خودروهای روسی که به بازار ما می‌آیند، چه شکلی هستند؟

۱۸ فروردین ۱۳۹۸ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۴ دقیقه

چند وقتی می‌شود که خبر حضور احتمالی محصولات شرکت UAZ در ایران به گوش می‌رسد. شرکت توان‌خودرو به زودی مسئولیت واردات و مونتاژ تعدادی از خودروهای شرکت روسی یو.ای.زد را بر عهده می‌گیرد.

در مصاحبه‌ای که خبرنگار دیجی‌کالامگ با مدیر بازاریابی شرکت توان‌خودرو داشت، به حضور مدل‌های کارگو، پیکاپ و پاتریوت اشاره شد. در این مطلب می‌خواهیم نگاهی کلی به محصولات شرکت UAZ داشته باشیم.

ساعت برنارد به دستان طراحان UAZ افتاد

هیچ وقت یادم نمی‌رود که سال ۱۳۸۳، برنامه‌ای تلویزیونی به نام ساعت برنارد از شبکه یک پخش می‌شد. این برنامه برای کودکان و نوجوانان بسیار جذاب بود؛ برنارد که شخصیت جوان و اصلی داستان بود، یک ساعت جیبی داشت و به وسیله آن، زمان را متوقف می‌کرد. حالا به نظر می‌رسد که طراحان شرکت UAZ، ساعت برنارد را در زمان جنگ جهانی دوم گیر آورده‌اند و در همان عصر متوقف شده‌اند!

شاید حس کردن توقف زمان در یک سریال، صحنه متفاوت  و حس جالب و البته موقتی را به مخاطب القا ‌کند اما این امر در مورد دنیای واقعیت صدق نمی‌کند. در دنیایی که ثانیه ثانیه‌ی آن ارزش بالایی برای شرکت‌های طراحی و مهندسی دارد، پایبند بودن به سبک طراحی گذشته چندان جالب نیست.

همان‌طور که در مطلب قبلی اشاره کردیم، در سایت رسمی UAZ نام چهار دسته بندی PATRIOT، PICKUP، HUNTER و COMMERCIAL به چشم می‌خورد. کافی است بخش Commercial را کلیک کنیم تا به یک باره به عصر خودروهای جنگ‌ جهانی دوم بازگردیم و در فضایی اعجاب‌انگیز قرار بگیریم!

همان زمانی که خودروها طراحی فوق‌العاده ساده، جعبه‌ای با عناصر طراحی ساده مثل چراغ‌های گرد و سپرهای فلزی داشتند. خودروهای این بخش به طول کلی، طراحی جعبه‌ای چند قسمته دارند و از عناصر طراحی بدوی اتومبیل‌های کلاسیک یعنی چراغ‌های گرد و لولای درهای بزرگ و توچشم و سپرهای غیریکپارچه استفاده شده است.

خودروهایی هم که به ایران می‌آیند، همین شکلی‌اند؟

نه، خودروهای پاتریوت، پیکاپ و کارگو سبک طراحی جدیدتری نسبت به محصولات بخش Commercial دارند. با این حال، زبان طراحی این محصولات در مقایسه با خودروهای امروزی، قدیمی جلوه می‌کند. بگذارید با مثال شروع کنیم، پاتریوت که یکی از محصولات احتمالی برای ورود به بازار ایران است، زبان طراحی اواخر دهه‌ ۹۰ میلادی یا اوایل سال ۲۰۰۰ را دارد.

ظاهر جعبه‌ای و نسبتا شارپ؛ استفاده از المان‌های طراحی تند و تیز در قسمت‌هایی مثل چراغ‌ها و جلوپنجره نشان از سبک طراحی قدیمی این خودرو دارند. شاید عده‌ای باشند که با دیدن این خودرو به یاد محصولات دهه ۹۰ میلادی تویوتا بیفتند. در بازار امروزی خودرو، می‌توان خودروهایی هم قیمت با چهره‌ به‌روز پیدا کرد که به مذاق بسیاری از مشتریان خوش می‌آید. گذشته از ظاهر قدیمی پاتریوت، نگاهی به امکانات و مشخصات فنی این خودرو می‌کنیم. پاتریوت در دو مدل دیزل و بنزینی تولید می‌شود. از آن‌جایی که بازار خودرو ایران روی پیشرانه‌های بنزینی تمرکز دارد، مدل بنزینی پاترویت از یک پیشرانه ۲.۷ لیتری با حداکثر قدرت ۱۳۴.۶ اسب‌بخار و گشتاور ۲۱۷ نیوتون‌متر بهره می‌برد.

UAZ Patriot 2015

این اعداد با توجه به حجم پیشرانه خیلی بالا ارزیابی نمی‌شود. بر اساس اطلاعات سایت رسمی سازنده، پاتریوت دیفرانسیل عقب بوده اما توزیع نیرو به چهار چرخ امکان‌پذیر است. هم‌چنین یک جعبه‌دنده ۵ سرعته دستی این شاسی‌بلند را همراه می‌کند.

قدیمی اما سرسخت‌تر از ژاپنی

بین بیشتر مردم این جمله متداول است: خودروهای آمریکایی به ابهت، خودروهای آلمانی به هوش مهندسی به‌ کار رفته و خودروهای فرانسوی به قیمت ارزان مشهور باشند. در این میان خودروهای ژاپنی به عنوان خودروهای سرسخت معروف هستند. به نظر می‌رسد که خودروهای روسی همیشه از نگاه مردم به دور بوده و از قلم می‌افتاد. احتمالا یکی از دلایل مهم آن، صادرات محدود خودروهای روسی به دیگر کشورها باشد. خودروهای روسی از دیرباز به سرسختی و قوی بودن مشهور بودند؛ قوی بودنی که به مشخصات فنی دلالت نداشته بلکه به مقاومت بالا در شرایط آب و هوایی و جاده‌ای سخت اشاره دارد.

بازار ایران هرگز میزبانی گرمی از خودروهای روسی نکرده اما افرادی که تجربه سواری با این خودرو را داشته‌اند، به قدرت و مقاومت آن در برابر شرایط سخت جاده‌ای اشاره می‌کنند. احتمالا این نقطه قوت خودروهای روسی باعث محبوبیت آن میان طرفداران آفرود و خودروهای جاده‌ای بوده است.

پیکاپ در بخش مستقل پیکاپ و کارگو در بخش Commercial قرار دارد. با وجود طراحی خودروهای خیلی قدیمی در لیست Commerical، ظاهر به روز تری دارد. پیکاپ و کارگو، هر دو از زبان طراحی مشابه پاتریوت بهره می‌برند و تنها تفاوت‌ آن‌ها، کلاس خودرویی آن‌هاست. مشخصات فنی این سه محصول هم یکسان است.

گویا طراحان این شرکت، حوصله و وقت زیادی برای دست به قلم شدن نداشتند و یک طراحی را برای این سه اتومبیل، کپی و پیست کرده‌اند! در لیست اطلاعات این خودرو در سایت UAZ، باز هم با اعداد یکسانی مثل حجم پیشرانه ۲۶۹۳ سی‌سی و قدرت ۱۳۴.۶ اسب‌بخار مواجه می‌شویم. در عمل جز کلاس این سه خودرو، بیشتر ویژگی‌های طراحی و مشخصات فنی آن‌ها مشابه یک‌دیگر است.

مدیر بازاریابی شرکت توان‌خودرو به گارانتی بین‌المللی محصولات جدید این شرکت اشاره داشت. این امتیاز ویژه‌ای برای افرادی است که به کشورهای همسایه سفر می‌کنند و نگران خرابی اتومبیل خود هستند؛ البته باید درنظر داشته باشیم که برای استفاده از گارانتی بین‌المللی باید به نمایندگی‌های این شرکت مراجعه کرد. همان‌طور که گفته بودیم، خودروهای روسی به سرسختی و مقاومت بالا در شرایط دشوار جاده‌ای و آب و هوایی مشهور هستند. پس احتمالا خیال خریدار باید حالاحالاها از این بابت راحت باشد.

امتیازهای مثبت خودروهای روسی را گفتیم اما باید بازهم درنظر داشته باشیم که زبان طراحی این محصولات خیلی به روز نیستند. مشخصات فنی آن‌ها هم خیلی هیجان‌انگیز و تکان‌دهنده نیست. بنابراین مشتریانی که می‌خواهند چنین کلاس خودروهایی را تهیه کنند باید تصمیم خود را بگیرند؛ این که خودرویی با طراحی به‌روز و شیک و مشخصات فنی متداول می‌خواهند یا یک خودرویی با طراحی قدیمی، مشخصات فنی متوسط ولی واقعا سرسخت و مقاوم؟

نظر شما در این باره چیست؟
telegram_ad2_1

برچسب‌ها :
دیدگاه شما

۵ دیدگاه
  1. Avatar علی

    سلام واقعا باید اون جمله سرسخت تر از ژاپنی را حذف کنی چون تمام محصولات ژاپنی دوام دارند.
    آشغالای چینی کم بود حالا آشغالای روسی هم میخوان بیان

  2. Avatar محمد

    من از این که این ها به بازار ایران می ایند ناراحت نیستم ولی از اینکه باید پول زیادی بدم تا یکی از این ها رو بخرم کفرم در میاد کلی هم باید قسطشون رو بدم ????

  3. Avatar Bijan

    بیایین منصف باشیم شاید ما هم تو اون سرمای شدید و با لرزش شدید دست های یخ زده چیز بهتری طراحی نمی کردیم و سعی می کردیم سریع یه مکعبی بکشیمو دستامونو به جیب هامون برگردونیم.

    1. Avatar ///mahdispd

      😐

  4. Avatar امیر اسدی

    طراحی پراید که مال سال ۱۸۵۰ میلادی است و هیچ تغییری هم نکرده!! حداقل اینها خوشگل هستن.

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه