۳۰ فیلم گنگستری برتر تاریخ سینما؛ جهان خونین جنایتکاران جذاب
فیلم‌های گنگستری، ژانری که بازیگرانی همچون رابرت دنیرو، آل پاچینو و جو پشی را تبدیل به چهره‌های اصلی داستان‌های جنایی کرد و کارگردان‌هایی مثل مارتین اسکورسیزی، فرانسیس فورد کاپولا و برایان دی‌پالما با ساخت آن‌ها نمادهای مهم و تأثیرگذار هالیوود شدند.
فیلم‌های گنگستری و جنایی از دهه‌ی ۳۰ میلادی تا کنون تماشاگران بسیاری را مجذوب خودشان کرده‌اند و شخصیت‌های تاریک و خطرناک و مرموزی را به ما نشان داده‌اند که در جنایت‌های مختلفی دست دارند؛ از مواد مخدر گرفته تا همکاری با سازمان‌های جنایی و مافیا.
این ژانر هیجان‌انگیز و تماشایی بستری غنی و بی‌پایان برای فیلم‌سازان بود و آن‌ها داستان‌هایی خلق کردند که با گذر زمان آثاری کلاسیک شدند و به بازیگرها قابلیت خلق کاراکترهایی را داد که تا ابد ماندگار هستند.
در ادامه ۳۰ فیلم گنگستری برتر را با هم می‌بینیم.
۳۰. شوگر هیل (Sugar Hill)
- سال ساخت: ۱۹۹۳
- کارگردان: لئون ایچاسو
داستان فیلم در محله‌ای از هارلم می‌‌گذرد که با نام شوگر هیل شناخته می‌شود. وسلی اسنایپس و مایکل رایت نقش دو برادر را بازی می‌کنند که از بزرگترین دلالان مواد منطقه هستند. ولی کاراکتر اسنایپس با نام روملو، قصد دارد از این زندگی جنایتکارانه کنار بکشد و همین تقابلی دراماتیک و جذاب بین دو برادر ایجاد می‌کند.
در شوگر هیل بری مایکل و اسنایپس بار دیگر همکاری کرده‌اند و اثر کلاسیک دیگری ساخته‌اند. بری مایکل فیلم‌نامه‌ی یکی دیگر از فیلم‌های ماندگار اسنایپس یعنی «نیو جک سیتی» را هم نوشته بود.
۲۹. ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیک شده (Lock, Stock and Two Smoking Barrels)
- سال ساخت: ۱۹۹۸
- کارگردان: گای ریچی
فیلمی گانگستری و تندوتیز که موجب شهرت جهانی گای ریچی شد. در فیلم تعدادی شخصیت از دنیای خلافکاران بریتانیا را می‌بینیم که ناگهان درگیر کلاف سردرگمی از پول و ماریجوانا و دو تفنگ قیمتی می‌شوند.
این فیلم علاوه بر گای ریچی، اسباب شهرت جیسون استاتهام را هم فراهم کرد تا در آینده تبدیل به یکی از ستاره‌های ثابت فیلم‌های اکشن شود.
۲۸. بِلی (Belly)
- سال ساخت: ۱۹۹۸
- کارگردان: هایپ ویلیامز
با گذشت هر سال، جایگاه این فیلم در بین آثار گانگستری بالاتر رفته است؛ به‌ویژه به خاطر سبک بصری فیلم و کارگردانی هایپ ویلیامز. دو رپر در این فیلم در نقش دو دوستی ظاهر شده‌اند که درگیر جنایات سازمان‌یافته می‌شوند و در نهایت برای خروج از این مخمصه، دو مسیر جدا از هم انتخاب می‌کنند.
۲۷. رفتگان (The Departed)
- سال ساخت: ۲۰۰۶
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
با اینکه در نسخه‌ی آمریکایی مارتین اسکورسیزی از درام جنایی هنگ‌کنگی «اعمال شیطانی» ستارگانی چون لئوناردو دی‌کاپریو و جک نیکلسون و مت دیمون حضور دارند و اسکار بهترین کارگردانی را نصیب او کرد، ولی بهترین فیلم گانگستری اسکورسیزی نیست. اما در هر حال یکی از بهترین فیلم‌های جنایی و گانگستری سینما است، با قصه‌ای پرکشش و جذاب و غافلگیرکننده.
دی‌کاپریو در نقش پلیسی است که به‌عنوان مأمور مخفی در یک گروه مافیای ایرلندی بوستون نفوذ می‌کند. هرچه در این سازمان جنایتکری عمیق‌تر می‌شود، بیشتر متوجه می‌شود که نیروی پلیس هم به اندازه‌ی مافیا فاسد و جنایتکار است.
۲۶. داستانی از برانکس (A Bronx Tale)
- سال ساخت: ۱۹۹۳
- کارگردان: رابرت دنیرو
این فیلم را رابرت دنیرو با اقتباس از نمایش‌نامه‌ی موفقی نوشته‌ی چاز پالمینتری ساخته است و خودش و پالمینتری در فیلم بازی هم کرده‌اند. داستان درباره‌ی پسر جوانی است که شیفته و مفتون دنیای تبهکاران محله‌اش است و پدرش (با بازی دنیرو) سعی دارد او را از این نوع زندگی دور نگه دارد.
نکته‌ی جالب توجهی که این فیلم را از سایر آثار گانگستری متمایز می‌کند، تمرکزش بر روی روابط بین نژادی است، چیزی که در این ژانر کمتر سراغش می‌روند.
در داستانی از برانکس یکی از دیدنی‌ترین رابطه‌های پدر و پسری هم می‌توانید ببینید. هردو شخصیت‌های رابرت دنیرو و چاز پالمینتری بخشی از شخصیت پسر جوان فیلم را شکل می‌دهند که تماشای آن واقعا لذت‌بخش است. رابرت دنیرو پدر بیولوژیکی اوست و مردی سخت‌کوش، صادق و قابل احترام است که برای رسیدن به جایگاه فعلی‌اش کلی زحمت کشیده. تمام تلاشش را می‌کند تا پسرش سمت جرم و جنایت کشیده نشود و با خشمی مهربانانه درس‌هایی درباره‌ی زندگی و ارزش کار به او می‌دهد.
از سوی دیگر شخصیت سانی هم یکی از جذاب‌ترین گنگسترهاست. در ابتدا به نظر می‌رسد جنایتکاری بی‌رحم است و فقط به نفع شخصی خودش فکر می‌کند. ولی هرچه بیشتر با او آشنا می‌شویم، می‌بینیم که چه افکار و عقاید جالبی دارد و چطور پسرک جوان را در زندگی راهنمایی می‌کند. درس‌هایی به او می‌دهد که برای همه‌ی عمر به دردش می‌خورد و او را با وجهی از زندگی آشنا می‌کند که هیچ‌وقت امکان رو در رویی با آن را نداشت.
۲۵. تهدیدی برای جامعه (Menace II Society)
- سال ساخت: ۱۹۹۳
- کارگردان: برادران هیوز
فیلم تکان‌دهنده‌ای که برادران هیوز از زندگی خلافکاران در محله‌های لس‌آنجلس ساختند درباره‌ی دو دوست بود که یکی از آن‌ها از زندگی جنایتکارانه فرار می‌کرد و دیگری با آغوش باز پذیرای آن بود.
خشونت جسورانه‌ی فیلم و پیام عمیقی که به مخاطب منتقل می‌کرد ترکیب قدرتمندی ساخته بود که هنوز هم تأثیرگذار است.
۲۴. اعمال شیطانی (Infernal Affairs)
- سال ساخت: ۲۰۰۲
- کارگردان: اندرو لا، آلن مک
اگر رفتگان اسکورسیزی را دوست داشتید، تماشای فیلم منبع اقتباسش را از دست ندهید. در این اثر هنگ‌کنگی بسیاری از ستاره‌های سینمای هنگ‌کنگ حضور دارند و داستان و شخصیت‌هایش عمیق‌تر و فکرشده‌تر از نسخه‌ی آمریکایی در آمده است.
۲۳. هیولای جذاب (Sexy Beast)
- سال ساخت: ۲۰۰۰
- کارگردان: جاناتان گلیزر
در فیلم گانگستری و چشم‌نواز جاناتان گلیزر شاهد اجراهای خیره‌کننده‌ای هستیم، از ری وینستون که دزدی بازنشسته است و تمایلی به سرقت تازه‌ای ندارد تا بن کینگزلی که باید او را قانع کند تا به آخرین و تازه‌ترین سرقتشان بپیوندد.
۲۲. گانگستر آمریکایی (American Gangster)
- سال ساخت: ۲۰۰۷
- کارگردان: ریدلی اسکات
در این فیلم دنزل واشنگتن بازی درخشانی ارائه کرده است و در نقش یک شخصیت واقعی به نام فرانک لوکاس ظاهر شده. راسل کرو هم نقش پلیسی است که وظیفه دارد او را دستگیر کند.
قدرت این فیلم به کارگردانی ریدلی اسکات در اجرای بی‌نظیر بازیگرانش نهفته است و علاوه بر راسل کرو و دنزل واشنگتن، بازی‌های خیلی خوب از کسانی مثل جاش برولین و چیوتل اجیوفور شاهد هستیم.
۲۱. کیک لایه‌ای (Layer Cake)
- سال ساخت: ۲۰۰۴
- کارگردان: متیو وان
دنیل کرگ پیش از آنکه مأمور ۰۰۷ شود، در این فیلم گانگستری شگفت‌انگیز بازی کرده بود.
او در این فیلم نقش یک دلال مواد است که وقتی هرچه پول برای بازنشستگی جمع کرده بود به سرقت می‌رود، همه‌ی زندگی‌اش به هم می‌ریزد. حالا مجبور می‌شود تمام قوانینی که برای خودش چیده بود زیر پا بگذارد و بیش از هر زمان دیگری به عمق دنیای تبهکاران برود.
۲۰. صورت زخمی (Scarface)
- سال ساخت: ۱۹۳۲
- کارگردان: هاوارد هاکس
این فیلم گانگستری به کارگردانی هاوارد هاکس و تهیه‌کنندگی هاوارد هیوز که تا حدودی با الهام از رئیس خلافکاران شیکاگو یعنی آل کاپون ساخته شده بود، یکی از کلاسیک‌های این ژانر است. پل مانی در نقش تونی کامونته ظاهر شده است، کسی که ایده‌های بلندپروازانه و اعصاب خرابش او را به یکی از بزرگترین رؤسای تبهکار تبدیل کرده است.
صورت زخمی در اوایل دهه‌ی ۳۰ ساخته شد، یعنی زمانی که هنوز قوانین سفت و سخت و دست و پا گیر هالیوود حاکم نشده بود و نمایش خشونت عریان مشکلی نداشت؛ فیلم از این مزیت بیشترین بهره را برده است.
۱۹. خیابان‌های پایین شهر (Mean Streets)
- سال ساخت: ۱۹۷۳
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
در اولین فیلم گانگستری اسکورسیزی هاروی کیتل در کنار رابرت دنیرو (که در آن زمان بازیگر تازه‌کار و ناشناخته‌ای بود) ظاهر شده است. دنیرو و کیتل نقش دو خلافکار خرده‌پا را بازی می‌کردند که در اطراف شهر می‌پلکیدند تا ببینند با زندگی‌شان چه می‌توانند بکنند و ادای آدم‌های جدی و سرسخت را در می‌آوردند.
اسکورسیزی بعد از تعدادی فیلم جمع‌وجور، با ساخت خیابان‌های پایین شهر به همه نشان داد که علاقه و مهارت اصلی‌اش کجا خوابیده است؛ خیابان‌های نیویورک و جایی که در آن بزرگ شده بود و شخصیت‌های رنگارنگی که در طول زندگی‌اش دیده بود.
۱۸. سزار کوچک (Little Caesar)
- سال ساخت: ۱۹۳۱
- کارگردان: مروین لروی
سزار کوچک به‌عنوان اولین فیلم گانگستری شناخته می‌شود که خیلی رو و مشخص سراغ به تصویر کشیدن تبهکاران رفته بود. ادوارد جی. رابینسون که در این فیلم نقش اصلی را ایفا می‌کرد بعدها ستاره‌ی بزرگی شد. او نقش خلافکاری را بازی می‌کرد که رهبر یک سندیکای سازمان‌یافته‌ی جنایتکار می‌شد.
سزار کوچک هم یکی دیگر از فیلم‌هایی بود که از مزایای دوران پیش از سخت‌گیری‌های هالیوود ساخته شد و اساس و پایه‌ی چیزی را چید که امروزه به‌عنوان مؤلفه‌های فیلم‌های گانگستری می‌شناسیم.
۱۷. نیو جک سیتی (New Jack City)
- سال ساخت: ۱۹۹۱
- کارگردان: ماریو فن پیبلز
این فیلم کلاسیک ماریو فن پیبلز باعث شد که وسلی اسنایپس و آیس‌تی به ستاره‌های بزرگی تبدیل شوند. داستان درباره‌ی همه‌گیری مصرف کراک در نیویورک اواخر دهه‌ی ۸۰ و اوایل ۹۰ بود و یک کریس راک جوان و پرانرژی را هم به مخاطبان آن زمان معرفی کرد.
۱۶. کازینو (Casino)
- سال ساخت: ۱۹۹۵
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
در پی موفقیت رفقای خوب، اسکورسیزی و دنیرو و جو پشی به همراه فیلم‌نامه‌نویس نیکولاس پیلگی بار دیگر کنار هم جمع شدند تا داستان یکی از افسانه‌های لاس‌وگاس یعنی سم راستین معروف به «تک‌خال» را روایت کنند، اینکه چطور او و روابطی که با سازمان‌های جنایتکار داشت، گردش مالی شهر گناه را در دهه‌ی ۷۰ کنترل می‌کرد.
رابطه‌ی پرفراز و نشیب جو پشی و رابرت دنیرو در این فیلم به قدری بامزه، هیجان‌انگیز و حتی دلهره‌آور است که تا مدت‌ها بعد از تماشای این فیلم، تضاد جالب این دو کاراکتر منحصر به فرد را به یاد خواهید داشت.
۱۵. سگ‌های انباری (Reservoir Dogs)
- سال ساخت: ۱۹۹۲
- کارگردان: کوئنتین تارانتینو
فیلم حالا کلاسیک کوئنتین تارانتینو درباره‌ی قبل و بعد از یک سرقت از جواهرفروشی است که به فاجعه ختم شده است.
فیلم پر از انرژی و صحنه‌های جذاب است و به لطف ترکیب بازیگران حیرت‌انگیزش که شامل هاروی کیتل، تیم راث، مایکل مدسن، استیو بوشمی، کریس پن و خود تارانتینو می‌شد، تبهکارانش را به جذاب‌ترین حالت ممکن تصویر کشیده است.
۱۴. تقاطع میلر (Miller’s Crossing)
- سال ساخت: ۱۹۹۰
- کارگردان: برادران کوئن
فیلمی گانگستری که برادران کوئن درباره‌ی دوره‌ی ممنوعیت مشروبات الکلی در آمریکا ساختند و در آن گابریل بیرن نقش دست راست رئیس یک گروه تبهکاری را بازی می‌کرد که با گنگی دیگر در جدال بود.
در فیلم بازیگران بزرگ دیگری مثل مارسیا گی هاردن، آلبرت فینی و جان تورتورو هم بازی کرده‌اند و بری سانفلد فیلم‌بردار تصاویر تماشایی و چشم‌نوازی ثبت کرده است.
۱۳. گومورا (Gomorrah)
- سال ساخت: ۲۰۰۸
- کارگردان: ماتئو گارونه
در این فیلم پنج داستان موازی را می‌بینیم که همگی با جرایم سازمان‌یافته‌ی ناپل ایتالیا به هم گره خورده‌اند. روایت ماتئو گارونه از سازمان‌های جنایتکار در دوران مدرن زنگ خطری جدی است برای هرکسی که فکر می‌کند دوران مافیا دیگر تمام شده.
۱۲. بانی و کلاید (Bonnie and Clyde)
- سال ساخت: ۱۹۶۷
- کارگردان: آرتور پن
این فیلم کلاسیک آرتور پن با بازی وارن بتی و فی داناوی که درباره‌ی سارقین بانک افسانه‌ای بود، راه را برای خیلی از فیلم‌های آینده هموار کرد، فیلم‌هایی که تصویری واقع‌گرایانه از خشونت و جرم و جنایت به مخاطب نشان می‌دادند.
بانی و کلاید زوج عاشقی بودند که بانک می‌زدند. دختر و پسر جوانی که انگار تحمل زندگی معمولی ملال‌آورشان را نداشتند و می‌خواستند کمی شور و هیجان به اوقاتشان اضافه کنند و تاوان این بلندپروازی‌هایشان را هم با خون دادند.
در سینما جنایتکاران همدلی‌برانگیزی که با وجود اعمال خرابکارانه‌شان عاشقشان شدیم کم نیستند، ولی بانی و کلاید وارن بتی و فی داناوی جایگاهی در ذهن سینمادوستان پیدا کرده‌اند که تکرارشدنی نیست. اصلا لفظ بانی و کلاید تبدیل به بخشی از فرهنگ عامه شده است و هر زوج خلافکاری را که می‌بینیم فوری یاد بانی و کلاید می‌افتیم، حالا چه در خود فیلم‌‌ها و سریال‌ها و اخبار به آن اشاره شود یا نه.
۱۱. دانی براسکو (Donnie Brasco)
- سال ساخت: ۱۹۹۷
- کارگردان: مایک نیوول
داستان بر اساس ماجرای واقعی یک مأمور مخفی اف‌بی‌آی به نام جو پیستون (اینجا با بازی جانی دپ) بود که به حلقه‌ی داخلی مافیا نفوذ می‌کرد. فیلم سفری نفس‌گیر درباره‌ی زندگی گانگسترها است و فضای تلخ و مسموم و پر از خشونت آن‌ها را بی‌پرده به ما نشان می‌دهد.
دانی براسکو جایگاه فعلی‌اش را مدیون بازی شگفت‌انگیز آل پاچینو است، یکی از اعضای سازمان جنایتکار که همیشه در موقعیتی پایین بوده و هست و به مقام و احترامی که لایقش است نرسیده و کسی است که پیستون را که خودش را دانی براسکو معرفی کرده، به حلقه‌ی داخلی می‌آورد.
۱۰. مافیایی (Mafioso)
- سال ساخت: ۱۹۶۲
- کارگردان: آلبرتو لاتوادا
این کمدی سیاه آلبرتو لاتوادا داستان مردی را روایت می‌کند که به زادگاهش سیسیل بازمی‌گردد و مجبور می‌شود به دستور رئیس مافیای محله، قتلی را مرتکب شود. او را با شرایطی به غایت سخت از ایتالیا به آمریکا منتقل می‌کنند تا مأموریتش را به سرانجام برساند.
نماهای زیبا از مناظر ایتالای و بازی حیرت‌انیز آلبرتو سوردی در نقش اصلی باعث شده است که این فیلم همیشه جادوی خودش را حفظ کند.
۹. پادشاه نیویورک (King of New York)
- سال ساخت: ۱۹۹۰
- کارگردان: آبل فرارا
در فیلم گانگستری و تلخ آبل فرارا کریستوفر والکن یکی از تکان‌دهنده‌ترین اجراهایش را به نمایش گذاشته است. والکن نقش فرانک وایت را بازی کرده است، یکی از دلالان بزرگ مواد مخدر در نیویورک که تازه از زندان آزاد شده و قصد دارد تمام رقبایش را از صحنه محو کند.
در کنار کریستوفر والکن بازیگرانی مثل وسلی اسنایپس، دیوید کاروسو، ویکتور آرگو و لارنس فیش‌برن در نقش‌‌های فرعی ظاهر شده‌اند که به رنگ‌آمیزی فیلم کمک کرده است.
۸. راه کارلیتو (Carlito’s Way)
- سال ساخت: ۱۹۹۳
- کارگردان: برایان دی‌پالما
برایان دی‌پالما و آل پاچینو بعد از ساخت صورت زخمی بار دیگر کنار هم آمدند تا فیلم گانگستری دیگری بسازند. پاچینو نقش خلافکار سابق پورتوریکایی به نام کارلیتو بریگانته را بازی می‌کند که بعد از آزاد شدن از زندان قصد دارد خلاف و جنایت را کنار بگذارد، ولی راه و روش سابق زندگی‌اش او را رها نمی‌کند.
دی‌پالما در این فیلم اوج مهارت‌هایش را به رخ می‌کشد، با دوربین کنجکاوی که سیال و رها همه جا سرک می‌کشد و یک صحنه‌ی تعقیب‌وگریز دیدنی در مترو که بعد از دیدنش برای همیشه در خاطرتان می‌ماند.
۷. اوج التهاب (White Heat)
- سال ساخت: ۱۹۴۹
- کارگردان: رائول والش
این فیلم کلاسیک جیمز کاگنی با کارگردانی رائول والش هنوز هم به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های گانگستری سینما شناخته می‌شود.
کگنی نقش کُدی جرت را بازی می‌کند، گانگستری روان‌پریش که علاقه‌ی عجیبی به مادرش دارد. به قدری مادرش را دوست دارد که در صحنه‌ی مرگ معروفش و وقتی منبع گازی که رویش ایستاده منفجر می‌شود، آخرین جمله‌ای که می‌گوید این است: «موفق شدم مامان! رسیدم قله‌ی دنیا!»
کاراکتری که جیمز کاگنی در این فیلم به نمایش گذاشت الهام‌بخش بسیاری از بازیگران شد تا شخصیت‌های روانی را این‌چنین جذاب و مسحورکننده در بیاورند.
۶. روزی روزگاری در آمریکا (Once Upon a Time in America)
- سال ساخت: ۱۹۸۴
- کارگردان: سرجیو لئونه
شاهکار حماسی سرجیو لئونه داستان نودلز با بازی دنیرو را روایت می‌کرد که به همراه دیگر رفقای یهودی‌اش از نوجوانی تبدیل به یکی از بزرگترین گانگسترهای نیویورک شدند. ولی حالا و با گذر سالیان، مرد خسته و کهنسالی شده است که باید از دست همه فرار کند و دوران خوشش تمام شده است.
جیمز وودز، برت یانگ، ویلیام فورسایت، جو پشی و یک جنیفر کانلی خیلی خیلی جوان هم در فیلم حضور دارند که همگی بازی‌های درخشانی داشته‌اند.
۵. تسخیرناپذیران (The Untouchables)
- سال ساخت: ۱۹۸۷
- کارگردان: برایان دی‌پالما
برایان دی‌پالما بار دیگر با فیلم گانگستری دیگری در این فهرست ظاهر شد. این بار سراغ آل کاپون رفته بود (با بازی دنیرو) ولی داستان را از زاویه نگاه پلیس‌هایی روایت می‌کرد که می‌خواستند او را کله‌پا کنند. نقش قهرمان‌های فیلم را اسامی بزرگی چون کوین کاستنر، اندی گارسیا، چارلز مارتین اسمیت و البته شون کانری بازی می‌کدند و موسیقی متن آن را انیو موریکونه ساخت.
در این فیلم یکی از بهترین صحنه‌های تیراندازی تاریخ سینما حضور دارد که هر فیلم‌بین و سینمادوستی درباره‌اش شنیده یا آن را جایی دیده است.
۴. شهر خدا (City of God)
- سال ساخت: ۲۰۰۲
- کارگردان: فرناندو میرلس
این فیلم بی‌نقص اثر فرناندو میرلس نگاهی داشت به زندگی در زاغه‌های ریو دو ژانیرو طی سال‌های دهه ۶۰ تا ۸۰ میلادی و اینکه چطور گروهی از بچه‌ها تبدیل به مرگبارترین گانگسترهای شهر می‌شوند.
نماهای چشم‌نواز و اجرای تماشایی و دلنشین بازیگران که خیلی‌هایشان اصلا تجربه‌ی بازیگری نداشتند، باعث شده است که این فیلم اثری باشد که تا دهه‌ها بعد از ساختش هم ستایش شود.
۳. رفقای خوب (Goodfellas)
- سال ساخت: ۱۹۹۰
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
رفقای خوب را شاهکار گانگستری اسکورسیزی می‌دانند. او برای ساخت این فیلم کتاب افشاگرانه‌ی نیکولاس پیلگی را اقتباس کرد. کتابی درباره‌ی جنایتکاری که تبدیل به جاسوس اف‌بی‌آی شد، یعنی هنری هیل. اسکورسیزی داستانی گیرا و جذاب از زندگی جنایتکاران روایت کرد که تماشایش هم هشداردهنده است هم لذت‌بخش.
ری لیوتا در نقش هنری هیل بهترین اجرای کارنامه‌اش را ارائه کرد و در کنار او رابرت دنیرو و جو پشی در نقش دیگر اعضای گروه جنایتکارانه‌شان بازی‌های درخشانی به نماش گذاشتند که باعث شد در ادامه نماد و سمبل کاراکترهای فیلم‌های گانگستری شوند.
۲. صورت زخمی (Scarface)
- سال ساخت: ۱۹۸۳
- کارگردان: برایان دی‌پالما
برایان دی‌پالما نسخه‌ی ۱۹۳۲ این فیلم را بازسازی کرد، داستان را به دهه‌ی ۸۰ میلادی آورد و باقی کارها را به آل پاچینو سپرد. آل پاچینو هم تمام دقایق فیلم را با انرژی مهارنشدنی‌اش پر کرد و گنگستری را تحویل ما و سینما داد که تا همیشه در یادمان می‌ماند. همه چیز تونی مونتانا از لهجه و حرکاتش گرفته تا ویژگی‌هایش شخصیتش مثال‌زدنی و به‌یادماندنی است.
صورت زخمی که در زمان اکرانش به دلیل نمایش عریان خشونت و تصویری که از مهاجرین کوبایی نشان داده بود خیلی تحویل گرفته نشد، بعدها و وقتی نسخه‌ی خانگی‌اش به دست مردم آمد محبوبیتی فراگیر پیدا کرد و همه دیدنش را توصیه می‌کردند.
۱. پدرخوانده و پدرخوانده قسمت دوم (The Godfather/ The Godfather Part II)
- سال ساخت: ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴
- کارگردان: فرانسیس فورد کاپولا
صحبت از پدرخوانده بدون اشاره به پدرخوانده دوم غیرممکن است، پس تصمیم گرفتیم هر دو این کلاسیک‌های تماشایی کاپولا را کنار هم بیاوریم.
اقتباس کاپولا از رمان ماریو پوزو مخاطبین را شگفت‌زده کرد و فیلم‌های گانگستری را چند پله ارتقا داد. پس از آن، به طرز غریبی موفق شد دنباله‌ای بسازد که حتی از اولی هم بهتر و بزرگتر و تأثیرگذارتر بود.
تصویری که پدرخوانده از مافیا و خانواده‌ای جنایتکار نشان داد، به‌شدت قدرتمند و تکان‌دهنده بود و کاری می‌کرد که تماشاگران برای شخصیت‌هایی که کشتن آدم‌ها جزء شرح وظایفشان بود، دل بسوزاند و با آن‌ها هم‌ذات‌پنداری کند. سبک و روشی که تبدیل به استاندارد طلایی فیلم‌های گانگستری شد و بی‌شمار فیلم و سریال با الهام از آن ساخته شد و همچنان می‌شود.
منبع: insider
