باداب سورت؛ چشمههای شگفت‌انگیز هزار رنگ
باداب سورت کجاست و چه ویژگی‌هایی دارد؟ باداب سورت نام چشمه‌ای پلکانی واقع در روستای ارست (اروست) بخش چهاردانگه شهرستان ساری در استان مازندران است. چشمه باداب سورت ساری در سال ۱۳۸۷ بعد از کوه دماوند به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی کشورمان ثبت شد. اگر قصد سفر به این منطقه‌ی شگفت‌انگیز را دارید با دیجی‌کالا مگ و راهنمای سفر به باداب سورت همراه باشید.
ویژگی‌های چشمه باداب سورت
چشمه‌ی بی‌نظیر باداب سورت که پس از پاموک‌کاله ترکیه، دومین چشمه‌ی آب شور جهان به شمار می‌رود، در ارتفاع ۱۸۴۱ متری از سطح دریا قرار دارد. اگرچه این روزها چشمه باداب سورت وضعیت مناسبی ندارد و متأسفانه به دلیل حضور تعداد زیادی از گردشگران و نبود هر گونه حصار، نگهبان یا علائم راهنمایی و هشدار دهنده، به شدت آسیب دیده و به محلی برای انباشت زباله بدل شده است، اما باز هم سالانه تعداد زیادی از مردم برای دیدن این چشمه‌ی پلکانی به مازندران سفر می‌کنند.
چشمه باداب سورت را باید از عجایب طبیعی ایران برشمرد؛ چرا که علاوه بر زیبایی چشم‌نواز، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این چشمه‌ی پلکانی طبیعی، تفاوت هر چشمه با چشمههای دیگر به لحاظ رنگ، بو، مزه‌ی آب و همچنین مساحت و عمق هر چشمه است.
یکی از بزرگترین چشمههای باداب سورت مساحتی حدود ۱۵ متر با عمق زیاد دارد و حاوی آب شور است. گفته می‌شود آب این چشمه گرم و برای درمان بیماری‌های پوستی، روماتیسم و سردردهای میگرنی مفید است.
چشمه‌ی بزرگ دیگر حاوی آب ترش است و به رنگ قرمز و نارنجی دیده می‌شود و آثاری از رسوب آهن در اطراف آن به وضوح دیده می‌شود.
این چشمه‌ها در نتیجه‌ی جریان آب‌های معدنی و رسوبی تشکیل شده‌اند که در طول سال‌ها در دامنه‌ی کو‌ه‌ها جریان داشته‌اند. از آنجا که این آب‌ها املاح معدنی دارند، هر کدام از چشمه‌ها رنگ و خاصیت ویژه‌ای پیدا کرده‌اند.
جالب است بدانید که این چشمه‌ها به دلیل داشتن ساختار پیچیده‌ی زمین‌شناسی حتی در شرایط بد آب و هوایی و خشکسالی پر آب هستند.
زیبایی این چشمه‌ها در غروب آفتاب هنگامی که تلألو خورشید در آب‌های رنگی این منطقه منعکس می‌شود، چندین برابر است. در طول این ساعت‌ها می‌توان یکی از قشنگ‌ترین و چشم‌نوازترین مناظر طبیعی دنیا را در باداب سورت مشاهده کرد.
چشمه باداب سورت کجاست؟
باداب سورت در استان مازندران، جنوب شهرستان ساری، بخش چهاردانگه، دهستان پشت کوه، روستای سورت، حدفاصل روستاهای ارست و مال خواست واقع شده است.
این چشمه چقدر قدمت دارد؟
چشمه باداب سورت ساری در دوران چهارم زمین‌شناسی هم‌زمان با آخرین چین‌خوردگی البرز درپلیوستوسن و پلیوسن شکل گرفته است.
بهترین زمان سفر به باداب سورت کی است؟
بررسی‌ها نشان می‌دهد بهترین زمان برای سفر به منطقه ارست، ماه دوم از سال شمسی یعنی اردیبهشت ماه و بهترین زمان برای عکاسی و دیدن چشم‌ها هنگام طلوع و غروب خورشید است. زمانی که نور خورشید با زاویه‌ای تند نسبت به زمین می‌تابد، تلألو نور زیبایی این چشمه‌ها را دوچندان می‌کند.
از چه مسیری به باداب سورت سفر کنیم؟
دو راه از تهران برای سفر به روستای ارست وجود دارد؛ یکی از جادهی سمنان و دیگری از سمت مازندران است. معمولا توصیه می‌شود مسافران از سمت سمنان به این منطقه رفت و آمد کنند زیرا جادهی ایمن‌تر و مسافت کمتری دارد. با این حال، جاده‌ای که از سمت مازندران به این منطقه می‌رسد زیباتر و چشم‌نوازتر است.
برای سفر به روستای ارست از سمت سمنان، مسافران باید از شهرهای مهدیشهر، شهمیرزاد، فولادمحله و سه راه تلمادره بگذرند تا به روستای ارست و نهایتا به باداب سورت برسند. مسافت از تهران تا سمنان ۲۳۹ کیلومتر و از سمنان تا ارست ۱۴۵ کیلومتر است. در نتیجه مسافت کل مسیر ۳۸۴ کیلومتر می‌شود.
اما اگر از جادهی ساری قصد عزیمت به این منطقه را دارید، از شهرهای ساری، کیاسر و سه راه تلمادره عبور می‌کنید و به روستای ارست می‌رسید. مسافت از تهران تا ساری ۲۵۰ کیلومتر و از ساری تا ارست ۱۰۹ کیلومتر است که در کل ۳۵۹ کیلومتر می‌شود.
بد نیست بدانید که هر دو مسیر دارای جادهی آسفالت است اما از روستای ارست تا چشمههای باداب‌سورت که تقریبا سه کیلومتر است، جاده خاکی است.
نکاتی که باید هنگام سفر به این منطقه بدانید
بعد از سه کیلومتر رانندگی در مسیر جادهی خاکی، مسافران ۱۵ دقیقه مسیر را باید پیاده‌روی کنند چرا که امکان تردد اتومبیل تا کنار چشمه‌ها وجود ندارد.
امکان اقامت در کنار چشمه‌ها وجود ندارد. کسانی که قصد اقامت در این منطقه را دارند باید در روستای ارست خانه اجاره کنند یا در حسینیه‌ی روستا بمانند.
از دیگر جاذبه‌های گردشگری در بخش چهاردانگه، حوالی باداب سورت، دریاچه بسیار زیبای میانشه (چورت) است که یکی از زیباترین دریاچه‌های ایران مخصوصا در فصل پاییز به شمار می‌رود. همچنین غار دربند مهدیشهر و بزرگترین باغ گردوی جهان در شهمیرزاد از دیگر جاذبه‌های این منطقه هستند.
بیشتر بخوانید:
دریاچه تار و هویر؛ حس آرامش در طبیعت
لطفا به وقت طبیعت‌گردی، حتما نکات زیر را رعایت کنید:
- حتما کیسههای زباله بزرگ به همراه داشته باشید و به معنی واقعی، نه چیزی از طبیعت بردارید و نه چیزی در آن برجای بگذارید. اگر همه‌ی مردم بخواهند چنین کاری بکنند از طبیعت چیزی باقی نمی‌ماند. (همان‌طور که خیلی مکان‌ها تا الان تخریب شده‌اند.)
- زباله‌هایی مثل پوست میوه، پوست تخمه و زباله‌های تجزیه‌پذیر دیگر، همچنان زباله هستند و نباید در طبیعت جا گذاشته شوند. تصور کنید تعداد زیادی گردشگر زباله‌های ارگانیک خود را در طبیعت رها کنند. طبیعت در کوتاه مدت ظرفیت بازیافت این همه زباله‌ی ارگانیک را ندارد.
- به هنگام پیمایش در طبیعت یا کمپینگ، در صورت امکان حتما کیسههای پلاستیکی بزرگ همراه داشته باشید و سعی کنید در مسیری که می‌روید زباله‌ها را از روی زمین جمع‌آوری کنید. اگر همه این کار را بکنند، به شکل چشمگیری شاهد کم شدن زباله‌ها در طبیعت خواهیم بود.
- لطفا در طبیعت سکوت را رعایت کنید و آرامش مکان طبیعی را با بلند کردن صدای موسیقی و برگزاری جشن و میهمانی به هم نزنید. این احترام به اکوسیستم و البته گردشگران دیگری است که برای لذت بردن از سکوت به طبیعت سفر کرده‌اند.
- لطفا در گروه‌های خیلی بزرگ سفر نکنید. برای رفتن به طبیعت یک گروه دوستی در دو یا سه ماشین کافیست، ورود یکباره‌ی جمعیت بزرگ به مکان طبیعی سرعت تخریب را بیشتر می‌کند.
- لطفا به هنگام کمپ زدن و اطراق شبانه در طبیعت، آرامش محل را با نورهای قوی و موسیقی بلند برهم نزنید. روشنایی کمپ و سر و صدا را حداقل نگه دارید و به طبیعت و به دیگر گردشگران احترام بگذارید.
- لطفا تا جایی که ممکن است در طبیعت آتش روشن نکنید. اگر این کار را کردید، کنترل شده، کوچک و با مصرف حداقل مقدار هیزم باشد. حتما به هنگام ترک کردن کمپ، با آب کافی از خاموش شدن کامل آتش اطمینان حاصل کنید.
- لطفا هرجا مرتع سرسبز و زیبایی دیدید با ماشین از وسط آن رد نشوید. اساسا لازم نیست همیشه چشم‌اندازهای زیبا را پیاده یا با ماشین فتح کنیم! خیلی اوقات از دور تماشا کردن و عکس گرفتن لذت بیشتری دارد.
- لطفا به خصوص وقتی جاده شلوغ است، درست رانندگی کنید. لازم نیست همیشه تخت گاز برانیم، لازم نیست دائما در تلاش برای سبقت گرفتن از ماشین جلویی باشیم و لازم نیست هرسال اثبات کنیم که بعد از رانندگان تانزانیا، لیبی، مالاوی و جمهوری دموکراتیک کنگو، بدترین رانندگان جهان هستیم! (اصلاح این یکی که دیگر دست خودمان است…)
