زندگی هوشمند به چه قیمتی؟!

مجید نمی‌دونم چرا با نوشته‌ات ارتباط برقرار نمی‌کنم.
من بیشتر حس می‌کنم تو قصد داری با کوک کردن ساز مخالف و حرکت بر خلاف جریان، یه خودی نشون بدی و ادای متفاوت بودن دربیاری. وگرنه آیا این بده که یه دستگاه روی مچت باشه و دایم وضعیت سلامتی‌تو برات چک کنه؟ یا مثلا بده وقتی توی فروشگاه داری واسه خونه خرید می‌کنی، سریع بتونی با گوشی به یخچال تو خونه وصل بشی و ببینی دقیقا چی نیاز داری؟ در مورد رباتی که وقت نبودت تو خونه، همه جا رو جارو می‌کنه واقعا نظرت اینه؟
نه مجید جان. من یکی خریدار این مطلب‌ات نیستم. زندگی حتی وقتی به این شکل که تو داری مسخره‌اش میکنی هوشمند بشه هم خیلی از وضع قبلی بهتره.
موفق باشی

با سلام خدمت آقای مجید نوردوست من با این نظریه شما که کاملا منطقی و واقع گرایانه بوده موافقم بایداز وابستگی هامون از تکنولوژی کم تر کنیم و منطقی تر فکر کنیم به اصول استفاده از تکنولوژی های که شاید بعضی هاشون بصورت بلا استفاده باشه که حتی نیازی بهش نداریم متاسفانه در بعضی از موارد چشم و هم چشمی ها دخالت داره مثل فلانی تلویزیون هوشمند داره و یا…. الان اون مده واقعا تا اصول استفاده از این گجت های هوشمند جا نیافته شرکت ها خوب منفعت میکنن و با این مسائل و از این تفکر های ناآگاهانه مردم استفاده و جیب های خودشونو پر میکنن با تشکر از مقاله ی مفیدتون متشکرم موفق باشید.

مطلبتان رو خوندم. توی اون بیشتر ی دید خیلی منفی احساس می کردم. با این متنتون یاد یه مقاله ای افتادم که تو سال ۱۹۶۰ با همین محتوا تو یکی از مجله های آمریکا نوشته شده بود. نویسنده ی اون مقاله هم دقیقا همین دغدغه های شما رو داشت. اگر به تبلیغات وسایل نو و تکنولوژی های خانگی ۱۹۴۰-۱۹۶۰ آمریکا یه نگاهی بکنید ( تو یوتوب هست) می بینید که اون موقع هم گجت هایی که هیچ دردی از مردم دوا نمی کردند وجود داشت، براشون تبلیغ می شد و طرفدارهایی هم داشت. دیدی که بنده به این موضوع و تکنولوژی دارم اینه که نباید وسایل بی مصرف (یا غیر کاربردی) یا تولید انها را نقد کرد و یا گفت آنها رو نباید درست کرد، در هر صورت بعضی وسایل به حوضه ی entertainment مربوط میشه و قرار نیست بشریت رو از چنگال تباهی ها!!! نجات بده. اون وسایل اون موقع تولید شدند، خیلی ها با داشتنشون لذت بردند ولی در نهایت الان تولید نمیشن. چرا؟ چون کاربردی نیست. چون نیاز همه رو تا مین نمی کنه یا به صرفه نیستند. هر محصولی هم که تولید میشه، حتی اگر بخاری برای یخچال هم باشه، یه چیز جدید به دنیا عرضه کرده. می تونیم بگیم یه گجت نو متولد شده. حالا این گجت چقدر مفید باشه رو مردم تعیین می کنند، اگر زیاد فروش رفت، یعنی دردی از اونها رو دوا می کنه و اگر نه یعنی علاقه ندارند. این دید که هر محصولی باید صد درصد به رشد و تعالی بشریت کمک کنه یا بقولی کمال گرایی در محصولات امروزه یک دید خاورمیانه ای هست. در فرهنگ های مدرن هم بوده، اما تغیر کرده. دید مدرن به تولید محصول تو قرن ۲۱ بیشتر اینجوریه: “هر محصولی که باعث بشهبه زندگی عده ای فایده برسونه، یا شادی ببار بیاره یا حتی باعث ایجاد شخصیت و آرامش بشه، حتی اگر هیچ فایده ای نداشته باشه، باز هم مفید. ” (بخش morality in production) این مربوط به بخش اخلاقیات در تولید هست و مربوط به مارکتینگ نیست.

یه چیز دیگه، اینکه مردم از تمام امکانات یک محصول استفاده نمی کنند به چند چیز ربط داره:
1- تمام امکانات آن محصول به دردشان نمی خورد، اما شاید آن بخش دیگر بدرد کس دیگری می خورد
2-با تمام امکانات آن محصول آشنایی ندارند
3- (در جهان سوم بارزتره) دانش استفاده از اون رو ندارند یا در مورد اینکه مردم چقدر استفاده می کنند آگاهی لازم رو ندارند.

در رابطه با بخشی که گفتید (نقل قول) “اما در عمل چند نفر از ما واقعا از چنین ویژگی‌هایی استفاده می‌کنیم؟ اگر بگویم هیچ کس شاید دروغ نگفته باشم. ”
شاید یک طرفه به قاضی رفتید. بالشخصه میگم: گوشیم با تلویزیونم سینک هستش،خیلی وقتا از گوشی سرچ می کنم و از طریق تلویزیون می بینم. فقط یک نمونه ی ساده رو مثال زدم. الان قرار نیست با استفاده از وایفای تلویزیون فقر جهانی رو از بین ببرم.

موفق باشید

دیدگاهتون عالی بود،ازین که هنوزم کسایی هستن که فکر میکنن و باعث میشن که بقیه هم کمی به تفکر بپردازن به وجد میام،متاسفانه تمام دغدغه های این روزای خیلی از ماها شده تعصب روی برندی که بدون هیچ فکری حتی از بدیاشم دفاع میکنیم و خب مسلما شرکت سازنده هم بدش نمیاد و واسشم بهتره که مردم توی همین لول بمونن تا چیز جدیدتری نیاز به ساخت نباشه و فشاری بهشون نیاد و هر روز هم به نوآوری های پوچشون افتخار کنن

بسیار عالی . مخصوصا اون تیکه نیاز کاذب رو واقعا گل گفتید