افسردگی سالمندان؛ عوامل خطرساز، تشخیص و درمان

در نگاه اول چنین به نظر می‌رسد که تشخیص افسردگی سالمندان آسان است؛ هر چه باشد، بسیاری از نشانه‌های غم و اندوه، از جمله گریه کردن و گوشه‌گیری، قابل مشاهده است.

اما افسردگی، مانند بسیاری از بیماری‌های دیگر، اغلب در افراد مسن در مقایسه با افراد جوان‌تر، متفاوت ظاهر می‌شود. برای مثال، یک فرد مسن افسرده لزوماً احساس غم و اندوه ندارد، اما ممکن است از کمبود انرژی شکایت کند و علائم را به سن خودش نسبت دهد و این مسأله می‌تواند تشخیص افسردگی سالمندان را برای پزشکان، عزیزان و خود افراد مسن دشوارتر کند. این واقعیت که برخی داروها و بیماری‌های پزشکی نیز می‌توانند باعث افسردگی شوند مسائل را پیچیده‌تر می‌کند و سیر تشخیص و درمان افسردگی سالمندان را دشوار می‌کند.

در حقیقت وقتی یک فرد مسن دچار افسردگی درمان‌نشده باشد، ممکن است علاقه‌ی خود را به فعالیت‌هایی که قبلاً مورد علاقه‌اش بود از دست بدهد، و از تعامل اجتماعی و فعالیت‌های فیزیکی کناره‌گیری کند، که در نهایت ممکن است منجر به از دست دادن عملکردهای حیاتی روزمره‌ی او شود. این یکی از دلایل مهمی است که هیچ تغییری در رفتار فرد را نباید صرفاً بخشی از فرایند «سالمندی» بدانیم.

در حالی که افسردگی در افراد مسن از افراد جوان‌تر شایع‌تر است، مشکل این است که در صورت وجود، حتی پزشکان نیز احتمالاً آن را نادیده می‌گیرند. مطالعه‌ای در مجله انجمن سالمندان آمریکا نشان داد که پزشکان عمومی زمان بسیار کمی را صرف بحث در مورد سلامت روان با بیماران مسن‌تر خود می‌کنند و بعید است که آن‌ها را به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهند حتی اگر این افراد علائم کلاسیک افسردگی سالمندان را نشان دهند.

در ادامه‌ی این مقاله از دیجی‌کالا مگ به بررسی علائم، نشانه‌ها و روش درمان افسردگی سالمندان می‌پردازیم، پس اگر خودتان سالمند هستید یا فرد سالمندی با شما زندگی می‌کند، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

افسردگی سالمندان چیست؟

افسردگی سالمندان یک اختلال خلقی جدی است. این اختلال می‌تواند بر نحوه‌ی احساس، عملکرد و تفکر شما تأثیر بگذارد. افسردگی یک مشکل رایج در میان افراد مسن است، اما افسردگی بالینی بخشی طبیعی از فرایند پیری نیست. در واقع، مطالعات نشان می‌دهد که بیشتر سالمندان با وجود بیماری‌ها یا مشکلات جسمی بیشتر نسبت به افراد جوان، بیشتر از زندگی خود احساس رضایت می‌کنند. با این حال، اگر در جوانی افسردگی را تجربه کرده‌اید، ممکن است در سنین سالمندی بیشتر به افسردگی سالمندان مبتلا شوید.

همان‌طور که گفته شد افسردگی سالمندان یک اختلال جدی است و درمان‌هایی برای درمان این اختلال در دسترس هستند. در واقع اکثر افراد، مبتلا به افسردگی سالمندان با درمان بهتر می‌شوند. مشاوره، دارو یا سایر اشکال درمان می‌تواند کمک‌کننده باشد. اگر فکر می‌کنید ممکن است افسردگی داشته باشید با پزشک خود صحبت کنید.

انواع مختلفی از افسردگی سالمندان وجود دارد که افراد مسن ممکن است تجربه کنند:

• اختلال افسردگی اساسی: شامل علائمی است که حداقل دو هفته طول می‌کشد که در توانایی فرد برای انجام کارهای روزانه اختلال ایجاد می‌کند.
• اختلال افسردگی مداوم (دیستیمیا): خلق افسرده‌ای که بیش از دو سال طول می‌کشد، اما ممکن است فرد همچنان می‌تواند وظایف روزانه خود را انجام دهد، برخلاف فرد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی.
• اختلال افسردگی ناشی از مواد/دارو: افسردگی مربوط به استفاده از موادی مانند الکل یا داروهای مسکن
• اختلال افسردگی ناشی از یک وضعیت پزشکی: افسردگی مربوط به یک بیماری جداگانه، مانند بیماری قلبی یا مولتیپل اسکلروزیس.

سایر اشکال افسردگی سالمندان عبارت‌اند از افسردگی روان پریشی، افسردگی پس از یائسگی و اختلال عاطفی فصلی.

عوامل خطر افسردگی سالمندان

موارد زیادی وجود دارد که ممکن است جزو عوامل خطر افسردگی سالمندان محسوب شوند. برای برخی افراد، تغییرات در مغز می‌تواند بر خلق و خوی تأثیر بگذارد و منجر به افسردگی شود. برخی دیگر ممکن است پس از یک رویداد مهم زندگی، مانند تشخیص پزشکی سرطان یا مرگ یکی از عزیزان، افسردگی را تجربه کنند. گاهی اوقات، کسانی که تحت استرس زیادی هستند، به ویژه افرادی که از عزیزان مبتلا به بیماری یا ناتوانی جدی مراقبت می‌کنند، ممکن است احساس افسردگی کنند. دیگران ممکن است بدون هیچ دلیل روشنی افسرده شوند.

تحقیقات نشان داده است که این عوامل با خطر افسردگی سالمندان مرتبط هستند، اما لزوماً باعث افسردگی نمی‌شوند:

• مشکلات پزشکی، مانند سکته مغزی یا سرطان
• ژن‌ها، افرادی که سابقه خانوادگی افسردگی دارند ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.
• استرس، از جمله استرس مراقبین
• مشکلات خواب
• انزوای اجتماعی و تنهایی
• عدم ورزش یا فعالیت بدنی
• محدودیت‌های عملکردی که شرکت در فعالیت‌های زندگی روزمره را دشوار می‌کند.
• اعتیاد از جمله در اختلال افسردگی ناشی از مواد

انزوای اجتماعی و افسردگی در سالمندان

همه افراد برای بقا و رشد به ارتباطات اجتماعی نیاز دارند. اما با افزایش سن، افراد اغلب اوقات خود را در تنهایی می‌گذرانند. مطالعات نشان می‌دهد که تنهایی و انزوای اجتماعی با نرخ بالاتر افسردگی مرتبط است.

اگر از نظر اجتماعی احساس انزوا یا تنهایی می‌کنید و به هر دلیلی نمی‌توانید دوستان و خانواده خود را ملاقات کنید، سعی کنید از طریق تلفن تماس بگیرید یا به یک باشگاه مجازی بپیوندید. راهکارهایی را بیابید که به شما کمک می‌کند بیشتر در ارتباط باشید.

• ۱۲ عادت روزمره‌ی کوچک که بر خلق‌وخوی ما تأثیر می‌گذارند

تشخیص و درمان افسردگی در سالمندان

چگونه متوجه می‌شوید که ممکن است شما یا عزیزانتان افسردگی داشته باشید؟ آیا افسردگی با افزایش سن متفاوت به نظر می‌رسد؟ تشخیص افسردگی در افراد مسن ممکن است دشوار باشد زیرا افراد مسن ممکن است علائم متفاوتی نسبت به افراد جوان داشته باشند. برای برخی از افراد مسن مبتلا به افسردگی، غم و اندوه علامت اصلی آن‌ها نیست. در عوض ممکن است بیشتر احساس بی‌حسی یا عدم علاقه به فعالیت‌های روزمره داشته باشند، یا اینکه ممکن است آن‌قدرها تمایلی به صحبت در مورد احساسات خود نداشته باشند.

در زیر فهرستی از علائم رایج افسردگی آمده است. با این حال، از آنجایی که افراد افسردگی را متفاوت تجربه می‌کنند، ممکن است علائمی وجود داشته باشد که در این لیست نباشد.

• حالت غمگین، مضطرب یا حس «تهی» بودن مداوم
• احساس ناامیدی، گناه، بی‌ارزشی یا درماندگی
• تحریک‌پذیری، بی‌قراری، یا مشکل در نشستن
• از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که زمانی لذت‌بخش بود، از جمله رابطه‌ی جنسی
• کاهش انرژی یا خستگی
• آهسته‌تر حرکت یا صحبت کردن
• مشکل در تمرکز، به خاطر سپردن یا تصمیم‌گیری
• مشکل در خوابیدن، صبح زود بیدار شدن یا پرخوابی
• خوردن بیشتر یا کمتر از حد معمول، معمولاً با افزایش یا کاهش وزن برنامه‌ریزی نشده همراه است.
• افکار مرگ یا خودکشی یا اقدام به خودکشی

اگر چندین مورد از این علائم و نشانه‌ها را دارید که بیش از دو هفته طول کشیده است، با پزشک خود صحبت کنید. این‌ها می‌توانند نشانه‌های افسردگی یا بیماری دیگری باشند. علائم هشداردهنده را نادیده نگیرید اگر افسردگی جدی درمان نشود، ممکن است منجر به خودکشی شود.

اگر شما یک ارائه‌دهنده‌ی مراقبت‌های بهداشتی به یک فرد مسن هستید، از احساس او در طول ملاقات‌ها بپرسید. تحقیقات نشان داده است که مداخله در طول ویزیت‌های مراقبت‌های اولیه در کاهش خودکشی در مراحل بعدی زندگی بسیار مؤثر است. اگر عضو خانواده یا دوست هستید، مراقب سرنخ‌ها باشید. اگر فردی در هر سنی می‌گوید که برای مدت طولانی احساس افسردگی، غمگینی یا پوچی می‌کند، با دقت گوش دهید. آن شخص ممکن است واقعاً درخواست کمک کند. آشنایی با علائم هشداردهنده‌ی خودکشی و نحوه‌ی کمک گرفتن می‌تواند به نجات زندگی کمک کند.

افسردگی بسته به پیشینه‌ی فرهنگی فرد می‌تواند متفاوت به نظر برسد

علائم و نشانه‌های افسردگی بسته به فرد و زمینه‌ی فرهنگی او می‌تواند متفاوت به نظر برسد. افراد از فرهنگ‌های مختلف ممکن است احساسات، خلق‌وخوی و اختلالات خلقی، از جمله افسردگی را به روش‌های مختلف ابراز کنند. در برخی فرهنگ‌ها، افسردگی ممکن است به صورت علائم فیزیکی مانند درد، سردرد، گرفتگی عضلات یا مشکلات گوارشی نشان داده شود.

• غذاهای مختلف چگونه‌ روی خلق و خوی ما تاثیر می‌گذارند؟

افسردگی سالمندان چگونه درمان می‌شود؟

اختلال افسردگی و حتی افسردگی شدید، قابل درمان است. مهم این است که به محض اینکه متوجه علائم شدید، به دنبال درمان باشید. اگر فکر می‌کنید ممکن است افسردگی داشته باشید، با گرفتن یک قرار ملاقات برای ملاقات با پزشک یا ارائه‌دهنده‌ی مراقبت‌های پزشکی شروع کنید.

برخی از داروها یا شرایط پزشکی ممکن است گاهی اوقات علائمی مشابه افسردگی ایجاد کنند. پزشک می‌تواند این احتمالات را از طریق معاینه فیزیکی، آگاهی از وضعیت سلامتی و سابقه‌ی شخصی شما و آزمایشات آزمایشگاهی رد کند. اگر پزشک متوجه شود که هیچ شرایط پزشکی وجود ندارد که باعث افسردگی شود، ممکن است یک ارزیابی روان‌شناختی را پیشنهاد کند و شما را برای انجام این آزمایش به یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس ارجاع دهد. این ارزیابی به تعیین تشخیص و برنامه‌ی درمانی کمک می‌کند.

اشکال رایج درمان افسردگی عبارت‌اند از:

• روان‌درمانی، مشاوره، یا «گفتگو درمانی» که می‌تواند به فرد کمک کند تا احساسات، افکار و رفتارهای نگران‌کننده‌ی خود را شناسایی کرده و تغییر دهد. این کار ممکن است با یک روانشناس، مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز، روان‌پزشک یا سایر متخصصان مراقبت بهداشت روان مجاز انجام شود. نمونه‌هایی از رویکردهای خاص برای درمان افسردگی عبارت‌اند از درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان بین فردی (IPT).
• داروهای افسردگی که ممکن است هورمون‌هایی را که بر خلق‌وخوی تأثیر می‌گذارند، متعادل کنند، مانند سروتونین. انواع مختلفی از داروهای ضدافسردگی رایج وجود دارد. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) داروهای ضدافسردگی هستند که معمولاً برای افراد مسن تجویز می‌شوند. روان‌پزشک، پرستار بهداشت روان، یا پزشک مراقبت‌های اولیه می‌تواند داروها و عوارض جانبی احتمالی را تجویز کرده و به نظارت بر آن‌ها کمک کند.
• درمان شوک الکتریکی (ECT)، که در طی آن الکترودهایی بر روی سر فرد قرار می‌گیرد تا جریان الکتریکی ایمن و ملایمی از مغز عبور کند. این نوع درمان معمولاً تنها در صورتی در نظر گرفته می‌شود که بیماری فرد با درمان‌های دیگر بهبود نیافته باشد.
• تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرر (rTMS)، که از آهنربا برای فعال کردن مغز استفاده می‌کند. rTMS نیازی به بیهوشی ندارد و فقط مناطق خاصی از مغز را هدف قرار می‌دهد تا به کاهش عوارض جانبی مانند خستگی، حالت تهوع یا از دست دادن حافظه که ممکن است با ECT رخ دهد کمک کند.

دارو و افراد مسن

با افزایش سن، تغییرات بدن می‌تواند بر نحوه‌ی جذب و استفاده داروها تأثیر بگذارد. به دلیل این تغییرات، خطر تداخلات دارویی در میان افراد مسن می‌تواند بیشتر باشد. اطلاعات مربوط به همه‌ی داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید.

نشان داده شده است که درمان، به ویژه ترکیبی از روان‌درمانی و داروها برای افراد مسن مؤثر است. با این حال، همه‌ی داروها یا درمان‌ها برای همه مناسب نیستند. انتخاب‌های درمانی برای هر فرد متفاوت است، و گاهی اوقات باید چندین روش درمانی را امتحان کرد تا بتوان درمانی مؤثر را پیدا کرد. مهم است که اگر برنامه درمانی فعلی شما مؤثر نبود به پزشک خود اطلاع دهید و به تلاش برای یافتن چیزی که جواب می‌دهد ادامه دهید.

برخی از افراد ممکن است رویکردهای سلامتی مکمل مانند یوگا را برای بهبود رفاه و مقابله با استرس امتحان کنند. با این حال، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد این رویکردها، به تنهایی، می‌توانند افسردگی را با موفقیت درمان کنند. در حالی که آن‌ها را می‌توان در ترکیب با سایر درمان‌های تجویز شده توسط پزشک استفاده کرد، اما نباید جایگزین درمان پزشکی شوند. با پزشک خود در مورد اینکه چه درمان (هایی) ممکن است خوب باشد صحبت کنید.

افسردگی در افراد مبتلا به زوال عقل

افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر و بیماری های مرتبط شایع است. زوال عقل می‌تواند برخی از علائم مشابه افسردگی را ایجاد کند و افسردگی می‌تواند یک علامت هشدار اولیه از زوال عقل احتمالی باشد. همچنین ممکن است در افرادی که اخیراً مبتلا به زوال عقل تشخیص داده شده‌اند، اقدام به خودکشی افزایش یابد. وجود سیستم‌های پشتیبانی برای کمک به مقابله با تشخیص زوال عقل و علائم احتمالی افسردگی پس از آن بسیار مهم است. تحقیقات بیشتری برای تعیین گزینه‌های مؤثر در درمان افسردگی برای افراد مبتلا به زوال عقل مورد نیاز است.

• ۶ توصیه‌ی کاربردی برای شروع یک زندگی مستقل

پیشگیری از افسردگی در سالمندان

بسیاری از مردم از خود می‌پرسند که آیا می‌توان از افسردگی سالمندان پیشگیری کرد و چگونه می‌توانند خطر ابتلا به افسردگی را کاهش دهند. اگرچه نمی‌توان از اکثر موارد افسردگی سالمندان پیشگیری کرد، اما تغییر سبک زندگی سالم می‌تواند مزایای طولانی مدتی برای سلامت روان شما داشته باشد.

در اینجا چند مرحله وجود دارد که می‌توانید انجام دهید:

• فعالیت بدنی داشته باشید و از یک رژیم غذایی سالم و متعادل استفاده کنید. این کار ممکن است به جلوگیری از بیماری‌هایی که می‌توانند باعث ناتوانی یا افسردگی سالمندان شوند کمک کند. برخی از رژیم‌ها، از جمله رژیم کم سدیم، نشان داده‌اند که خطر افسردگی سالمندان را کاهش می‌دهند.
• هر شب ۷ تا ۹ ساعت بخوابید.
• با دوستان و خانواده در ارتباط باشید.
• در فعالیت‌هایی که از آن لذت می‌برید شرکت کنید.
• زمانی که علائم افسردگی را تجربه می‌کنید به دوستان، خانواده و پزشک خود اطلاع دهید.

درمان افسردگی سالمندان در خانه

افسردگی سالمندان یک وضعیت پزشکی است که نیاز به درمان توسط پزشک دارد. در حالی که خانواده و دوستان می‌توانند با ارائه حمایت در یافتن درمان، کمک کنند، اما نمی‌توانند افسردگی فرد را درمان کنند.

به عنوان یک دوست یا عضو خانواده یک فرد مبتلا به افسردگی سالمندان، در اینجا چند کار وجود دارد که می‌توانید انجام دهید:

• فرد را تشویق کنید که به دنبال درمان پزشکی باشد و به برنامه درمانی که پزشک تجویز می‌کند، پایبند بماند.
• در تنظیم قرارهای پزشکی یا همراهی فرد به مطب پزشک یا یک گروه پشتیبانی کمک کنید.
• در فعالیت‌هایی که فرد دوست دارد انجام دهد، شرکت کنید.
• بپرسید که آیا فرد می‌خواهد به پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری برود. فعالیت بدنی می‌تواند برای تقویت خلق‌وخوی عالی باشد.

صحبت با دوستان و خانواده در مورد خودکشی

مهم است که مراقب علائم و نشانه‌های افسردگی سالمندان یا خودکشی باشید. از پرسیدن اینکه آیا یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان احساس افسردگی یا خودکشی می‌کند خجالت نکشید. ممکن است یک مکالمه‌ی ناراحت‌کننده باشد، اما مهم است. پرسیدن اینکه آیا کسی افکار خودکشی دارد یا خیر، احتمال بیشتری برای انجام این افکار در او ایجاد نمی‌کند. سؤالات شما ممکن است به فرد کمک کند تا در مورد احساس خود صحبت کند و او را تشویق کند که به دنبال درمان باشد.

• ۷ ویژگی که نشان می‌دهد به بلوغ عاطفی رسیده‌اید

درمان گیاهی افسردگی در سالمندان

داروهای گیاهی قرن‌هاست که در سراسر جهان برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می‌شود. به ویژه جوامع غربی از داروهای تجویزی به سمت درمان‌های گیاهی سنتی تمایل پیدا کرده‌اند. در حقیقت برخی از گزینه‌های گیاهی با تأثیر اثبات شده وجود دارد که ممکن است ارزش امتحان کردن را داشته باشد.

در حال حاضر از هر چهار زن در ایالات متحده یک نفر از داروهای روان‌پزشکی استفاده می‌کند.

بر اساس گزارشی از مرکز ملی آمار سلامت (NCHS)، میزان مصرف داروهای ضدافسردگی در کشور آمریکا در بین نوجوانان و بزرگ‌سالان (افراد ۱۲ ساله و بالاتر) بین سال‌های ۱۹۸۸-۱۹۹۴ و ۲۰۰۵-۲۰۰۸ تقریباً ۴۰۰ درصد افزایش یافته است.

آماردانان سلامت دولت فدرال تخمین می‌زنند که از هر ۱۰ آمریکایی یک نفر داروی ضد افسردگی مصرف می‌کند. و بر اساس محاسبه‌ی آن‌ها، داروهای ضدافسردگی سومین داروی رایج تجویز شده توسط آمریکایی‌ها در سال‌های ۲۰۰۵-۲۰۰۸ بودند، آخرین دوره‌ای که طی آن نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه (NHANES) داده‌هایی را در مورد مصرف داروهای تجویزی جمع‌آوری کرد.

در اینجا چند آمار برجسته دیگر از گزارش داروهای ضدافسردگی آورده شده است:

• ۲۳ درصد از زنان در سنین ۴۰ و ۵۰ سالگی داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند، درصدی بالاتر از هر گروه دیگری (بر اساس سن یا جنس).
• زنان ۲/۵ برابر بیشتر از مردان در معرض مصرف داروهای ضدافسردگی هستند.
• ۱۴ درصد از سفیدپوستان غیر اسپانیایی داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند در حالی که تنها ۴ درصد از سیاه‌پوستان غیر اسپانیایی و ۳ درصد از آمریکایی‌های مکزیکی تبار از این داروها مصرف می‌کنند.
• کمتر از یک سوم آمریکایی‌هایی که تنها یک داروی ضدافسردگی مصرف می‌کنند (در مقابل دو یا بیشتر) در سال گذشته به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کرده‌اند.
• استفاده از داروهای ضدافسردگی بر اساس وضعیت درآمد متفاوت نیست.

بنابراین آیا این چیز خوبی است که تعداد بیشتری از آمریکایی‌ها از داروهای ضدافسردگی استفاده می‌کنند؟ بسیاری از (شاید اکثر) متخصصان سلامت روان می‌گویند بله، زیرا افسردگی درمان شده است و به این دلیل که داروهای ضدافسردگی مؤثر هستند.

اما منتقدان زیادی نیز وجود دارند، همان‌طور که در این بررسی در New York Review of Books نشان داده شده است، که می‌گویند مزایای آن اغراق‌شده است و بازاریابی شرکت‌های دارویی مسئول افزایش نسخه‌ها است.

برخی از کارشناسان معتقدند سبک زندگی مدرن ما را افسرده‌تر می‌کند، در حالی که برخی دیگر فکر می‌کنند تبلیغات سنگین توسط شرکت‌های دارویی و پزشکان بیش از حد تجویز می‌شود.

اما هر طور که به آن نگاه کنید، افراد بیشتری از همیشه داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند و گزینه‌های طبیعی که مؤثر هستند بیش از همیشه مورد نیاز هستند.

آیا داروهای ضدافسردگی مؤثر هستند؟

یک متاآنالیز تمام مطالعات ضدافسردگی از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۹ نشان داد که بهبود قابل توجهی در افسردگی فقط در گروه شدیداً افسرده وجود دارد که تنها حدود ۱۳ درصد از کل بیماران افسرده را تشکیل می‌دهد.

اثر داروهای ضدافسردگی بر افسردگی خفیف تا متوسط معنی‌دار نبود. به این معنی که احتمال بهبود شانس شرکت‌کنندگان بدون مصرف داروهای ضدافسردگی نیز وجود داشت.

اگر داروی ضدافسردگی مصرف می‌کنید و احساس می‌کنید برای شما مفید است، به مصرف آن ادامه دهید! با این حال برای برخی، داروهای ضدافسردگی مؤثر نیستند و/یا عوارض جانبی دارند که مصرف داروها را نامطلوب می‌سازد. برای کسانی که به دنبال درمان‌های جایگزین هستند، برخی از گزینه‌های گیاهی وجود دارد که ممکن است ارزش امتحان کردن را داشته باشد.

کدام گیاهان برای درمان اضطراب و افسردگی سالمندان مؤثر هستند؟

دامیانا

دامیانا که در اصل توسط بومیان آمریکای مرکزی برای اعصاب فرسوده و افسردگی استفاده می‌شد، احساس خوشبختی و رضایت را القا می‌کند. این گیاه صحرایی خوش‌طعم، هم محرک جنسی و هم ضدافسردگی است.

مانند موسیقی جاز مدرن و نسیم ملایم اقیانوس، دامیانا حاوی مواد شیمیایی است که بر مغز و سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد. این یک گیاه آرام‌بخش و ملایم است که می‌تواند کاملاً مؤثر و مفید باشد. تصور می‌شود که مایاها یک چای شیرین دامیانا را برای تحریک عشق می‌نوشیده‌اند.

گل راعی (خار مریم)

عصاره گل راعی، که با عنوان مخمر سنت جان شناخته می‌شود قرن‌ها است که برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. تصور می‌شود که این نوشیدنی سطح انتقال دهنده‌های عصبی سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین را افزایش می‌دهد و خلق‌وخو را بهبود می‌بخشد، احتمالاً با کاهش تولید کورتیزول در بدن (هورمون مرتبط با استرس).

خانم‌ها با احتیاط قدم بردارید خارمریم ممکن است برای داروهای کنترل بارداری خوراکی مشکل ایجاد کند. همچنین ممکن است برای افسردگی شدید یا مزمن چندان مؤثر نباشد. اما برای افسردگی خفیف، آن را امتحان کنید.

برنجاسف

برنجاسف که در همه جا به عنوان یک علف هرز در نظر گرفته می‌شود، قرن‌ها است که برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها از نفخ تا باروری استفاده می‌شود. رومیان باستان آن را در صندل‌های خود می‌گذاشتند تا از خستگی جلوگیری کنند. همچنین تصور می‌شد که برنجاسف از انسان در برابر ارواح شیطانی محافظت می‌کند.

برنجاسف به دلیل خواص آرامش بخش به عنوان گیاه‌درمانی شناخته می‌شود. در واقع، برخی حتی آن را داخل بالش قرار می‌دهند تا رؤیاهای شفاف را القا کنند. طب باستانی چینی نشان می‌دهد که می‌تواند انرژی را بهبود بخشد و سیستم گردش خون را تحریک کند. برنجاسف به‌عنوان یک مسکن‌زدا، به دلیل خاصیت آرام‌بخشی که دارد، برای تسکین ذهن مفید است. و احتمالاً درست در چمن جلوی خانه‌ی شما رشد می‌کند.

وج (کالموس)

سابقه طولانی‌ای به عنوان یک گیاه دارویی برای درمان افسردگی دارد. کالموس که با نام پرچم شیرین (با پرچم سیاه اشتباه نشود) نیز شناخته می‌شود، یک ریشه‌ی دارویی در طب باستانی آیورودا و چینی است که برای ایجاد احساس آرامش استفاده می‌شود. این گیاه برای تعامل با گیرنده‌های GABAA عمل می‌کند. عطر و طعم شیرین آن باعث تقویت حافظه، تحریک سیستم عصبی و مغز و کاهش افسردگی می‌شود. این یکی از رایج‌ترین داروهای گیاهی است که توسط مردم چیپویان، یک قبیله بومی در غرب کانادا استفاده می‌شود.

فولات

فولات یک نوع ویتامین B است که در سبزیجات برگ سبز، مرکبات، لوبیا و نان و غلات غنی شده یافت می‌شود. فولات برای افزایش خلق‌وخوی انتقال دهنده‌های عصبی در مغز مانند سروتونین عمل می‌کند. مطالعات کنترل شده با دارونما نشان داد که در مورد زنان به ویژه میزان پاسخ به اسید فولیک (نسخه مصنوعی فولات) افزایش یافته است.

بسیاری از افرادی که از افسردگی رنج می‌برند کمبود فولات دارند. با این حال، افرادی که سطح فولات پایینی دارند، کمتر از داروهای ضدافسردگی تسکین می‌یابند. فولات به خوبی توسط بدن قابل جذب است و با سایر داروها تداخلی ندارد.

زعفران

زعفران با نام مستعار «ادویه‌ی آفتابی» گیاهی است از گل‌های کروکوس خشک. دانشمندان دریافته‌اند که می‌تواند در درمان افسردگی خفیف تا متوسط مفید باشد. مطالعات نشان می‌دهد که زعفران ممکن است با متعادل کردن سطوح دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین به اثرات ضدافسردگی کمک کند. یونانیان باستان از زعفران برای تقویت میل جنسی، تقویت خلق‌وخو و بهبود حافظه استفاده می‌کردند. آن را امتحان کنید، احساس خوبی داشته باشید و همچنان جای کلیدهای ماشین خود را به خاطر بسپارید.

اسطوخودوس

اسطوخودوس، گیاهی است که به طور گسترده کشت می‌شود، به دلیل اثرات آرام‌بخش آن شناخته شده است. ممکن است یک گیاه مفید برای تسکین افسردگی باشد. یک مطالعه در سال ۲۰۰۳ اثربخشی تنتور اسطوخودوس را با داروی ضدافسردگی ایمی پرامین مقایسه کرد. همچنین به کاهش استرس و بهبود خلق‌وخوی کمک می‌کند. و بوی خوبی به شما می‌دهد.

تمارض در سالمندان

تمارض در سالمندان در واقع تظاهر به بیماری برای به دست آوردن منفعت است. بیماری ظاهری می‌تواند روانی یا جسمی باشد. این نوع سوءاستفاده همچنین زمانی رخ می‌دهد که شخصی علائم یک بیماری را به همین منظور اغراق می‌کند.

اصطلاح تمارض اولین بار برای توصیف سربازانی استفاده شد که در دهه ۱۹۰۰ سعی در اجتناب از خدمت سربازی داشتند. این معنی گسترش یافته و شامل کسانی می‌شود که به دلایل دیگر تظاهر به بیماری می‌کنند.

دلایل این نوع سوءاستفاده در سالمندان

افراد می‌توانند دلایل مختلفی برای فریب خود داشته باشند. این شامل:

• دریافت داروهایی مانند داروهای مسکن
• جلب توجه
• اجتناب از خدمت سربازی
• مرخصی گرفتن از مدرسه یا محل کار
• پرهیز از اقدام قانونی

نشانه‌های تمارض چیست؟

تشخیص اینکه آیا علائم یک فرد واقعی است یا ساختگی می‌تواند دشوار باشد. کسانی که در حرفه‌های بهداشتی و حقوقی هستند اغلب باید بر مبنای راهنمای DSM-5 در این زمینه تصمیم‌گیری کنند.

در صورت وجود دو علامت از چهار علامت زیر، تمارض امکان‌پذیر است:

• فرد در وضعیت پزشکی یا قانونی قرار دارد که با تشخیص خاصی قابل بهبود است.
• ناظران می‌توانند تفاوتی بین آنچه که فرد ادعا می‌کند احساس می‌کند و علائم جسمی بیماری را ببینند.
• آزمودنی درمان‌ها را دنبال نمی‌کند یا برای مراقبت‌های بعدی مراجعه نمی‌کند.
• آزمودنی دارای اختلال شخصیت ضداجتماعی است.

البته برخی از متخصصان بهداشت احساس می‌کنند این معیارها ناکافی هستند.

منابع: WebMD, National Institute on Aging, Health Matters, Bear Blend, Mental Health Food, WebMD