IBM Simon؛ گوشی هوشمندی که ۱۵ سال زود متولد شد!

خیلی‌ها فکر می‌کنند نوکیا اولین گوشی هوشمند جهان را ساخته است. یا اگر از آن‌ها بپرسید اولین گوشی هوشمند تمام لمسی کدام بود، احتمالا خواهند گفت آیفون. ولی در واقع اولین گوشی هوشمند تاریخ، گجتی آجر مانند به نام «آی‌بی‌ام سایمون» (IBM Simon) بوده است. سایمون در کمال تعجب لقب اولین گوشی هوشمند تمام لمسی دنیا را هم از آن خود می‌کند! در این مطلب از سری مطالب موزه گجت‌های رتروی دیجی‌کالا مگ مهمان این گوشی هوشمند پیشکسوت خواهیم بود.

در دهه‌ی هشتاد میلادی سرویس‌هایی مانند ایمیل، وُیس‌میل و فکس در حال رواج پیدا کردن بود. ولی برای استفاده از هر کدام از آن‌ها نیاز به یک دستگاه مجزای چندین کیلویی داشتید. در آن دوران داشتن یک دستگاه واحد که بتواند تمام این کارها را انجام دهد، به تنهایی یک رویا محسوب می‌شد؛ چه برسد به این که بتوانید آن را همراه خود هم داشته باشید.

تعجب نکنید، ما از زمانی صحبت می‌کنیم که هنوز لپتاپ‌ها هم درست‌وحسابی پا به عرصه‌ی وجود نگذاشته بودند. برای این که تصور بهتری از آن چه گفتیم داشته باشید، پیشنهاد می‌کنیم ویدیوی کوتاه زیر را نگاه کنید.

داستان ساخت اولین گوشی هوشمند جهان به اوایل دهه‌ی نود میلادی برمی‌گردد؛ یعنی زمانی که اولین نمونه‌های «دستیار شخصی دیجیتال» یا PDA پدید آمد. در آن زمان گوشی‌های موبایل به هیچ وجه هوشمند نبودند، و PDAها هم قابلیت‌های کامل یک گوشی موبایل را نداشتند.

در همین حال که شرکت‌ها مشغول تلاش برای رسیدن به ترکیبی مناسبی از قابلیت‌های یک کامپیوتر و امکانات ارتباطی بودند، IBM به نمونه‌ی اولیه‌ی یک گوشی هوشمند رسیده بود. این گجت برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ میلادی در نمایشگاهی به نام «کدکس» (CODEX) به نمایش درآمد و دو سال بعد با نام سایمون به بازار عرضه شد.

البته در آن زمان هنوز واژه‌ی گوشی هوشمند یا اسمارتفون به وجود نیامده بود؛ به همین دلیل IBM از لقب «دستگاه ارتباطی شخصی» (Personal Communicator) برای سایمون استفاده کرد.

بدون شک آی‌بی‌ام سایمون در مقایسه با استانداردهای امروزی حتی روی نیمکت ذخیره‌ها هم جایی ندارد، ولی باید بپذیریم این گجت سال‌ها از زمان خود جلوتر بوده است.

سایمون به یک صفحه‌نمایش ۴.۷ اینچی LCD تک‌رنگ لمسی با رزولوشن ۲۹۳ در ۱۶۰ پیکسل مجهز بود. با توجه به مقاومتی بودن صفحه‌نمایش سایمون، همراه آن یک قلم (استایلوس) هم عرضه می‌شد. اگر زور بازویی خوبی داشتید می‌توانستید از انگشت هم استفاده کنید، ولی امیدواریم از سایمون انتظار پشتیبانی از مالتی‌تاچ را نداشته باشید.

در ویدیوی جالب زیر می‌توانید استفاده از سایمون را در عمل ببینید. فراموش نکنید این ویدیو در سال ۲۰۱۱ ضبط شده است؛ پس از شنیدن جمله‌ی آخر عصبانی نشوید!

سایمون علاوه بر قابلیت‌های یک گوشی موبایل، امکاناتی نظیر ارسال و دریافت ایمیل، فکس و اسناد را هم به شما می‌داد. نکته‌ی جالب این که IBM با توجه به پوشش کم و قیمت بالای استفاده از شبکه‌های موبایل در دهه‌ی نود، امکان استفاده از سایمون با خط تلفن ثابت را هم فراهم کرده بود.

همچنین مجموعه‌ای از ابزارهای کاربردی نظیر تقویم، ساعت، دفترچه یادداشت، دفتر تلفن و امکان برنامه‌ریزی برای ملاقات‌ها هم به صورت پیش‌فرض روی سایمون قرار داشت. شاید باور نکنید ولی سایمون حتی امکان نصب اپلیکیشن‌های جدید را هم داشته است. البته به شرطی که حوصله‌ی سر و کله زدن با آن برای خالی کردن فضای کافی روی حافظه‌ی داخلی را داشتید.

سایمون با قیمت ۱۱۰۰ دلار از بسیاری از گوشی‌های هوشمند امروزی گران‌تر بوده است، ولی با توجه به وضعیت تکنولوژی در آن دوره این قیمت طبیعی به نظر می‌رسد.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

با وجود تمام این ویژگی‌های عالی و انقلابی، سایمون در واقع جوان‌مرگ شد. این گوشی هوشمند تنها شش ماه در بازار بود و حدود پنجاه هزار نسخه از آن فروش رفت. یکی از دلایل شکست سایمون باتری ضعیفی بود که تنها حدود یک ساعت دوام می‌آورد.

IBM پس از آن علاقه‌ی خود را به این پروژه از دست داد. هر چند گوشی‌های هوشمند به حیات خود ادامه دادند، ولی پانزده سال طول کشید تا در سال ۲۰۰۷، استیو جابز هنگام معرفی آیفون نسل اول، دوباره این نکته‌ی مهم را مطرح کند که هر اپلیکیشنی به رابط کاربری خاص خودش نیاز دارد. در واقع سایمون گوشی هوشمندی بود که ۱۵ سال زود متولد شد!