جدیدترین پرچم‌دار HTC به دو پردازنده‌ی دوهسته‌ای با فرکانس 2.15 و 1.6 گیگاهرتز با نام Kryo مجهز است. تراشه‌ی استفاده‌شده در HTC10 از نوع کوالکام اسنپدراگون بوده و به‌صورت 64 بیتی فعالیت می‌کند؛ استفاده از این پردازشگر، سرعت بیشتری به فعالیت‌های دستگاه بخشیده است. 32 گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی، مناسب برای افرادی است که به جابه‌جایی فایل‌های پرحجم نیاز ندارند؛ اما اگر ظرفیت حافظه‌ی بالا برایتان یک اولویت محسوب می‌شود، قادر به افزایش ظرفیت تا 200 گیگابایت خواهید بود. این پرچم‌دار با 4 گیگابایت حافظه‌ی رم، داده‌های موردنیاز پردازش را در کسری از ثانیه به پردازشگر مرکزی می‌رساند. صفحه‌نمایش HTC10 از نوع LCD و با فناوری ساخت Super LCD 5 است. صفحه‌نمایش 5.2 اینچی توسط Corning Gorilla Glass 4 در برابر ضربات نابهنگام محافظت شده است؛ همچنین این صفحه‌نمایش با بهره‌گیری از پردازنده‌ی گرافیکی Adreno 530 تصویر را به بهترین شکل و بالاترین کیفیت برای نمایش مهیا می‌سازد. همانند اکثر گوشی‌های معرفی‌شده، HTC10 از شبکه‌ی ارتباطی 4G پشتیبانی می‌کند. فناوری‌های ارتباطی EDGE ، GPRS ، NFC ، Wi-Fi و بلوتوث نسخه‌ی 4.2 تمام خط قرمزهای ارتباطی را پشت سر گذاشته و دست شمارا برای برقراری هر نوع ارتباطی باز گذاشته است. شرکت HTC برای افرادی که به عکاسی با موبایل علاقه‌مندند، دوربین 12 مگاپیکسلی و دوربین سلفی 5 مگاپیکسلی را در کنار دو فلش قدرتمند با رنگ‌های سرد و گرم تعبیه کرده است. استفاده از دو فلش با رنگ سرد و گرم موجب شده هنگام عکس‌برداری در نور کم و تاریک، عکس‌های گرفته‌شده از سوژه‌ی موردنظر، رنگ و جلوه‌ی طبیعی‌تری به خود بگیرد. اچ‌تی‌سی 10 هم از آخرین نسخه‌ی سیستم‌عامل اندروید یعنی مارشملو 6 استفاده می‌کند. اگر از افرادی هستید که برای استفاده‌ی راحت‌تر رابط کاربری از زبان فارسی استفاده می‌کنید، این نکته را از یاد نبرید که این پرچم‌دار از زبان فارسی پشتیبانی می‌کند. جدا از مشخصات بیان‌شده HTC10 از قابلیت‌هایی همانند شارژ سریع، اثرانگشت، ژیروسکوپ (Gyro) ، شتاب‌سنج (Accelerometer) ، قطب‌نما و 100 گیگابایت حافظه‌ی ابری رایگان شرکت گوگل پشتیبانی می‌کند.
رقابت بر سر بهترین گوشی هوشمند بازار به‌قدری شدید و سخت شده که هیچ محصولی صرف خوب‌بودن و برطرف‌کردن نیازهای کاربران، نمی‌تواند برنده‌ی این کارزار باشد. گذشته به‌خوبی نشان می‌دهد، گوشی‌هایی که از امکانات و ویژگی‌های منحصربه‌فرد بهتری برخوردار بودند، بخت بیشتری داشتند تا به برترین گوشی جهان تبدیل شوند. در یکی دو سال گذشته، اچ‌تی‌سی وضعیت خوب و مطلوبی با پرچم‌دارانش نداشت و نتوانست با M8 و M9 همچون One M7 نگاه خیل زیادی از کاربران را به خود جلب کند. حال این شرکت تایوانی امید دارد تا با بهترین گوشی امسال خود یعنی HTC 10 دوباره در کانون توجه جهانیان قرار گیرد و آن را به بهترین همراه کاربران تبدیل کند.
مانند گذشته، اچ‌تی‌سی باز در پرچم‌دار امسال خود جانب احتیاط را رعایت کرده و تلاش کرده صرفا یک گوشی تولید کند که از هر نظر خوب و کامل باشد. برخلاف برخی سازندگان، اچ‌تی‌سی به دنبال ساخت محصولی «فراتر از گوشی» نبوده و نخواسته یا نتوانسته نحوه‌ی تعامل کاربران را با گوشی‌های هوشمند تغییر زیادی دهد.
این سازنده‌ی تایوانی در نحوه‌ی نام‌گذاری جدیدترین پرچم‌دار خود، کمی تغییر ایجاد کرده و پسوندهای «One» و «M» را که پیش‌ازاین شاهد آن بودیم، حذف کرده است. در همین ابتدا و از روی نام‌گذاری این گوشی، می‌توان متوجه شد که اچ‌تی‌سی سادگی را سرلوحه‌ی کار خود قرار داده است؛ بنابراین خیلی راحت می‌توانیم بگوییم که نام پرچم‌دار سال 2016 اچ‌تی‌سی، 10 است.
از لحاظ ظاهری و کیفیت ساخت، 10 به پرچم‌داران گذشته‌ی این شرکت شباهت بسیاری دارد. این موضوع به‌خوبی نشان می‌دهد که اچ‌تی‌سی چقدر به طراحی پرچم‌دار سه سال گذشته‌ی خود یعنی One M7 وابسته و وفادار است. 10 دارای بدنه‌ای یکپارچه آلومینیومی است و ظاهر مینیمالستیک و جذابی دارد. تنها قسمت پلاستیکی این گوشی مربوط به دو نوار باریک موجود بر قاب پشتی و لبه‌ی بالایی آن است؛ باوجوداین باید بگوییم که 10 یکی از گوشی‌های زیبا و خوش‌ساخت تولید شده تاکنون است؛ هرچند ممکن است این ظاهر عادی و کمی تکراری به مذاق برخی کاربران خوش نیاید.
همچنین تراش موجود بر لبه‌های قاب پشت و گوشه‌های خمیده، بسیار هوشمندانه و متفکرانه بوده و سبب شده که این دستگاه ارگونومی خوبی داشته باشد اما بهجرات باید یکی از ضعف‌های موجود در طراحی این گوشی را لنز برجسته‌ی دوربین اصلی آن بدانیم؛ گرچه این موضوع به یک اپیدمی در میان اکثر پرچم‌داران تبدیل شده و نمی‌توان انتقاد شدیدی به اچ‌تی‌سی وارد کرد. با ضخامت 9 میلی‌متری و وزن 161 گرمی اچ‌تی‌سی 10 ، هرگز نمی‌توان آن را باریک‌ترین یا سبک‌ترین گوشی جهان دانست؛ اما باید گفت که کار با آن بسیار راحت و لذت‌بخش است.
در قاب جلویی این گوشی، نمایشگر 5.2 اینچی به چشم می‌خورد که از رزولوشن Quad HD بهره می‌برد. استفاده از این میزان دقت تصویر، تراکم پیکسلی بالای 564ppi را برای اچ‌تی‌سی 10 به همراه داشته است؛ باوجوداین همچنان باید اکسپریا Z5 پریمیم را در این زمینه رکورددار بدانیم. نمایشگر پرچم‌دار 2016 اچ‌تی‌سی بسیار شارپ، زنده و با روشنایی بالاست، اما این نمایشگر به‌اندازه‌ی گلکسی S7 رنگ‌های اشباع و جذابی نشان نمی‌دهد. زیر نمایشگر این گوشی، کلید لمسی خازنی هوم قرار دارد که با حسگر اثرانگشت ادغام شده است. سرعت و دقت این حسگر درست مانند حسگر به‌کاررفته در دیگر گوشی اچ‌تی‌سی یعنی One A9 است. صادقانه بگوییم ما عملکرد این حسگر را بیشتر از حسگرهای به‌کاررفته در آیفون 6s یا گلکسی S7 دوست داریم. کار با این سنسور بسیار ساده و راحت بوده و کافی است یک بار حسگر را لمس کنید و بلافاصله انگشت خود را روی آن قرار دهید.
به‌طور خلاصه باید دوربین 10 را دنیایی از پیشرفت و بهبود نسبت به نسل گذشته‌اش دانست. دوربین اصلی 10 دارای حسگری 12 مگاپیکسلی و دریچه‌ی دیافراگم f/1.8 است و می‌تواند با وجود لرزشگیر اپتیکال تصاویر و فوکوس لیزری، عکس‌هایی روشن و باکیفیت بگیرد؛ اما خوب‌بودن دوربین این گوشی هرگز به معنای برتری بی‌چون‌وچرای آن در میان پرچم‌داران نیست. اچ‌تی‌سی 10 در مقایسه با گلکسی S7 با سرعت کمتری برنامه‌ی دوربین را باز می‌کند. همچنین تصاویر گرفته‌شده با 10، اندکی Overexpose هستند و در برخی قسمت‌ها، جزئیات از دست می‌رود. روی‌هم‌رفته باید گفت که دوربین اصلی 10 می‌تواند کم‌وبیش عکس‌هایی مشابه با دیگر پرچم‌داران بگیرد. غیراز دوربین اصلی، دوربین سلفی اچ‌تی‌سی 10 هم پیشرفت‌های قابل‌توجهی نسبت به قبل داشته است.
10 نخستین گوشی جهان است که دوربین دوم آن به لرزشگیر اپتیکال تصاویر مجهز است. وجود OIS در دوربین دوم 10 کمک می‌کند که سرعت شاتر دوربین اندکی کم شود تا در نهایت دوربین بتواند نور بیشتری را جذب کند؛ ازاین‌رو باید گفت که عکاسی و فیلمبرداری با دوربین 5 مگاپیکسلی این دوربین اچ‌تی‌سی بسیار لذت‌بخش است.
اچ‌تی‌سی 10 قابلیت شارژ بی‌سیم ندارد؛ اما باتری 3000 میلی‌آمپرساعتی آن می‌تواند به‌وسیله‌ی درگاه USB Type C خیلی سریع شارژ شود. به ادعای اچ‌تی‌سی، 10 می‌تواند تا دو روز شارژ نگه دارد؛ ولی اگر مثل ما استفاده‌ی سبکی از گوشی خود ندارید، 10 می‌تواند حداکثر تا یک روز جواب نیازهای شما را بدهد.
اگر از دنبال‌کنندگان سخت‌افزارهای به‌کاررفته در گوشی‌های پرچم‌دار هستید، کاملا با تراشه و پردازنده‌ی اچ‌تی‌سی 10 آشنا خواهید بود. تراشه‌ی اسنپدراگون 820 و رم چهار گیگابایتی، عملکرد بسیار سریعی برای 10 به همراه داشته است. این گوشی دارای 32 گیگابایت حافظه‌ی داخلی است و امکان پشتیبانی از کارت حافظه‌ی microSD در آن وجود دارد. 10 واقعی عملکرد سریع و قابل‌ستایشی دارد و ما هر کاری کریم تا لگ و کندی را در این گوشی ببینیم، به در بسته خوردیم.
از نظر ما یکی از برگ برنده‌های این پرچم‌دار اچ‌تی‌سی نسبت به سایر گوشی‌های اندرویدی، رابط‌کاربری ساده و جذاب آن است. خوشبختانه رابط‌کاربری Sense 8 در اچ‌تی‌سی 10 تغییرات زیادی نسبت به نسخه‌ی استوک اندروید مارشملو ایجاد نکرده است. اگر از علاقه‌مندان به سیستم‌عامل خالص و بدون آرایش اندروید هستید، قطعا از کار با این گوشی اچ‌تی‌سی به وجد خواهید آمد.
در رابط‌کاربری Sense 8 کاملا هوشمندانه عمل کرده و از استفاده‌ی برخی برنامه‌های خود که گوگل هم نسخه‌ای از آن را ارائه کرده، خودداری کرده است. برای مثال شما در این گوشی تنها یک مرورگر یا یک تقویم یا یک پخش‌کننده‌ی موزیک می‌بینید که برای اندروید هستند. اما نباید از اصلی‌ترین کمبود نرم‌افزاری این گوشی یعنی نبود قابلیت دوپنجره‌ای غافل شد.
روی‌هم‌رفته باید بگوییم که اچ‌تی‌سی 10 از هر نظر نسبت به مدل‌های گذشته‌ی خود بهبود یافته و به‌راحتی می‌توانیم این جمله را بگوییم که این بهترین گوشی تولیدشده‌ی اچ‌تی‌سی تاکنون است؛ همچنین از نظر ما این گوشی شایستگی لازم را برای حضور در لیست 10 گوشی برتر حال حاضر جهان دارد. باید در آخر به این نکته اشاره کرد که با قیمتی که اچ‌تی‌سی 10 دارد، می‌توان گوشی‌هایی با امکانات بیشتر مانند گلکسی، آیفون یا نکسوس تهیه کرد.
سی‌پی‌یو (به انگلیسی Central Processing Unit یا CPU) یا پردازنده (به انگلیسی Processor)، یکی از اجزاء رایانه می‌باشد که فرامین و اطلاعات را مورد پردازش قرار می‌دهد. واحدهای پردازش مرکزی ویژگی پایه‌ای قابل برنامه‌ریزی شدن را در رایانه‌های رقمی فراهم می‌کنند، و یکی از مهم‌ترین اجزا رایانه‌ها هستند. یک پردازنده مرکزی، مداری یکپارچه می‌باشد که معمولا به عنوان ریزپردازنده شناخته می‌شود. امروزه عبارت CPU معمولا برای ریزپردازنده‌ها به کار می‌رود. مدت زمان انجام یک کار به وسیله رایانه، به عوامل متعددی بستگی دارد که اولین آن‌ها، سرعت پردازشگر رایانه است. پردازشگر یک تراشه الکترونیکی کوچک در قلب کامپیوتر است و سرعت آن بر حسب مگاهرتز یا گیگاهرتز سنجیده می‌شود. هر چه مقدار این پارامتر بیشتر باشد، پردازشگر سریع‌تر خواهد بود و در نتیجه قادر خواهد بود، محاسبات بیشتری را در هر ثانیه انجام دهد. در اصطلاح عامیانه CPU به عنوان مغز رایانه شناخته می‌شود.
پردازشگر گرافیکی (به انگلیسی Graphics Processing Unit) که با نام GPU نیز شناخته می‌شود، یک مدار الکتریکی پیشرفته است که تصاویر خروجی را برای نمایشگر تولید می‌کند. اکثر پردازشگرهای گرافیکی، توابع مختلفی مانند شتاب دهنده‌ی رندر صحنه‌های سه‌بعدی و دوبعدی، رمز گشایی کردن MPEG-2/MPEG-4، خروجی تلویزیون و حتی قابلیت اتصال چند مانیتور را ارائه می‌کنند.
وضوح تصویری یا قدرت تفکیک‌پذیری تصویری یا رزولوشن تصویری به انگلیسی: (Image Resolution) در علوم تصویری به توانایی یک سیستم برای متمایزسازی جزئیات یک تصویر در یک سیگنال تصویری را گویند. اغلب این نوع رزولوشن به بزرگی یا کوچکی پیکسل‌های تصویر بستگی دارد و می‌توان مقدار تفکیک‌پذیری تصویر را با یکان جفت خط بر واحد طول سنجید. این کمیت من جمله در تصویرگیری تشخیصی و علوم تصویری دیگر کاربرد فراوانی دارد.
یک درگاه متداول برای اتصال هدفون‌های استاندارد به دستگاه های پخش موسیقی، کامپیوتر و دیگر وسایل الکترونیکی است که می‌تواند صدای استریو و همین طور میکروفون را پشتیبانی نماید. البته این بستگی به تعداد حلقه های مجزای روی بدنه کانکتور نیز دارد.
سیستم‌عامل یا سامانه عامل (به انگلیسی: Operating System)، نرم‌افزاری است که مدیریت منابع رایانه را به عهده گرفته و بستری را فراهم می‌سازد که نرم‌افزار کاربردی اجرا شده و از خدمات آن استفاده کنند. سیستم‌عامل خدماتی به برنامه‌های کاربردی و کاربر ارائه می‌دهد. برنامه‌های کاربردی یا از طریق واسط‌های برنامه نویسی کاربردی، (Application User Interface-APIs) و یا از طرق فراخوانی‌های سیستم (System Call) به این خدمات دسترسی دارند. با فراخوانی این واسط‌ها، برنامه‌های کاربردی می‌توانند سرویسی را از سیستم‌عامل درخواست کنند، پارامترها را انتقال دهند، و پاسخ عملیات را دریافت کنند. ممکن است کاربران با بعضی انواع واسط کاربری نرم‌افزار مثل واسط خط فرمان (Command Line Interface-CLI) یا یک واسط گرافیکی کاربر (Graphical User Interface-GUI) با سیستم‌عامل تعامل کنند. برای کامپیوترهای دستی و رومیزی، عموما واسط کاربری به عنوان بخشی از سیستم‌عامل در نظر گرفته می‌شود.
اندروید یک سیستم عامل مبتنی بر لینوکس است که برای گوشی‌های هوشمند و تبلت ها و دیگر گجت هاست که توسط کمپانی گوگل طراحی شده است. این سیستم عامل یک سیستم عامل متن باز است که هر کمپانی تولید کننده ای می‌تواند برای محصول تولیدی خود نسخه اختصاصی خود را تولید نماید.
توجه : برای فیلتر کردن نمایش ها در نمودار بر روی عنوان هریک کلیک کنید .
