اهمیت حالت دسکتاپ اندروید Q از آنچه فکر می‌کنید بیشتر است
چند روز قبل، ویدیویی از پتانسیل‌های شکل و شمایل حالت دسکتاپ اندروید Q منتشر کردیم. این ویدیو را یک توسعه‌دهنده منتشر کرده و طی فقط سه هفته، موفق شده چنین طراحی جذابی را امکان‌پذیر کند. سایت Android Authority از طریق گفت‌وگو با این فرد، قابلیت‌های بالقوه حالت دسکتاپ اندروید Q را مورد بررسی قرار داده است و به همین خاطر حالا می‌توانیم با جزییات بیشتری در این مورد اظهارنظر کنیم و البته محدودیت‌های آن را هم مطرح می‌کنیم.
چرا حالت دسکتاپ این‌قدر مورد توجه قرار می‌گیرد؟
«دنیل بلندفورد» (Daniel Blandford)-توسعه‌دهنده مذکور-از مدت‌ها قبل علاقه‌ی زیادی به حالت دسکتاپ اندروید داشته است. او می‌گوید که این قابلیت، این پتانسیل را دارد که جایگزین لپ‌تاپ ویندوزی یا مک شود تا صرفا یک گوشی اندرویدی بتواند وظایف آن‌ها را انجام دهد. به عقیده او، اندروید به جایی رسیده که توانایی انجام تقریبا همه کاری را دارد.
نه‌تنها این قابلیت می‌تواند کارها را ساده‌تر کند، بلکه کاربران کشورهای فقیرتر دیگر لازم نیست که انواع گجت‌ها را خریداری کنند و صرفا با خرید یک گوشی می‌توانند کارهای موردنظر خود را انجام دهند. «بلندفورد» هم با چنین انگیزه‌ای، با اعمال تغییراتی در حالت دسکتاپ اندروید Q موفق شده ظاهر آن را تا حد زیادی جذاب‌تر کند و پیش‌نمایش آن را می‌توانید در ویدیوی زیر مشاهده کنید.
او می‌گوید: «من افرادی را تصور می‌کنم که در مناطق دور افتاده مثلا آفریقا یا هند زندگی می‌کنند و توانایی خرید یک لپ‌تاپ یا پرچم‌دار سامسونگ را ندارند. اگر آن‌ها از گوشی میان‌رده یا پایین‌رده خود به‌عنوان مثلا لپ‌تاپ و گیرنده دیجیتال برای تلویزیون استفاده کنند، چنین ایده‌ای می‌تواند مزایای زندگی دیجیتال را برای فقیرترین مردم دنیا هم به ارمغان بیاورد.»
به همین خاطر، «بلندفورد» حدود یک سال به‌عنوان کارآموز در سامسونگ مشغول به کار شد و عمدتا در پروژه DeX فعالیت کرد. با این حال، او احساس کرد که این پروژه چندان برای سامسونگ اهمیت ندارد. او می‌گوید: «من فکر نمی‌کنم حتی اعضای تیم توسعه این پروژه هم از این قابلیت برای خود استفاده کنند.»
پلتفرم سامسونگ DeX به کاربران برخی از گوشی‌های سامسونگ اجازه می‌دهد که با وصل کردن این گجت‌ها به مانیتور، از آن به‌عنوان کامپیوتر دسکتاپ استفاده کنند. با این حال این پلتفرم محدودیت‌های زیادی دارد؛ به‌عنوان مثال به ناچار باید یکی از پرچم‌داران سامسونگ مانند گلکسی اس ۱۰ یا گلکسی نوت ۹ را خریداری کنید و در ضمن از آنجایی که این سیستم بسته است، باید صبر کنید تا سامسونگ قابلیت‌های آن را با ارائه‌ی آپدیت افزایش دهد.
اما حالت دسکتاپ اندروید Q هر دو مشکل را برطرف می‌کند؛ اول از همه اینکه هر گوشی مبتنی بر اندروید Q می‌تواند از این قابلیت بهره ببرد و در ضمن توسعه‌دهندگان بدون نیاز به شرکت‌های سازنده می‌توانند قابلیت‌های آن را افزایش بدهند. «بلندفورد» در نهایت سامسونگ را ترک کرد و یک اپلیکیشن برای افزایش امکانات DeX تحت عنوان Desktop Hub را منتشر کرد. زمانی که نسخه‌های آزمایشی اندروید Q منتشر شد، او هم به سرعت سراغ موضوع مورد علاقه‌اش رفت و مشغول اعمال تغییرات بر حالت دسکتاپ اندروید Q شد.
امکانات فعلی حالت دسکتاپ اندروید Q
در ویدیویی که «بلندفورد» در یوتیوب آپلود کرده، شاهد امکانات ابتدایی مانند استفاده از کیبورد و ماوس، پین کردن میان‌بر در دسکتاپ و باز کردن اپلیکیشن‌های مختلف هستیم. ولی این فقط اول راه است.
او اعتقاد دارد که پتانسیل‌های این قابلیت بسیار گسترده است. به‌عنوان مثال، حالت دسکتاپ اندروید Q به‌صورت پیش‌فرض از کروم‌کست پشتیبانی می‌کند و این به کاربر اجازه می‌دهد که محتوای حالت دسکتاپ را به‌صورت بی‌سیم به تلویزیون یا مانیتور منتقل کند. متأسفانه، با بهره‌گیری از کروم‌کست هنوز نمی‌توان از ماوس استفاده کرد که البته گوگل به‌راحتی می‌تواند این ضعف را برطرف کند.
علاوه بر این، لانچرهای اندروید می‌توانند رابط کاربری حالت دسکتاپ را تا حدی تغییر دهند و می‌توانند شکل و شمایل آن را با توجه به سلیقه‌ی خود تنظیم کنند. در ضمن گوگل می‌تواند قابلیت سینک مختص این موضوع را ارائه دهد تا مثلا کاربران برای گجت‌های اندرویدی مختلف بتوانند از ظاهر اختصاصی خود بهره ببرند.
همچنین گوگل این توان را دارد که مثلا یک رابط کاربری ساده برای تغییر رزولوشن و نسبت تصویر این حالت را ارائه دهد تا کاربران با توجه به مانیتور بتوانند این بخش را تغییر دهند. لازم به ذکر است که «بلندفورد» موفق شده که از طریق حالت دسکتاپ اندروید Q رزولوشن ۴K حقیقی را دریافت کند و این در حالی است که سامسونگ DeX از چنین قابلیتی بهره نمی‌برد.
از آنجایی که اندروید Q نخستین نسخه اندروید است که به‌صورت داخلی از حالت دسکتاپ بهره می‌برد و البته این قابلیت هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارد، می‌توان امکانات زیادی را برای آن به ارمغان آورد. با این حال، در حال حاضر ضعف‌هایی وجود دارند که جلوی پیشرفت همه‌جانبه حالت دسکتاپ را می‌گیرند.
موانع پیش روی حالت دسکتاپ
اولین چیزی که در ویدیوی «بلندفورد» توجه را جلب می‌کند، استفاده از گوشی اسنشال فون است. اما چرا او برای این کار از اسنشال فون استفاده کرده و مثلا پیکسل ۳ ایکس‌ال یا یک پرچم‌دار دیگر را مورد استفاده قرار نداده؟
او می‌گوید: «من یک پیکسل ۳ ایکس‌ال هم دارم و این قابلیت را بر روی آن هم تست کردم، ولی این گوشی از رابط تبدیل USB به HDMI پشتیبانی نمی‌کند و به همین خاطر این نرم‌افزار برای آن جواب نداد.»
همین موضوع، اولین مشکل اصلی حالت دسکتاپ را نشان می‌دهد؛ پشتیبانی سخت‌افزاری. وقتی که گوشی خود گوگل از قابلیت تبدیل USB به HDMI پشتیبانی نمی‌کند، احتمالا چنین شرکتی برای بهبود تجربه کاربری حالت دسکتاپ اندروید Q تلاش زیادی نخواهد کرد. یکی دیگر از مواردی که جلوی موفقیت گسترده این حالت را می‌گیرد، کمبود نمونه‌های اندروید برنامه‌های دسکتاپ است.
یک راه‌حل بدیهی برای این مشکل این است که اندروید بتواند به‌راحتی برنامه‌های لینوکس را اجرا کند. در حال حاضر بسیاری از کروم‌بوک‌ها از پس انجام این کار برمی‌آیند و از آنجایی که اندروید هم بر هسته لینوکس بنا شده، احتمالا گوگل برای عملی کردن این قابلیت مشکل چندانی ندارد.
البته «بلندفورد» اعتقاد دارد که چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد. او می‌گوید: «در مقایسه با اندروید، لینوکس بسیار وسیع و ناامن است. از لحاظ تئوری گوگل می‌تواند مانند Chrome OS پشتیبانی از لینوکس را برای اندروید به ارمغان بیاورد. اما در حال حاضر، قوانین گوگل می‌گویند که اگر خواستار بهره‌گیری از سرویس‌های گوگل پلی هستید، نمی‌توانید بوت دوگانه سیستم‌عامل برای گوشی را عملی کنید. اگر گوگل بخواهد پشتیبانی از برنامه‌های لینوکس در اندروید را امکان‌پذیر کند، باید این قوانین را تغییر دهد.»
در نهایت یکی دیگر از مهم‌ترین محدودیت‌های حالت دسکتاپ، مربوط به مشخصه‌های سیستم است. در حال حاضر، حالت دسکتاپ عمدتا اندروید را از لحاظ ظاهری تغییر می‌دهد و نمی‌تواند به‌طور کامل تجربه دسکتاپ را عملی کند. «بلندفورد» می‌گوید: «برای اینکه بتوانم امکانات حالت دسکتاپ را جذاب‌تر کنم، گوگل باید به من اجازه بدهد که به بخش‌های مختلف سیستم دسترسی پیدا کنم یا اینکه از طریق همکاری با شرکت‌های سازنده از چنین دسترسی بهره ببرم.» به همین خاطر شرکت‌های سازنده احتمالا می‌توانند قابلیت‌های جذابی را برای حالت دسکتاپ گوشی‌های خود ارائه کنند.
گوگل اگر بخواهد می‌تواند اندروید را به یک سیستم دسکتاپ جذاب تبدیل کند
در رابطه با پتانسیل‌های حالت دسکتاپ، «بلندفورد» اعتقاد دارد: «اندروید می‌تواند جایگزین سیستم‌عامل‌های دسکتاپ شود.» اگرچه او معتقد است که قابلیت‌های حالت دسکتاپ برای کشورهای در حال توسعه مزایای زیادی به همراه دارد، ولی کشورهای توسعه یافته هم تا حد زیادی می‌توانند از فواید آن بهره‌مند شوند.
برای کاربران معمولی، او می‌گوید که این افراد با وصل کردن گوشی به مانیتور می‌توانند یک متن را ویرایش کنند، بازی موردنظر خود را انجام دهند و فیلمی را تدوین کنند و در نهایت با جدا کردن گوشی از مانیتور، فعالیت‌های روزمره خود را ادامه بدهند. چنین قابلیت‌های ساده‌ای را تا حدی می‌توان با استفاده از پرچم‌داران سامسونگ به لطف قابلیت DeX انجام داد ولی وجود این مشخصه در اندروید Q به معنای ارائه‌ی آن برای تقریبا تمام کاربران گوشی‌های اندرویدی است.
«بلندفورد» می‌گوید که او به توسعه لانچر دسکتاپ ادامه می‌دهد و نسخه آزمایشی آن را به‌صورت پولی منتشر می‌کند تا بتواند بودجه کافی برای ادامه‌ی این مسیر را دریافت کند.
بیشتر بخوانید: چرا قابلیت تبدیل گوشی به کامپیوتر دسکتاپ مورد استقبال قرار نگرفت؟
منبع: Android Authority
