غول هیتلر، پدر هواپیماهای ترابری نظامی امروزی

نازی‌ها در زمان خود انواع‌واقسام فناوری‌های نظامی عجیب‌وغریب را ساختند و «مسرشمیت-۳۲۳ غول‌پیکر» (Messerschmitt Me 323 Giant) بدون شک یکی از بزرگ‌ترین آن‌ها بود. این غول شش‌موتوره، که طول بال‌هایش به ۵۵ متر می‌رسید و توان حمل ۴۷ تن بار را داشت، قطعا یک دست‌آورد حیرت‌انگیز در حمل‌ونقل هوایی محسوب می‌شد. درب‌هایی که در دماغه‌اش تعبیه شده بودند به آن اجازه می‌دادند که تانک‌ها، توپ‌خانه‌ها و سربازها را تا فاصله‌ی هزار کیلومتری جابه‌جا کند. اما این هواپیما بیش‌تر شبیه یک فیل پرنده‌ی بزرگ و آهسته بود. مسرشمیت-۳۲۳ پاسخی به این پرسش آلمانی‌ها بود که از ابتدای جنگ ذهن آن‌ها را درگیر خود کرده بود: چه‌طور می‌توان چند تانک، سرباز و توپ‌خانه را برای تصرف لندن از «کانال مانش» عبور داد؟

بر اساس توضیحات «تایلر روگووی» (Tyler Rogoway) در «فاکس‌ترات آلفا» (Foxtrot Alpha)، «نیروی هوایی آلمان نازی» در سال ۱۹۴۰ به دو تولیدکننده‌ی هواپیمای خود، یعنی «یونکرس» (Junkers) و «مسرشمیت» (Messerschmitt)، چهارده روز فرصت داد تا بتوانند طرحی برای یک هواپیما ارایه دهند که توانایی حمل افراد و تجهیزات لازم برای تصرف لندن را داشته باشد. یونکرس نتوانست طرحی عملی ارایه دهد و در نهایت هدایت این پروژه به مسرشمیت واگذار شد، پروژه‌ای که در نهایت تبدیل شد به «مسرشمیت-۳۲۱». اگرچه نقشه‌ی آلمانی‌ها برای حمله به بریتانیا، که به «عملیات شیر دریایی» (Operation Sea Lion) معروف بود، در نهایت لغو شد اما این هواپیما در عملیات‌های بسیاری در «جبهه‌ی شرقی» شرکت داشت.

درب قسمت بار مسرشمیت ۳۲۳ در قسمت جلو قرار داشت و تانک‌ها می‌توانستند از آن وارد شوند

این هواپیمای باری غول‌آسا پر از ایرادات ریزودرشت بود. با این حال، استفاده از آن در روسیه موفقیتی نسبی به همراه داشت. در سال ۱۹۴۱، خلبانان آلمانی درخواست کردند که هواپیمایی بهتر از مسرشمیت-۳۲۱ در اختیارشان قرار بگیرد. تنها ۲۰۰ فروند از این هواپیما ساخته شده بود و در حالی که تعدادی از آن‌ها اوراق شده بودند، چند فروند ارتقا پیدا کرده و تبدیل شدند به هواپیمایی که بعدها مسرشمیت-۳۲۳ نام گرفت. به گزارش «دیلی میل» (Daily Mail)، این هواپیما بزرگ‌ترین هواپیمای حمل‌ونقل جنگ جهانی دوم محسوب می‌شد.

متن زیر از گزارش فاکس‌ترات آلفا گرفته شده:

پیکربندی نهایی مسرشمیت-۳۲۳، یک قسمت ساخته‌شده از چوب و پارچه داشت که بین دو بال و در مرکز بدنه نصب شده بود. بدنه هم از یک اسکلت فلزی استوانه‌ای با ستون‌های چوبی و پوششی از پارچه ساخته شده بود. کابین خلبان بالای دماغه‌ی پیازی شکل هواپیما قرار داشت و به شکل یک درب تاشو طراحی شده بود که به آن امکان بارگیری و تخلیه‌ی محموله‌های عظیم‌الجثه را می‌داد. قسمت بار این هواپیما، با ‍۱۱ متر طول، ۳ متر عرض و ۳ متر ارتفاع، در زمان خود بسیار جادار بود. این ابعاد کمابیش با ظرفیت قسمت بار اولین نسل هواپیماهای «سی-۱۳۰» (C-130) برابری می‌کرد. با توجه به همه‌ی این‌ها، مسرشمیت-۳۲۳ می‌توانست طیف گسترده‌ای از اقلام را جابه‌جا کند. برای مثال، این هواپیما می‌توانست یک جفت کامیون ۴-تنی یا ۵۲ بشکه‌ی سوخت یا ۱۳۰ سرباز کاملا مجهز را جابه‌جا کند.

این هواپیما برای دفاع از خود مجهز به چند مسلسل بود

اما اینکه مسرشمیت-۳۲۳ می‌توانست حجم عظیمی از بار را حمل کند، بدان معنا نبود که می‌توانست این کار را سریع انجام دهد. حداکثر سرعت این هواپیما در سطح دریا رقم ناچیز ۲۱۷ کیلومتربرساعت بود، رقمی که با افزایش ارتفاع این هواپیما کاهش هم پیدا می‌کرد. البته با جایگزین کردن ملخک چوبی در نمونه‌های اولیه با ملخک فلزی در نمونه‌های بعدی، وضع کمی بهتر شد. در بیش‌تر ماموریت‌ها از خدمه‌ای پنج‌نفره استفاده می‌شد که شامل دو خلبان، دو مهندس و یک بی‌سیم‌چی بود.

مسرشمیت ۳۲۳ در حال انتقال سربازان زخمی

هنگام پرواز بر فراز مناطق پرخطر، بی‌سیم‌چی و مهندسان می‌توانستند هدایت سه عدد از مسلسل‌های «ام جی ۱۳۱» (MG 131) تعبیه‌شده در هواپیما را بر عهده بگیرند. البته در ماموریت‌های پرخطر، چند سرباز خدمه را هم‌راهی می‌کردند تا در عین حال که تمرکز خدمه روی هدایت هواپیما بود، از پنج اسلحه‌ی هواپیما برای مبارزه با جنگنده‌های متفقین استفاده کنند. پنج مسلسل ۱۲.۹ میلی‌متری این هواپیما روی باله‌های بالایی، دماغه و دم‌اش قرار گرفته بودند.

این هواپیما بسیار بزرگ و سنگین بود و سرعت پرواز بسیار کمی داشت

شاید بپرسید، با این همه تعاریف، مسرشمیت-۳۲۳ چه عمل‌کردی را در میدان جنگ از خود به نمایش گذاشت؟ باید گفت که نمایش این هواپیما چندان امیدوارکننده نبود. در سال ۱۹۴۳، به علت تراکم بالای کشتی‌های متفقین در مسیرهای دریایی، ناوگانی از این هواپیمای غول‌پیکر برای رساندن تدارکات به سربازان آلمانی در تونس اعزام شد. اما هیتلر مرتکب اشتباه بزرگی شد، چون مسلما چنان هدف غول‌آسایی که با سرعت ۲۱۷ کیلومتربرساعت پرواز می‌کرد راه‌حل خوبی نبود. البته مسرشمیت برای دفاع از خود مجهز به چند مسلسل بود و چند جنگنده‌ی آلمانی هم از آن پشتیانی می‌کردند. اما این‌ها در تاریخ ۲۲ آوریل سال ۱۹۴۳ به کار آلمانی‌ها نیامدند. به گزارش وب‌سایت «جنگ جهانی دوم امروز» (World War II Today)، از ۲۷ فروند مسرشمیتی که در آن روز سعی داشتند از سیسیلی به تونس پرواز کنند، ۲۲ فروند در دریای مدیترانه منهدم شدند.

قسمت بار این هواپیما نسبت به زمان خود بسیار جادار و بزرگ بود

خبر خوب این بود که ۷۰ سال بعد این هواپیماهای سقوط‌کرده به محل‌های زیبایی برای غواصی تبدیل شدند. اما خبر بد، به گزارش فاکسترات آلفا، این بود که خسارات وارده به این ناوگان آن‌قدر زیاد بود که با شروع تابستان سال ۱۹۴۴، هیچ‌کدام دیگر قادر به پرواز نبودند. هیچ مسرشمیت-۳۲۳ سالمی از آن دوران باقی نمانده اما بال اصلی یکی از آن‌ها در موزه‌ی نیروی هوایی آلمان به نمایش گذاشته شده است.

منبع: Business Insider