نقد و بررسی هواوی نوا ۷i؛ میان‌رده دوست داشتنی

هواوی نوا ۷i جدیدترین گوشی میان‌رده هواوی است که به بازار کشورمان راه پیدا کرده است. این گوشی که در بازارهای دیگر با نام‌های هواوی P40 Lite و یا هواوی Nova 6 SE شناخته می‌شود، با نام نوا ۷i به بازار ما آمده است. به عنوان گوشی که در برخی بازارها به عنوان عضوی از خانواده P40 به حساب می‌آید، نوا ۷i قطعا کار سختی برای اثبات خود دارد اما بگذارید از همین حالا بگوییم که با محصول واقعا خوبی در بین گوشی‌های میان‌رده روبرو هستیم.

تنها نکته‌ای که باید از ابتدا در مورد آن اطلاع داشته باشیم، این است که این گوشی نیز جزو محصولاتی به حساب می‌آید که فاقد سرویس‌های گوگل است و با سرویس‌های موبایلی هواوی یا همان HMS همراه است.

طراحی

هواوی شرکتی نیست که در طراحی محصولات خود، به سادگی از این بخش گذر کند. معمولا محصولات میان‌رده این شرکت ظاهری مدرن و جذاب دارند و هواوی نوا ۷i هم از این قاعده مستثنی نیست. در بخش جلویی با نمایشگری با حاشیه‌های کم روبرو هستیم که دوربین سلفی هم درون یک حفره در بالای آن قرار گرفته است.

در بخش پشتی نیست به نظر شاهد پنل شیشه‌ای هستیم اما در واقعیت اینطور نیست! درواقع به محضی که گوشی را در دست بگیرید، متوجه می‌شوید که بخش پشتی و فریم دور گوشی، پلاستیکی هستند و خبری از شیشه و فلز نیست. استفاده از پلاستیک در گوشی‌های میان‌رده مورد عجیب یا دور از انتظاری نیست اما کیفیت ساخت هواوی نوا ۷i می‌توانست بهتر از این هم باشد.

برای مثال پنل پشتی این گوشی به سادگی مستعد پذیرفتن خط و خش‌های مختلف است. اما خب خوشبختانه در بسته‌بندی این گوشی یک قاب ژله‌ای وجود دارد که با استفاده از آن، می‌توان از این مورد جلوگیری کرد.

دکمه‌های کم و زیاد کردن صدا و همچنین دکمه پاور که با سنسور اثر انگشت ادغام شده نیز در محل مناسبی در لبه سمت راست گوشی قرار گرفته‌اند و به سادگی می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. حسگر اثر انگشت این گوشی، با دقت و سرعت بالایی اثر انگشت را شناسایی و کاربر را وارد محیط سیستم عامل می‌کند. البته چیزی از این هم از گوشی‌های هواوی انتظار نداریم و چند سالی است که این شرکت در این زمینه به بلوغ کامل رسیده است.

در لبه سمت چپ هواوی نوا ۷i تنها درگاه سیم کارت دیده می‌شود. خشاب سیم کارت می‌تواند یا پذیرای دو سیم کارت نانو باشد و یا یک سیم کارت نانو و یک کارت حافظه نانو کارت هواوی. در لبه پایینی این گوشی هم شاهد تنها بلندگوی نوا ۷i، پورت USB-C و جک هدفون هستیم. از این موارد که بگذریم، ارگونومی این گوشی به گونه‌ای است که به راحتی در دست می‌نشیند و بیرون‌زدگی بسیار اندک قسمت میانی پشت گوشی، در این مورد واقعا تاثیر گذار است.

تا هنوز در مورد پنل پشتی نوا ۷i صحبت می‌کنیم، باید به چینش دوربین‌های این گوشی هم اشاره کنیم که متفاوت با دیگر میان‌رده‌های هواوی است. سعی شده تا در این گوشی هم مثل باقی اعضای خانواده P40 که دوربین‌ها در یک ماژول بزرگ قرار گرفته‌اند، اینجا هم این الگو رعایت شود. به جز فلش LED، باقی چهار دوربین هواوی نوا ۷i با تقارن در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و ظاهری شبیه به پرچمداران امروزی دارند. همچنین در نسخه مشکی‌رنگ از این گوشی، یک فریم طلایی رنگ هم دوری قاب دوربین است که ظاهر جذابی به این محصول داده است.

به طور کل طراحی این گوشی میان‌رده نمره قبولی را دریافت می‌کند اما همزمان فکر می‌کنم کیفیت ساخت گوشی می‌توانست کمی بهتر باشد.

نمایشگر

نمایشگر ۶.۴ اینچی این گوشی، پنل LTPS IPS LCD دارد و تقریبا ۸۴ درصد سطح جلویی گوشی را به خود اختصاص داده است. حاشیه‌ها در کناره‌ها و بالای این نمایشگر باهم تقارن دارند اما بزرگ‌تر بودن حاشیه بخش پایینی، خودنمایی می‌کند.

این پنل که رزولوشن ۱۰۸۰ در ۲۳۱۰ پیکسلی دارد، در اولین نگاه یک تفاوت با دیگر گوشی‌های میان‌رده و قدیمی هواوی دارد و آن میزان روشنایی آن است. البته این موضوع به این معنی نیست که بیشینه روشنایی این نمایشگر بالا است؛ بلکه اتفاقا بیشینه روشنایی این صفحه نمایش در سطح متوسط قرار دارد که در حالت عادی به ۴۶۰ نیتس می‌رسد. وقتی که از گوشی در زیر نور شدید استفاده کنید، روشنایی صفحه به صورت خودکار تا ۵۵۰ نیتس می‌رود.

چیزی که باعث شده تا این صفحه نمایش روشن‌تر به نظر برسد، این است که سنسور روشنایی در این گوشی مثل میان‌رده‌های قبلی هواوی، سعی ندارد تا نور صفحه را کم کند و به این ترتیب در مصرف باتری صرفه جویی کند. یک مشکلی که با میان‌رده‌های قدیمی‌تر هواوی داشتم این بود که باید مدام به صورت دستی روشنایی نمایشگر را زیاد می‌کردم تا به سطح مطلوبم برسد اما در این گوشی نیازی به این کار نبود.

دقت نمایش رنگ‌ها نیز در این صفحه نمایش بالاست اما طبیعتا به دلیل اینکه با پنلی LCD روبرو هستیم، خبری از شفافیت بالای رنگ‌ها که در نمایشگرهای OLED می‌بینیم نیست و رنگ‌ها بالانس و نزدیک به واقعیت هستند. رزولوشن بالای نمایشگر که تراکم پیکسلی ۳۹۸ پیکسل در هر اینچ را به همراه دارد نیز باعث شده تا صفحه نمایش هواوی نوا ۷i از نظر شارپ بودن هم در سطح بالایی قرار بگیرد.

به طور کل، این نمایشگر همان چیزی است که از یک گوشی میان‌رده هواوی انتظار داشتیم. صفحه نمایشی که دقت بالایی در نمایش رنگ‌ها دارد و پشتیبانی از ۹۷ درصد پوشش رنگی DCI-P3 هم گواهی بر این مورد است. اما خب طبیعتا به دلیل LCD بودن، شاهد هاله‌های تاریک در کنار حفره دوربین سلفی هستیم (که بیشتر در نمایش رنگ سفید پدیدار می‌شوند) و کانتراست آن هم در نمایش رنگ مشکی، زیاد نیست.

در بخش تنظیمات صفحه نمایش در رابط کاربری نیز ویژگی‌های معمول EMUI را شاهد هستیم. امکان تغییر پروفایل رنگی، امکان خاموش یا روشن کردن Dark Mode و همچنین ویژگی Smart Resoulution که برای تغییر رزولوشن و بالا بردن عمر باتری کاربردی است.

رابط کاربری

هواوی نوا ۷i از ابتدا با اندروید ۱۰ و رابط کاربری EMUI 10 همراه است. اما خب به دلیل استفاده از نسل جدید پردازنده‌های هواوی و همچنین تحریم‌های گوگل علیه هواوی، این گوشی از سرویس‌های موبایلی هواوی یا همان HMS استفاده می‌کند. این اولین محصول HMS در بازار کشورمان نیست و پیش‌تر در پست‌هایی جداگانه درباره HMS و وضعیت نصب اپلیکیشن‌ها روی این گوشی‌ها نوشته بودیم.

رابط کاربری EMUI را که دیگر همه می‌شناسیم و اینجا هم چیزی به این رابط کاربری اضافه یا از آن کم نشده است. تنها نکته مهم درباره نرم‌افزار و رابط کاربری این گوشی، چگونگی نصب اپلیکیشن‌های مختلف است. به دلیل نبود سرویس‌های گوگل، طبیعتا فروشگاه Play Store هم در هواوی نوا ۷i حاضر نیست.

برای نصب اپلیکیشن‌های مختلف، ناچار به استفاده از فروشگاه‌های نرم‌افزاری دیگر مثل کافه بازار یا APK Pure هستید

برای نصب اپلیکیشن می‌توان سراغ فروشگاه‌های نرم‌افزاری دیگر مثل کافه بازار یا APK Pure رفت. به طور کل به جز اپلیکیشن‌های گوگل که برخی اجرا نمی‌شوند و برخی هم امکان استفاده از تمامی امکانات را فراهم نمی‌کنند، یک مشکل بزرگ وجود دارد و آن کار نکردن تعداد انگشت‌شماری از اپلیکیشن‌های ایرانی است.

برای مثال باید به اسنپ و تپسی اشاره کنم که جزو پرکاربردترین اپلیکیشن‌های ایرانی هستند که متاسفانه روی این گوشی و به دلیل نبود سرویس‌های گوگل، اصلا اجرا نمی‌شوند. البته باید مثل دفعات قبل تکرار کنیم که هواوی قول داده تا مشکلات این چنینی را با همکاری با شرکت‌های ایرانی و کافه بازار، حل و فصل کند. از همین رو، امیدواریم در آینده نزدیک حداقل مشکل اپلیکیشن‌های ایرانی در این پلتفرم رفع شود.

باقی اپلیکیشن‌های اندرویدی نیز عموما نصب می‌شوند و هیچ مشکلی ندارند. برای انتقال اپلیکیشن‌های گوشی قبلی‌تان به هواوی نوا ۷i، امکان استفاده از اپلیکیشن Phone Clone وجود دارد که تمام اپلیکیشن‌های قبلی‌تان را به این گوشی می‌آورد.

سخت افزار و عملکرد

تا چند وقت پیش، گوشی‌های میان‌رده هواوی معمولا از پردازنده Kirin 710 استفاده می‌کردند که نسبت به باقی میان‌رده‌های بازار، عملکرد واقعا ضعیف‌تری داشتند. حالا در این گوشی شاهد استفاده از پردازنده Kirin 810 هستیم که در بنچمارک‌ها تنها کمی از پردازنده اسنپ‌دراگن ۸۴۵ عقب‌تر می‌ماند. در بین پردازنده‌های میان‌رده کوالکام هم احتمالا Kirin 810 بیش از همه به اسنپ‌دراگن ۷۳۰G نزدیک است.

در کنار این چیپست ۷ نانومتری، هشت گیگابایت حافظه رم هم قرار گرفته که برای یک گوشی میان‌رده عالی است. اپلیکیشن‌های مختلف در این گوشی با سرعت خیلی خوبی باز می‌شوند و عملکرد روانی دارند. اما در برخی موارد و به خصوص در هنگام اسکرول کردن، شاهد افت فریم بودم که فکر می‌کنم با یک بروزرسانی نرم‌افزاری و بهینه‌سازی‌های بیشتر، این مشکل رفع می‌شود.

اجرای بازی‌های سنگین هم با این گوشی امکان پذیر است. برای مثال بازی آسفالت ۹ که در فروشگاه اپ گالری هم وجود دارد، به راحتی و در بالاترین تنظیماتش اجرا می‌شود. این موضوع به لطف پردازشگر گرافیکی ۶ هسته‌ای Mali-G52 امکان پذیر شده و تنها چیزی که بین شما و اجرای بازی‌های مختلف روی این گوشی می‌تواند فاصله بیاندازد، لزوم داشتن سرویس‌های موبایلی گوگل است! مادامی که بازی که نصب می‌کند به سرویس‌های گوگل برای اجرا شدن نیاز نداشته باشد، مشکلی در این زمینه نخواهید داشت.

در پایان این بخش نیز باید بگویم که این گوشی تنها در یک نسخه و با حافظه داخلی ۱۲۸ گیگابایتی عرضه می‌شود. اگر فکر می‌کنید ۱۲۸ گیگابایت کم است، امکان استفاده از کارت حافظه نانو کارت هواوی هم وجود دارد تا ۲۵۶ گیگابایت دیگر به این گوشی اضافه کنید اما پیدا کردن نانو کارت هواوی در بازار کشورمان نیز می‌تواند برای خودش یک چالش باشد.

دوربین

نقد و بررسی دوربین این گوشی را به یک پست جداگانه واگذار می‌کنیم اما فعلا بگذارید نگاهی به مشخصات سخت‌افزاری دوربین‌های نوا ۷i بیاندازیم. در بخش پشتی همانطور که می‌بینیم، چهار دوربین حضور دارند که سنسور اصلی، رزولوشن ۴۸ مگاپیکسلی دارد.

این دوربین هم مثل همه دوربین‌های ۴۸ مگاپیکسلی دیگر، به صورت پیش‌فرض عکس‌های ۱۲ مگاپیکسلی تحویل می‌دهد که این کار را با ترکیب هر چهار پیکسل در یک پیکسل انجام می‌دهد. دوربین بعدی رزولوشن ۸ مگاپیکسلی دارد و لنزی اولترا واید با فاصله کانونی ۱۷ میلی‌متری در جلوی آن قرار گرفته است. دو دوربین دیگر هم شامل دو سنسور دو مگاپیکسلی می‌شوند که یکی برای عکاسی ماکرو و دیگری برای سنجش عمق میدان در عکس‌های پرتره کاربرد دارد.

در بخش جلویی گوشی و در حفره‌ای که در داخل نمایشگر قرار گرفته نیز یک دوربین سلفی ۱۶ مگاپیکسلی حضور دارد. به طور کل عملکرد‌های این دوربین‌ها در سطح خیلی خوبی است اما نقد و بررسی نهایی آن‌ها را در مطلبی جداگانه منتشر خواهیم کرد.

باتری و بلندگو

پس از تجربه کار کردن با چند گوشی مختلف هواوی که فاقد GMS هستند، باید بگویم حذف سرویس‌های گوگل حداقل باعث شده تا شارژدهی گوشی‌های هواوی بیشتر از قبل باشد! می‌دانم این جمله کمی عجیب به نظر می‌رسد اما در حالت استند بای، به سختی درصد باتری این گوشی پایین می‌آید!

این مورد را در هواوی Y7p و البته پرچمدار P40 Pro هم دیده بودم. در طول استفاده نیز باتری ۴۲۰۰ میلی‌آمپری این گوشی، می‌تواند شارژ دهی خیلی خوبی داشته باشد چراکه پردازنده ۷ نانومتری، مصرف انرژی بهینه‌تری دارد.

با یک بار شارژ کامل هواوی نوا ۷i می‌توان تا یک روز استفاده سنگین از این گوشی را تجربه کرد. این در شرایطی است که در طول استفاده، حالت Performance Mode را هم روشن گذاشته بودم. اما هیجان‌انگیزترین نکته درباره باتری این گوشی، شارژر آن است!

هواوی همان شارژر ۴۰ واتی که در بسته‌بندی P40 Pro قرار می‌دهد را برای این گوشی هم در نظر گرفته که باعث می‌شود تنها با نیم ساعت شارژ، باتری از صفر تا حدود ۷۰ درصد شارژ شود! این ویژگی است که به سختی در دیگر گوشی‌های میان‌رده می‌توان یافت و یک مزیت بزرگ برای هواوی نوا ۷i به حساب می‌آید. بنابراین با شارژدهی خوب و شارژ سریع، تقریبا هیچ مشکلی در این زمینه با نوا ۷i نخواهید داشت.

و اما برسیم به «بلندگو» گوشی که ای کاش می‌توانستم پسوند «های» را به آن اضافه کنم. این گوشی تنها یک بلندگو در لبه پایینی خود دارد که اتفاقا از نظر حجم صدا و تفکیک صدا، جزو بلندگوهای خوب به حساب می‌آید. اما خب همچنان این بلندگو در لبه پایین قرار دارد که این یعنی امکان پوشاندن تصادفی خروجی آن با انگشتان دست وجود دارد که در آن صورت، دیگر صدایی شنیده نمی‌شود. البته که اکثر گوشی‌‌های میان‌رده بازار هم بلندگوی تکی و مونو دارند اما فکر می‌کنم وجود بلندگوی استریو باید تبدیل به یک استاندارد در بین تمامی گوشی‌ها بشود.

جمع بندی

میان‌رده‌های این چنینی از طرف هواوی احتمالا اصلی‌ترین دلیلی هستند که این شرکت در سه ماهه اخیر مالی توانسته سامسونگ را کنار بزند و تبدیل به پرفروش‌ترین برند موبایل در جهان شود. البته این لقبی نیست که تا ابد باقی بماند و فعلا که هر سه ماه به سه ماه بین این دو برند جابه‌جا می‌شود.

اما گوشی مثل هواوی نوا ۷i که با قیمت اقتصادی و مشخصات سخت‌افزاری خیلی خوب همراه است، از جمله دلایل آشکاری است که هواوی را به این رتبه رسانده.

پردازنده قدرتمند، طراحی جذاب و مدرن در کنار دوربین‌های خوب، نوا ۷i را به یکی از بهترین میان‌رده‌های بازار تبدیل کرده است. تازه شارژر بسیار سریع ۴۰ واتی و البته شارژدهی خیلی خوب باتری ۴۲۰۰ میلی‌آمپری این گوشی را هم نباید فراموش کنیم.

و همزمان این نکته که سرویس‌های گوگل و اپلیکیشن‌های گوگلی در این گوشی حاضر نیستند نیز نکته فراموش نشدنی بعدی هستند. در پایان اگر فکر می‌کنید با نبود GMS در این گوشی مشکلی ندارید، هواوی نوا ۷i را به عنوان یکی از میان‌رده‌های خیلی خوب بازار به شما پیشنهاد می‌کنم.