یپش‌نمایش بازی Cairn؛ صخره‌نوردی با طعم ذن

در دنیای ویدیوگیم، بازی‌هایی که شما را به دل طبیعت می‌اندازند کم پیدا نمی‌شوند؛ بازی‌هایی که در آن‌ها طبیعت خود غولاخر داستان است و بزرگترین مانع در برابر قهرمان برای رسیدن به قله. در بازی Cairn هدف دقیقا همین است: رسیدن به قله، و در این میان، مواجهه با مادرزمین برای نبرد با ایگوی خود. بازی Cairn ساخته‌ی استودیو «گیم بیکرز» (The Game Bakers) یکی از جذاب‌ترین بازی‌هایی است که در مراسم «استیت آو پلی» اخیر معرفی شد؛ یک بازی شبیه‌ساز صخره‌نوردی که در آن به جای یک صخره‌نورد حرفه‌ای به نام آوا بازی می‌کنید. طبق آنچه از دموی معرفی آن برمی‌آید، آوا در جاه‌طلبانه‌ترین صعود خود، می‌خواهد از یکی از خطرناک‌ترین قله‌های ممکن بالا برود؛ قله‌ای که تنها چهل درصد از افراد، از صعودش سالم بازمی‌گردند.

بازی Cairn با طراحی بصری جذاب و گیم‌پلی از آن جذاب‌تر در سامر گیم فست امسال خوش درخشید و به سرعت یک دمو نیز برای آن معرفی شد. این دمو با یک محیط تمرینی شبیه به سالن‌های صخره‌نوردی معمول آغاز می‌شود. در این محیط، ۸ دیوار برای صخره‌نوردی وجود دارد که با درجه‌بندی سختی صعود از یک تا هشت طبقه‌بندی شده‌اند. باید مثل یک صخره‌نورد، بکوشید بهترین و امن‌ترین مسیر ممکن را برای بالا رفتن از دیوار پیدا کنید. گیم‌پلی Cairn در نگاه اول ساده به نظر می‌رسد؛ اما این بازی قدرت تصمیم‌گیری و صبر شما را می‌سنجد. بالا رفتن از این دیوارها نه‌تنها مستلزم تسلط بر سیستم کنترل و یادگیری مکانیک حرکتی کاراکتر،‌ که مستلزم تسلط بر اعصابتان است؛ چون باید خودتان را برای افتادن‌های چندباره آماده کنید. پیش از آنکه بخواهید به دل پیش‌نمایش این بازی بزنید، شاید برایتان جالب باشد بدانید Cairn در لغت به معنی سنگ‌چین‌هایی است که به دست بشر ساخته و برای نشانه‌گذاری (مثل محل دفن یا قله‌ی کوه) استفاده می‌شوند و به مرور، معنایی ذن‌گونه پیدا کرده‌اند.

گیم‌پلی Cairn صبر شما را می‌آزماید

ممکن است با چند دیوار اول گمان کنید صخره‌نوردی چندان هم کار دشواری نیست، اما وقتی از دیوار چهارم آوا پاهایش شروع به لرزیدن می‌کنند و نفس‌اش به تنگی می‌افتد، آنجاست که استرس می‌گیرید و به معنای واقعی کلمه، دست و پایتان را گم می‌کنید. اگر نتوانید در زمان کوتاهی خودتان را به جای امنی برسانید یا استراحت کنید، آوا از روی دیوار پایین می‌افتد. آنطور که خود بازی توضیح می‌دهد، در درجه‌ی سختی بالاتر (که البته برای نسخه‌ی دمو فعال نیست) افتادن آوا مساوی است با مرگ.

دموی Cairn با نگاهی به قله‌ی «کامی» آغاز می‌شود که پروتاگونیست بازی می‌خواهد آن را فتح کند.

بازی Cairn تمرین صبوری است. بارها ممکن است فکر کنید مسیر را یاد گرفته‌اید، یا پس از ده بار پایین افتادن دیگر راه صعود را می‌دانید. اما اگر صبور نباشید و با دقت هر حرکت بعدی خود را انتخاب نکنید، به احتمال زیاد قرار است برای بار یازدهم پایین بیفتید. حتی اگر سریع از بازی دست بکشید، به راحتی از تعداد صداها و ریکشن‌هایی که برای افتادن آوا ضبط کرده‌اند، معلوم می‌شود که قرار است دفعات زیادی پایین بیفتید.

تأکید دوباره‌ای کنم بر این صداگذاری‌ها. تیم «گیم بیکرز» به نحو احسن از قابلیت‌های دسته‌ی پلی‌استیشن بهره برده‌اند؛ چراکه دقیقا می‌توانید با ویبره و ساندافکت‌ها، شدت سقوط آوا را احساس کنید. مخصوصا، «گیم بیکرز» در ساخت ساندافکت‌ها خوش‌ذوقی بالایی به خرج داده‌اند. آوا یک کوله‌پشتی بزرگ پشتش دارد که آیتم‌های زیادی در آن می‌گنجد؛ از شیشه آب گرفته، تا قرص و شکلات و غیره. برای هرکدام از این آیتم‌ها ساندافکت مخصوصی طراحی شده که مثل ساندافکت‌های منوی نینتندو سوییچ، گوش‌اتان را قلقلک می‌دهند.

در محیط تمرینی می‌توانید از دیوارهای آموزشی، که هشت درجه سختی دارند، استفاده کرده و گیم‌پلی صخره‌نوردی بازی را یاد بگیرید.

بازی Cairn گیم‌پلی جذابی دارد، اما گاهی اوقات می‌تواند حسابی روی مخ‌اتان برود. اگر با بازی‌های آقای بنت فادی آشنا باشید، می‌دانید دقیقا از چه سبک گیم‌پلی صحبت می‌کنم. بنت فادی تاکنون چندتا بازی ساخته است که اتفاقا تازه‌ترین‌اش، «Baby Steps» در همین استیت آو پلی چند روز پیش معرفی شد. گیم‌پلی بازی‌های او، مثل «QWOP»، «GIRP» و «Getting Over It»، همه بر سیستم حرکتی کاراکتر متکی هستند. در این بازی‌ها شما کنترل کاراکتر را برعهده دارید و عملا فقط باید آن را از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر برسانید. اما فعل ساده‌ی حرکت/راه رفتن در بازی‌های فادی خود به گیم‌پلی وحشتناکی تبدیل می‌شود که تمام کردن بازی‌هایش را تقریبا غیرممکن کرده است.

در Cairn هم با وضعیتی مشابه طرف هستید، با این تفاوت که یک روانی مثل فادی نمی‌خواهد حرص شما را درآورد. مکانیک Cairn به دشواری بازی‌های فادی نیست؛ بلکه یک گیم‌پلی درست و درمان وجود دارد که صبر شما را می‌آزماید. باید با هدایت دست و پای آوا با آنالوگ چپ و زدن دکمه‌ی مربع، کاراکتر را به هرجایی که در نقشه‌ی صعود بهتر جواب می‌دهد، هدایت کنید. حتی این قابلیت وجود دارد که خودتان هر عضو بدنی را که می‌خواهید تکان دهید، دستی انتخاب کنید. پیدا کردن دستگیره‌ها و لبه‌هایی که بتوانید اعضای بدن کاراکتر را روی آن‌ها گیر دهید در دیوارهای تمرینی کار ساده‌ای به نظر می‌رسد،‌ اما پس از ورود به طبیعت بیرون است که تازه دشواریِ صخره‌نوردی دستتان می‌آید؛ درست مثل تفاوت شنا در استخر و شنا در دریا. من صخره‌نورد نیستم، اما احساسی که بازی Cairn از صعود القاء می‌کند، احتمالا نزدیک‌ترین تجربه‌ای است که به صخره‌نوردی تجربه خواهم کرد.

آوا یک کوله‌پشتی بزرگ دارد که انواع و اقسام آیتم‌ها را می‌توانید در آن بگنجانید. این آیتم‌ها برای صعود از مسیرهای دشوار اهمیتی حیاتی دارند.

با اینکه خود بازی از شما می‌خواهد تنها از سه دیوار اول بالا بروید، چالش صعود از هرکدام از این دیوارها چنان جذابیت دارد که می‌خواهید تمام زمان دمو را در همین محیط تمرینی باقی بمانید. اگر با موفقیت هر هشت دیوار تمرینی را پشت سر بگذارید، بازی یک صندوق جایزه برایتان باز می‌کند که در آن آیتم‌های مختلفی گنجانده شده که برای مرحله‌ی اصلی به دردتان می‌خورد؛ یعنی صعود از یک صخره‌ی سنگی واقعی. حالا باید تمام فوت‌وفن‌هایی که تااینجای کار یاد گرفته‌اید به کار ببندید. اگر در این صعود به مشکل خوردید، به راحتی اگر زمان بیشتری را با دیوارهای تمرینی سپری کنید، به خودتان آمده و می‌بینید با جریان تنفس آوا هماهنگ شده‌اید و به قولی مکانیک بازی دستتان آمده است. این به موسیقی متن Cairn هم بازمی‌گردد که با سبک مینیمال خود، درست روی گیم‌پلی بازی، که نیازمند تمرکز و آرامش است، می‌نشیند و دوباره آن حسِ ذن‌گونه را القاء می‌کند.

خواندنی‌ها

ببینید؛ تریلر گیم‌پلی Cairn چالش‌های صخره‌نوردی را نشان می‌دهد

طبیعت علیه طبیعت

پس از رسیدن به بالای این دیوار، بالاخره با دنیای جذاب Cairn مواجه می‌شوید؛ دنیایی رنگارنگ و جذاب که به نقاشی می‌ماند که جان گرفته است. اما این طبیعت زیبا، مانع سراسر متفاوتی از دیوارهای تمرینی که پیش‌تر با آن‌ها دست و پنجه نرم کرده‌اید پیش پایتان می‌گذارد. حالا باید حواستان به کلی مکانیک دیگر باشد که در سالن تمرین اهمیت چندانی نداشتند. آوا باید با طبیعت خود کنار بیاید، در سرد و گرم از صخره بالا رفته و بر گرسنگی و تشنگی خود غلبه کند؛ البته بیشتر از آوا، دست شماست که با مدیریت منابع کاراکتر، کار او برای صعود و نزدیک‌شدن به قله را راحت‌تر کنید.

در طبیعت، مکان‌های مشخصی برای کمپ کردن وجود دارد که در مقابله با چالش‌هایی چون خستگی، گرسنگی و شرایط بد آب و هوایی، باید از آن‌ها نهایت استفاده را ببرید.

به جز موانعی که در مسیر صعود، کار شما را سخت می‌کنند، باید شرایط آب‌وهوایی، کمبود تجهیزات و وضعیت جسمانی آوا را هم در نظر بگیرید. آب‌وهوای بارانی، برف و بوران، هوای گرم، اینکه شب است یا صبح، همه‌ی این‌ها در کیفیت صعود شما نقش ایفا می‌کنند. خستگی، تشنگی و گرسنگی آوا همه خط‌های مجزایی در دارند که به ترتیب با استراحت، نوشیدن آب شرب و خوردن شکلات یا غذاهایی که می‌توانید در کمپ بپزید برطرف می‌شوند.

آب را به جز از دستگاه وندینگ – که پول لازم برای آن را اینجا و آنجا در محیط پیدا می‌کنید – می‌توانید از چشمه‌ها و رودهای زلالی که در طبیعت در جریان‌اند بردارید. به جز آب، با این پول‌ها می‌توانید آیتم‌های دیگری چون شکلات، آب‌نبات، آبمیوه و غیره از دستگاه وندینگ بخرید که حسابی در دنیای بیرون به دردتان می‌خورند. در طبیعت همچنین ممکن است به گیاهانی بربخورید که آوا آن‌ها را در کوله‌اش نگه می‌دارد و می‌توانید با پخت‌اشان در کمپ، آیتم‌های تازه‌ای از آن‌ها بسازید.

در دنیای بیرون آوا می‌تواند در مکان‌های مشخصی کمپ کند. این کمپ‌ها به جز آنکه به درد سیو کردن می‌خورند، جایی برای استراحت و خواب، آماده کردن غذا، چک کردن آب و هوا، تعمیر تجهیزات و حتی باندپیچی دستان آوا هستند. در این چادرها فرصت دارید کوله‌پشتی خود را هم مرتب کنید و آیتم‌های مختلفی در آن بچپانید.

آوا یک ربات کمکی هم دارد که پل ارتباطی او با دیگران است. در طول گیم‌پلی، این ربات به درد جمع کردن میخ‌های صخره‌نوردی می‌خورد که می‌توانید در طول صعود در دیوار فروکنید. این میخ‌ها کمک بزرگی به آوا، به ویژه برای صعود از دیوارهای مرتفع هستند و به‌قولی حکم چک‌پوینت دارند. اما هربار تنها تعداد محدودی از این میخ‌ها را در کیف خود پیدا خواهید کرد و کم و زیادِ همین تعداد محدود هم به گشت و گذار شما در محیط بستگی دارد.

بازی Cairn با محیط خود، داستان می‌گوید

بازی Cairn، کارگردانی هنری محشری دارد؛ سبک بصری آن نیز به‌شدت خاص و رنگارنگ است؛ مثل یک نقاشی که حالا جان گرفته. طراحی کاراکتر آوا نیز از همین سبک بصری زیبا پیروی می‌کند و همزمان، از گذشته و کیستی شخصیت آوا برایمان می‌گوید. از همان لحظات اولیه‌ی دمو، با ظاهر آوا به سرسختی و خیره‌سری‌اش پی می‌بریم. او صخره‌نوردی قهار و البته کمی عصبی‌مزاج است و حوصله‌ی دیگران را ندارد؛ اما فردی است جاه‌طلب که می‌خواهد غیرممکن را ممکن کند و به قله‌ای برسد که تاکنون پای هیچ کوه‌نوردی به آن نرسیده است. از تصاویر در محیط متوجه می‌شویم از میان تمام کسانی که تاکنون تلاش کرده‌اند قله‌ی «کامی» (Kami) را فتح کنند، تنها چهل درصد از آن‌ها زنده بازگشته‌اند!

بازی Cairn طراحی بصری حیرت‌انگیز و سبک هنری به‌شدت خاصی دارد؛ طوری که روز تا شب و شب تا صبح را می‌خواهید فقط به تماشا بنشینید و از طبیعت زیبای آن لذت ببرید.

داستان‌پردازی محیطی در Cairn نقش مهمی دارد. در همان محیط تمرینی اولیه، پوسترها و تصاویر زیادی روی دیوار نصب شده که آوا می‌تواند همه‌اشان را بخواند. هرکدام از این تصاویر، اطلاعاتی، چه درباره‌ی دنیای Cairn و چه درباره‌ی خود آوا، به ما می‌دهند؛ برای نمونه، از واکنش آوا به یکی از این پوسترها متوجه می‌شویم که او حتی درباره‌ی صخره‌نوردی مستند ساخته است، البته به زور.

دموی Cairn بیشتر از این درباره‌ی شخصیت آوا به ما اطلاعات نمی‌دهد؛ اما درباره‌ی دنیایش چرا. از طراحی ربات کوهنوردی می‌توان برداشت کرد که در Cairn با دنیایی آینده‌نگرانه سروکار داریم. با پا گذاشتن به طبیعت بیرون، این ظن تشدید می‌شود؛ مخصوصا با معماری سالن تمرین بقایای تخریب‌شده‌ی سازه‌های بشری که رد آن‌ها همچنان بر طبیعت مانده است. در Cairn اما هدف، قله است، نه جهان ماشینی. در آسمان پرستاره‌ی دنیای Cairn هرچیز به جز اندیشه‌ی قله از یاد می‌رود و ما نیز همگام با آوا پی خواهیم برد که در برابر صعود، چندمرده حلاج‌ایم. بازیCairn در ۵ نوامبر امسال (۱۴ آبان) برای PS5 و PC منتشر خواهد شد.

نام بازی: Cairn
تهیه‌کننده: The Game Bakers
سازنده: The Game Bakers
سبک: ماجراجویی / شبیه‌سازی
پلتفرم‌ها: پلی‌استیشن 5، کامپیوتر
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۴۰۴