مارمولک‌های اسیر در کهربا از زندگی در ۱۰۰ میلیون سال پیش خبر می‌دهند
صد میلیون سال پیش جنگل‌های استوایی دوران کرتاسه محل حکمرانی خزندگان غول‌پیکر و جانوران پرنده‌ی عظیم بودند. گیاهان گلدار هم تازه سر و کله‌شان پیدا شده بود و حشرات بزرگ جثه دور و بر آن‌ها زندگی می‌کردند. ولی همان زمان مارمولک‌های خیلی کوچکی هم وجود داشتند که تا به حال اطلاعات خیلی کمی از آن‌ها داشتیم. مارمولک‌هایی که نتوانسته بودیم فسیل‌های زیادی از آن‌ها پیدا کنیم. ولی حالا دانشمندانی که در موزه‌ی تاریخ طبیعی آمریکا کهرباهای باقی مانده از دوران باستان را بررسی می‌کردند، توانستند در آن‌ها دهها مارمولک خیلی کوچک پیدا کنند. مارمولک‌هایی که از ۱۰۰ میلیون سال پیش در کهربا اسیر شده‌اند.
این مارمولک‌ها از ۱۰۰ میلیون سال پیش در صمغ ترشح شده از درختان سوزنی برگ باستانی گیر کرده‌اند و به طرز اعجاب آوری سالم مانده‌اند. در این کهرباها به خوبی می‌توان بدن مارمولک‌ها شامل پنجه‌ها،استخوان‌ها و دندان‌هایشان را تشخیص داد. این فسیل‌ها به دانشمندان اطلاعات خیلی خوبی از زندگی موجودات کوچک دوران کرتاسه‌ی میانی می‌دهد.
در واقع باید گفت که این فسیل‌ها چند دهه‌ی پیش در میانمار کشف شده بودند. ولی تا به حال دست کلکسیون‌داران خصوصی بودند و اخیرا به موزه‌ی تاریخ طبیعی آمریکا اهدا شدند. دانشمندان با استفاده از سی‌تی اسکن، بدون آسیب رساندن به قطرات کهربا توانستند شکل سه بعدی مارمولک‌ها را بدست آورند.
آن‌طور که در مجله‌ی ساینس ادونسز منتشر شده، بعضی از این مارمولک‌ها خیلی به مارمولک‌های امروزی شبیه هستند و بعضی از آن‌ها ویژگی‌های خزندگان قدیمی و جدید را دارند. در این فسیل‌ها می‌توان قدیمی‌ترین خویشاوند آفتاب‌پرست‌های امروزی را دید. در کل این فسیل‌ها به ما اطلاعات خوبی از تاریخ تکامل مارمولک‌ها می‌دهند.
بیشتر فسیل‌هایی که برای میلیون‌ها سال در طبیعت باقی می‌مانند و ما آن‌ها را می‌بینیم، از جانوران بزرگ جثه مثل دایناسورها و ماموت‌ها هستند. ولی جانوران کوچکی مثل مارمولک‌ها به دلیل استخوان‌های ظریفی که دارند خیلی زود از بین می‌روند. به همین دلیل است که فسیل‌های موجود در این کهرباها این‌قدر برای ما اهمیت دارند.
منبع: ScienceMag ،Smithsonian
مثل فیلم پارک ژوراسیک دی ان ای شون سالم نمونده؟ یا خون دایناسور تو شکمشون پیدا نشده که بشه کلونی کرد؟ دی
با سپاس از جناب مومن زاده به خاطر مطلب با ارزششان؛ و دو نکته کوچک، اول اینکه کرتاسه سومین دوره از دوران سنوزوئیک است و خود کرتاسه، دوران محسوب نمی شود. دوم آنکه واقعیت این است که بخش بسیار مهمی از فسیل های موجود در طبیعت مربوط به موجودات بسیار ریز و میکروسکوپی به ویژه از خانواده روزنبران یا فورامینی فرها بوده و موجودات غول پیکر فراوانی بسیار کمتری دارند، ولی به راحتی یافت و مشاهده می شوند. با پوزش و تشکر.
اصلاح می کنم که در نظر قبلی من در بالا، دوران مزوزوئیک به جای سنوزوئیک صحیح است، سپاسگزارم.
ممنون دوست عزیز آفرین به اطلاعاتتون احسنت.کاش همه بجای مطالعه در چند زمینه روی یه موضوع تمرکز کنیم