اشتباهات رایج والدین برای تغذیه‌ی کودک که منجر به عادات ناسالم می‌شوند
والدین به طور طبیعی نگران سلامتی و عادات غذایی فرزندان خود هستند، اما گاهی اوقات، آن‌ها ممکن است رویکرد اشتباهی را صرفاً به این دلیل که چیز بهتری نمی‌دانند، اتخاذ کنند. آن‌ها نقشی اساسی در شکل دادن به نگرش فرزندانشان به غذا خوردن دارند. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که رفتار بزرگسالان، اینکه چگونه با غذا خوردن فرزندمان رفتار می‌کنیم و خودمان چگونه رفتار می‌کنیم، ارتباط زیادی با آنچه بچه‌ها می‌خورند دارد. در اینجا چند اشتباه رایج والدین در تغذیه کودک را می‌خوانید.
الگوی ناسالم برای تغذیه کودک
اولین کاری که می‌توانید انجام دهید تا به بچه‌هایتان کمک کنید خوب غذا بخورند این است که خودتان جلوی آن‌ها خوب غذا بخورید. بزرگسالانی که از غذاهای مغذی مختلف در محیطی شاد لذت می‌برند، نسبت به بزرگسالانی که دائماً رژیم می‌گیرند، پرخوری می‌کنند، از سبزیجات خودداری می‌کنند یا بچه‌ها را تنها می‌گذارند، به احتمال زیاد بچه‌هایی با نگرش سالم نسبت به غذا خوردن دارند.
اعمال فشار بیش از حد برای تغذیه کودک
کارشناسان رفتار والدین به هر نوع اجباری است در تغذیه کودک اعتراض دارند. حتی اگر بچه‌ها غذا را تحت فشار بخورند، احتمالاً وقتی فرصت پیدا کنند از خوردن آن اجتناب خواهند کرد. به علاوه، فشار باعث می‌شود که غذا خوردن به یک مشکل کنترلی تبدیل شود. این دیگر درباره‌ی غذا نیست، بلکه در مورد نیاز کودک به خودمختاری است.
زور گفتن می‌تواند با اولین قاشق حریره غلات شروع شود. اگر نوزاد آن را نمی‌خواهد، والدین گاهی اوقات سعی می‌کنند به هر حال غذا را در دهان او بریزند. متخصصان گوارش کودکان می‌گویند بافت‌های جدید بلافاصله پذیرفته نمی‌شوند. سه یا چهار قاشق غذاخوری از غذای جدید را به کودک بدهید، حتی اگر کودک آن را پس می‌زند بگذارید روی پیش‌بند بریزد و قاشق را کنار بگذارید. برخی از نوزادان در شروع تغذیه کمکی با پوره‌های خانگی بهتر عمل می‌کنند که امکان تغییرات بسیار تدریجی بافت را فراهم می‌کند. بسیاری از متخصصان تغذیه و پزشکان معتقدند هنگا‌می که بچه‌ها بتوانند خودشان غذا را بخورند، زمان تقسیم مسئولیت رسیده است. والدین مسئول آنچه برای خوردن ارائه می‌شود و نحوه ارائه آن هستند و بچه‌ها مسئول خوردن غذا و مقداری که می‌خورند.
- ۱۳ عبارتی که هرگز نباید به کودک خود بگویید
- روش‌های فرزندپروری که بر سلامت روان کودک تأثیر منفی می‌گذارند
رشوه دادن برای تغذیه کودک
پیشنهاد کیک و دسر به کودکان برای اینکه کلم بروکلی خود را بخورند، در واقع شکل دیگری از فشار است. این به تنش زمان غذا می‌افزاید و به علاقه‌ی آن‌ها به کلم بروکلی نمی‌افزاید. در واقع ممکن است این کار اثر معکوس داشته باشد. مشکل دیگر این است که وقتی پاداش خوردن غذا دسر است، پیام اشتباهی درباره‌ی آنچه ارزش خوردن دارد به ذهن کودک ارسال می‌کند. اینکه شیرینی‌ها ارزش بیشتری نسبت به گوشت و سبزیجات دارند.
باید لذت خوردن پاداش شیرین غذا خوردن باشد. این کار فقط با جایگزین کردن میوه با دسر انجام نمی‌شود. با شیرینی دادن کودک را قضاوت نکنید. ببینید آیا فرزندتان تلاش معقولی برای خوردن انجام داده است؟ کودکی که اشتهایی برای انتخاب هیچ غذای سالمی ندارد نباید اشتهای شیرینی هم داشته باشد.
زود ناامید شدن از دادن غذاهای جدید
بسیاری از والدین به ناگت مرغ و پنیر کبابی می‌چسبند زیرا کودک بدون شکایت آن‌ها را می‌خورد. برای خوردن غذاهای متنوع، باید تنوع به شما پیشنهاد شود. استقامت در این زمینه کار درستی است. برای پذیرش یک غذای جدید، ۱۰ تا ۱۵ بار امتحان کردن لازم است. شما باید غذا را با این انتظار که کودک آن را بخورد، ارائه دهید. به دنبال نشانه‌هایی باشید که نشان می‌دهد کودک دعلاقه‌ای به غذا نشان می‌دهد. مثلا تماشای خوردن آن، گذاشتن آن در بشقاب، گذاشتن آن در دهان و بیرون آوردن آن. بله، بگذارید آن را داخل دستمال تف کند. سعی کنید وقتی بچه‌ها غذا نمی‌خورند ناامید نشوید و وقتی قدمی برمی‌دارند از خوشحالی هیستریک نشوید.
پخت و پز کوتاه
ممکن است به راحتی در دام این گرفتار شوید که چیزی متفاوت برای هر یک از اعضای خانواده تهیه کنید. اما این کار عادات غذایی را بهبود نمی‌بخشد و باعث کمبود زمان و انرژی شما می‌شود. در عوض، انتخاب‌های محدودی در رابطه با آنچه که بقیه اعضای خانواده می‌خورند ارائه دهید. برای مثال، اگر ساندویچ می‌خورید، بچه‌ها می‌توانند بین بوقلمون و کره بادام زمینی یکی را انتخاب کنند. پذیرفتن برخی درخواست‌ها، مانند برداشتن پوسته‌ها، به کودک احساس کنترل می‌دهد. در برنامه‌ریزی منو دقت کنید. همیشه باید حداقل یک آیتم غذایی روی میز باشد که کودک آن را بشناسد و دوست داشته باشد. اگر تصمیم گرفت چیزی نخورد، همینطور باشد. او در ساعات قبل از وعده غذایی بعدی از گرسنگی نمی‌میرد. اگر هم کمی گرسنه شود، متوجه عواقب غذا نخوردن خواهد شد.
سرو اندازه‌های بزرگ
انجمن رژیم غذایی آمریکا در شیکاگو می‌گوید در این سرزمین با وعده‌های غذایی فوق بزرگ، ما گاهی فراموش می‌کنیم که کودکان کوچک هستند و بنابراین به اندازه یک کودک نیاز دارند که برابر با یک قاشق غذاخوری بیشتر در هر سال زندگی است. غذای زیاد برای کودک ترسناک و دلسرد‌کننده است. برای والدینی هم که حتی وقتی کودک همه چیز را امتحان کرده است، بشقاب پر را می‌بیند ناامید‌کننده است. از کم شروع کنید و به یاد داشته باشید که یک لوبیا سبز بهتر از هیچ لوبیا سبز است و همیشه می‌توانید اگر کودک دوباره غذا خواست بیشتر به او بدهید.
زیاده‌روی در آب‌میوه و تنقلات
برخی از کودکان در تمام طول روز کلوچه، کراکر و سایر تنقلات را همراه با آب‌میوه‌های فراوان کارخانه‌ای می‌خورند. هیچ کدام از این عادت‌ها به تغذیه سالم کمکی نمی‌کنند. شکم بچه‌ها از چیزهای اشتباه پر می‌شوند و وقتی زمان خوردن وعده‌های غذایی واقعی می‌رسد، خواهان گزینه‌های سالم‌تر نیستند.
لازم نیست که تنقلات و نوشیدنی‌ها را به طور کامل قطع کنید. در عوض، والدین باید به تنقلات به عنوان فرصتی برای ارائه جایگزین‌های غذایی یا طعم‌های جدید نگاه کنند. زمان میان‌وعده را به یک آیین تبدیل کنید. چند گزینه سالم را در ساعات خاصی از روز ارائه دهید. طبق گفته آکادمی اطفال آمریکا، آب‌میوه را به شش اونس در روز محدود کنید.
تأکید بیش از حد بر تمیزی
چشایی تنها یکی از راه‌هایی است که کودکان خردسال به وسیله‌ی آن درباره‌ی غذا یاد می‌گیرند. تغذیه یک تجربه‌ی چندحسی است. کودکی که تازه شروع به خوردن غذا کرده و هرگز اجازه ندارد با غذا بازی کند، به اندازه کسی که لذت له کردن موز و خرد کردن کراکر را می‌داند، از آن لذت نمی‌برد. درباره‌ی کودکان نوپا، آنچه می‌خورند مهم‌تر از خوردن آن با چنگال است، بنابراین خوب است که نامرتبی و به‌هم‌ریختگی را در وعده‌های غذایی تحمل کنید.
- ۱۰ راه‌حل برای جلوگیری از بی‌خوابی در والدین
- نکاتی که باید درباره‌ی نگهداری از نوزاد در ۳۰ روز اول بدانید
نادیده گرفتن طبیعت در تغذیه کودک
همه یاد نخواهند گرفت که هر غذایی را دوست داشته باشند. برخی از افراد طعم‌ها را قوی‌تر حس می‌کنند، بخصوص تلخی را. همچنین ترس طبیعی از چیزهای جدید (نوفوبیا) وجود دارد که در طول سال‌های پیش‌دبستانی قوی‌تر است. والدین آن را به سختی تعبیر می‌کنند، اما در واقع نوعی سازگاری و طبیعی است. نوفوبیای غذایی در برخی از بچه‌ها قوی‌تر از سایرین است که بیشتر به دلیل تفاوت‌های خلقی است.
وقتی کودک شما از خوردن غذاهای جدید امتناع می‌کند، آن را به نوفوبیا تعبیر کنید و به تلاش خود ادامه دهید. اگر پس از قرار گرفتن مکرر در معرض آن هنوز آن را دوست ندارد، فقط آن ترجیح را بپذیرید. اما اگر درباره‌ی رژیم غذایی او نگران هستید، برای یافتن جایگزین‌های هوشمند با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.
نگرانی بیش از حد
حتی کودکانی که به نظر می‌رسد فقط با ماکارونی و پنیر زندگی می‌کنند، ممکن است آنطور که مادران و پدران فکر می‌کنند ضعیف غذا نخورند. والدین به کودکان برچسب بدغذا می‌زنند و این در نهایت به یک پیش‌گویی خودآگاهانه تبدیل می‌شود. بسیاری از این کودکان در واقع کاملاً عادی هستند. بسیاری با افزایش سن بهبود می‌یابند. شاخص واقعاً مهم منحنی رشد است. اگر کودکی با سرعت طبیعی رشد می‌کند، نیازهای تغذیه‌ای خود را برآورده کرده است. کودکان خردسال، این نیازها را در بلندمدت برآورده می‌کنند، نه وعده به وعده یا روز به روز. برای اطمینان می‌توانید به کودک مولتی ویتامین بدهید، اما به یاد داشته باشید که بهتر است مواد مغذی را از غذا دریافت کند. یکی دیگر از تمرینات مفید این است که هر چیزی را که فرزندتان می‌خورد، حتی یک لقمه غذا، به مدت یک هفته یادداشت کنید. اگر حداقل یک وعده از هر گروه غذایی باشد، اوضاع واقعاً بد نیست.
سرو سبزیجات بی‌مزه و خسته‌کننده
اغلب سخت است که بچه‌ها را وادار به خوردن سبزیجاتشان کنید. بنابراین با مقداری سس یا کره یا پنیر کمی طعم بیشتری به آن سبزیجات بدهید زیرا جذابیت بیشتری برای آن‌ها ایجاد می‌کند.
مجبور کردن بچه‌ها به تمام کردن بشقاب‌هایشان
طبق مطالعات، این تکنیک در تغذیه کودک احتمالاً نتیجه معکوس خواهد داشت، زیرا در دراز مدت منجر به بیزاری از غذا می‌شود. پاداش دادن به فرزندان برای خوردن برخی غذاها نیز رویکرد اشتباهی است زیرا مطالعات نشان داده است که کودکان در نهایت همان واکنش بیزاری را خواهند داشت.
درگیر نکردن بچه‌ها در فرآیند پخت و پز
به گفته متخصصان تغذیه کودک، مهم است که فرزندان خود را بخشی از فرآیند آماده کردن یک وعده غذایی، از خرید مواد تشکیل‌دهنده تا تهیه غذا کنید. با انجام این کار، کودکان تمایل بیشتری به خوردن این غذاهای سالم پیدا می‌کنند.
سخن آخر
تمام محتوای اینجا، از جمله توصیه‌های پزشکان و سایر متخصصان بهداشت، باید فقط به عنوان ایده در نظر گرفته شود. همیشه در رابطه با هرگونه سوال یا مشکلی که ممکن است درباره‌ی سلامتی خود یا دیگران داشته باشید، از مشاوره مستقیم پزشک خود استفاده کنید.
منبع: Parents
