فسیل‌های جدیدی از کرگدن‌های غول‌پیکر در چین کشف شد؛ بزرگ‌ترین پستاندار خشکی‌زی تاریخ

طبق پژوهشی که نتایج آن به‌تازگی منتشر شده، فسیل گونه‌ی جدیدی از کرگدن‌های غول‌پیکر به‌عنوان بزرگ‌ترین پستانداران روی خشکی تاریخ، با قدمت حدود ۲۲ میلیون سال در چین کشف شده است.

این گونه‌ی غول‌پیکر در حقیقت تازه‌ترین یادگارهای حیوان عظیم‌الجثه‌ای هستند که ابتدای قرن گذشته کشف شده بودند. فسیل‌های این جاندار بسیار بزرگ‌تر از کرگدن‌های امروزی است و نشان می‌دهد که «کرگدن‌های غول‌پیکر» (Giant Rhino) غالبا بیش از ۶ متر ارتفاع تا شانه و بیش از ۲۰ تن وزن داشته‌اند. ابعادی که بلندتر از زرافه‌های امروزی و سنگین‌تر از فیل‌های امروزی است.

دو فسیل جدید که در ماه می ۲۰۱۵ در منطقه‌ی «لینگ‌شیا» (Linxia) چین کشف شدند که یکی شامل جمجمه، استخوان فک و دندان‌ها و مهره‌ی اطلس (محل اتصال سر به ستون فقرات) و دیگری شامل سه مهره می‌شود. این کشف بخش مهمی از تاریخچه‌ی علمی پستانداران را نشان می‌دهد و به چشم‌انداز آسیا در میلیون‌ها سال پیش اشاره دارد.

دانشمندان با استفاده از این بقایا، این حیوانات باستانی را بازسازی کرده‌اند و طبق تحقیقات منتشر شده در نشریه‌ی «کامیونیکیشنز بیولوژی» (Communications Biology) تفاوت‌ها به اندازه‌ی کافی بوده تا به‌عنوان یک گونه‌ی جدید طبقه‌بندی شوند. این حیوانات باستانی «پاراسراتریوم لینگشیا» (Paraceratherium Linxiaense) نام گرفته‌اند که دربردارنده‌ی نام گونه‌ی اصلی و منطقه‌ی کشف شده است.

یک مهره‌ی کرگدن غول‌پیکر پاراسراتریوم لینگشیاCredit: Tao Deng

«تائو دنگ» (Tao Deng) مدیر مؤسسه‌ی دیرین‌شناسی مهره‌داران و دیرین‌مردم‌شناسی آکادمی علوم چین خاطرنشان کرد که منطقه‌ی لینگ‌شیا از دهه‌ی ۱۹۵۰ میلادی که کشاورزان برای نخستین بار «استخوان اژدها» را پیدا کردند و برای تهیه‌ی داروهای سنتی به‌کار بردند، با فسیل‌های خود معروف بوده است. این منطقه از دهه‌ی ۱۹۸۰ مورد توجه بیشتر دانشمندان قرار گرفته و چندین اسکلت باستانی در آن کشف شده است اما تا کنون فقط بخش‌هایی از فسیل‌های کرگدن غول‌پیکر در آن یافت شده بود.

این گونه‌ی جدید اما دقیقا بزرگ‌ترین گونه‌ی کرگدن‌های غول‌پیکر نیست و کمی کوچک‌تر از «ژونگاریوتریوم ارگوسنس» (Dzungariotherium Orgosense) محسوب می‌شود که در دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی از فسیل‌های کشف شده در چین شناسایی شد. اما از سوی دیگر تقریبا یک پنجم بزرگ‌تر از پاراسراتریوم معمول است که در اوایل دهه‌ی ۱۹۰۰ در پاکستان کشف شد.

اگرچه این گونه‌ها اجداد کرگدن‌های امروزی هستند اما هیچ یک از کرگدن‌های غول‌پیکر شاخ نداشتند و شاخ یک روند تکاملی بسیار تازه‌تر است. کرگدن‌های غول‌پیکر در دهه‌ی ۱۹۲۰ میلادی پس از سفر کاوشگر مشهور آمریکایی «روی چپمن اندروز» (Roy Chapman Andrews) به مغولستان و چین به شهرت رسیدند.

ذخایر نوزیستی قرمز رنگ در منطقه‌ی لینگشیا استان گانسو
Credit: Tao Deng

تیم او فسیل‌های غول‌پیکر کرگدن را در صحرای گوبی که عمدتا کاوش نشده است، کشف کرد و جمجمه‌ی فسیل شده‌ی یک حیوان را به نیویورک برد که در موزه‌ی تاریخ طبیعی آمریکا به نمایش درآمد. شهرت این پستانداران غول‌پیکر گاهی حتی بیش از بزرگ‌ترین دایناسورها مورد توجه قرار می‌گرفت.

«دونالد پروترو» (Donald Prothero) دیرین‌شناس و نویسنده‌ی کتابی درباره‌ی کرگدن‌های عظیم‌الجثه توضیح می‌دهد که این حیوان یکی از آخرین غول‌هایی بوده که بر روی زمین زندگی کرده است. او افزود: «اگرچه پستانداران عظیم‌الجثه در برخی دوره‌های پیش از تاریخ معمول بوده است اما بیشتر آن‌ها زمانی که آب‌وهوا در دوره‌ی زمین‌شناسی «اولیگوسن» (Oligocene) خشک شد، در حدود ۳۴ تا ۲۳ میلیون سال پیش از بین رفتند.»

این منجر به نابودی جنگل‌های وسیع شد و اکثر پستانداران که برای تأمین غذا به آن‌ها تکیه داشتند، منقرض شدند. اما کرگدن‌های غول‌پیکر هنوز برای مدتی زنده مانده بودند. او گفت: «با وجود مناطق بیشتری از چمن روباز آب‌وهوای بسیار خشک‌تری شکل می‌گرفت و درختان تنها منبعی بودند که پستانداران غول‌پیکر می‌توانستند به کمک آن زنده بمانند. بنابراین آن‌ها از یک منطقه‌ی پردرخت به منطقه‌ی دیگر می‌رفتند.»

گونه‌ی جدید کرگدن غول‌پیکر نزدیک به گونه‌ی یافت شده پاکستان است و این احتمال را افزایش می‌دهد که یک گونه از اجداد آن‌ها، پیش از اینکه به فلات مرتفع امروزی تبدیل شود در منطقه‌ی تبت زندگی می‌کرده‌اند.»

منبع: NBC News