاوردهای تکنولوژی را به قطعات دومینو تشبیه کردم. لازمه‌ی پیشروی موفق قطعات دومینو، خیزش قطعه-به-قطعه‌ی آن است؛ این‌که از پتانسیل هر قطعه به بهترین شکل استفاده شود و از آن به‌عنوان عاملی تعیین‌کننده در مسیر روبه‌جلو بهره گرفته شود. تلفن هوشمند، کلیدی‌ترین قطعه‌ی این مرحله از دومینوی مسیر تکنولوژی است؛ گوگل نمی‌خواهد آن را نادیده بگیرد.

پلتفرم خیال‌بافی گوگل، ساده و واقع‌گرایانه است؛ راه‌حلی قطعی برای سوال فلسفی ما در موضوع واقعیت مجازی. از دید من این رویکرد گوگل تحسین‌برانگیز است.

‌‌‌‌

پی‌نوشت ۱: خیال‌بافی گوگل با کاردستی مقوایی شروع شد! «کاردبورد» (Cardboard) را که به‌یاد دارید؟  اگر نه، بررسی اجمالی ما از کاردبورد را بخوانید.

پی‌نوشت ۲: هدست واقعیت مجازی Samsung Gear VR هم با رویکردی مشابه گوگل در سال ۲۰۱۵ عرضه شد. برای کار با این گجت باید اسمارتفون‌تان را داخل دستگاه قرار دهید. سامسونگ به‌خاطر حضور پرقدرتش در بازار تلفن‌های هوشمند، برای ورود به حوزه‌ی VR از برگ برنده‌اش بهترین بهره را می‌برد.

پی‌نوشت ۳: هدست‌های واقعیت مجازی HTC Vive و Oculus Rift‌، اصطلاحا مبتنی بر PC هستند و از آن‌جایی‌که به قدرت گرافیکی و پردازشی خارجی نیاز دارند، هزینه‌ی زیادی را روی دست کاربر می‌گذارند.

‌‌‌

برچسب‌ها :
دیدگاه شما

۳ دیدگاه
  1. Avatar پیام

    عالی …
    حرف نداره

  2. Avatar امیرحسین جلال حسینی

    سلام دوستان عزیز در دیجیکالا
    خواستم بگم گوگل غول دنیای جستجو نیست و خیلی فراتر از اونه!
    با سپاس

  3. Avatar رضا

    بنظر من این رویه تا دو الی سه سال آینده خوبه ولی بعد از اون باید با موبایل خداحافظی کرد و کم کم وارد دنیای گجتهای پوشیدنی شد
    شاید اون موقع راه پیموده شده مایکرو روی هلولنز خیلی بیشتر جذاب باشه چرا که بجای دیدن یک فیلم یا محتوای سه بعدی یا ۳۶۰ درجه که کاربر نمیتونه خودش در محیط طبیعی حرکت کنه در هلولنز میشه علاوه بر تعامل مستقیم با محیط اطراف تصاویر هلوگرافیک رو هم در تعامل با همون محیط دید و با اونها ارتباط برقرار کرد بنظرمن اون راه درست تری هست که داره طی میشه

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه