سنگین‌ترین فضاپیمای باری سیگنوس راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی شد

۲۰ مرداد ۱۴۰۰ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۲ دقیقه
پرتاب موشک آنتارس حامل فضاپیمای باری سیگنوس

سنگین‌ترین فضاپیمای باری سیگنوس صبح امروز توسط موشک آنتارس راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی شد تا تجهیزات و آزمایش‌های جدید را تحویل دهد.

بامداد امروز موشک «آنتارس» (Antares) نورثروپ گرامن فضاپیمای باری «سیگنوس» (Cygnus) را با بیش از ۳۷۰۰ کیلوگرم محموله راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی کرد تا پس از بیش از ۲۴ ساعت در راه بودن به این آزمایشگاه مداری بپیوندد.

با وجود مشکلی که در هنگام شمارش معکوس در دریچه‌ی هلیوم شناسایی شد، سرانجام در انتهای پنجره‌ی ۵ دقیقه‌ای پرتاب امروز، موشک آنتارس ۲۳۰+ ساعت ۱۸:۰۱ منطقه‌ی زمانی شرقی (۰۲:۳۱ به وقت تهران) مرکز پرتاب جزیره‌ی والوپس (Wallops) را به مقصد ایستگاه فضایی ترک کرد.

فضاپیمای باری سیگنوس NG-16 که سوار بر این موشک بود، طبق برنامه‌ریزی پنج‌شنبه ۱۲ آگوست (۲۱ مرداد) به ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد رسید و عملیات اتصال در ساعت ۰۶:۱۰ منطقه‌ی زمانی شرقی (۱۴:۴۰ به وقت تهران) صورت می‌گیرد تا سرانجام این فضاپیما توسط بازوی رباتیک ایستگاه به ماژول «یونیتی» (Unity) بپیوندد.

این فضاپیمای سیگنوس به افتخار «الیسون انیزوکا» (S.S. Ellison Onizuka) که در سال ۱۹۸۶ میلادی در سانحه‌ی شاتل چلنجر کشته شد، نامگذاری شده است. محموله‌ی ۳۷۲۳ کیلوگرمی این فضاپیما، شامل تدارکات لازم برای خدمه و همچنین سخت‌افزارهای ایستگاه مانند تجهیزات پشتیبانی از به‌روزرسانی پیوسته‌ی آرایه‌های خورشیدی، یک رکورد برای فضاپیمای سیگنوس محسوب می‌شود.

بیش از ۱۰۰۰ کیلوگرم از محموله‌ی سیگنوس را هم آزمایش‌های علمی تشکیل می‌دهند. یکی از این آزمایش‌ها، «رِدوایر» (Redwire) نام دارد که برای آزمایش استفاده از سنگ‌پوشه‌ی شبیه‌سازی شده‌ی ماه، به عنوان ماده‌ی اولیه‌ی چاپگر سه‌بعدی در ایستگاه است. این فناوری می‌تواند در کاوش‌های آینده‌ی ماه به منظور ساخت سرپناه به‌کار گرفته شود.

یک آزمایش دیگر هم با پشتیبانی دانشگاه استنفورد، رشد سلول‌های ماهیچه‌ای را در ریزگرانش بررسی می‌کند تا دریابد که آیا می‌توان از این سلول‌ها برای آزمایش داروهای توقف بیماری از دست دادن عضلات (کم‌ماهیچگی) یا «سارکوپنیا» (Sarcopeia) استفاده کرد؟

در سیگنوس همچنین یک دوربین فروسرخ به نام «محموله‌ی فروسرخ اولیه» (Prototype Infrared Payload) یا PIRPL قرار دارد که توسط نورثروپ گرامن ساخته شده و برای آژانس دفاع موشکی و آژانس توسعه‌ی فضایی آمریکا طراحی شده است. این سازمان‌ها از PIRPL برای آزمایش‌ فناوری‌های آینده‌ی ردیابی موشک استفاده خواهند کرد.

به گفته‌ی «فرانک دامائورو» (Frank DeMauro) مدیرکل سیستم‌های تاکتیکی فضایی نورثروپ گرامن، داده‌های PIRPL همچنین برای بررسی اثرات زیست‌محیطی ناشی از فوران آتشفشان‌ها و آتش‌سوزی جنگل‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ناسا برنامه‌ی پرتاب سیگنوس برای امروز را پس از بازبینی شرایط پرتاب تأیید کرد که نشان می‌دهد که ایستگاه فضایی آماده‌ی پذیرش این فضاپیمای باری خواهد بود. یک هفته و نیم پیش بود که پس از رسیدن ماژول جدید نائوکا به ایستگاه، ناگهان پیشرانه‌های آن روشن و باعث از دست رفتن لحظه‌ای کنترل ایستگاه فضایی بین‌المللی شد.

ناسا توضیح اندکی درباره‌ی این حادثه داده است و «دیمیتری روگوزین» (Dmitry Rogozin) رییس آژانس فضایی روسیه هم اعلام کرده که مشکل مربوط به الگوریتم‌های هدایت فضاپیما بوده که باعث روشن شدن اشتباه موتورها شده است.

«جوئل مونتالبانو» (Joel Montalbano) مدیر برنامه‌ی ایستگاه فضایی بین‌المللی ناسا هم گفت که تحقیقات درباره‌ی حادثه‌ی چرخش ناگهانی ایستگاه آغاز شده است ولی زمان تکمیل آن معلوم نیست. او خاطرنشان کرد که هم آژانس فضایی آمریکا و هم آژانس فضایی روسیه در این مورد با یکدیگر همکاری نزدیکی دارند و احتمالا دو تا سه هفته‌ی آینده نتایج تحقیقات اولیه مشخص شود.

عکس کاور: پرتاب موشک آنتارس حامل فضاپیمای باری سیگنوس

Credit: NASA

منبع: Space News

برچسب‌ها :
دیدگاه شما

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه