ناسا جزئیات تازه‌ای از برنامه‌ی بازگشت به ماه آرتمیس اعلام کرد
به دنبال یک سری نقاط عطف سخت‌افزاری و قراردادهای تازه، ناسا به‌روزرسانی جدیدی درباره‌ی برنامه‌ی آرتمیس ارائه کرد که شامل آخرین جزئیات برنامه‌های فاز ۱ برای فرود نخستین زن، و مرد بعدی در سطح ماه در سال ۲۰۲۴ است.
در طول ۱۸ ماه گذشته از زمانی که ناسا چالش بزرگ سرعت بخشیدن به برنامه‌های کاوش ۴ ساله‌ی خود و ایجاد بستری برای حضور پایدار در سطح ماه تا پایان دهه‌ی جاری را پذیرفته، این آژانس اقدامات گسترده‌ای در مسیر فرستادن دوباره‌ی انسان به ماه پس از آخرین مأموریت ماه در سال ۱۹۷۲ (۱۳۵۱ خورشیدی)، انجام داده است.
«جیم برایدنستاین» (Jim Bridenstine) مدیر ناسا در این زمینه گفت: «با حمایت هر دو حزب کنگره، تلاش ما در قرن ۲۱ برای رسیدن به ماه، به خوبی پیش روی آمریکاست. در همان حال که در ماه‌های اخیر بیشتر برنامه‌های اکتشافی خود را تقویت کرده‌ایم، همچنان به اصلاح بودجه و ساختار خود ادامه داده‌ایم. ما به منظور اکتشاف علمی، مزایای اقتصادی و الهام بخشیدن به نسل جدیدی از کاوشگران، به ماه بازمی‌گردیم و هم‌زمان با ایجاد حضوری پایدار در آن، در مسیر دستیابی به نخستین گام‌های بشر بر سیاره‌ی سرخ نیز حرکت می‌کنیم.»
ناسا در گزارش رسمی خود، ضمن تخمین هزینه‌ی ۲۸ میلیارد دلاری برای فرستادن دوباره‌ی انسان به ماه تا سال ۲۰۲۴ (۱۴۰۳ خورشیدی)، وضعیت پیشرفت آرتمیس را تا به امروز ترسیم می‌کند و به تشریح مهم‌ترین مأموریت‌های علمی، فناوری و انسانی و همچنین مشارکت‌های تجاری و بین‌المللی می‌پردازد که به این آژانس اطمینان می‌دهد به درستی در مسیر دستیابی به اهداف بلندپروازانه‌ی خود برای فرود فضانوردان روی ماه قرار دارد.
موشک قدرتمند تازه‌ی ناسا، «سامانه‌ی پرتاب فضایی» (SLS)، و فضاپیمای اوریون (Orion) از هر زمان دیگری به نخستین پرتاب یکپارچه‌ی خود نزدیک هستند. این موشک در هفته‌های گذشته، آزمایش آتش ایستای خود را با موفقیت انجام داد. به گفته‌ی ناسا فضاپیمای اوریون نیز کامل است و موتور مرحله‌ی اصلی و چهار موتور افزونه‌ی آن، آزمایش‌های نهایی را می‌گذرانند که با یک آزمایش آتش در پاییز امسال به اوج خود می‌رسد.
آزمایش آتش داغ موشک سامانه‌ی پرتاب فضایی ناسا
Credit: NASA/Northrop Grumman/Scott Mohrman
مأموریت‌های اولیه‌ی آرتمیس
پس از انجام موفقیت‌آمیز آزمایش آتش داغ، موتور مرحله‌ی اصلی فضاپیما برای ادغام با خود فضاپیما به مرکز فضایی کندی در فلوریدا فرستاده خواهد شد. ناسا برای بررسی شیوه‌ی عملکرد، پشتیبانی از حیات و قابلیت‌های ارتباطی، یک موشک SLS و یک فضاپیمای اوریون را با هم و طی دو پرتاب آزمایشی به پیرامون ماه خواهد فرستاد. نخستین مأموریت آرتمیس معروف به آرتمیس ۱ در سال ۲۰۲۱ (۱۴۰۰ خورشیدی) بدون فضانوردان انجام خواهد شد و مأموریت دوم با نام «آرتمیس ۲» در سال ۲۰۲۳ (۱۴۰۲ خورشیدی) با خدمه به سوی ماه پرواز خواهد کرد.
در طرح فاز ۱، ناسا به جزئیات بیشتری در مورد انجام آزمایش جدیدِ عملیات نزدیک شدن به ماه در طول مأموریت «آرتمیس ۲»، اشاره می‌کند. اندکی پس از جدا شدن فضاپیمای اوریون از مرحله‌ی پشیرانش سرمایشی موقت (ICPS)، فضانوردان با دور و نزدیک شدن به این مرحله، فضاپیما را به صورت دستی هدایت خواهند کرد.
این آزمایش کیفیت فعالیت فضاپیمای اوریون و سخت‌افزار و نرم‌افزار مربوطه را ارزیابی می‌کند تا داده‌های عملکردی و تجربه‌ی عملیاتی فراهم کند که به آسانی در زمین به دست نمی‌آید. اقدامی که به منظور آماده‌سازی برای ملاقات با ماه، عملیات نزدیک شدن، اتصال و جدایش در مدار ماه طی مأموریت «آرتمیس ۳» انجام می‌شود.
هنگام آماده‌شدن برای این مأموریت‌های پرواز آزمایشی، ناسا به انجام مأموریت‌های رباتیک در ماه نیز بازمی‌گردد و از سال ۲۰۲۱ (۱۴۰۰ خورشیدی) دو بار در سال از خدمات باری تجاری برای فرستادن ده‌ها ابزار علمی تازه و شاخصه‌های فناوری به ماه استفاده خواهد کرد. چندی پیش ناسا مجدداً از شرکای تجاری خود خواست تا طرح‌هایی را برای فرستادن ابزارهای علمی به ماه ارائه دهند.
در سال ۲۰۲۴ (۱۴۰۳ خورشیدی)، مأموریت «آرتمیس ۳» که بازگشت بشر به سطح ماه خواهد بود، نخستین فضانوردان را در قطب جنوب ماه فرود می‌آورد. پس از فرستاده شدن با موشک SLS، فضانوردان حدود ۲۴۰ هزار مایل (۳۹۰ هزار کیلومتر) می‌پیمایند تا سوار بر فضاپیمای اوریون، به مدار ماه برسند. سپس مستقیماً به یکی از سامانه‌های ماه‌نشین تجاری سوار می‌شوند و یا به ایستگاه مداری «گیت‌وی» (Gateway) می‌روند تا آن را بررسی کنند و پیش از سوار شدن به سامانه‌ی فرود، تجهیزات لازم را برای عزیمت به سطح ماه جمع‌آوری کنند.
فضانوردان با پوشیدن لباس فضایی جدید که امکان انعطاف‌پذیری و حرکت بیشتری نسبت به مدل‌های قبلی در مأموریت آپولو دارد، نمونه‌هایی را از ماه جمع‌آوری می‌کنند و طی مدت نزدیک به ۷ روز طیف وسیعی از آزمایش‌های علمی را انجام می‌دهند. در نهایت با استفاده از سطح‌نشین، به مدار ماه بازمی‌گردند و سپس سوار بر اوریون راهی زمین می‌شوند.
طرحی گرافیکی از فضاپیمای اوریون در نزدیکی زمین
Credit: NASA
کار بر روی ساخت ایستگاه مداری گیت‌وی به سرعت در حال انجام است. ناسا دو مؤلفه‌ی اولیه شامل مؤلفه‌ی نیرو و پیشرانش و بخش سکونت و تدارکات را برای پرتاب یکپارچه‌سازی خواهد کرد.
این تجهیزات بنیادینِ گیت‌وی، می‌تواند به طور خودکار عمل کند و حتی در صورت عدم حضور فضانوردان آزمایش‌های علمی را از راه دور انجام دهد. ناسا دو مجموعه ابزار علمی را برای انجام تحقیقات درباره‌ی آب‌وهوای فضایی در مدار ماه پیش از حضور فضانوردان انتخاب کرده است. موضوعی که برای مأموریت‌های فضایی بسیار ضروری است و کشفیات نجومی، از جمله شناسایی بیشتر دنباله‌دارها، در پیشبرد اهمیت زیادی دارد.
در حالی که ناسا برای استفاده از گیت‌وی در مأموریت «آرتمیس ۳» هنوز تصمیم نهایی را نگرفته است، اما «آرتمیس ۴» و پس از آن، خدمه را توسط فضاپیمای اوریون برای سوار شدن به گیت‌وی خواهند فرستاد. در حالی که دو نفر از خدمه می‌توانند در این ایستگاه مداری بمانند، دو نفر به سطح ماه می‌روند. با گذشت زمان این پایگاه با تکمیل ماژول‌های جدید توسط شرکای بین‌المللی، به خدمه امکان می‌دهد تا به تدریج مأموریت‌های طولانی‌مدت‌تری را در ماه انجام دهند.
همان‌طور که در طرح مفهومی ناسا برای حضور پایدار در سطح ماه مطرح شده است، ساخت گام‌به‌گام زیرساخت‌ها در ماه طی دهه‌ی جاری دنبال می‌شود تا امکان انجام عملیات طولانی‌مدت با خدمه‌ی بیشتری را فراهم کند. این طرح مفهومی به یک اردوگاه پایه‌ای آرتمیس اشاره می‌کند که شامل ماه‌نوردهای جدید، سیستم‌های تأمین نیرو، زیستگاه‌ها و موارد دیگر در سطح ماه برای اکتشاف طولانی‌مدت است.
در طول برنامه‌ی آرتمیس، روبات‌ها و انسان، منابعی مانند آب را که می‌توانند به سایر منابع قابل استفاده از جمله اکسیژن و سوخت تبدیل شوند جست‌وجو و استخراج خواهند کرد. با تنظیم دقیق فناوری‌های فرود و همچنین ایجاد قابلیت‌های جدید برای جابه‌جایی فضانوردان، مانند خودروی ماه‌نورد تویوتا، آن‌ها قادر خواهند بود مسافت بیشتری را بپیمایند و مناطق جدید از ماه را کشف کنند.
عکس کاور: طرحی گرافیکی از برنامه‌ی آرتمیس و نشان آن
Credit: NASA
