چرا پرنسسهای اصلی دیزنی نیاز به تغییرات اساسی دارند؟
در سالهای اخیر السا و موانا در خط مقدم زنان دیزنی قرار گرفتند؛ آنها مشخصا شخصیتهای قوی و مستقلی هستند که برای مخاطبان عمدتا کم سن و سال پیامهای مثبتی دارند. با این حال شخصیتهای زن دیزنی همیشه تا این اندازه پیشرو و خودساخته نبودند، پرنسسهای اصلی دیزنی که با سفید برفی به دنیای سینما راه پیدا کردند پیامهای مخربی را به مخاطبان ارائه دادند و تاثیر بدی روی کودکان کم سن و سالی گذاشتند که در بازهی زمانی از زندگیشان از آنها به عنوان الگو یاد کردند.
از ویژگیهای فیزیکی گرفته تا به اصطلاح رویاها و آرزوها، این شاهزاده خانمهای زیبا اصلا توانمند نیستند و در عوض تمایل دارند به عنوان زنان شکنندهای تصویر شوند که تسلیم هنجارهای تعیین شده توسط جامعهی مرد سالار میشوند. هرچند زمان زیادی از خلق بسیاری از آنها میگذرد اما از آن جایی که بر نسلهای مختلف تاثیر بسزایی گذاشتند لازم است دربارهی آنها بیشتر صحبت شود تا والدین امروزی با آگاهی بیشتر، آنها را برای فرزندانشان به الگوی یک دختر بینقص تبدیل نکنند.
دیزنی اخیرا از طریق لایو اکشنهایی که به نوعی بازسازی انیمیشنهای کلاسیک معروفش به حساب میآیند، سعی میکند تصویر کلیشه و منفی شاهزاده خانمها را کمی تا قسمتی اصلاح و مخاطبان امروزی را با جنبههای مختلفی از تواناییهای آنها آشنا کند. البته این کار در کنار تحسینبرانگیز بودن با انتقادات گستردهای هم مواجه شده. بسیاری معتقد هستند برای تغییر باور کلیشهای دربارهی این پرنسسهای انیمیشنی مشهور، حتما نیازی نیست آنها را در نسخههای لایو اکشن باز تعریف کرد و از تصویر نوستالژیکشان فاصله گرفت، بلکه میتوان با خلق شخصیتهای زن تازهای مثل موانا، السا و تیانا الگوهای صحیحتری از یک دختر قوی و خودساخته را به مخاطب ارائه کرد و به شمایل نمادین شاهزاده خانمهای قدیمیتر مثل سفید برفی و آرورا هم آسیب نزد.
از سوی دیگر گروهی نظر کاملا متفاوتی دارند و اتفاقا این بازسازیهای دیزنی را تحسین میکنند و میگویند از آن جایی که این شاهزاده خانمها هر چقدر هم کلاسیک و خاطرهانگیز بر زندگی نسلهای زیادی از دختران تاثیر گذاشتند و همچنان هم تاثیرگذاریشان را حفظ کردند، لازم است که با بازسازیهای تازه، رفتارهای کلیشهایشان را تغییر و به سمت و سوی بهتری هدایتشان کرد.
در این مقاله با احترام به نظر هر دو دسته، همهی دلایلی که دیزنی را ملزم به ایجاد تغییرات جدی در پرنسسهای اصلیاش میکند یا این کمپانی را به سمت طراحی شخصیتهای زن مستقلتر سوق میدهد را بررسی میکنیم.
- سیر تکامل پرنسسهای دیزنی از گذشته تاکنون
- ۱۲ پرنسس دیزنی که در زندگی واقعی دوستان وحشتناکی خواهند بود
ارائهی تصویر غیرواقعی از ویژگیهای ظاهری زنان
پرنسسهای اصلی دیزنی در همهی این سالها به خاطر ارائهی تصویر نادرست از بدن انسانها با انتقادات وسیعی مواجه شدند. بیشتر آنها اندام کشیده و به طرز عجیب و غریبی باریک دارند و درست مثل عروسکهای باربی این باور را در ذهن بسیاری از دختران جوان جا انداختند که یکی از مهمترین معیارهای زیبایی لاغری بیش از حد است. بعضی هم با تکیه به همین باور به رژیمهای غذایی و عملهای جراحی افراطی روی آوردند و آسیبهای غیرقابل جبرانی را به بدنشان وارد کردند.
فارغ از این که این تصاویر نه تنها غیر واقعی هستند بلکه از نظر علمی هم اصلا تایید نمیشوند و برای سلامتی کاملا خطرناک هستند. اما این همهی ماجرا نیست، دیزنی تا سالها با تاکید بر زیباییهای فیزیکی شاهزاده خانمها آنها را در نقطهی مقابل شرورها و شخصیتهای منفی قرار میداد. بیشتر شخصیتهای منفی از نظر ظاهری چاق تصویر میشدند و در طولانی مدت این باور به بسیاری از مخاطبان کم سن و سال القا شد که اضافه وزن میتواند مساوی با بد بودن آنها باشد و این دختران جوان خلاق و دوستداشتنی را به موجوداتی تبدیل کند که هیچ کسی علاقهای به معاشرت با آنها ندارد.
مثلا در «پری دریایی کوچولو» (The Little Mermaid) آریل به عنوان قهرمان داستان دختری با اندامی کشیده و به صورت افراطی لاغر به تصویر کشیده میشود که فوقالعاده «زیبا» است در عوض اورسولا به عنوان شرور داستان از اضافه وزن قابلتوجهی رنج میبرد پس «زشت» است!
یکی از سکانسهای آشنای بسیاری از انیمیشنهای کلاسیک دیزنی جایی است که پرنسسها به عنوان شخصیت اصلی مقابل آینه میایستند و خودشان را مثلا به خاطر نداشتن لباس اشرافی برای رفتن به مهمانی رقص سرزنش میکنند. این لحظات کمکم این باور را در ذهن مخاطب ایجاد میکنند که وجود شما تنها زمانی برای دیگران ارزشمند است که در لباسهای فاخر با مقادیر زیادی پف و تور از این سوی سالن رقص به آن سو حرکت کنید. نتیجهی این تفکر هم میشود میلیونها دختر جوانی که راحتیشان را به قیمت زیباتر به نظر رسیدن نادیده میگیرند و فکر میکنند میتوانند با پوشیدن لباسهای زیبا اما فوقالعاده ناراحت به ماه مجلس تبدیل شوند. در حقیقت میتوانیم بگوییم بعضی از فیلمها نه تنها ایدهی مثبت بودن بدن را کاملا کنار میگذارند بلکه در مخاطبان تصورات اشتباهی دربارهی معیارهای زیبایی ایجاد میکنند.
دیزنی برای تغییر این برداشتهای منفی باید بازیگرانی با ویژگیهای بدنی واقعگرایانهتری را برای آثار بعدیاش انتخاب کند و برای نشان دادن شرورها از پررنگ کردن ویژگیهای ظاهری مثل اضافه وزن، دست بردارد. البته از حق نگذریم این کمپانی در سالهای اخیر توجه زیادی به این موضوع کرده و در انیمیشنهایی مثل «قرمز شدن» (Turning Red) تصویر ظاهری واقعگرایانهتری را از یک دختر امروزی ارائه کرده است. همچنین در بازسازیهایی مثل «مالفیسنت» (Maleficent) با انتخاب آنجلینا جولی به عنوان ضد قهرمان اصلی این باور را به وجود آورد که ذات انسانها به ویژگیهای ظاهری آنها هیچ ربطی ندارد. با این حال هنوز هم جای کار زیادی وجود دارد و در بسیاری از بازسازیهای اخیر دیزنی باز هم شاهد تصاویر غیرواقعی از ظاهر زنان هستیم.
ارائهی ایدههای عاشقانهی سمی
یکی دیگر از تصاویر کلیشهای که در بسیاری از انیمیشنهای کلاسیک دیزنی مشاهده میشود این است که تنها راه رسیدن یک پرنسس به خوشبختی، ازدواج با یک شاهزادهی جذابِ سوار بر اسب سفید است. دلایل بسیار زیادی وجود دارد که نشان میدهد چرا این پیامها به شدت مضر هستند؛ بیشتر این شاهزاده خانمها بسیار جوان هستند و وقتی کمتر از بیست سال سن دارند، ازدواج میکنند حتی سفید برفی به عنوان اولین پرنسس دیزنی در چهارده سالگی ازدواج کرد. پس این تصویر علاوه بر تبلیغ کودک همسری به عنوان روشی صحیح، این ایده را هم مطرح میکند که ازدواج بزرگترین هدفی است که دختران باید در زندگی داشته باشند و تنها راه رسیدن به سعادت و شادکامی است.
شخصیت سفید برفی مدام عبارت «روزی شاهزادهی من خواهد آمد» را زمزمه میکند. این عبارت ممکن است زمانی که در قالب یک ترانه خوانده میشود، زیبا به نظر برسد اما از سوی دیگر عزت نفس دختران جوان را از بین میبرند؛ زیرا تنها درسی که به آنها میدهد این است که وابسته باشند و در تمام زندگی به جای تلاش برای ساختن رویاهایشان منتظر شاهزادهای با اسب سفید بمانند تا به عنوان ناجی از راه برسد و زندگی آنها را از این روبه آن رو کند؛ بنابراین ناخودآگاه این تصویر در ذهن آنها شکل میگیرد که قهرمان زندگیشان کسی غیر از خودشان است.
تصویر فاجعهبار دیگر بسیاری از انیمیشنهای کلاسیک دیزنی، روش عاشق شدن شاهزاده خانمها است. مثلا آرورا با مردی که بدون اجازه او را میبوسد ازدواج میکند و مشابه این اتفاق در «سفید برفی» (Snow White) هم تکرار میشود یا بل در «دیو و دلبر» (Beauty and the Beast) عاشق هیولایی میشود که او را به زور و با تهدید در خانهاش حبس کرده و در نهایت با او ازدواج هم میکند!
در این داستانها شاهزاده خانمها نه تنها عاشق فردی میشوند که آنها را از نظر جسمی و روحی آزار داده است بلکه صرفا به واسطهی ثروتمند بودنشان با آنها ازدواج هم میکنند. همین تصویر غیرواقعی میتوان تبعات زیادی برای کودکان داشته باشد و باعث شود در سنین بزرگسالی نتوانند مرز باریک میان یک رابطهی سالم و سمی را تشخیص دهند و هر رفتار آزاردهندهای را به پای عشق و دوست داشتن، بگذارند.
شخصیت مولان میان بسیاری از پرنسسهای دیزنی یک استثنا است. او در نهایت با افتخار به خانهاش بازمیگردد و خودش قهرمان زندگیاش میشود اما با این همه باز هم مردی به مولان داده میشود تا بعدها به او کمک کند.
- از دامبو تا افسون؛ انیمیشنهای دیزنی چگونه دیگر فرهنگها را تحریف میکنند؟
- ۸ همراه مهربان پرنسسهای انیمیشنهای دیزنی از قلمروی حیوانات
عدم انعکاس توانمندی زنان
بسیاری از پرنسهای اصلی دیزنی به دانشگاه یا مدرسه نمیروند. هیچ کدام از آنها شغلی را دنبال نکردند و هیچ جاهطلبی در زندگیشان ندارند. این نشان میدهد این شاهزاده خانمهای چگونه میتوانند برای دختران جوان الگوهای نامناسبی باشند؛ زیرا آنها هیچ شکلی از توانمندسازی را نشان نمیدهند. با اندکی تغییر در خطوط داستانی و جاهطلبتر نشان دادن این شاهزاده خانمها، هم میتوان داستانهای کلاسیک اصلی را حفظ کرد و هم این شخصیتهای زن را توانمندتر نشان داد و از آنها الگوهای بهتری برای دختران جوان ساخت.
این اتفاق در تازهترین بازسازی دیزنی از انیمیشن «سیندرلا» (Cinderella) کمی تا قسمتی به وقوع پیوست. کامیلا کابلو در نقش یکی از مشهورترین شاهزاده خانمهای دیزنی از آن تصویر کلیشهای کمی فاصله گرفت. این نسخهی سیندرلا به جای تمرکز برای جلب نظر شاهزاده و منتظر ناجی ماندن، بر احساسات سیندرلا متکی است؛ بنابراین به جای این که تمام فکر و ذکرش مهمانی رقص شاهزاده و ازدواج با او باشد، دوست دارد فروشگاه و خط تولید لباسهای خودش را داشته باشد. این تغییر مهم در داستان با واکنشهای ضد و نقیضی مواجه شد. بسیاری آن را دوست داشتند و سیندرلای تازه را نسخهی نزدیکتری به یک دختر مدرن میدانستند و بسیاری هم دیزنی را متهم به تحریف تاریخ خودش کردند و اعتقاد داشتند این کمپانی بهتر است بیخیال دستکاری پرنسسهای محبوب کلاسیکش شود و در عوض شخصیتهای زن تازهای را به عنوان الگوهای توانمند و قدرتمند به مخاطبان کم سن و سالش معرفی کند.
حضور همهی شاهزاده خانمهای اصلی دیزنی در انیمیشن «رالف خرابکار 2» (Ralph Breaks the Internet 2) را میتوان به عنوان یک تغییر احتمالی مثبت برای آنها در نظر گرفت. شاید در آیندهی نزدیک مثل بسیاری از آثار مارول شاهد جمع شدن همهی این قهرمانها در یک فیلم سینمایی باشیم و این بار با شاهزاده خانمهای بالغتری روبهرو شویم که اهداف و رویاهای مهمتری از لباسهای مجلل و ازدواج با مردان ثروتمند را در سرشان میپرورانند. شاید هم دیزنی پرنسسهای توانمند تازهای را به مخاطبان معرفی کند که بتوانند تاثیر سیندرلا، سفید برفی و آرورا را بر دختران جوان کمتر کنند.
منبع: movieweb
مشکل یاسمن و راپونزل چی بود؟
خیلی خوب بود ما باید به بچه ها مستقل بودنو یاد بدیم نه وابستگی رو واقعا کارتونای دیزنی با اینکه جذابن مفهوم خوبی ندارن و تاثییر بدی رو بچه ها میزارن
به نظرم نه پرنسسای قدیم درست ومثبت کامل بودن نه این جدیدا
قدیمیاکه دنبال شاهزاده وپشت سرگذاشتن بدبختی بودن
این جدیداهم که کلافازقوی بودن وشعاره(( من به تنهایی میتونم))روسرمیدن!!درکل همون قدیماترویج عشق وتشکیل خانواده ودوست داشتن روداشت این جدیداکه کلابریم مجردی درتنهایی لذت ببریم وبمیریم رومیدن!!خدابه دادبچه هابرسه😖😖
چرا تو مقاله یه جور مرد ستیزی نوشته بود آخرش هم مولان با یک مرد ازدواج میکنه؟😐این مقاله کلا با ازدواج مشکل داره ولی ازدواج اشتباه نیست فقط باید به شکل درستی نمایش داده بشه برای بچه ها…
باز اونایی که سمت عمل های زیبایی میرن که خودشونو شبیهه اونا کنن چه اسکلن آقا اسمش روشه کارتون یعنی الکی نمیدونم بعضی مردم ما واقعا رد دادن
از بچگی علاقه ای به دیدن کارتون های دیزنی نداشتم!..
همش راجب پرنسس یا یه دختر خوش اندام و خوش قیافه ایه که منتظره شاه زادشه و بعدشم بهش میرسه و به خوبی و خوشی زندگی میکنن..ولی نه!
اکثر بچه های کم سن و سال فکر میکنن که باید با داشتن این پتانسیل ها زندگی کنن و همه زندگی ساده و راحته..ولی کاش یه انیمشین راجب اینکه خیلی اوقات ادما دچار مشکل میشن یا به خواستشون نمیرسن بسازن..البته جدیدا دیزنی تغییرات اساسی کردن و بهتر شدن ولی بازم نیاز به کار دارع…چون توی جامعه ی خراب شده ای زندگی میکنیم که دخترا و پسرا از هم جدان و هر نوع طرز فکر متفاوتی توسط خانواده یا جامعه سرکوب میشه..به نظر من هرکسی آزاده که هرجور دلش بخواد زندگی کنه..چرا؟چون همه مادر پدرا اومدن تو گوش بچه هاشون فرو کردن تو باید بزرگ بشی ازدواج کنی بچه دار بشی دکتر بشی و این مزخرفات..پرنسسایی مثل السا رو دوست دارم چون نه تنها عقیده خودشون رو داشتن بلکه اخرشم با شاهزاده رویا هاشون اشنا شدم بلکه نشون دادن یه آدم حتی با یه نفر میتونه زندگی کنه..کاش روزی برسه که هرکسی آزادی عقیده و رفتار داشته باشه!..واقعا برای این جامعه و افرادش که با افکار قدیمیتان جامعه رو پایین میکشن متاسفم!:)
واقعا متاسفم برای برخی از این عقیده ها. سیندرلا و سفید برفی این دختران، دختران ضعیفی هستن که حتی قدرت مراقبت از خودشون رو هم ندارن. و اتفاقا بر عکس برخی از دیدگاه های عقب مانده… امروزه دختران باید به دنبال ماجراجویی و یاد گیری باشن و اصلا حتی فکر به شاهزاده رویا ها رو هم نکن. کسی که باهاش ازدواج میکنن نجات دهنده اون ها نیست. درواقع یک همراه برای زندگیست. و دختران باید روی پای خود وایسن. این به معنای سرپیچی از پدر مادر نیست. حتی خانواده هم باید اون ها رو تو پیشرفتشون حمایت کنن. دختران باید ماجراجویی کنن تا تجربه به دست بیاورند و از تجربه های خود درس بگیرند. همه تجربه های بدی دارند و نباید یه اشتباه یا تجربه بد که برای دختر اتفاق می افته، دختر رو سرزنش کنیم.
😂😂😂 اون موقع دانشگاه و مدرسه بوده اخه؟ یکم عقل
بعدم کدوم پرنسس و ملکه یا شاهی رو دیدی که مدرسه بره؟
اگه هم بخواد درس بخونه براش معلم میارن تو قصر
بعدم اتفاقا خیلی مستقل هستن و به کسی وابسته نیستن و خودشون مشکلشون رو حل میکنن
درضمن گفتی قدرت های غیر واقعی .. خب حتی برای فیلما هم کمی تخیل لازمه
تو از کجامیدونی اون چه زمانی بود 😊
حق تا صب
عزیزم دوره ای ک شاه و شاهزاده بود بنظرت دانشگاه و مدرسه بود؟؟؟ 🙄ولا ب نظر من ک تموم انتقادات و نقدا اشتباهه…. اینا کارتونه و باید شکل ایده عال باشه بعدم ۴تا بچه دارن اینارو نگاه میکنن ک لذت ببرن. اسمشم روشه بچه 😐اون چ میفهمه ک بره عمل جراحی بکنه هان؟ بنظرم اعتقادهای اشتباهتونو نندازین گردنه چهارتا کارتون و انیمیشن. اونیکه میره عمل میکنه حداقل ۱۸سالو داره و صددرصد ی کارتون نمیتونه روی ی فرد ۱۸ساله تاثیر انقدر زیادی بزاره بعدم جداازاینا هدف کارتون اینه ک کودکارو از دنیای واقعی بکشه بیرون ببره ب دنیای تخیل اگر قرار باشه ک انیمشن هاهم بیان عادی جلوه کنن و مشکلات زندگی رو توشون نشون بدن ک اون بچه دیگ باید بره بمیره چون حتی ی ذره خوشی هم ندارههههه…. بفهمید تورو خدا چ چرت و پرتی دارین تحویل میدین
من از سفید برفی و سیندرلا و زیبای خفته و تمام انیمیشن های پرنسسیه قدیمیه دیزنی متنفرم ولی از انیمیشن رایا و آخرین اژدها و فروزن خیلی خوشم میاد واقعا باید یه تغییر اساسی بده
منم از افزون هم خوشم میاد
قصدم توهین نیست ولی چیکار داری که چه پرنسسی چجوریه؟ مهم اینه که تو یه دوره ای بچه هارو خوشحال میکرده و الگوشون بوده و هست
نکنه انتظار دارید بیایم از قهرمان های کشور سرسبز خودمون الگو بگیریم؟
اگر کشور خودمون یه پرنسس داشت ما از اون الگو میگرفتیم 😏
امان از این دهه نودی ها که به چیزای قدیمی قانع نیستن
“کشور خودمون یه پرنسس داشت”
منظورت پرنسس انیمیشنی هست یا واقعی
تو انیمیشن ها ، یاسمن شاهزاده حاکم آگرابا (همون بغداد) هست و در زمان انیمیشن بخشی از ایران بود
پس در نتیجه یاسمن یه شاهدخت ایرانی هست
تو واقعیت هم که زنان تاثیر گزار زیادی ایران داشته!
درسته ، من واقعاً از انیمیشن های لوسی مث سفید برفی نفرت دارم
بیشتر کسایی مثل دلیر و مولان و اون دختر تو آخرین اژدها ،کسایی مثل اینها را دوست دارم
چون اینها اگر به عنوان الگو بخواهیم حسابشان کنیم الگو های بهتری هستند و بیشتر به واقعیت نزدیکند
چون من تا به حال اکثر زن هایی که در اطرافم بودند ورزشکار و قوی بودند پس اصن نمی توانم کلیشه های لوس و نازک نارنجی رو تحمل کنم!
واقعیت در اولویت من است.
غیر از این…
یک مشکل اینجا هست
پسران امروزی به این انیمیشن های لوس علاقه دارند و اگه زیاد از حد نگاه کنند ممکنه روحیه شان به کل نابود شود
از نظر من مشکلی ندارد به رنگ صورتی علاقه داشته باشند یا…
ولی رفتار های بیش از حد لوس پسران و دختران واقعاً غیر قابل تحمل و مضحکن!
درست معلومه که نویسنده فمنیستی پشت این مقاله ست! نه که بد باشه ها! اصلا خوب ولی باید بدونیم اینکه زنانی که با افتخار تنها به خانه بر می گردند و … رو اینطور خطاب می کنید درست نیست! به اندازه اون ازدواج تنها رمز سعادت بده!
به نظرم انیمیشن ها باید ازدواج و فرزند آوری رو تبلیغ کنن چون به شدت از تنهایی و پیری جمعیت رنج می بریم ولی این تبلیغ باید درست باشه!
طوری که رابطه سالمی رو نشون بده و بیشتر آموزنده باشه، مثلا چرا یه پرنسس متاهل نداریم؟ پرنسسی که با شاهزاده ش بر مشکلات زندگی غلبه میکنه؟! کتاب مدرسه خیر و شر مثال جالبی برا اینه!
نظر هرکسی ارزشمنده!..
ولی شما به طور واضح دارید میگید آینده فقط با ازدواج کردن و بچه دار شدنه..همین میشه که دخترا/پسرا میرن دست به کارای پنهانی و دور از چشم خانواده میزنن و چیزایی که سالها در عقدشون زندگی میکنن رو انجام بدن و جامعه رو نابود کنن..اگر میشد هرکسی از بچگی با یسری چیزا اشنا بشه و ازادی عمل و پوشش داشته باشه هیچوقت اینجوری نمیشد..
زندگی غلبه میکنه فمینیست نیستم اما قبلا بودم وقتی به واقعیت فمینیست پی بردم شروع کردم به کوبیدن و مبارزه تا با آنتی فمینیستای عزیز آشنا شدم که هرجا صحبت از حقوق زنان یا استقلال یه دختر میشه حسابی فشاری پیشن ترجیح دادم مثل حالا خودم و به هیچ کدوم این آلودگی های فرهنگی آغشته نکرده و همچنان خودم باشم
خب بله درسته ولی اون مال قدیمه ؛) نمونه ی جدید دیزنی رو میتونید ببینید رایا و آخرین اژدها ! نه هیکل باربی گونه ای نه منتظر موندن برای یک مرد ؛)
در مقدمه نوشته بودین السا و موآنا قوی هستند ولی برای مخاطبان عمدتا کم سن و سال پیام های مثبتی دارند که اشتباهه به صورت کلی مخاطبان انیمیشن های دیزنی کودکان و البته نوجوانان هستند که خیلی از پرنسس های جدید و مستقل مانند السا و موآنا برای نوجوانان پیام های مثبت بیشتر و قهرمان های بهتری هستن تا کودکان. چون کار هایی که انجام میدهند برای نوجوانان قابل درک بیشتری هست و پیام های مثبتی که دارند
بیشتر نیاز نوجوانان هستش.
من از همه ی پرنسس ها الگو میگیرم اما فقط از موآنا و تیانا و مریدا و یاسمن الگو نمیگیرم به نظر من همه ی پرنسس ها خوبن و اینکه کودکان از انها الگو بگیرن اشکالی نداره و این باعث میشه که آنها احساس محبوب بودن را حس میکنند
نخیر با دیدن این کارتون ها و این چهره ها بیشتر خودشون باهاشون مقایسه میکنن در ضمن مگر تو این کارتون ها چه چیز خوبی داره که بخوان الگو برداری کنن همش داستان های عاشقانه و چرت و بیشتر باعث میشه بچه ها خودشونو با اون شخصیت ها مقایسه بکنن
آره،مثلا دخترای امروزی باید برن دنبال ماجراجویی و داستانهای جدید بیرون از خانواده.نتیجشم بشه نافرمانی از پدر و مادر،بی بند و باری اخلاقی،در نتیجه رواج روابط نا مشروع،دوری از ازدواج و در نتیجه پیری بدنه اجتماع،و هزاران آسیبی که به خاطر استقلال طلبی دختران،متوجه دختران و در نتیجه کل جامعه بشه.احسنت،درست میگی.والا خط سیر داستانی شاهزاده خانومهای دیزنی کاملا به سمتی رفته که دخترانی سرکش و نافرمان رو به جامعه تحویل بده.مثلا السا نمیتونه حرفهای آدمای دور و برش و تحمل کنه بعد قهر میکنه میزنم بیرون،بعد ت تنهایی قصری برای خودش میسازه و تو شعرش از رها کردن خودش از قید و بند دم میزنه،پدر و مادرت توی کارتونهای دیزنی آدمهایی شدن که نسل جدید رو درک نمیکنم و در نتیجه مشکل برای دخترا به وجود میاد،مثل کارتون الکانتو که دختر فیلم تمام غرغرهای مادر خانواده رو میدارم کنار و با شکستن قوانین پوسیده خانواده،خانواده رو نجات میده.یکم تو انتخاب مطلبتون دقت کنید
شما ها هم که کارتون شده افراط و تفریط. خیر من به عنوان یه دختر میگم، منظور “من” از استقلال این هست که حق دارم خودم رشته و شغلی رو که میخوام انتخاب و هدف هام رو دنبال کنم و آزادی اجتماعی که یک پسر داره رو من هم داشته باشم. ولی اگه شرایطش که رسید و آدمش بود، در مقابل ازدواج هم مقاومت نمیکنم. وگرنه هدف زندگی من صرفا ازدواج نیست. سرکش و نافرمان؟ من متوجهم که پدر و مادرم همیشه خیر و صلاح من رو میخوان ولی من حداقل باید آزاد باشم با راهنمایی ها و پیشنهادات اونها خودم برای خودم تصمیم بگیرم. نه اینکه خواسته های اونها رو بی چون و چرا و بدون درنظر گرفتن خواسته قلبی خودم عملی کنم. منظور من از آزادی اینه. من مادرم میگفت حتما برو دکتر یا معلم بشو که حقوقت تضمین شده باشه، درکش میکنم که نگران آینده منه، ولی من نمیخواستم و مطمئن بودم که این شغل ها برای شخصیت من مناسب نیستن. نمیفهمم چطور یه پسر بعد ۱۸ سال میتونه بره هر کاری که میخواد بکنه و اختیارش دست خودشه ولی برای دخترا اینطور نیست؟ تا وقتی ازدواج نکردی که اختیارت دست پدرته و حتی بدون اجازه اون ازدواج نمیتونی بکنی. بعد از اون هم اجازه و اختیارت میفته دست شوهرت. من منظورم از آزادی اینه که از نظر قانونی حق و حقوقمون باید برابر باشه. چرا نمیتونم این حق رو داشته باشم؟ اگر جوابی دارید لطفا واضح توضیح بدید تا من هم متوجه بشم. کسی که تا به حال جواب منطقی بهم نداده.
اون موقع که خانوما مستقل نبودن چه نتیجه ای داشت زن ستیزی چندهمسری بی سوادی ولی دلیل اینکه جنابعالی حالا بهتون برخورده اینه که قبلا فقط آقایون دنبال چندهمسری و هنجارشکنی بودن حالا خانومام هستن
فقط یک امریکاییه که کاسه گدایی میگیره به دستش و به دیزنی التماس می کنه که چاق رو بد نشون نده، چرا؟ چون امریکا با معضلی به نام چاقی مفرط روبروست ولی چاق بودن برای مردمش عادیه بنابراین انتظار دارن که توی فیلم ها هم چاقی به عنوان یک مساله ی عادی نشون داده بشه.
حالا این وسط چرا ایرانی ها چنین مقالههایی رو ترجمه میکنن من نمیدونم.
نمیگیم که چاق بودن خوبه. میگیم اینکه “هر کی اضافه وزن داشته باشه پس زشت و بده” این مفهوم اشتباهه. بعضی ها از همون ابتدای تولد با اضافه وزن به دنیا میان. کم میخورن. انواع رژیم ها رو امتحان میکنن ولی تاثیر چندانی نداره.، همچنین افرادی رو دیدم و میشناسم که میگم. شما مسخره شده بخاطر اضافه وزن رو تجربه نکردید که درک نمیکنید.