گیم آواردز ۲۰۲۵ پیش رو و آقای جف کیلی در بوته نقد
چیزی به برگزاری مراسم گیم اواردز سال ۲۰۲۵، این اسکار بازیهای ویدیویی، نمانده و همه میدانیم که جوایز قرار است چگونه تقسیم شود. شخصا هیچ وقت عاشق سینه چاک مراسم گیم آواردز نبودم و هیچ زمانی هم چهار صبح بیدار نشدم تا مراسم را نگاه کنم؛ رفتاری که دربرابر مراسمهای دیگر مثل اسکار هم داشتهام.
تقریبا سالی نبوده است که کلیت مراسم آقای «جف کیلی» جالب توجه باشد؛ چه از نظر رونماییها و تریلرها و مخصوصا چه از نظر جایزهها، ولی خب بهعنوان کسی که کودکی و نوجوانی خودم را در E3 گذراندهام، این نوع مراسم بهنوبهی خود مهم است و خودبهخود من را جذب تماشای خود میکند. بالاخره یکی دوتا تریلر از بازیهای بزرگ و چند بازی مستقل جالب هم معرفی میشوند. مثل پارسال که «اینترگلکتیک» جناب «نیل دراکمن» و «ناتی داگ» معرفی شد و تا اینجا هم انگار قرار است رونماییهایی از توم ریدر و دیوینیتی و احتمالا گاد آو وار (مترویدوانیا؟) داشته باشیم و همچنین تریلر رونمایی از حضور لیان اس کندی در بازی رزیدنت اویل ۹ که از ۸ سالگی با دنیایش اخت گرفتهام و تبدیل به مجموعهی محبوبم در دنیای ویدیوگیم شده است. دلیل دیگری که مراسم را برایم مهم میکند.
خیانت به شوگان: ایندیها دربرابر غولهای سونی
و دلیل دیگر نامزد شدن بازیهای «کوجیما پروداکشنز» و «ساکرپانچ»، «دث استرندینگ ۲» و «شبح یوتی» غولهای انحصاری سونی است. هر دو بازی عالی، درجه یک و شاهکار با «آتسو» و «سم پورتر بریجز»ی که تا مدتها در ذهنمان میمانندو هر دو لایق برنده شدن بهترین بازی، کارگردانی، نویسندگی، طراحی صدا و بازیگری.
خبر جالب آنکه مگی رابرتسون بازیگر نقش لیدی دمیترسک در رزیدنت اویل ۸ هم با حضور در این مراسم دیگر دارد پای ثابت رویدادهای ویدیو گیم میشود.
البته در هر مراسمی که جایزهای اهدا میشود کسی شایستهتر از کوجیما نیست چون قطعا مهمترین بازی سال تا بازی بعدی او مهمترین اثر رسانهای خواهد بود چه از نظر روایت و متن و زیرمتن و چه از نظر نوآوری در فرم و گیمپلی و گرافیک. دث استرندینگ اوج پختگی کوجیماست. هم بازی است هم فیلم و حتی در روایت و ارجاع به ادبیات کلاسیک هم میرسد. بازیهای نورمن ریدوس، لئا سیدو، تروی بیکر، استاد جورج میلر، اله فنینگ، لوکا مارینلی، الستر دانکن، نیکلاس ویندینگ رفن، شیولی کوتسونا و باقی بازیگران دیدنی و داستان بازی باشکوه است.
بازی کوجیما درباره انسان امروز است با همه دغدغهها و مصائب و غمهایش و همه دوستداشتنها و وابستگیهایش. یک تجربه کامل از یک بازی ویدیویی که دهها و حتی صدها ساعت میتوانیم در دنیایش گشتوگذار کنیم و بارمان را سبک کنیم.
شکوه کوجیما در صنعت ویدیو گیم فقط با شکوه کوبریک در صنعت سینما قابل مقایسه است. هر دو آوانگار و هر دو بحثبرانگیز و هردو بینصیب از جایزهی اسکار.
حال و روز گیم اواردز امسال.
ولی همه میدانیم که جایزههای امسال به کدام بازی میرسد. بله درست حدس زدید: اکسپدیشن ۳۳ بازی نیمهمستقل فرانسوی که بازیکنان غربی و کسانی که تا به حال سمت سبک نقشآفرینی ژاپنی نرفته بودند را با این سبک آشنا و شیفتهی خود کرد؛ بهشکلی که جوری از بازی صحبت میکنند انگار این سبک را دوستان فرانسویمان ابداع کردهاند و نه ژاپنیها که اصلا اسم سبک هم بهنام خودشان است. حتی انگار اولین بازی برای مخاطب غربی است حال آنکه ایکسباکس بیست سال پیش :ادیسه گمشده» و «اژدهای آبی» و «فاینال فانتزی» را برایشان ارمغان آورده بود که همین حالا هم از طریق سیستم جذاب پشتیبانی از بازیهای گذشته ایکسباکس (بکواردز) در دسترس هستند.
اکسپدیشن بازی خوبی است ولی نه آن طور که خیلیها شلوغش میکنند. کافی است به لیست بازیهای نقشآفرینی نوبتی این سالها نگاه کنید تا بازیهای بهتری هم به چشمتان بخورد که البته گرافیک ظاهرا واقع گرایانه این بازی را ندارند تا به چشم مخاطب بیایند.
دیدن مراسم در بامداد جمعه هم در آن هوای گرگ و میش و ساعت آبی هم لطف خودش را دارد. پس سخت نگیریم و از اجرای جیف کلی و حضور کوجیما و گردهمایی سالیانه بازیسازان و بازیهایمام لذت ببریم.
عنوان دیگری که نادیده گرفته شده است هم بازی ترس بقای لهستانی «کرونوس» است که توسط «بلوبر تیم» ساخته شده. بلوبر تیم که پس از سالها آزمون خطا با ژانر وحشت پارسال با بازسازی «سایلنت هیل ۲» جا پای خود را محکم کرد، با این بازی یک قدم به پیش رفت و شخصا من را شگفت زده کرد. بازی طولانی، کرخت، مخوف، بروتالیستی، علمی-تخیلی با داستان درگیرکننده، گیم پلی و فضای اعتیادآور و صداپیشگی قوی و حسابی است. شخصا جایزه صدا را به این بازی میدهم اگر به شبح یوتی ندهم. بازی دیگری که شایسته خیلی از جایزههاست. بهترین شخصیت پردازی چه برای پروتاگونیست چه آنتاگونیستهایش. بهترین استفاده از قابلیتهای دوال سنس به گونهای که با شوک دسته صدا تولید میکند! و داستانی حماسی از انتقام و تنهایی و خانواده با گیمپلیای که خاطره خوشی که از سوشیما داریم را به درجهای بالاتر از سرگرمی میرساند.
در هر صورت انتظار چندانی حداقل از جایزههای مراسم امسال آقای کیلی نداریم. امیدواریم از رونماییها و تریلرها مخصوصا رزیدنت اویل ۹ لذت ببریم.
