۱۲۰۰ کیلومتر تنها در سیبری رکاب زدم!

نویسنده بهرام رمضانی، محمدحسین محمودزاده
گوینده بهرام رمضانی، محمدحسین محمودزاده
زمان 41:19
حجم فایل 38 مگابایت

در شلوغی‌های اسفند ۹۵، دقیقاً زمانی که اکثر ما به دنبال خرید شب عید بودیم و حال‌و‌هوای بهاری ما را به سمت تعطیلات می‌برد، محمّدحسین محمودزاده چند روزی بود که سفر هیجان‌انگیزش را به سیبری شروع کرده بود و با اشتیاق به سمت سرد‌ترین منطقه مسکونی زمین و دیدن مناظر کم‌نظیر آن رکاب می‌زد.

سفری که در آن همه‌چیز دست‌به‌دست هم می‌داد تا عجیب‌ترین خاطرات شکل بگیرد؛ از دوستی با یک سگ تا هم‌صحبت‌شدن با پیر‌مردی که محمد‌حسین هیچ‌چیز از زبانش نمی‌دانست. از نگاه او مسیر مهم‌تر از مقصد است و هیجانِ فردا، انگیزه‌ای برای ادامه‌ی این مسیر.

در کنار ما باشید تا بخشی از خاطرات ماجراجویانه‌ی این مسافر، محمدحسین محمودزاده را از زبان خودش بشنویم.

برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *-- بارگیری کد امنیتی --

۱۴ دیدگاه
  1. ک. ر

    چرا صفحه ی دوچرخه ران در اینستاگرام بسته شده؟

  2. مریم

    وای چقدر عالی بود …چقدر قشنگ گفت که اگه زبون نیکولایی رو میفهمید و باهاش حرف میزد شاید نیکولایی اونقدر احساس راحتی نمیکرد که براش حرف بزنه بعضی وقتا ما دوست داریم برا یه نفر حرف بزنیم اما نمیخوایم جوابی بشنویم یا حتی نمیخوایم طرف بفهمه چی میگیم فقط میخوایم برای یکی حرف بزنیم…
    و چقدر بده که ما دیدگاهمون رو نسبت به بقیه عوض نمیکنیم و قبول نمیکنیم که ممکنه کسی تغییر کنه 🙁
    نیکولایی اگه ازاد میشد و تبعید نمیشد شاید بازم به خلافکاری ادامه میداد اما تبعید شدنش و دور شدن از ادما و قضاوتاشون خود واقعیشو بهش نشون داد
    امیدوارم همیشه همینطوری سفر زندگیت پر از هیجان و زندگی باشه مطمئنم کتاب خیلی خوبی میشه …

  3. سینا

    سلام
    اون ویدئو رو هم بزارید برای ما ببینیم چی میگه
    خیلی مصاحبه چالبی بود
    واقعا مثل داستان هاست

    1. سعید صلاحی

      ویدیو رو می تونین داخل اینستاگرام تماشا کنین.
      اگه نام آقای “محمّدحسین محمودزاده” رو گوگل کنین میاد.

  4. احسان

    سلام

    من نمیتونم پادکست رو دانلود کنم مشکل از لینکه آیا؟

  5. محمدصدیق

    یه خسته نباشید به اقای محمودزاده عزیز و همه دیجی مگی ها
    واقعا عالی بود
    لذت بخش و جذاب من چندبار گوش کردمش

  6. نیما

    سلام، چرا مرتب مصاحبه نمیگذارید؟ من دوست دارم هر هفته آخر هفته بیام پادکست جدید رو دانلود کنم و گوش کنم ولی ظاهرا اصلا برنامه مرتبی ندارید با وجود اینکه بهترین کاری هست که تاحالا دیجی کالا کرده و تو این زمینه خیلی جلو هست، واقعا حیفه قدر نمیدونید

  7. نادیا مرادپور

    چه پادکست خوبی بود!
    به همه توصیه می‌کنم. چه اونایی که اهل سفرن، و چه اونایی که اصلا حال و حوصله‌ی این جور کارها رو ندارن
    چقدر خوب حرف زد!
    مثل این بود که داشتی یه فیلم عجیب و غریب و هیجان انگیز می‌دیدی!
    دمتون خیلی گرم

    گوش کنید و به دوستانتون هم بگید

  8. حافظ

    سلام
    ممنووون بسیار زیبا و جذاب بود
    فقط یه سوال ویدئو ها رو نمیگذارین؟؟

  9. Ali

    باتشکر از پادکست. از قبل صفحه ایشون رو دنبال میکنم و مدت زیادی هم هست که در حال تحقیق و آماده‌سازی خودم برای چنین سفرهایی هستم. از دیجیکالا مصرانه خواهش میکنم که در فروشگاه تعدادی دوچرخه خوب مسافرت (cycle touring) تهیه و برای فروش بگذاره. متاسفانه دوچرخه های مارک خوب مسافرت در ایران پیدا نمیشه.

  10. مسلم رسولی

    بسیار جالب و شنیدنی بود. فقط کاش کمی صحبتهای تخصصی هم میشد.
    اینکه معمولا چه ابزاری برای چنین سفری لازمه، چه امکاناتی باید همراه آدم باشه، تجهیزات دوچرخه چی باید باشه و…
    به شخصه دوست داشتم بخشی از پادکست به این موضوع اختصاص داشت. ولی متاسفانه فقط یک صحبت کلی در مورد دوچرخه شد که فرمودند دوچرخه ام خاص! سفر است و توضیح دیگری ندادند. حتی در اینستاگرامشان هم اطلاعاتی در این مورد پیدا نکردم.
    شاید اگر زمان پادکست بیشتر بود راجع به سفرهای آفریقا و تبت هم توضیحات بیشتری برای بیان کردن داشتند.
    ولی در کل جذاب بود و از بقیه پادکستهایی که تا حالا از دیجیکالا شنیدم بهتر بود.

  11. محمدجواد

    هیچ وقت فکر نمی کردم که حوصله یه پادکست ۴۱ دقیقه ای رو داشته باشم ولی این پادکست رو کامل گوش کردم و لذت بردم
    امیدوارم ویدیو های سفر هم بزارید تو سایت

  12. محمود

    ممنون دیجی کالا
    از روزی که محمد حسین سفر سیبری شروع کرد منم تو اینستاگرام با دیگران مشتاق پیگیر سفرش میشدم
    ممنون دیجی باهاشون مصاحبه کردی

  13. امیر

    خیلی واسم جذاب بود.
    ممنون.
    بارهابه دور و بری‌هام گفتم و بازم میگم: دور شدن از جایی مثل تهران، می‌تونه واسه انسان خیلی خوب باشه.
    به عنوان حیواناتی که شاید دویست ساله از طبیعت به طور کلی فاصله گرفتیم و چیزهایی به اسم کلان شهرها رو ساختیم، واقعا هنوز نتونستیم به طور طبیعی خودمون رو با این محیط تازه سازگار کنیم.
    بچه‌های من و نوه‌های من هم به کنار، نسل‌ها طول خواهد کشید تا بدن‌های ما به این نوع جدید زندگی عادت کنن و تغییرات لازم رو برای زندگی اعمال کنن.
    ولی حیف که به زندگی توی این شهرها، با تمام ناسالمی‌هاش و اعصاب‌خردی‌هاش، محکومیم.

    بازم ممنون.

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه
دسته‌بندی‌های منتخب برای شما
X