فیلم «برادر و خواهر» با بازی گلشیفته فراهانی ناامید کننده ظاهر شد (جشنواره کن ۲۰۲۲)

فیلم «برادر و خواهر» (Brother and Sister) به کارگردانی ارنو دپلشن با بازی گلشیفته فراهانی برخلاف انتظارات چندان در کسب رضایت منتقدان موفق نبود.

ارنو دپلشن در دوازدهمین فیلم خود به سراغ روایت داستان زندگی برادر و خواهری رفته است که مهر و محبت آن‌ها به یکدیگر تبدیل به نفرت می‌شود تا از پس این داستان در ظاهر ساده به معضل گسست عاطفی در خانواده و تبعات آن برای جامعه و افراد مختلف بپردازد. داستان برادر و خواهر از جایی آغاز می‌شود که آلیس (با بازی ماریون کوتیار) و لوئیس (با بازی ملویل پوپو) پس از بیست سال دوری به خاطر بیماری پدرشان دوباره با یکدیگر دیدار می‌کنند و این ملاقات ناخواسته سرآغاز اتفاقات عجیب، تلخ و پیچیده‌ای است که از روان ملتهب این خواهر و برادر خبر می‌دهد. گلشیفته فراهانی در نقش یکی از شخصیت‌های فرعی به نام فونیا، همسر لوئیس ظاهر شده است که رابطه‌ای محوری با شخصیت‌های اصلی داستان دارد.

• ۱۰ فیلم مهم جشنواره کن ۲۰۲۲ که انتظار دیدن‌شان را می‌کشیم

تا به این ساعت برای فیلم برادر و خواهر در پایگاه راتن تومیتوز بر اساس ۱۱ بررسی امتیاز ۴۵ از ۱۰۰ به ثبت رسیده است و عموم منتقدان از گرفتار شدن فیلم در دام سانتیمانتالیسم و بیش از حد بودن وجه‌های احساسی داستان گله کرده‌اند. این‌طور که پیداست با وجود بازی درخشان ماریون کوتیار شخصیت‌های فیلم چندان باورپذیر از آب در نیامده‌اند و رابطه‌ی خواهر و برادر در پیش‌داستان درست و اصولی شکل نمی‌گیرد. در جدول منتقدانی که مجله اسکرین منتشر می‌کند تا به این ساعت کمترین امتیاز به فیلم‌های «هشت کوه» و «برادر و خواهر» تعلق دارد و فیلم‌های «ای‌او» ساخته یرژی اسکولیموفسکی و «زمان آرماگدون» به کارگردانی جیمز گری به ترتیب با میانگین ۲٫۷ از ۴ و ۲٫۸ از ۴ در صدر جدول امتیازات منتقدان بین‌المللی ایستاده‌اند.

البته منتقدان فرانسوی بیشتر از منتقدان انگلیسی‌زبان و بین‌المللی فیلم را دوست داشته‌اند. به‌عنوان نمونه منتقد مجله‌ی فیگارو در بخشی از یادداشت خود نوشته است: «دپلشین از ابتدا تا پایان بر سوژه‌اش تسلط دارد. تصاویر، زبان طبیعی او هستند، اما از کلمات (دیالوگ‌ها) هم ترسی ندارد. دپلشین مرد قدرتمند تمام و کمال سینما و میراث‌دار تروفو است و در مسیر تبدیل شدن به برگمان سینمای فرانسه قدم برمی‌دارد.

والری کمپلکس از ددلاین

ماریون کوتیار نمونه‌ای است که نشان می‌دهد استعداد بازیگری چگونه با تکنیک‌های این حرفه ترکیب می‌شود، اما متأسفانه او هم برای نجات فیلم کافی نیست. در ۱۰ دقیقه‌ی پایانی به این نتیجه می‌رسید که بسیاری از سؤالات داستان بی‌پاسخ مانده‌اند و با یک پایان‌بندی شتاب‌زده مواجه هستیم و از خودتان می‌پرسید: «این همه برای چه بود؟»

بوید وَن هوِی از فیلم وِردیکت

«برادر و خواهر» اثری با لایه‌های متراکم و مملو از کنایه‌ها و مضامینی است که به موضوعاتی همچون شهرت، حسادت و حریم خصوصی می‌پردازند، اما شیوه‌ی داستان‌سرایی فیلم ناامیدکننده است و مخاطب را از شخصیت‌ها و رفتار اغلب تاریخی و نمایشی‌شان دور نگه می‌دارد.

مجله‌ی پره‌مییر

بعد از یک فیلم ناامیدکننده، آرنو دپلشین با داستانی درباره‌ی عشق و نفرتِ خانوادگی را با مهارتی کماکان شگفت‌انگیز روایت می‌کند؛ دپلشین به اوج بازگشته است. همچنین ماریون کوتیار یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های کارنامه‌ی خود را ارائه داده است.