سازندگان فیلمهای ایرانی جشنواره ونیز چه کسانی هستند؟
در خبر فیلمهای جشنواره فیلم ونیز از حضور کمرنگ امسال فیلمهای ایرانی در جشنواره فیلم ونیز خبر دادیم. با این حال همچنان سینمای ایران توانسته در میان هیات داوران و بخشهای جنبی برای خودش جایگاه دست و پا کند. با فهرست فیلم های ایرانی جشنواره فیلم ونیز 2018 آشنا شوید:
رامین بحرانی
مستند آخر او در یکی از بخشهای جنبی و غیررقابتی جشنواره فیلم ونیز به نمایش درمیآید. رامین بحرانی کارگردان و فیلمنامهنویس دو رگه ایرانی-آمریکایی است. راجر ایبرت فیلم «chop chop» ساخته او را به عنوان ششمین فیلم برتر هزاره سوم انتخاب کرده بود. بحرانی در دانشگاه کلمبیای شهر نیویورک فیلمسازی تدریس میکند. خودش متولد آمریکاست اما والدیناش ایرانی هستند. اولین فیلم بلندش به نام «مرد گاریچی» (man push cart) محصول سال 2005 با استقبال خوب منتقدان روبهرو شد و اتفاقا در جشنواره فیلم ونیز هم نمایش داشت. داستان یک مهاجر پاکستانی در آمریکا که هر روز صبح گاری سنگیناش را دنبال خودش میکشید تا قهوه بفروشد. آخرین فیلمش «فارنهایت 451» فیلم تلویزیونی اقتباس از رمان مشهور ری بردبری است که فیلمنامهاش را امیر نادری نوشته است. مستند «رابطه خونی» (blood kin) که قرار است از او در جشنواره فیلم ونیز به نمایش دربیاید درباره پسر نوجوانی است که در تگزاس پدرش را به قتل رسانده است.
امیر نادری
با امیر نادری سینمادوستان ایرانی خیلی بیشتر از رامین بحرانی خاطره دارند. او اواخر دهه 50 فیلمهای محبوب «تنگنا» و «خداحافظ رفیق» را ساخت و اوایل دهه شصت یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران یعنی «دونده». از سال 1369 به آمریکا مهاجرت کرد. تجربهگراییاش را در آمریکا هم ادامه داد و فیلمهایی ساخت مثل «ماراتن» داستان کسی که هر روز جدول حل میکرد و «ای.بی.سی…منهتن» و یکی دو فیلم دیگر که بیشتر در جشنوارهها از آن استقبال شد. «کوه» آخرین فیلم بلند او محصول 2016 در گروه سینمایی هنر و تجربه هم به نمایش درآمد. او پیش از این یکبار سال 2008 برای فیلم «وگاس: یک داستان واقعی» نامزد دریافت شیر طلای این جشنواره شده بود. از او امسال فیلم «فانوس جادویی» در جشنواره ونیز به نمایش درمیآید. فیلمی که ژاکلین بیسه ستاره مشهور سینمای کلاسیک فرانسه هم در آن حضور دارد اما جزییاتی از داستانش هنوز منتشر نشده است.
مصطفی سیاری
تا امروز اسمش را نشنیده بودیم. او در بخش رقابتی جنبی افقهای جشنواره ونیز حضور دارد. این اولین فیلم سیاری است. فیلمی که احتمالا قرار است در پاییز اکران بینالمللی هم شود. خودش به همراه بهنام عابدی و حامد حسینی فیلمنامه کار را نوشتهاند. نادر فلاح و الهام کردا بازیگران فیلم «همچنان که میمردم» مصطفی سیاری هستند که پیش از این چند فیلم کوتاه ساخته است. داستان فیلم او از این قرار است که یک خانواده چهار نفره برای خاکسپاری پدر خود، طبق وصیت او راهی روستایی ناشناس میشوند. هیچکدام از اعضای خانواده تا به حال چیزی از روستا نشنیدهاند. سیاری بلافاصله بعد از تمام شدن فیلم «همچنان که میمردم» شروع به کار روی فیلمنامه فیلم دومش با نام «تانزانیا» کرده است. خودش میگوید: « به نظرم «تانزانیا» یک تجربه متفاوت در سینمای ایران و تحت تاثیر فضای پست مدرن است و یک طنز جفنگ را به تصویر می کشد! درباره موضوع آن هم باید بگویم که این فیلم روایت کننده داستان سه جوان است که بر اثر یک شرطبندی وارد بازی عجیب و غریبی میشوند.» فیلم قرار است اوایل تولید فیلمبرداریاش آغاز شود.
و اما ستاره ایرانی در نقش داور
احتمالا حضور فاطمه معتمدآریا در میان فهرست داوران بخش افقها به اندازه حضور فیلمهای ایرانی در جشنواره ونیز برایمان مهم است. متولد 1340 با بسیاری از کارگردانان مهم سینمای ایران از جمله بهرام بیضایی، رخشان بنیاعتماد و بهمن فرمانآرا همکاری کرده و کارنامهاش نشان میدهد تقریبا از پس بازی در هر نقشی برمیآید. از سال 1364 که وارد سینما شد نزدیک 50 فیلم سینمایی در کارنامهاش دارد و جوایز داخلی و خارجی متعددی گرفته است. آخرین فیلم بلندی که در آن بازی کرده مربوط به سال 1395 و فیلم «آباجان» هاتف علیمردانی است.
پینوشت: عکس مطلب مربوط به فیلم «همچنان که میمردم» تنها نماینده ایران در یکی از بخشهای رقابتی جشنواره فیلم ونیز است.