ناهنجاری عجیب در میدان مغناطیسی زمین به سمت غرب حرکت می‌کند
دانشمندان متوجه شدند که در میدان مغناطیسی کره‌ی زمین، چیز بسیار عجیبی بر فراز آمریکای جنوبی و در نزدیکی اقیانوس اطلس در حال وقوع است.
این موضع به ناهنجاری جنوب اقیانوس اطلس مرتبط است. یک بخش عجیب از میدان مغناطیسی زمین که در حال رشد و تجزیه است. این ناهنجاری ده‌ها سال در این محدوده وجود داشته اما با گذشت زمان، به آرامی تغییر کرده است. اگرچه از روی زمین چیزی درباره‌ی این تغییر حس نمی‌شود اما برای ماهواره‌ها تغییر در میدان مغناطیسی زمین که سیاره را دربر گرفته، می‌تواند چالش بزرگی باشد. به همین دلیل است که ناسا به مطالعه‌ی این ناهنجاری اهمیت می‌دهد.
میدان مغناطیسی زمین از سیاره‌ی ما در برابر ذرات باردار خورشیدی محافظت می‌کند، اما در ناهنجاری جنوب اقیانوس اطلس، میدان مغناطیسی دچار اعوجاج می‌شود و محافظت کم‌تری را برای بخشی که روی آن است فراهم می‌کند.
به گفته‌ی ناسا این محافظت کم‌تر به این معنی است که ماهواره‌ها هنگام گذر بر فراز این منطقه تحت بمباران تابش‌های شدیدتری قرار می‌گیرند که گاهی باعث خاموش شدن ناگهانی آن‌ها می‌گردد تا از آسیب رسیدن احتمالی به سخت‌افزار جلوگیری شود.
ایستگاه بین‌المللی فضایی یکی از فضاپیماهای بسیاری است که از میان این ناهنجاری می‌گذرد، اما این ایستگاه از محافظ پیشرفته‌ای استفاده می‌کند تا از فضانوردانی که در مدار زندگی و فعالیت می‌کنند محافظت نماید.
فضاپیماهای دیگری که از میان این ناهنجاری پرواز می‌کنند، داده‌های ارزشمندی درباره‌ی تغییرات آینده به ناسا میفرستند. «کاوشگر اتصال یونوسفریک» (Ionospheric Connection Explorer) یکی از این فضاپیماهاست که این آژانس سال گذشته پرتاب کرد تا نقاط ضعف میدان مغناطیسی را بررسی کند. این مأموریت پس از بازنشستگی مأموریت SAMPEX (برای بررسی ذرات باردار و مغناطیسی خورشیدی) در سال ۲۰۱۲ انجام می‌شد.
مشاهدات اخیر همچنین نشان داد که این ناهنجاری در حال حرکت به سمت غرب و تجزیه به دو ناحیه است.
تجزیه‌ی ناهنجاری جنوب اقیانوس اطلس به دو بخش
Credit: DTU Space
این مشاهدات به دلیل پیچیدگی مطالعه‌ی میدان مغناطیسی ارزشمند است. پیچیدگی از آن جهت که ریشه‌ی میدان مغناطیسی به جابه‌جایی فلزات مایع در هسته‌ی زمین بازمی‌گردد و پس از بیرون آمدن از سطح سیاره، باعث پدیده‌های گوناگونی می‌شود.
این وابستگی پدیده‌ها به میدان مغناطیسی، نشان می‌دهد که داده‌های بیشتر در مورد تغییرات آن، می‌تواند به نتایجی ارزشمند منجر شود. این پژوهش‌ها نه فقط برای داشتن درک بهتری از خطرات این ناهنجاری برای ماهواره‌ها مهم است بلکه به مدل‌سازی دقیق‌تر از آنچه که در اعماق زمین رخ می‌دهد نیز کمک می‌کند و البته باعث پیش‌بینی‌های دقیق‌تر درباره‌ی آینده‌ی این ناهنجاری نیر می‌شود.
«تری ساباکا» (Terry Sabaka)، ژئوفیزیکدان مرکز فضایی گادرد ناسا در این زمینه می‌گوید: «حتی با وجود این‌که ناهنجاری جنوب اقیانوس اطلس کند است اما تغییراتی در شکل دارد. بنابراین رصد دقیق آن با داشتن مأموریت‌های پیوسته، مهم است. چنین کاری انجام مدل‌سازی‌ها و پیش‌بینی‌ها را ممکن می‌سازد.»
از سویی پژوهشی که ماه گذشته منتشر شد، بیان می‌کند که این ناهنجاری یک اتفاق عجیب در دوران اخیر نیست بلکه یک رخداد تکرار شونده است که شاید زمین را از ۱۱ میلیون سال پیش تحت تأثیر قرار داده باشد. در صورت صحیح بودن این مطلب، باید گفت که ناهنجاری جنوب اقیانوس اطلس، اگر صدها هزار سال وجود نداشته باشد، یک عامل محرک در چرخش میدان مغناطیسی کلی زمین (که گاهی اتفاق می‌افتد) نخواهد بود.
عکس کاور: ناهنجاری جنوب اقیانوس اطلس در میدان مغناطیسی زمین
Credit: ESA/Hubble
منابع: Science Alert, Space
