سفر به سرزمین مردمان ماسایی

برخلاف آن‌چه از یک کشور استوایی انتظار داشتم، کنیا آب و هوایی معتدل و گاهی اوقات سرد دارد. نایروبی پایتختی ۳ میلیون نفریست که ترافیکی نسبتا بدخیم دارد و مناظری که زشت و زیبا، می‌توان آن‌ها را کنار هم دید. زشت و زیبایی که از اختلاف طبقاتی شدید بوجود آمده و برج‌های لوکس و حلبی‌ آبادها را در یک منظره کنار هم قرار داده است. نایروبی از نا امن‌ترین شهرهای جهان و پایتخت کشوریست که بهشت عکاسان حیات وحش به حساب می‌آید. حیات‌ وحشی که در پارک‌های ملی «آمبوسلی» و «ماسای مارا»، می‌توانید آن را از فاصله‌ی چند متری ببینید. از گله‌های چند صدهزارتایی وایلدبیست‌ها و گورخرها گرفته تا یوزپلنگی که جلوی چشمتان غزال شکار می‌کند و شیرهایی که به جان یک بوفالوی نگون بخت افتاده‌اند.

آمبوسلی سرزمین درختان بشقابی شکل «آکاسیا» و آسمان شبی بی‌نظیر است. آسمان‌شبی تاریک و به طرز رعب‌آوری پرستاره که مرکز راه‌شیری در آن تا سرسو اوج می‌گیرد. این منظره، دست کم پشت ما که از عرض جغرافیایی ۳۵ درجه‌ی شمالی آمده‌ایم را لرزاند. منظره‌ای که وقتی با نمای دوردست قله‌ی «کلیمانجارو» در کشور تانزانیا ترکیب می‌شود، حقیقتا حس عجیب و غریبی به آدم می‌دهد.

ماسای مارا یا همان سرزمین مردمان ماسایی، ادامه‌ی پارک ملی «سرنگتی» به حساب می‌آید که بیشتر آن در تانزانیا قرار گرفته و آن قسمتی که وارد کنیا شده، ماسای مارا نام گرفته است. پارک ملی سرنگتی همان‌ جاییست که بسیاری از فیلم‌های مستند حیات وحش در آن ساخته می‌شود. ماسای ‌مارا درست مثل یک باغ وحش است. باغ وحشی که به صورت طبیعی وجود دارد و به معنی واقعی کلمه‌، «تنوع زیستی» در آن دیده می‌شود. در یک دشت وسیع، می‌توان گونه‌های جانوری مختلف، از علف‌خوار‌های بزرگ جثه‌ی پرتعداد تا گربه‌سان‌های شکارچی‌ را در کنار هم دید. ماسای مارا محل مهاجرت میلیونی گله‌های وایلدبیست و سرزمین مردمی بدوی است که برای کسب انرژی، به جای هایپ و ردبول خون گاو را با شیر قاطی می‌کنند و در جامی بزرگ و چوبی آن را سر می‌کشند.

کنیا نمونه‌ی موفق درآمدزایی از گردشگری طبیعت و کشوریست که دست کم از زمان استقلال و در نیم قرن گذشته، دائما در تکاپوی تلاش برای رشد بوده است. با وجود نا امنی‌های داخلی، این‌جا خبر زیادی از تروریسم نیست و از جمله بهترین کشورهای آفریقایی به حساب می‌آید. کشوری که توانسته سرمایه‌های خارجی را جذب کند و بهترین هتل‌ها و لوژها را برای گردشگران بسازد. کشوری که پوشش اینترنت ۴G خیلی خوبی دارد، جاده‌های بین‌ شهری خیلی بدی دارد و کنترات پمپ بنزین‌های پایتختش را کمپانی «شل» برداشته است.

حدود ۱۰ روز فرصت سفر برای عکاسی از حیات وحش و آسمان‌شب کنیا پیش آمد و سعی می‌کنم در قالب سفرنامه‌ای مصور و چند قسمتی، فضای حاکم بر پارک‌های ملی این کشور را توصیف کنم.