سونی اریکسون Vivaz؛ مرد عوضی دنیای گوشی‌ها!
«سونی اریکسون ویواز» (Sony Ericsson Vivaz) در سال ۲۰۱۰ یعنی کمتر از ده سال پیش معرفی شد. در دنیای تکنولوژی این مدت برای این که یک گوشی به موزه گجت‌های رترو وارد شود کاملا کافی است، هر چند سونی اریکسون ویواز از همان ابتدای معرفی هم دچار نوعی اختلال شخصیت دوگانه بود که آن را به گجتی مدرن با تفکری قدیمی تبدیل می‌کرد!
ویواز در نگاه اول یک گوشی مدرن و زیبا با امکانات بسیار خوب در زمینه‌ی عکاسی، فیلمبرداری و مالتی‌مدیا بود ولی گویی مغز آن را با مغز یک گوشی پیرتر عوض کرده بودند. سونی اریکسون ویواز در زمانی که دوران شکوفایی اندروید و iOS آغاز شده بود، هنوز از سیستم‌عامل سیمبین استفاده می‌کرد که حداقل سه سال از زمان اوج کارایی آن می‌گذشت.
شخصیت دو گانه ویواز به نوع دیگری در طراحی آن هم بازتاب داشت. خیلی‌ها ممکن بود با دیدن این گوشی آن را با یک دوربین کامپکت سایبرشات اشتباه بگیرند. لبه‌های منحنی برای قرار گرفتن راحت در دست، دو دکمه‌ی اختصاصی برای عکاسی و فیلمبرداری روی لبه‌ی سمت راست و حضور پر رنگ لنز و فلش همراه با کلمه‌ی HD در پشت گوشی تاکید ویواز را بر امکانات عکاسی و فیلمبرداری نشان می‌داد.
هدف سونی هم چیزی غیر این نبود. کافی است نگاهی به ویدیوی زیر که یکی از تبلیغات تلویزیونی سونی اریکسون ویواز است بیندازید تا متوجه این موضوع بشوید.
- سونی اریکسون ویواز - تبلیغ اول
- سونی اریکسون ویواز - تبلیغ دوم
سونی اریکسون ویواز به یک دوربین عکاسی ۸.۱ مگاپیکسلی مجهز بود که نسبت به زمان خود امکانات و قابلیت‌های خوبی را از جمله عکاسی پانوراما، انتخاب نقطه فوکوس، تشخیص لبخند و… ارائه می‌کرد. دوربین ویواز همان‌طور که سونی با قلم درشت در پشت گوشی نوشته بود توان فیلمبرداری با کیفیت HD را هم داشت. البته سطح کیفیت عکس‌ها و فیلم‌های سونی اریکسون ویواز پایین‌تر از انتظاری بود که از آن می‌رفت.
صفحه نمایش لمسی ۳.۲ اینچی ویواز با رزولوشن ۳۶۰ در ۶۴۰ پیکسل از تکنولوژی مقاومتی استفاده می‌کرد که چندان مناسب اپلیکیشن‌های مدرن نبود و مشکلاتی هم داشت. از سایر مشخصات سونی اریکسون ویواز می‌توان به پردازنده‌ی ۷۲۰ مگاهرتز، پردازنده‌ی گرافیکی PowerVR SGX530، سنسور شتاب‌سنج، ۲۵۶ مگابایت رم، ۷۵ مگابایت حافظه‌ی داخلی و پشتیبانی از مموری کارت تا حجم ۳۲ گیگابایت اشاره کرد.
ویواز با ابعادی معادل ۱۰۷ در ۵۲ در ۱۲.۵ میلی‌متر، وزنی برابر با تنها ۹۷ گرم وزن و چهار رنگ مشکی، نقره‌ای، آبی و قرمز، یک گوشی سبک، خوش‌دست و شیک بود. بعدها نسخه‌ی دیگری از این گوشی به نام سونی اریکسون ویواز پرو هم تولید شد که به یک کیبورد کامل کشویی مجهز بود ولی دوربین ۵.۱ مگاپیکسلی داشت.
هی یادش بخیر عجب گوشی خوبی بود من گوشی بلوتوث چینی داشتم یه ماه دستم بود با ویواز دسته دوم عوض کردم بعد برادرم گوشی رو برد فروخت ۲۵۰ هزار تومن عکاسی باهاش محشر بود