چرا «خفه شو و برقص» آزاردهنده‌ترین اپیزود سریال آینه سیاه است؟
هرچند سریال آینه سیاه (Black Mirror) محتوای آزاردهنده و نگران‌کننده‌ی تمام قسمت‌های خود را به عنوان نشان افتخاری برگردن انداخته اما هیچ قسمتی قابل مقایسه با قسمت سوم فصل سه، «خفه شو و برقص» نیست. سریال پادآرمانشهری چارلی بروکر قبل از دست یافتن به عنوان یکی از سریال‌های با رتبه‌ی بالا نتفلیکس بعد از دو فصل، ابتدا در سال ۲۰۱۱ از شبکه‌ی BBC پخش شد. هر اپیزود از این سریال به صورت اختصاصی به موضوعی اجتماعی و سیاسی می‌پردازد و لایه‌های هولناکی از اتفاقات و اخباری که بروکر درهنگام کار به عنوان خبرنگار در انگلستان با آنها مواجه شده را با رنگ و بویی پادآرمانشهری به تصویر می‌کشد.
در قسمت «خفه شو و برقص»، کنی (با بازی الکس لاوتر) نوجوانی است افتاده در دام عده‌ای هکر که فیلمی در موقعیتی شرم‌‌آور از او دارند. در طول داستان کنی که از افتادن این فیلم به دست خانواده و دوستانش وحشت دارد، مجبور به انجام خواسته‌های خطرناک این هکرهاست تا بتواند از پخش فیلم در شبکه‌های مجازی جلوگیری کند. در حالی که در تمام طول قسمت کنی ادعای بی‌گناهی می‌کند داستان با چرخشی بیمارگون به‌سوی نقطه‌ی اوج می‌رود که تا مدت‌ها ذهن بیننده را درگیر خواهد کرد.
«خفه شو و برقص» را می‌توان به جرات آزاردهنده‌ترین قسمت این سریال پادآرمانشهری دانست در حدی که تبدیل به آزمون استقامت احساسی هم برای کنی و هم برای تماشاگر می‌شود. بهترین عنصر این قسمت نگاه بی‌پروا به بیماری‌های اجتماعی افراد در کنار ژست همه‌چیزدان و بی‌عیب‌ونقص آن‌هاست. این قسمت همچنین انتظارات مخاطبین را با موفقیت کاملاً واژگون می‌کند و بینندگان را قبل از پایان وحشت‌انگیز داستان، به همدردی با قهرمان داستان وامی‌دارد.
یکی از جنبه‌های گمراه‌کننده‌ی این قسمت نهفته‌ماندن رفتار بیمارگونه‌ی کنی در بین اتفاقات داستان قبل از پی بردن به پدوفیل‌بودن اوست. رفتار کنی در طول داستان دو شکل متمایز دارد. برخورد او با همسالانش به شدت مضطرب و با صدایی ضعیف و دیالوگ‌هایی کوتاه نشان داده شده. در صورتی که صحبتش با کودکان در محیط کارش جور دیگری تصویر شده‌است. کارگردان واتکینز این صحنه‌ها را با زوایای خاصی فیلمبرداری کرده و از این طریق تحریک شدن کنی را نشان داده، اشاره‌هایی کوچک به بیماری کنی از همان ابتدای قسمت. با وجود اینکه خفه شو و برقص سرشار از محتوای آزاردهنده است، بروکر ترجیح داده تا بیننده را حتی قبل از صحنه‌ی هولناکی که به بیماری کنی پی می‌برد، با آن روبه‌رو کند.
سر باز زدن بروکر از ساده‌سازی ماجرا، در کنار سرزنش مخاطبان به‌خاطر جانب‌داری از کنی پیش از آشکارشدن انحرافش باعث می‌شود مخاطبین به خوی شیطانی کنی که به‌خوبی پنهان شده، پی ببرند. بروکر از این اپیزود برای فروپاشی الگوی فنی معمول در طول سریال آینه سیاه هم استفاده کرده و درحالی که هکرها در سریال همواره نقشی شیطانی داشتند، در انتهای این قسمت آنها را به عنوان مبارزین حفظ ارزش‌های اجتماعی نشان می‌دهد.
این قسمت همچنین به طرز عجیبی ریشه در واقعیت دارد. برای مثال سابقه‌ی دسترسی هکرها به لحظات خصوصی کاربران از طریق ایمیل و وب‌کم در واقعیت هم وجود داشته. همین تطابق شدید با واقعیت می‌تواند تنها دلیلی باشد که با وجود محتوای آزاردهنده‌ی تمام قسمت‌های سریال آینه سیاه این قسمت به‌عنوان آزاردهنده‌ترین آنها انتخاب شود.
بله دقیقا. بر خلاف بیشتر قسمت های بلک میرر که یا استعاره ای از وجود تکنولوژی از دنیای واقعی داشتند یا ما کلا یه تکنولوژی جدید یا مکان جدید می دیدیم این عینا توی واقعیت بود. مرسی