اگه قراره این هفته فقط یک چیز بخرید، ساک خرید دوست دار محیط زیست بخریم!

چرا نه؟ چه اتفاقی میوفته اگه به جای کیسه‌های پلاستیکی که سال‌هاست تو فروشگاه و پاساژ و مغازه دستمون می‌گیریم، یک ساک پارچه‌ای استفاده کنیم؟ این ساک خرید می‌تونه کیسه غیرپلاستیکی شیک و مخصوص خود شما باشه؛ با شکل و رنگی که شما دوست دارین. چون قراره مثل کیف‌ یا کوله پشتی‌تون خیلی وقت‌ها همراهتون باشه، پس با سلیقه خودتون یک خوبشو سفارش بدین. ساک خرید گوشه از اون خوب‌هاشه، ظاهر خاص و جذابی داره، قرمز رنگ و سیاه که روش به انگلیسی نوشته «به ایران فکر کن!» پس اگه تو ایران زندگی می‌کنی به ایران فکر کن، به طبیعتش، به حیوان‌های در حال انقراضش، به دام‌هایی که تو چراگاه پلاستیک پیدا می‌کنن و می‌خورن، به ماهی‌های که تو آب پلاستیک پیدا می‌کنند؛ کیسه پلاستیکی رو بیخیال شو. چندتا از دوستان و کارشناسان دیجی‌کالا که حتما می‌شناسین، در این مورد برامون یادداشت گذاشتن، با ما همراه باشید:

فرناز

اغلب ما ایرانی‌ها به استفاده متعدد از کیسه‌های پلاستیکی عادت کردیم. مخصوصا زمانی که برای خرید به سوپرمارکت یا میوه‌فروشی می‌ریم، معمولا بیش از حد نرمال کیسه‌ پلاستیکی مصرف می‌شه. متاسفانه کیسه‌های پلاستیکی تبدیل به یکی از مهم‌ترین کالاهای مصرفی روزانه ما شدن در حالی که هزاران دلیل هست که نشون می‌ده استفاده از کیسه‌های پلاستیکی نه‌تنها به ضرر محیط‌ زیسته بلکه حتی به ضرر سلامت ما انسان‌ها هم هست. جالبه که بدونید میکروفیبرهای همون کیسه‌های پلاستیکی این قابلیت رو دارند که خیلی راحت از طریق خاک و آب وارد زنجیره غذایی بشن و سلامت‌ شما رو به خطر بندازن. اگر ما بدونیم همون اندازه پلاستیک که سایر موجودات آب‌زی یا حتی پرنده به صورت خواسته یا ناخواسته می‌خورن، می‌تونه به اشکال مختلف وارد بدن ما هم بشه، طبیعتا مسوولانه‌تر برخورد می‌کنیم. پس اگر قرار است که این هفته یک عادت مضر برای سلامت خودتون و محیط‌زیست رو کنار بذارین، کیسه‌های پلاستیکی را حذف کنین و به جاش یک یا چند ساک خرید دوست‌دار محیط‌ زیست گوشه بخرید.

وحید

راستشو بخواین از وقتی که یکی دو یادداشت در مورد ضرری که پلاستیک برای طبیعت دارد خواندم، حسابی در موردش حساس شدم. خریدهای خونه با منه و هربار باید به آقای دریانی بگم که برای خرید‌های کوچیکم نیازی به کیسه‌ی پلاستیکی ندارم. اون هم بعد از دعای خیر برام توضیح بده که «ای آقا، اگه به مردم برای خریدهاشون کیسه‌ی پلاستیکی ندیم بهشون برمی‌خوره! خلاصه طوری پیش می‌ریم که یک شارژ ایرانسل میکروسکوپی هم باید تو کیسه‌ پلاستیکی به مشتری تحویل داده شه.
آب که نداریم، آلودگی هم که بیداد می‌کنه، لااقل بیاییم این یک فقره رو به فکر خودمون باشیم. یک کیسه‌ پلاستیکی برای تجزیه و بازگشت به طبیعت ۳۰۰ تا ۵۰۰ سال زمان احتیاج داره. گذشته از طول مدت تجزیه، آمار تولید پلاستیک وحشتناکه. اگر مثل من اهل خرید خانه هستین، به یک ساک خرید غیر پلاستیکی فکر کنین. نه جایی می‌گیره و نه قیمت زیادی داره. راحتم شسته می‌شه. زمین حق زیادی به گردن ما داره. بیایین هواشو بیشتر داشته باشیم.

فهیمه

درسته؛ یه ساک خرید قرمز ساده ‌است. اما برای من نه. برای اونی که صحنه فضای سبز با هزار تا پلاستیک کوچیک و بزرگ آزارش داده ساده نیست. برای اونی که معنی ۵۰۰ ساااال تجزیه پلاستیک رو می‌دونه ساده نیست. یه ساک پارچه‌ای که روش نوشته شده: «چشم‌هاتو ببند و به ایران فکر کن.»

حالا بیا یک بار جدی چشم‌هامون رو ببندیم و به «ایران» فکر کنیم.  به طبیعت شگفت‌انگیزش، اقلیم خاص و متنوعش، به عمارت‌ها و شهرهایی که بدون حرف زدن برات تاریخ رو روایت می‌کنن، به اصالت و حس عجیب و شرقی موسیقیش، به امپراطوری رنگ‌ها در معماری و صنایع دستی مردمش، به حیرت و لذتی که موقع تماشای طبیعتش داریم. به اینکه روزای تعطیلمون زدیم به دل طبیعت و زمین و آسمون و آب حالمون رو خوش کرد. به نظرتون مراقبت کردن از خاک و طبیعت این سرزمین، به اندازه ۲۰ هزارتومن و یه «نه» شیک و محترمانه وقتی که فروشنده می‌خواد خریدهات رو بذاره تو پلاستیک نمی‌ارزه؟

اکرم

پرسه زدن تو شهرکتاب با تنوع محصولاتی که داره، برای خیلیامون حس خوشایندی داره. اولین بار وقتی متوجه «ساک خرید گوشه» شدم که چنتا کتاب خریده بودم و چون یکی از اون‌ها رو می‌خواستم به دوستم هدیه بدم، رفتم سمت بخش لوازم کادوپیچ‌ها. کنار انواع کاغذ کادو، پاکت کاغذی و کادوپیچ‌های پارچه‌ای، استندی قرار داشت که ساک گوشه با طرح‌های جالب و هیجان‌انگیزش نظرمو به خودش جلب کرد. فکر کردم چه خوب می‌شه به جای پاکت کادو از همین ساک‌های پارچه‌ای بخرم و هدیه رو با اون به دوستم بدم. یادم افتاد که دوستم با خودش غذا می‌بره سرکار. پس می‌تونه غذا و وسایل دیگه رو داخل این ساک بذاره؛ هم سبکه چون از الیاف پارچه‌ای ساخته شده، هم محکم‌تر از این پاکت‌های کاغذیه، هم میشه هزاران بار ازش استفاده کرد و مجبور نیست مثل کیسه‌های پلاستیکی دور بندازتش تا ۳۰۰ سال دیگه تجزیه بشه. استفاده از این ساک‌های پارچه‌ای به جای نایلون، به راحتی می‌تونه سهم کوچک ما در حفظ محیط زیست باشه. با همه‌ی این فکرها که تو ذهنم چرخید ساک گوشه رو خریدم، اونم دوتا. دوستای صمیمی دنبال زیاد کردن اشتراکاتشون هستن!

نغمه

جهان ما خود ماست و نگاه ما صرفا از بیرون بردن زباله از توی آشپزخونه به پشت در همون خونه فراتر نمیره. خونه خیلی تمیزه و این عالیه اما، “عزیزم به اون کابینت گوشه‌ایه کاری نداشته باش”. اون وقت کافیه در اون کابینت گوشه‌ایه رو باز کنی تا خیل عظیم نایلون و کیسه‌های پلاستیکی در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف دفنت کنه. چشمات از تعجب باز میمونه و میگی: “وااااااای منم یکی از این کابینتا دارم!”. بعد لبخند میزنی و چای مینوشی.

ایران، قطب جنوب یا اسکاتلند و مکزیک، هیچ توفیری نداره. زمین هیچ وقت دهنش رو باز نمیکنه و اون نایلون‌ها رو نمی‌بلعه؛ وای که چه افتخاری برای تو زمین! اما.. “زمین جون! بیا و دیگه نایلون نخور، به جاش این بگ خرید پارچه‌ای رو قورت بده برات بهتره!