مغلطه‌‌ی زبان پیش‌داورانه (Prejudicial Language) | مغلطه به زبان آدمیزاد (۱۷۶)
تعریف: مغلطه زبان پیش‌داورانه موقعی اتفاق می‌افتد که شخصی به هنگام استدلال کردن از عباراتی با بار احساسی سنگین استفاده کند یا برای استدلال خودش ارزش اخلاقی در نظر بگیرد و کسانی را به آن باور داشته باشند اشخاصی خوب در نظر بگیرد.
معادل انگلیسی: Prejudicial Language
معادل‌های جایگزین: صید داده (Fishing for Data)
الگوی منطقی:
ادعای A سرشار از عبارات با بار احساسی سنگین است.
بنابراین ادعای A صحیح است.
مثال ۱:
همه‌ی کاتولیک‌های خوب می‌دانند که افکار ناپاک حاصل وسوسه‌های شیطان‌اند و باید به هر قیمتی در برابرشان مقاومت کرد.
توضیح: در مثال بالا «همه‌ی کاتولیک‌های خوب» عبارتی پیش‌داورانه‌ست که بار احساسی دارد. گوینده دارد به طور تلویحی می‌گوید که هر کاتولیکی که در برابر افکار ناپاک مقاومت نکند «کاتولیک بد» است و این منصفانه نیست. شاید کاتولیک مذکور اراده‌ی قوی نداشته باشد یا دیدگاهش درباره‌ی رابطه‌ی جنسی با کلیسا فرق داشته باشد.
مثال ۲:
دانش‌آموزانی که می‌خواهند زندگی موفقی داشته باشند باید هر روز مشق شب بنویسند.
توضیح: پیش‌فرض گوینده این است که دانش‌آموزانی که مشق شب ننویسند، زندگی موفقی نخواهند داشت. چنین طرز فکری غلط است. شاید دانش‌آموز بیچاره یک شب خسته یا مریض باشد، محتوای درسی را درک نکند یا در انبار کاغذ شرکت، کنار بسته‌ی نامه‌های غیررسمی، با منشی پدرش گرم گرفته باشد. حرف من این است که پدرجان، حالا چون من چند شب مشق ننوشتم، معنی‌اش این نیست که نمی‌خواستم زندگی موفقی داشته باشم!
استثنا: گاهی‌اوقات از این مغلطه برای انگیزه بخشیدن به آدم‌ها استفاده می‌کنند، ولی داشتن نیت خیر چیزی از مغلطه‌آمیز بودنش کم نمی‌کند.
منابع:
Damer, T. E. (2008). Attacking Faulty Reasoning: A Practical Guide to Fallacy-Free Arguments. Cengage Learning.
ترجمه‌ای از:
