بوئینگ هم برای ساخت شبکه‌ی اینترنت ماهواره‌ای چراغ سبز گرفت
کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) آمریکا مجوز پروژه‌ی اینترنت ماهواره‌ای «بوئینگ» (Boeing) را که نخستین بار در سال ۲۰۱۷ پیشنهاد شد، صادر کرد و اکنون این شرکت می‌تواند با ساخت، پرتاب و عملیاتی کردن شبکه‌ی اینترنت پهن‌باند خود از فضا، به رقیب اصلی دیگر شرکت هوافضایی یعنی اسپیس‌ایکس تبدیل شود.
طرح بوئینگ شامل قرار دادن ۱۳۲ ماهواره در مدار پایین زمین در ارتفاع ۱۰۵۶ کیلومتری است. ۱۵ فروند ماهواره‌ی دیگر هم قرار است به مدار زمین ثابت در ارتفاعی بین ۲۷۳۵۵ تا ۴۴۲۲۱ کیلومتر پرتاب شوند. بوئینگ قصد دارد از این صورت فلکی ماهواره‌ای برای ارائه‌ی اینترنت پهن‌باند و خدمات ارتباطی به مصرف‌کنندگان مسکونی، کاربران دولتی و تجاری در آمریکا، پورتوریکو و جزایر ویرجین آمریکا استفاده کند.
همه‌ی ۱۴۷ ماهواره‌ی بوئینگ در باند فرکانسی V فعالیت خواهند کرد که بالاتر از شبکه‌ی اینترنت ماهواره‌ای «استارلینک» (Starlink) اسپیس‌ایکس یا پروژه‌ی در دست ساخت کوییپر آمازون است که در باندهای فرکانسی Ka و Ku خدمات‌دهی می‌کنند. ماهواره‌هایی که خدمات اینترنت در حین پرواز ارائه می‌کنند در همین باندهای فرکانسی فعال هستند.
استفاده از باند فرکانسی V می‌تواند سرعت انتقال داده‌ها را بالا ببرد اما همچنین خطر تداخل بیشتری دارد زیرا فرکانس‌های بالاتر سخت‌تر به اجسام جامد نفوذ می‌کنند. اسپیس‌ایکس هم برنامه‌هایی برای استفاده از این باند فرکانسی دارد و پروژه‌ی اینترنت وان وب هم در این باند خدمات‌دهی خواهد کرد.
اسپیس‌ایکس پیش از این ابراز نگرانی کرده بود که پیشنهاد بوئینگ برای پرتاب ماهواره‌ها به مدارهای شلوغ پایین زمین می‌تواند خطر برخورد با ماهواره‌های دیگر را افزایش دهد. به گزارش رویترز در سال ۲۰۱۹ اسپیس‌ایکس به FCC گفت که معتقد است شبکه‌ی بوئینگ خطر آشکاری از تداخل مضر ایجاد خواهد کرد.
ماهواره‌های اسپیس‌ایکس در ارتفاع حدود ۵۵۰ کیلومتری به دور زمین می‌چرخند؛ جایی که شبکه‌ی اینترنت ماهواره‌ای وان وب هم در آن مستقر می‌شود و ماهواره‌های آمازون هم پس از پرتاب به آن‌جا خواهند رفت. همین مدار یکسان در اوایل سال جاری میلادی باعث نزدیکی زیاد ماهواره‌ها شد و اسپیس‌ایکس و وان وب به‌سختی از برخورد جلوگیری کردند.
بوئینگ اکنون شش سال فرصت دارد تا نیمی از صورت فلکی ماهواره‌ای خود را به فضا پرتاب کند و ۹ سال برای استقرار کل شبکه زمان دارد. این شرکت از FCC خواسته بود که این الزامات را آسان‌تر کند تا بتواند فقط ۵ ماهواره را در شش سال اول و کل شبکه را در طول ۱۲ سال مستقر کند اما این درخواست پذیرفته نشد.
برای مقایسه، اسپیس‌ایکس و آمازون برنامه‌های بسیار بزرگ‌تری برای شبکه‌های اینترنت ماهواره‌ای خود دارند که هر کدام از هزاران ماهواره تشکیل شده است. بوئینگ یک تولیدکننده‌ی بزرگ ماهواره است و بنابراین سال‌های قبل و بعد از پیشنهاد اولیه در سال ۲۰۱۷ را صرف فروش خدمات به نخستین ارائه‌دهندگان اینترنت بر پایه‌ی فضا کرده است.
انتظار می‌رود که ارائه‌دهندگان اینترنت ماهواره‌ای تا سال ۲۰۳۱ مجموعا بیش از ۵۰ میلیارد دلار درآمد داشته باشند و این موضوع می‌تواند دلیل ناراحتی بوئینگ را از صرف ۴ سال برای کسب مجوز توضیح دهد.
هرچند این تنها عرصه‌ی رقابت اسپیس‌ایکس و بوئینگ نیست. این دو شرکت همچنین قراردادهایی با ناسا برای ارائه‌ی خدمات تجاری فرستادن فضانوردان به ایستگاه فضایی بین‌المللی دارند. قراردادهایی که اسپیس‌ایکس با کپسول «دراگون» (Dragon) به یک روند منظم برای آن دست یافته است اما بوئینگ به دلیل مشکلات فضاپیمای «استارلاینر» (Starliner) هنوز راه زیادی تا عملیاتی شدن آن دارد.
عکس کاور: ساختمان بوئینگ
Credit: Boeing
منبع: The Verge
