این فیلم ۱۶+ بود!
چند روز پیش برای تماشای فیلم “لانتوری” راهی سینمایی در مرکز شهر شدیم. نمی‌خواهم از فیلم صحبت کنم، قصدم صحبت راجع به خود سینما است. از آنجایی که قبل از تماشای این فیلم درباره آن تحقیق کرده بودیم و می‌دانستیم با یک فیلم خشن و پرتنش با کلی صحنه‌های دلهره‌آور طرف هستیم، کلی انرژی جمع کردیم و وارد سالن سینما شدیم. کاری نداریم که تا چند دقیقه بعد از شروع فیلم هنوز مردم وارد سالن می‌شدند و قدم‌زنان دنبال صندلی خود می‌گشتند و باهم حرف می‌زدند، چیزی که باعث تعجب و ناراحتی ما شد حضور چند کودک در سالن بود. در حالی که در تمام تبلیغات و پوسترهای فیلم، علامت ۱۶+ به‌وضوح دیده میشد. پدر گرامی، مادر مهربان، دوست عزیز، تماشای هر فیلمی در سینما به معنی یک تفریح بعد از ظهری سالم در کنار خانواده نیست. وقتی اعلام می‌شود که این فیلم برای افراد زیر ۱۶ سال مناسب نیست، حتما محتوایی در آن وجود دارد که کودک شما نباید آن را ببیند. چرا که هم برای خود کودک مضر است و هم سر رفتن حوصله کودک شما و سر و صدایی که در سالن ساکت سینما تولید می‌کند برای دیگران آزاردهنده و اعصاب خرد کن است.
انگار تا زمانی که تنبیه و جریمه‌ای در کار نباشد ما عادت نکردیم به علایم هشداردهنده توجه کنیم. چطور وقتی تابلوی پارک ممنوع را می‌بینید زیر آن پارک نمی‌کنید یا در اتوبان‌هایی که دوربین ثبت سرعت دارند بالاتر از سرعت مجاز رانندگی نمی‌کنید؟ چون جریمه می‌شوید. چرا برای آرام شدن درد نوزادها به آن‌ها قرص استامینوفن کدئین نمی‌دهیم؟ چون می‌تواند باعث مرگ آن‌ها بشود. ولی وقتی علامت ۱۶+ یا ۱۸+ را در کنار نام یک فیلم یا حتی بازی کامپیوتری می‌بینیم، فکر می‌کنیم کسی با ما خصومت شخصی یا شوخی داشته یا قصد داشته فروش فیلم خود را بالا ببرد که از این علامت استفاده کرده است. باور کنید دیدن چنین فیلم‌هایی برای کودکان آثار منفی کوتاه یا بلند مدت خواهد داشت. شاید بهتر باشد مثل پلیس‌های راهنمایی و رانندگی، نوعی پلیس سینمایی هم درست کنیم که از ورود بچه‌ها به سالن چنین فیلم‌هایی جلوگیری کرده و پدران و مادرانشان را جریمه کنند. یا شاید هم مقصر سازندگان و مبلغان این فیلم‌ها باشند که به‌وضوح و با جدیت به موضوع رده سنی نمی‌پردازند. در هر صورت ما نه می‌خواهیم دنبال مقصر باشیم و نه در مقامی هستیم که دیگران را نقد کنیم، اما پدر و مادر گرامی امروزی، لطفا، خواهشا کودکان خود را برای تفریح به دیدن فیلم‌های + فلان عدد نبرید.
حس کنجکاوی ! 🙂
اقا دلت خوشه ها! فیلم که فیلمه.من که ۲۸ سالمه بعضی اوقات میبینم ماشین جلویی بچش از پنجره تا کمر بیرونه! خونواده ها اگه میخواستن توجه کنن که حال و روز ما این نبود…طرف انگار بچشو از سر راه آورده.حالا فیلم دیدن به کنار! با گفتن من و شما هم توجه نمیکنن.همه چیز برمیگرده به خونواده و محیط خونه و وراثت…! نمیخوام بگم که چرا این شکلی پست میذارینا.پستتون قشنگ بود.فقط میخوام بگم خیلی اوضاع تاسف آورتر از این حرفاست
عالی بود. و به نظر من چشم پوشی والدین از دیدن یک فیلم در شرایطی که مسئولیت بچه دار شدن را پذیرفته اند,از دیدن فیلمی که برای روح و روان کودک بسیار مخرب و برای اعصاب سایرین در سینما ازاردهنده است, مهم تر میباشد. ????
کاملا درسته
متاسفانههفته پیش که برای دیدن لانتوری رفته بودم وقتی فیلم تموم شد فقط داشتم تاسف میخوردم به حال کسایی که با بچه های ۸-۹ ساله اومده بودن
صدای گریه و حرف زدنشون که اذیت کننده برای بقیه بود به کنار اثر فیلم روشون میتونه فاجعه باشه! یه بچه برداشتش از فیلمی که مخصوص یه بزرگساله کاملا متفاوته
حالا باز خوبه روی این فیلم برچسب ۱۶+ رو زدن (که البته به نظرم باید ۱۸+ میخورد) با اینکه بازم عده ای با بچه اومده بودن اما خوب بعضی ها هم رعایت کردن ولی چند تا فیلم دیگه هم بودن که به نظرم باید اینا هم بر چسب میخوردن! از جمله فیلم دراکولا! واقعا مصرف مواد تو این فیلم به طرز مسخره ای عادی جلوه داده میشد و به نظرم باید یه رنج سنی تعیین میشد! چون حداقل تو اون سانس که من بودم اکثرا بچه سال بودن و میدیدم که بعد از سینما این جمله هی تکرار میشد بینشون “بریم یه دود بگیریم” !
با سلام
کاملاً موافقم با موضوع، و ممنون از آقای رضایی.
فقط لحن یه مقدار تند بود ؛)
بیشتر از والدین تقصیر صاحب سینماست که به خاطر درآمد از این مسئله چشم پوشی میکنن