متیو پری؛ زندگی تراژیک ستاره‌ای که میلیون‌ها نفر را خنداند (پرتره‌ی یک بازیگر)
متیو پری در نقش چندلر بینگ، با حاضرجوابی‌های همیشگی و بذله‌گویی‌‌های بی‌پایانش بارها و بارها لبخند را بر لبان ما نشاند اما در دنیای واقعی، او زندگی پرفرازونشیب و غم‌انگیزی را تجربه و سال‌ها با اعتیاد مبارزه کرد، اعتیادی که او را سرانجام به کام مرگ کشاند.
زندگی گاهی یک شوخی بزرگ است. آدم‌هایی که آن‌ها را کمدین می‌دانیم، ما را می‌خندانند و خوش‌بینی را به ما تزریق می‌کنند، در زندگی شخصی خودشان از چنین موهبتی بی‌نصیب مانده‌اند. متیو پری که چندلر بینگ را به یکی از سرشناس‌ترین شخصیت‌های تاریخ تلویزیون تبدیل کرد، دیروز به شکل غم‌انگیزی از جهان رفت. گزارشات می‌گویند او در وان حمام خانه‌اش غرق شده و پلیس هیچ نشانه‌ای از قتل یا سوءقصد پیدا نکرده است. پری ۵۴ ساله بود.
متیو پری پیش از ورود به دنیای بازیگری، یک تنیسور خوش‌آتیه بود (۱۹۸۵)
اوایل دهه‌ی ۹۰ میلادی، حتی پیش از آنکه مارتا کافمن و دیوید کرین (تهیه‌کنندگان سریال «فرندز») برای نقش چندلر بینگ به سراغ او بروند، متیو پری چهره‌ی شناخته‌شده‌ای بود، بازیگر آینده‌داری که تنها با یک نگاه به او می‌شد حدس زد پتانسیل ستاره شدن را دارد. گفته می‌شود که او تنها کسی بود که برای نقش خود تست بازیگری نداد. او همچنین با ۲۴ سال سن، جوان‌ترین بازیگر سریال فرندز به حساب می‌آمد.
فرندز یک‌شبه شش بازیگر اصلی‌اش، جنیفر آنیستون، کورتنی کاکس، دیوید شویمر، مت له بلانک، لیسا کودرو و پری را به ستارگان بی‌چون‌وچرای دنیای تلویزیون تبدیل کرد و محبوبیتشان تنها به ایالات متحده خلاصه نمی‌شد، آن‌ها در سرتاسر جهان طرفدار پیدا کرده بودند. فرندز برای ۱۰ فصل موفق ادامه پیدا کرد اما سال ۲۰۰۴ در نهایت به پایان خط رسید و این پایان با افسردگی شدید برای طرفداران همراه بود، طرفدارانی که باور نمی‌کردند سریال محبوبشان به اتمام رسیده است.
پری در کنار جانی دپ (۱۹۸۸)
فرندز سریالی بود که هر جوانی می‌توانست با آن ارتباط برقرار کند، یک مجموعه‌ی شیرین و خیال‌پردازانه که نمونه‌ی مشابهی نداشت و هیچ‌چیز نمی‌توانست جای آن را پر کند. قابل‌پیش‌بینی که جایگاه هر شش شخصیت اصلی در تاریخ تلویزیون محفوظ باشد.
پری نقش چندلر را با مهارت ویژه‌ای ایفا کرده بود، گویی او و چندلر یکی هستند. میان آن‌ها شباهت‌هایی هم به چشم می‌خورد، پری یک استندآپ کمدین بود که با شوخی‌های طعنه‌آمیز و حاضرجوابی‌های هوشمندانه‌اش شناخته می‌شد، او به‌وفور دیالوگ‌های بامزه‌ی ماندگار هم می‌گفت. و همانند چندلر، او هم از یک خانه‌ی آشفته ظهور کرده بود و سال‌ها با مشکلات روانی دست‌وپنجه نرم می‌کرد.
او در کتاب خاطراتش که سال گذشته منتشر شد، اعتراف می‌کند که اگرچه فرندز به اوج محبوبیت رسید اما او این توانایی را نداشت که آن را تماشا کند زیرا دوران اعتیاد و سختی‌هایی که گذراند را به یاد می‌آورد: «من سریال را [آن دوران] تماشا نکردم و هنوز هم تماشا نکرده‌ام زیرا سرگرم نوشیدن، قرص خوردن و مصرف کوکائین بودم. می‌توانستم فصل به فصل بگویم که [از نظر ظاهری] چگونه به نظر می‌رسم. به همین دلیل نمی‌خواهم آن را تماشا کنم».
پری در کنار هم‌بازی‌هایش، کورتنی کاکس، جنیفر آنیستون و مت له بلانک در سریال فرندز (۱۹۹۴)
اعتیاد پری پس از یک حادثه‌ی جت‌اسکی در سال ۱۹۹۷ آغاز شد، او در آن برهه به قرص ویکودین اعتیاد پیدا کرد و یک دوره‌ی بازپروری ۲۸ روزه را گذراند. تماشاگران ریزبین سریال فرندز به یاد می‌آورند که وزن متیو پری از این دوران به بعد، چند بار افزایش و کاهش داشت. حضور پری در مهمانی‌های مختلف و مصرف مواد روان‌گردان مختلف باعث شد تا وزن او به ۶۶ کیلوگرم کاهش پیدا کند (سبک زندگی نادرست، او را به التهاب پانکراس مبتلا کرد). او فوریه ۲۰۰۱ برای اعتیاد به ویکودین، متادون، آمفتامین و الکل بار دیگر در یک مرکز بازپروری بستری شد. پری بعدها گفت که حدودا ۹ میلیون دلار برای بهبودی خود هزینه کرده است. او همچنین اعتراف کرد که به دلیل اعتیاد، نزدیک به سه سال از دوران حضورش در فرندز را به یاد نمی‌آورد (فصل سه الی شش).
پری همچنین به یاد می‌آورد که شهرت ناشی از فرندز و ورود به دنیای ستارگان مشهور باعث شد تا احساس تنهایی شدیدی داشته باشد: «در آتش پرجنب‌وجوشِ شهرت بودم. ما شش نفر همیشه همه‌جا بودیم. از نگاه دیگران، این‌گونه به نظر می‌رسد که من همه‌چیز داشتم. اما در حقیقت [آن روزها] دوره‌ی انزوای من بود زیرا از اعتیاد به الکل رنج می‌بردم. من پیش از فرندز هم مشکل داشتم اما این بیماری در گذر زمان بدتر می‌شود. من از اول اهل مهمانی نبودم، از آن دائم‌الخمرهای دست‌وپاچلفتی و حواس‌پرت هم نبودم».
پری در کنار جولیا رابرتز در پشت صحنه‌ی سریال فرندز (۱۹۹۵)
پری اگرچه در دو مقطع در مرکز بازپروری بستری شد (۱۹۹۷ و ۲۰۰۱) اما همچنان از ستارگان محبوب آن روزها بود و مشکلات شخصی‌اش تاثیری بر کارنامه‌ی هنری‌اش نگذاشت. فرندز در اوج محبوبیت قرار داشت و پری در چند فیلم سینمایی هم به ایفای نقش پرداخت. در میان این دو مقطع، پری دو هفته را هم به دلیل التهاب پانکراس در بیمارستان سپری کرد و نزدیک به ۱۰ کیلوگرم لاغر شد. این بیماری به دلیل مصرف افراطی الکل و داروهای تجویزشده ایجاد شده بود.
پری پس از ترخیص، یک سانحه‌ی رانندگی را هم تجربه کرد (او با پورشه‌اش به یک خانه برخورد کرد). او تحت‌تاثیر الکل یا مواد مخدر قرار نداشت و در این باره می‌گوید: «میان این خیابان‌های تنگ، یک ماشین وَن در میان خیابان ایستاده بود، به سمت راست منحرف شدم و پس از آن نمی‌دانم چه اتفاقی رخ داد».
پری سال ۲۰۱۱، برای سومین بار راهی مرکز بازپروری شد و در سال‌های بعدی بدون خجالت و ترس از اعتیادش سخن می‌گفت تا به کسانی که از مشکلات مشابه رنج می‌برند کمک کند. او حتی خانه‌اش واقع در ملیبوی کالیفرنیا را به یک مرکز بازپروری تبدیل کرد تا پذیرای کسانی باشد که می‌خواهند ترک کنند. او در نهایت به دلیل مشکلات مالی مجبور شد تا این خانه را بفروشد.
پری سرگرم صحبت درباره‌ی افزایش بودجه‌ی مبارزه با مواد مخدر، در مقابل نمایندگان کاخ سفید (۲۰۱۳)
پری سال ۲۰۱۳، در مصاحبه با مجله‌ی پیپل گفت که نمی‌تواند مشکلاتش را پنهان کند: «نمی‌توانستم متوقف شوم. در نهایت اوضاع به حدی خراب شد که نمی‌توانستم چیزی را پنهان کنم و دیگر همه حقیقت را می‌دانستند». پری همچنین می‌گوید که هرگز در هنگام فیلم‌برداری فیلم‌ها و سریال‌ها چیزی مصرف نکرده است: «من هنگام کار حالت طبیعی داشتم اما اغلب به شکل دردناکی خمار بودم».
اعتیاد، زندگی عاشقانه‌ی او را هم همواره تحت‌تاثیر قرار می‌داد. او سال ۱۹۹۵ با یاسمین بلیث، بین سال‌های ۱۹۹۵ الی ۱۹۹۶ با جولیا رابرتز و میان سال‌های ۲۰۰۶ الی ۲۰۱۲ با لیزی کاپلان در رابطه بود. نوامبر ۲۰۲۰، با مالی هورویتز نامزد کرد اما این رابطه هم چندان دوام نیاورد و سال ۲۰۲۱ به پایان رسید. با اینکه دلایل رسمی این جدایی‌ها مشخص نیست اما طبق شایعات، اعتیاد پری منجر به پایان این روابط عاشقانه شد.
پری در نمایش تئاتر «پایان حسرت» (۲۰۱۶)
پس از به اتمام رسیدن فرندز، کارنامه‌ی حرفه‌ای میتو پری نقطه‌ی اوج دیگری را تجربه نکرد. او در سریال‌هایی همچون «استودیو ۶۰» و «زوج عجیب» و فیلم‌هایی همچون «پرندگان آمریکا» (۲۰۰۸)، «دوباره ۱۷» (۲۰۰۹) و «پیروزی» (۲۰۰۶) – که برای او نامزدی گلدن گلوب و اِمی به همراه داشت – بازی کرد اما از دورانی که یک ستاره‌ی جهانی به حساب می‌آمد، فاصله‌ی زیادی داشت و به نظر نمی‌رسید که دیگر هم بتواند موفقیت‌های دوران فرندز را تکرار کند.
هنگامی که قسمت ویژه‌ی «فرندز: تجدید دیدار» (۲۰۲۱) پخش شد، متیو پری هیچ شباهتی به آن چندلر بینگ دوست‌داشتنی گذشته نداشت. پری حتی نمی‌توانست منسجم صحبت کند (به دلیل جراحی دندان اضطراری که چند روز پیش از فیلم‌برداری انجام داده بود). پری در مقایسه با پنج ستاره‌ی دیگر سریال هم محزون‌تر به نظر می‌رسید و حتی درباره‌ی نبردش با افسردگی در دوران ساخت سریال صحبت کرد، حقیقتی که متاسفانه بعضی از دوستان و همکارانش هم از آن اطلاعی نداشتند.
پری در جشن سال نو مجله‌ی جی‌کیو (۲۰۲۲)
پری در کتاب خاطراتش می‌نویسد که اگرچه همه‌ی دوستان و هم‌بازی‌هایش به دلیل پخش قسمت پایانی فرندز در سال ۲۰۰۴ در حال گریستن بودند، او «هیچ احساسی» نداشت.
و این یک تراژدی تمام‌عیار است، خالق یکی از جذاب‌ترین شخصیت‌های تلویزیونی چند دهه‌ی اخیر، مردی منزوی بود که اغلب باید به تنهایی در مقابل شیاطین درونی‌اش می‌ایستاد و سپس جلوی دوربین می‌آمد و لبخند می‌زد و دیگران را شاد می‌کرد. متیو پری اما چیزی فراتر از یک شخصیت تلویزیونی است، او نباید تنها برای چندلر بینگ به یاد آورده شود بلکه او را باید به‌عنوان هنرمندی به یاد بیاوریم که سال‌ها برای بهبودی جنگید، شجاعانه از جدال‌ها و بیماری‌هایش صحبت کرد و هرگز تسلیم نشد.
منبع: WION
بنظرم هیچکس از پدر و مادرش راضی نیست و همین هم باعث میشه بعضی ها افسرده، عصبی، پرخاشگر، منزوی، تنها، ناراحت و معتاد بشن
منم دارم میمیرم
این زندگی اوج تنهایی رو نشون میده
هر چند من خودم هم از پدر و مادر خیری ندیدم
متیو پری عزیز خالق خاطرات نوجوانی و جوانی بسیاری از ما و دوستانمون هست دیدن دوباره فرندز برامون خیلی سخت شد متاسفیم متیو پری عزیز که اونقدری که برامون شادی خلق کردی دنیا باهات مهربون نبود دیگه آسوده بخواب تا ابد در یادها خواهی ماند 🙁
+ آقای روانشناس من خیلی غمگینم تو رو خدا بگو چیکار کنم
– آدرس یه دلقک رو میدم، برو پیشش. هرکی با هر غمی وقتی میره پیش این دلقک، انقدر میخنده که غصه هاشو فراموش میکنه.
+ ولی آقای روانشناس، من همون دلقکه هستم.
چقدر غم انگیز و دردناک
من که سالهاست گریه نکردم، از صبح که خبر رو شنیدم، چند بار از شرکت خارج شدم و گریه کردم :'(
امیدوارم روحش در آرامش باشه