با نامزدهای گلدن‌ گلوب ۲۰۱۹ و عجایب این دوره بیشتر آشنا شوید

نامزدهای گلدن گلوب ۲۰۱۹ اعلام شدند. جوایز گلدن گلوب در دو بخش تلویزیون و سینما توسط اتحادیه مطبوعات خارجی هالیوود اهدا می‌شود. در زمینه سریال‌های تلویزیونی در کنار امی مهم‌ترین جایزه تلویزیونی است و در زمینه سینما هم بعد از اسکار مهم‌ترین جایزه محسوب می‌شود. اصولا بعد از اهدای جوایز گلدن گلوب گمانه‌زنی‌ها درباره فیلم‌های اسکاری راحت‌تر می‌شود. چند نکته را درباره نامزدهای جوایز گلدن گلوب ۲۰۱۹ بخوانید و بعد با نامزدهای بخش سینما بیشتر آشنا شوید.

۱) فیلم «معاون رییس‌جمهور» (The Vice) با گلدن‌ گلوب راهش را در فصل جوایز باز کرده است. این فیلم به کارگردان آدام مک‌کی که فیلم تحسین‌شده «رکود بزرگ» را پیش‌تر از او دیده بودیم، نامزد شش جایزه گلدن‌ گلوب شده و تقریبا در همه بخش‌های اصلی حضور دارد.

۲) کنستانس وو، بازیگر فیلم «آسیایی‌های ثروتمند دیوانه» (Crazy Rich Asians) در بخش بهترین بازیگر نقش اول کمدی یا موزیکال نامزد شد. خود فیلم هم در بخش بهترین فیلم کمدی یا موزیکال نامزد شده است. در بیست سال گذشته این تنها فیلم هالیوودی است که تمام بازیگرانش آسیایی هستند. آخرین‌بار که یک بازیگر زن آسیایی نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شده بود به سال ۱۹۷۴ برمی‌گردد. وقتی ایون الیمن برای بازی در فیلم «Juses Christ Superstar» نامزد دریافت جایزه شد. بسیاری معتقدند که این یک پیروزی بزرگ برای آسیایی-آمریکایی‌های مقیم هالیوود است.

۳) نادیده گرفتن دیمین شزل و فیلم «نخستین انسان» احتمالا بزرگترین شگفتی در اعلام نامزدهای گلدن گلوب بود. فیلمی که امتیاز ۸۴ از ۱۰۰ را از منتقدان دریافت کرده است. فیلمی که کارگردانش برای هر دو فیلم قبلی‌اش یعنی «ویپلش» و «لالالند» در دو سال متوالی هم نامزد گلدن گلوب و هم اسکار شده بود و حالا فقط کلر فوی، بازیگر آن نامزد دریافت جایزه شده. نه از نامزدی بهترین فیلم برای این داستان بیوگرافیک درباره نیل آرمسترانگ خبری است نه دیمین شزل برای کارگردانی‌اش نامزد شده و نه حتی رایان گاسلینگ برای بازی در نقش نیل آرمسترانگ.

۴) صد سال هم که بگذرد تشخیص اینکه معیار گلدن گلوب برای انتخاب فیلم‌های بخش کمدی یا موزیکال چیست سخت‌ترین کار جهان است. مثلا امسال چارلیز ترون برای بازی در درام غم‌انگیز و افسرده‌کننده «تالی» جیسون ریتمن در بخش بهترین بازیگر زن کمدی یا موزیکال نامزد دریافت جایزه شده است. فیلمی که با هیچ معیاری کمدی و موزیکال نیست! البته بعد از اینکه چند سال پیش «مریخی» ریدلی اسکات را هم جزو فیلم‌های کمدی یا موزیکال گذاشتند متوجه شدیم که این بخش هیچ حساب و کتابی ندارد. فیلم «حماسه کولی» که درباره زندگی یک موزیسین است و قاعدتا طبق تریلرها قطعاتی از گروه کویین هم در فیلم پخش می‌شود، در بخش بهترین فیلم درام نامزد شده و به جایش فیلم «معاون رییس جمهور» آدام مک‌کی در بخش موزیکال یا کمدی نامزد است. با توجه به اینکه قبلا فیلم «رکود بزرگ» هم در گلدن گلوب در همین بخش نامزد شده بود بنظر می‌رسد کوچکترین شوخی‌های سیاه فیلم‌های آدام مک‌کی هم برای رای‌دهندگان گلدن گلوب حکم کمدی دارد!

۵) و آخرین نکته اینکه بنظر می‌رسد جهان سینما همچنان تحت‌تاثیر جنبش‌های اجتماعی این چند سال است. از جمله جنبش‌های مربوط به تبعیض نژادی، برابری زنان یا metoo#. میان همه فیلم‌های ابرقهرمانی مهم امسال که امتیازهای خوبی از منتقدان گرفتند فیلم «بلک پنتر» (پلنگ سیاه) در بخش درام نامزد شده است. فیلمی که برای اولین‌بار یک ابرقهرمان سیاهپوست را روی پرده سینما نشان‌مان می‌دهد. همین اتفاق در مورد فیلم اسپایک لی هم افتاده. اسپایک لی همیشه کارگردان متوسطی بوده اما در «بلکککلنزمن» هم مثل بقیه فیلم‌های دغدغه‌های تبعیض نژادی را نمایش می‌دهد.

نامزدهای گلدن گلوب ۲۰۱۹ در بخش بهترین فیلم درام

پلنگ سیاه (بلک پنتر)

Black Panther
کارگردان:  رایان کوگلر
امتیاز متاکریتیک: ۸۸ از ۱۰۰

بلک پنتر یکی از کاراکترهای کمیک‌بوک‌های مارول است. این کاراکتر که توسط جک کربی خلق شد را اولین‌بار در «چهار شگفت‌انگیز» دیدیم. بلک پنتر در حقیقت پادشاه یک قبیله آفریقایی و محافظ آنهاست. او هم به علوم مسلط است و هم تعالیم فیزیکی دیده. به ثروت‌های قبیله‌اش، واکاندا و تکنولوژی‌های آنها دسترسی دارد. حالا قرار است قدم جلو بگذارد و با گذشته قبیله‌اش چالش کند تا آنها را به سوی آینده‌ای جدید ببرد. چدویک بوسمن بازیگر نقش اصلی فیلم است. منتقدان می‌گویند که فیلم هم مفاهیم عمیقی دارد و همزمان دیدنش‌ از لحاظ بصری هم لذت‌بخش است. صحنه‌های اکشن‌اش دیوانه‌وار است. آنها از کارگردانی کوگلر هم زیاد تعریف کرده‌اند. این سومین فیلم کارنامه کوگلر در مقام کارگردان است و مهم‌ترین فیلمش قبل از «بلک پنتر» قسمت اول «کرید» بود. فیلم با بودجه ۲۰۰ میلیون دلاری تولید شد و بیش از یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار در گیشه فروش کرد.

بلکککلنزمن

BlacKkKlansman
کارگردان: اسپایک لی
امتیاز متاکریتیک: ۸۳ از ۱۰۰

اسپایک لی نامزد دو جایزه اسکار از اواخر دهه ۸۰ شروع به فیلمسازی کرد و اوایل دهه ۹۰ با فیلم‌هایی مثل «مالکوم ایکس» مشهور شد. فیلم‌هایی که به ماجرای سیاهپوستان و جنبش‌های آنان یا تبعیض نژادی می‌پرداخت. «بلکککلنزمن» هم از همان دسته فیلم‌هاست. جان دیوید واشنگتن و آدام درایور بازیگران نقش اصلی فیلم هستند. فیلم برمبنای یک داستان واقعی است. فیلم بیوگرافیکی درباره ران استالورث افسر پلیس آمریکایی از کلرادو که موفق می‌شود درون یکی از گروه‌های زیرمجموعه کوکلکس‌کلان‌ها نفوذ کند. فیلم برمبنای اتفاقات واقعی روایت می‌شود. منتقد تایم درباره فیلم نوشته: «هم شوخ‌طبعانه است و هم با سلیقه زیاد کارگردانی شده. و اگر لی این فیلم را قبل از نوامبر ۲۰۱۶ ساخته بود می‌شد گفت که فیلمش پیشگویانه و هشداردهنده است. «بلکککلنزمن» فیلمی خشمگینانه است اما به همان اندازه هم سرگرم‌کننده. لی روی دقیقه به دقیقه فیلمش کنترل دارد و با دقت لحنش را تغییر می‌دهد.» فیلم با بودجه محدود ۱۵ میلیون دلار تولید شد و در گیشه بیش از ۸۸ میلیون دلار فروخت.

حماسه کولی

Bohemian Rhapsody
کارگردان: برایان سینگر
امتیاز متاکریتیک: ۴۹ از ۱۰۰

«بوهمین راپسودی» یا «حماسه کولی» نام قطعه مشهوری از گروه راک انگلیسی کویین است که توسط فردی مرکوری پایه‌ریزی شد. فردی مرکوری یکی از صداهای ماندگار موسیقی راک در دهه ۷۰ بود. این فیلم داستان زندگی مرکوری را از ابتدای گروه کویین تا کنسرت مشهور live aid در دهه ۸۰ روایت می‌کند. وقتی مرکوری درست قبل از کنسرت به اعضای گروه اطلاع داد که به بیماری ایدز مبتلاست. ایدز در آن زمان هنوز بیماری قابل درمانی نبود و باعث شد مرکوری به باشگاه جوانمرگ‌های موسیقی بپیوندد. برایان سینگر انتخاب عجیبی برای یک فیلم بیوگرافیک موزیکال بود. بیشتر برای ساخت سریال‌های تلویزیونی مشهور بود و کارگردانی سری فیلم‌های «مردان ایکس» (ایکس من). فیلم با بودجه ۵۰ میلیون دلاری ساخته شد و بیش از ۵۵۰ میلیون دلار فروش کرد. نقش فردی مرکوری را رامی مالک بازی می‌کند که با سریال «آقای روبات» مشهور شد. منتقدان می‌گویند آن حس و حال جمعیت و آهنگ‌های کویین ممکن است برای برخی از مخاطبان جذاب باشد. فیلم سه پرده کلاسیک دارد و هر سه پرده هم خوب است اما واقعا آن‌طور که باید هیجان‌ها را برانگیخته نمی‌کند. اما یکی از بخش‌هایش آنقدر سرگرم‌کننده است که هر چیز دیگری را فراموش می‌کنید و فقط از آن لذت می‌برید.

اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند

If Beale Street Could Talk
کارگردان: بری جنکینز
امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰

بری جنکینز را تا دو سال پیش و فیلم «مهتاب» کسی نمی‌شناخت. «مهتاب» که درباره کودکی و نوجوانی یک پسربچه آفریقایی-آمریکایی در میامی بود ناگهان ستاره اقبال او را درخشان کرد. فیلم در اسکار در کمال حیرت جایزه بهترین فیلم را در رقابت با «لالالند» از آن خودش کرد. «اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند» باز هم درامی درباره ماجراهای تبعیض نژادی است. داستانی زنی در محله هارلم (محله سیاهپوستان آمریکا) که در تلاش است ثابت کند نامزدش که به اتهام ارتکاب یک جرم دستگیر شده، بی‌گناه است. برای اینکه درام مخاطب را بیشتر همراه کند زن اولین فرزندش را هم باردار است. منتقدان می‌گویند که در برخی صحنه‌ها فیلم بیشتر شبیه یک نمایشنامه است که با دقت و وسواس زیاد اجرا شده. فیلم در ریشه‌هایش درباره عشق حرف می‌زند. عشقی که هم خانوادگی و هم رومانتیک است. جنکینز فیلمی ساخته که سرشار از گرما و لحظات دلنشین است. با توجه به نظرات منتقدان می‌شود امید داشت که «اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند» از «مهتاب» فیلم بهتر و گرم‌تر و دوست‌داشتنی‌تری باشد. کنار «بلک پنتر» و «بلکککلنزمن» این سومین فیلمی است که قهرمانش سیاهپوست است و نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم شده.

ستاره‌ای متولد شده است

A Star is born
کارگردان: بردلی کوپر
امتیاز متاکریتیک: ۸۸ از ۱۰۰

سال ۱۹۳۷ ویلیام ولمن از روی داستانی که خودش نوشته بود فیلمنامه‌ای اقتباس کرد که نتیجه‌اش اولین فیلم «ستاره‌ای متولد شده است» بود. سال ۱۹۵۴ جورج کیوکر بزرگ سراغ این قصه رفت در حالی که جودی گارلند و جیمز میسون، ستاره‌های بزرگ سینما جلوی دوربین‌اش بودند تا داستان افول و درخشش را در عالم هنر تصویر کنند. اما اولین فیلم بردلی کوپر در مقام کارگردان بیشتر از همه به آن نسخه‌ای از «ستاره‌ای متولد شده است» نزدیک است که فرانک پیرسون آن را ساخت و باربارا استرایسند نقش اصلی را بازی کرد. مهم‌ترین نکته فیلم بردلی کوپر انتخاب لیدی گاگا خواننده مشهور به عنوان بازیگر نقش اصلی‌اش بود. فیلم داستان زن جوان بااستعداد عاشق موسیقی است. مرد موزیسین کهنه‌کار مشهور در حالی که خودش رو به افول می‌رود به زن کمک می‌کند تا روی صحنه بدرخشد. در صفحه imdb ژانر فیلم موزیکال است اما در بخش درام نامزد شده. فیلمی که هم دل مردم را در گیشه به دست آورد و هم منتقدان دوستش دارند. منتقد تلگراف نوشته است: «داستان «ستاره‌ای متولد شده است» به قدمت صنعت نمایش و سرگرمی است اما فیلم بردلی کوپر به طرز متعجب‌کننده‌ای تر و تازه بنظر می‌رسد. کوپر یک داستان عاشقانه آرام ساخته است و شیمی گاگا و بردلی کوپر عالی است.»

نامزدهای گلدن گلوب ۲۰۱۹ در بخش بهترین کمدی یا موزیکال

آسیایی‌های ثروتمند دیوانه

Crazy Rich Asians
کارگردان: جان ام.چو
امتیاز متاکریتیک: ۷۴ از ۱۰۰

این کمدی-رومانتیک معاصر شگفتی امسال گیشه سینماها بود. فیلم اقتباسی از یک رمان پرفروش است. ریچل چو دختر آسیایی‌الاصلی است که در نیویورک زندگی می‌کند. او با یک پسر سنگاپوری نامزد می‌شود و به سنگاپور می‌روند تا با خانواده پسر آشنا شوند. خانواده‌ای که ثروت‌شان از حد تصور دختر فراتر است و اول کار خودش را در مقابل ثروت آنها می‌بازد. تا پیش از این فیلم کسی جان ام.چو را نمی‌شناخت. فیلمسازی که اکشن‌های نه چندان مطرح ساخته بود. قسمت دوم فیلم هیجان‌انگیز «حالا منو می‌بینی» (Now you see me 2) را هم ساخته بود که البته به خوبی قسمت اول آن نبود. حالا اما فیلمسازی است که از روی کتاب کوین کوآن با بودجه ۳۰ میلیون دلاری فیلمی ساخته که بیش از ۲۳۰ میلیون دلار فروخته است. منتقدان هم معتقدند که چو توانسته با فیلمش ژانر کمدی-رمانتیک را احیا کند. فیلمی که بامزه است و از لحاظ احساسی هم اتفاقا فیلم عمیقی از کار درآمده که چند لایه دارد. «آسیایی‌های ثروتمند دیوانه» از معدود فیلم‌های نامزد شده در این بخش است که حضورش منطقی به‌نظر می‌رسد. هرچند بعید است به جز گلدن گلوب جای دیگری آن را تحویل بگیرند.

سوگلی

The Favourite
کارگردان: یورگوس لانتیموس
امتیاز متاکریتیک: ۹۱  از ۱۰۰

یورگوس لانتیموس، کارگردان متفاوت یونانی، از سال گذشته شروع به ساختن فیلم‌هایی با بازیگران هالیوودی کرد. در فیلم «کشتن گوزن مقدس» نیکول کیدمن و کالین فارل حضور داشتند و البته فیلم به اندازه کارهای قبلی لانتیموس که در یونان ساخته شده بود، تحویل گرفته نشد. اما حالا درام تاریخی «سوگلی» با مثلث درخشان بازیگری الیویا کولمن، ریچل وایز و اما استون شانس بزرگ فصل جوایز است. داستان فیلم در اوایل قرن هجدهم در انگلستان روایت می‌شود. ملکه آن نحیف و شکننده و سست عنصر عملا اداره مملکت را به دست دوستش لیدی سارا داده. همه چیز خوب پیش می‌رود تا اینکه یک ندیمه جدید به اسم ابیگل از راه می‌رسد و مثلث حسادت و قدرت شکل می‌گیرد. فیلم در اکران محدودش فروش موفقی داشت. منتقدان می‌نویسند: «فیلم لانتیموس یکی از آن آثار نادری است که انرژی سه استعداد بزرگ در آن جمع شده که در اوج کارنامه بازیگری‌شان هستند. با دیالوگ‌های درخشانی که می‌شود از آنها نقل قول کرد. فیلم اجرای خوب ماهرانه‌ای دارد. فیلمی که میان تراژدی و کمدی در نوسان است.»

کتاب سبز

Green Book
کارگردان: پیتر فارلی
امتیاز متاکریتیک: ۷۰ از ۱۰۰

فیلم موفق «راننده خانم دیزی» با بازی مورگان فریمن را یادتان هست؟ اینجا موقعیت داستانی را باید برعکس کنید. ماهرشالا علی نقش یک پیانیست کلاسیک آفریقایی-آمریکایی مشهور را بازی می‌کند که در دهه ۶۰ در آمریکای جنوبی راننده سفیدپوستی دارد. طبعا می‌توانید حدس بزنید چه چالش‌هایی در جامعه بیرون از رابطه دو نفره آنها شکل می‌گیرد. پیتر فارلی استاد ساختن کمدی‌های موقعیت است. بهترین فیلم‌هایش «یه چیزی درباره مری هست» (There is something about mary) و «احمق و احمق‌تر» هستند اما حالا با «کتاب سبز» به کلاس بالاتری در فیلمسازی دست پیدا کرده است. منتقدان معتقدند که فیلم فارلی موفق می‌شود مخاطبش را راضی نگهدارد. قهرمانان و ضدقهرمانان کلاسیک مشخصی دارد. نویسندگان موقع نوشتن از مجامع سیاه و سفید نکات دقیق و ظریفی را بیان می‌کنند. مهم‌ترین نکته این است که هر چند فارلی به بستر اجتماعی که داستان فیلم در آن اتفاق می‌افتد اشاره می‌کند اما حواسش است که از رابطه میان قهرمانانش در هیچ لحظه‌ای از فیلم غافل نشود.

بازگشت مری پاپینز

Mary Poppins returns
کارگردان: راب مارشال
امتیاز متاکریتیک: –

یکی از پر سر و صداترین پروژه‌های سینمایی امسال بود. ادامه فیلم محبوب کمپانی دیزنی در سال ۱۹۶۴ با نقش‌آفرینی جولی اندروز. اولین فیلمی که دیزنی ساخت و با استقبال زیادی هم روبه‌رو شد. فیلم «مری پاپینز» را رابرت استیونسن ساخته بود که برنده ۵ جایزه اسکار شد. در نسخه جدید امیلی بلانت جای جولی اندروز را گرفته است و راب مارشال هم کارگردان قسمت جدید است. چند دهه بعد از آن ملاقات اولیه مری پاپینز با خانواده بنکس، او دوباره به کمک آنها می‌آید. مایکل ازدواج کرده و بچه‌دار شده و بچه‌هایش دوران سختی را سپری می‌کنند. مری پاپینز با نیروهای جادویی‌اش می‌آید که به آنها کمک کند. راب مارشال سابقه ساخت موزیکال‌های درخشانی مثل «شیکاگو» و «نه» (Nine) را دارد و به همین دلیل هم امید زیادی می‌رود که «بازگشت مری پاپینز» موزیکال خوبی از کار دربیاید. هنوز فیلم اکران عمومی نشده که منتقدان درباره‌اش نظر بدهند.

معاون رییس‌جمهور

Vice
کارگردان: آدام مک‌کی
امتیاز متاکریتیک: –

دیک چنی بعد از جورج بوش مهم‌ترین فرد ایالات متحده آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری او بود. او بدون پایبندی به بروکراسی و به تدریج تبدیل به یکی از قدرتمندترین سیاستمداران آمریکا شد و در سیاست‌های ایالات متحده تغییراتی به وجود آورد که آثار آن هنوز هم دیده و احساس می‌شود. آدام مک‌کی با فیلم «کمبود بودجه» (Big short) نشان داده که استاد ریتم، سیاست و اقتصاد است و خیلی خوب می‌تواند با این مفاهیم در فیلم‌هایش بازی کند. در «معاون رییس‌جمهور» یک‌بار دیگر با کریستین بیل همکاری کرده و از آنجایی که بازی در نقش سیاستمداران عموما مورد توجه منتقدان قرار می‌گیرد امید زیادی می‌رود که بیل در نقش دیک چنی در فصل جوایز موفق شود. این فیلم هم هنوز اکران گسترده نداشته که نظر منتقدان را درباره‌اش بنویسیم.