آیا اکسپدیشن ۳۳ میتواند تمام جوایز گیم اواردز را درو کند؟
تاکنون لحظههای بهیادماندنی زیادی در تاریخ ۱۰ سالهی مراسم گیم اواردز رخ دادهاند. از It Takes Two که بازیهای بسیار بزرگتر را کنار زد و بازی سال شد، تا نبرد داغ طرفداران سونیک و گنشین ایمپکت در بخش بازی محبوب طرفداران و حتی بازیهای غیرمنتظرهای مثل بالاترو که ناگهان روی صحنهی اصلی درخشیدند. اما تا حالا هیچوقت در این مراسم ندیدهایم که اثری بسیاری از جوایز را درو کند. آیا سال ۲۰۲۵ بالاخره آن سال خواهد بود؟ با توجه به Clair Obscur: Expedition 33، اصلا بعید نیست.
درو کردن جوایز یعنی یک اثر تقریبا در تمام بخشهایی که نامزد شده، برنده شود. برای مثال، «ارباب حلقهها: بازگشت پادشاه» در سال ۲۰۰۳ تقریبا اسکار را درو کرد و هر ۱۱ جایزهای را که نامزدش بود، برد. نزدیکترین رکورد در گیم اواردز مربوط به لست آو آس 2 است که در سال ۲۰۲۰ هفت جایزه گرفت اما آن هم همه چیز را درو نکرد، چون در بخشهای فنی مثل بهترین کارگردانی هنری یا بهترین موسیقی و آهنگسازی برنده نشد. در نتیجه هنوز جا برای بازیای وجود دارد که دو رقمی جایزه بگیرد و رکوردی ثبت کند که شکستن آن سخت باشد.
نامزدهای مراسم امسال اعلام شدهاند و واضح است که اکسپدیشن 33 یکی از اصلیترین مدعیهاست. این بازی از زمان انتشارش و به خصوص از وقتی که جیتیای 6 تا سال ۲۰۲۶ عقب افتاد؛ تقریبا همواره شانس اول بردن بازی سال بوده است. حتی بازیهای بزرگی مثل Hollow Knight: Silksong هم نتوانستهاند جلوی شتاب آن را بگیرند و اگر بازی سال شود، احتمالا مثل الدن رینگ یا بالدورز گیت 3 جایزهی بهترین نقشآفرینی را هم میگیرد.
تهدیدی همهجانبه در تمامی بخشهای گیم اواردز
اما چیزی که Clair Obscur را خاص میکند، این است که تقریبا در تمام بخشهایی که واجد شرایطش باشد، یک تهدید جدی است. معمولاً بازی که بازی سال میشود، لزوما بهترین کارگردانی را هم نمیگیرد، ولی دید هنری اکسپدیشن 33 آن را در موقعیتی قرار میدهد که گرفتن هر دو جایزه کاملا منطقی باشد. از طرفی، برای بهترین روایت هم شانس بالایی دارد؛ چرا که داستان احساسی و تاثیرگذارش دقیقا همان چیزی است که داوران عاشقش هستند. البته باید با رقبایی مثل سایلنت هیل اف و گوست آو یوتی رقابت کند، اما همان شروع احساسی بازی ممکن است کافی باشد تا رای داورها را بگیرد.
بازیها قبلا هم توانستهاند جوایز بزرگ را همزمان ببرند، اما گرفتن آنها در کنار جوایز فنی خیلی سختتر است. Clair Obscur در چند بخش فنی هم مدعی است. بهترین موسیقی احتمالا یکی از آنهاست، هرچند باید بر نوستالژی ماریو کارت ورلد غلبه کند. بردن بهترین کارگردانی هنری هم کاملا ممکن است، چون تصاویر احساسی و طراحیهای بهیادماندنی شخصیتهایش باعث شده بخشهایی از بازی از همین حالا نمادین به نظر برسند. تنها بخشی که بعید است در آن توفیق زیادی داشته باشد، طراحی صداست؛ جایی که احتمالا سیلکسانگ بیشتر دیده خواهد شد. حتی بدون آن، Clair Obscur میتواند حداقل شش جایزه را به خانه ببرد.
همچنین برای اینکه بتواند رکورد لست آو آس 2 را بشکند، باید چند اتفاق خیلی خاص به نفعش پیش برود. یکی از آنها بردن بهترین اجرا (Best Performance) است که کار سختی خواهد بود. چند نفر از بازیگرانش ممکن است نامزد شوند، اما این موضوع میتواند باعث تقسیم رایها شود و شانس برد را کمتر کند. جنیفر انگلیش (Jennifer English) بیشترین شانس را برای بردن دارد، اما شکست دادن تروی بیکر (Troy Baker) که هنوز برای بازی سال گذشتهی Indiana Jones and the Great Circle واجد شرایط است، ساده نخواهد بود. حتی اگر داورها به نوعی او را فراموش کنند، اریکا ایشی (Erika Ishii) از گوست آو یوتی هم رقیبی بسیار جدی است و این فقط شروع یک فهرست سنگین از نامزدهای احتمالی است.
هدفی دشوار اما دستیافتنی
برای اینکه Clair Obscur: Expedition 33 واقعا رکورد را بشکند، باید از بخشهایی عبور کند که همیشه در گیم اواردز بحثبرانگیز بودهاند مانند بخشهای مخصوص بازیهای مستقل. Clair Obscur بهعنوان یک بازی AA در جای عجیبی بین بازیهای AAA و مستقل قرار میگیرد که از این نظر مشابهی بالدورز گیت 3 نیز هست. این بازی ظاهرش مثل یک بازی پرهزینهی سونی است، اما سندفال اینتراکتیو (Sandfall Interactive) از نظر فنی یک استودیوی مستقل محسوب میشود و با اینکه ناشرش کپلر اینتراکتیو (Kepler Interactive) است، اما بازیهای کپلر همیشه در بخشهای مستقل رقابت کردهاند که Pacific Drive در سال ۲۰۲۴ و سیفو در سال ۲۰۲۲ از مصداقهای آن هستند.
با توجه به اینکه قوانین گیم اواردز درباره اینکه دقیقا چه چیزی «بازی مستقل» محسوب میشود کاملا محکم نیستند، موضوعی که هنگام نامزدی Dave the Diver برای بهترین بازی مستقل در سال ۲۰۲۳ بحث زیادی به پا کرد چون ناشر آن نکسون (Nexon) بود، تفسیر و جایگاه Clair Obscur کاملا وابسته به نظر رایدهندگان است. اگر هیئت داوران تصمیم بگیرد که این بازی مستقل به حساب میآید، احتمالا هم جایزهی بهترین بازی مستقل را میگیرد و هم بهترین بازی اول یک استودیوی مستقل. البته بالدورز گیت 3 در سالی که بازی سال شد، اصلا در بخش مستقل رقابت نکرد. بنابراین سخت است تصور کنیم داورها Clair Obscur را متفاوت از آن طبقهبندی کنند اما وقتی پای گیم اواردز وسط باشد، هیچچیز را نباید غیرممکن دانست.
با تمام این اوصاف، احتمال زیادی وجود دارد که Clair Obscur بتواند به رکورد لست آو آس 2 دست پیدا کند، اما عبور از آن به جزئیات بستگی خواهد داشت و این سوال را مطرح میکند که اصلا درو کردن جوایز در گیم اواردز چه شکلی قرار است باشد؟ شاید همین هفت جایزه سقف ممکن باشد یعنی بازی سال، بهترین کارگردانی، بهترین روایت، بهترین اجرا و جایزهی ژانری مرتبط. اما شاید بتوان سقف این تعریف را خیلی بالاتر هم برد، فراتر از چیزی که حتی Clair Obscur قادر به رسیدن به آن باشد. آیا ممکن است روزی یک بازی خانوادگی، داستانمحور با تمرکز شدید بر کارگردانی هنری در حالی که اولین بازی یک استودیوی مستقل است و در کنارش یک حالت چندنفرهی عالی، پشتیبانی VR و نسخهی موبایلی هم دارد، بتواند تمام بخشها را درو کند؟ چه بازیای میتواند نقش «بازگشت پادشاه» دنیای گیم را بازی کند؟ دلم به حال استودیویی میسوزد که مجبور شود روزی بیش از دوازده سخنرانی روی یک صحنه ارائه کند!
منبع: Polygon
