کتاب جستارهایی در باب عشق اثر آلن دو باتن

آرمان: «قصه‌ی عشق یک ساله‌ی آلن دوباتن با یکی از دخترهایی که تو راه زندگیش قرار گرفتن. از اول آشنایی تا آخر جدایی. با ثبت جزئیات و دسته‌بندی کردن و معنا جستن برای هر دسته از لحظه‌ها... با دقت و به سرعت خوندمش. از سبک مقاله ها خوشم اومد. همون‌جوری بودن که خودم دوست دارم بنویسم. طرح داشتن. شماره داشتن. به ترتیب و کوتاه کوتاه و بریده بریده حرفا رو می‌گفت... بعضی از پاراگراف برام دقیقا پیش اومده بودن و از بیان شدن شدن به لذت می‌رسیدم. بعضی‌ها بودن و من نتونسته بودم حتی در درونم به بیان برسونم‌شون و آلن دو باتن تونسته بود.  بعضی جاها هم راستش درک نمی‌کردم. حس می‌کردم کم گفته. باید بیشتر می‌گفت تا آدم حالیش شه. مخصوصا اون جاهایی که در مورد "تروریسم و عشق" و "لیبرالیسم و عشق" می‌نوشت. یه جور استعاره بود که زیاد لذت نبردم...

سرور: «راستش کم بود. خیلی بیشتر می‌تونست باشه. برخلاف کتاب های خوب دوباتن (مثلا هنر سیر و سفر) ارجاعات و نقل قول کم داشت... می تونست از گنجینه‌ی ادبیات بهره‌ها ببره... حس کردم کمی عجولانه نوشته شده. از اون کتاب‌هاست که می تونی خودت صفحه‌ها بهش اضافه کنی»

رامین: «از اون دست کتاب‌هایی که اگه از دستش دادی اصلا نباید خودت رو سرزنش کنی»

نام «گلی امامی» در واقع شهرت خانم «گلرخ ادیب محمدی» است. خانم امامی به عنوان نویسنده و مترجم در بین مخاطبان کتاب، شناخته شده است. او همچنین یک فعال فرهنگی ایرانی در آن سوی مرزها نیز شناخته می‌شود. امامی، همسر «کریم امامی» مترجم و منتقد هنری مشهور است. وی در اظهار نظری پیرامون ترجمه‌ی کتاب‌‌های دوباتن گفته است: «خیلی اهل سخنرانی نیستم و کار‌هایم را با ترجمه‌هایم بیان می‌کنم اما از اینکه از من دعوت شدم تا در مورد آلن دوباتن صحبت کنم، استقبال کردم؛ چراکه دوباتن در زندگی من خیلی موثر بوده است. درحین ترجمه کارهای دوباتن، متوجه شده‌ام وقتی از یک نویسنده چند کتاب ترجمه می‌کنی، چنان با سبک و نثر او اخت می‌شوی که ترجمه‌های بعدی به مراتب روان‌تر و آسان‌تر است. من از طریق ایمیل با ایشان در تماس بوده‌ام و وقتی ماجرای نداشتن کپی رایت را شنید، بسیار تعجب کرد، ولی لاجرم پذیرفت و فقط خواست نسخه ای از ترجمه را برایش بفرستم. در تماس بودن با نویسنده علاوه بر رعایت اصول اخلاقی، حسن دیگرش برای مترجم این است که اگر به مشکلی در متن بر بخورد می‌تواند با نویسنده آن را حل کند.»