وداع با نینتندو سوییچ نزدیک شده است؛ کنسول بعدی چگونه خواهد بود؟
این لحظه‌ای غیرمعمول در تاریخ نینتندو است. اخیراً بازی «افسانه‌ی زلدا: اشک‌های پادشاهی» (Legend of Zelda: Tears of the Kingdom)، دنباله‌ی بسیار مورد انتظار یکی از تحسین‌برانگیزترین و بهترین بازی‌های کل تاریخ، عرضه شده و به‌صورت هم‌زمان فروش انیمیشن «برادران سوپر ماریو» از یک میلیارد دلار عبور کرده که نه‌تنها آن را به پرفروش‌ترین اقتباس سینمایی از بازی‌های ویدئویی تبدیل کرده است، بلکه باعث شده تا این انیمیشن تا به این لحظه پنجمین انیمیشن پرفروش تاریخ لقب بگیرد.
در همین حال، رؤیای این شرکت برای گسترش به‌سوی شهر بازی‌های بزرگ با تم نینتندو به سبک دیزنی‌لند قدرتمند بوده و قرار است تا سال ۲۰۲۵ پارک‌های جدیدی در فلوریدا و سنگاپور به مناطق Super Nintendo World در پارک‌های یونیورسال استودیوز در اوساکا و لس‌آنجلس ملحق شوند.
همچنین باید به خاطر داشته باشید که پوکمون گو (Pokemon Go) هنوز هم یکی از پرفروش‌ترین بازی‌های موبایل در دنیاست و تعداد نصب سوییچ از مرز ۱۲۵ میلیون واحد در سراسر جهان عبور کرده و به نظر می‌رسد که این دورانی طلایی برای این شرکت باشد.
با این وجود، در همان هفته‌ای که «اشک‌های پادشاهی» وارد بازار شد – به همراه یک باندل سوییچ اولد با طرح زلدا که به نظر می‌رسد فروش بسیار بالایی داشته باشد – ما همچنین شاهد نتایجی از نینتندو بودیم که برای شرکتی که در یکی از عصرهای طلایی خود به سر می‌برد، کمی بدبینانه به نظر می‌رسید.
دلیلش ساده است؛ سوییچ به پایان عمر خود نزدیک شده، هرچند نینتندو تا حدودی با تحلیلگران بازار در رابطه با سرعت این اتفاق مخالف است. این شرکت بر این باور است که می‌تواند ۱۵ میلیون دستگاه سوییچ دیگر را در سال مالی منتهی به مارس ۲۰۲۴ به فروش برساند؛ بسیاری از تحلیلگران باتوجه به اینکه برای اولین‌بار با بازاری مواجه هستیم که عرضه پلی‌استیشن ۵ در آن با مشکل مواجه نیست و موجودی این کنسول زیاد است، از این انتظار نینتندو ابراز تعجب کرده‌اند. حتی اگر به این اعداد و ارقام برسد، باز هم این کاهش فروشی برای سال مالی ۲۰۲۳ است.
هیچکس نباید از کاهش سرعت فروش سوییچ در این مرحله شوکه شود. این یک کنسول شش‌ساله است که در زمان عرضه هم سخت‌افزار پیشرفته و قدرتمندی به حساب نمی‌آمد (کنسول‌های نینتندو به‌ندرت چنین هستند)، و اکنون کم‌کم قدیمی بودنش معلوم می‌شود؛ اگرچه، بازی «افسانه زلدا: اشک‌های پادشاهی» نمونه‌ای از چیزی است که هنوز روی این سخت‌افزار امکان‌پذیر است.
مهم‌تر از هر نقص فنی، این کنسول به همان اندازه که انتظار می‌رود، به جامعه‌ی مخاطبان قابل‌توجه خود رسیده است. اگر امسال به اهداف خود برسد، به فروشی بالغ بر ۱۴۰ میلیون دستگاه خواهد رسید که آن را به پرفروش‌ترین کنسول تاریخ یعنی پلی‌استیشن ۲ نزدیک‌تر می‌کند.
پس این یک مشکل بسیار خوب برای این شرکت است – سخت‌افزار نینتندو سوییچ آن قدر واحد فروخته است که جامعه‌ی آماری اندکی برای فروش بیشتر برای آن باقی مانده است. این موضوع در کنار پیشرفت‌های دیگر در چند سال گذشته، آن را برای پرده بعدی در داستان خود از نقطه قوت قابل‌توجهی برخوردار می‌کند.
کتابخانه بازی‌های نینتندو هرگز قوی‌تر نبوده است و در پنج یا شش سال گذشته این روند بسیار خوب اجرا شده است – نه فقط در نرم‌افزار که تقریباً همیشه عالی بوده است، بلکه در انتخاب هوشمند برای همکاری و شراکت با شرکت‌هایی مانند ایلومینیشن (Illumination)، یونیورسال و نیانتیک همگی نقش‌های مهمی در رساندن موفقیت نینتندو به سطح بعدی دارند.
با این حال، یک مشکل خوب هنوز هم یک مشکل است – و مشکل به‌راحتی به این صورت خلاصه می‌شود: مشکل بعدی چیست؟ ما در نقطه عطفی غیرمعمول در استراتژی نینتندو قرار داریم. اشک‌های پادشاهی بسیار شبیه به یک وداع باشکوه برای سوییچ به نظر می‌رسد؛ اما ما هیچ اطلاعات شفافی درباره‌ی اتفاقات بعدی و آینده نداریم.
این شرکت قطعاً در دوره‌ای در این چند سال اخیر با ایده‌ی یک دستگاه سوییچ پرو دست‌وپنجه نرم می‌کرده است و احتمالاً حالت‌های مختلف را در نظر گرفته است و اگر به خاطر داشته باشید، بسیاری از منابع آگاه از وجود چنین کنسولی خبر می‌دادند. حتی بسیاری گمان می‌کردند که ممکن است نینتندو سوییچ پرو را هم‌زمان با عرضه‌ی «افسانه‌ی زلدا: اشک‌های پادشاهی» منتشر کند.
اما در نهایت نینتندو هیچگاه این کنسول را منتشر نکرد و به نظر هم نمی‌رسد که هرگز آن را معرفی کند. همه‌گیری ویروس کرونا، تأخیر بازی جدید زلدا و مشکل در تأمین موجود کنسول همگی احتمالاً از عوامل تأثیرگذار در این موضوع بوده‌اند.
اگر نینتندو همچنان می‌خواست آن ایده را دنبال کند، می‌توانست همین‌الان آن را انجام دهد – زنجیره‌های تأمین قطعات سخت‌افزاری تثبیت شده‌اند، بازی آماده است و سوییچ به یک جانشین نیاز دارد. پس چرا Tears of the Kingdom به همراه یک سوییچ پرو جدید به همراه آن عرضه نمی‌شود؟
در واقع مسأله اصلی شاید در جمله آخر نهفته باشد که سوییچ به یک جانشین نیاز دارد. دو یا سه سال پیش، مشخص بود که سوییچ برای مدتی عملکرد خوبی خواهد داشت؛ اما ممکن بود از یک گزینه رده‌بالا در بازار برای طرفداران سرسخت و افرادی که می‌خواستند در حالت داک در تلویزیون‌های بزرگ بازی کنند، بهره ببرد.
با این حال، اکنون سوییچ به یک جایگزین و جانشین اساسی و کامل نیاز دارد و دیگر یک دستگاه میان نسلی برای آن کافی نیست. با توجه به سوابق این شرکت، بعید به نظر می‌رسد که قراردادن یک چیپست مدرن‌تر و برخی نوارهای سریع‌تر روی سوییچ موجود، خواسته‌های شرکت از این نوع سیستم را برآورده کند.
من فکر می‌کنم که احتمال اینکه نینتندو سخت‌افزار جدیدی را در اواخر سال جاری میلادی معرفی کند، بسیار زیاد است و تا به حال دقیقاً به این دلیل از معرفی آن خودداری کرده است که نمی‌خواهد عرضه بازی «افسانه‌ی زلدا: اشک‌های پادشاهی» را تضعیف کند یا تحت‌الشعاع قرار دهد. البته، انتظار می‌رود که نسخه‌ی ارتقایافته این بازی برای سخت‌افزار جدید نینتندو هم عرضه شود.
من همچنین فکر می‌کنم که احتمالاً اینکه نینتندو در این برهه‌ی زمانی که ۶ سال از عرضه‌ی سوییچ گذشته، احتمال بسیار اندکی وجود دارد که سوییچ پرو را معرفی کند، بلکه به احتمال زیاد شاهد یک کنسول کاملاً جدید خواهیم بود. از منظر بازار، اگر سخت‌افزار سوییچ به اشباع رسیده باشد، حرکت‌دادن فروش این دستگاه با دستگاهی مثل سوییچ پرو بسیار سخت خواهد بود، به‌خصوص اگر بخواهیم یک دوره‌ی همپوشانی بین این دستگا‌ه‌ها را در نظر بگیریم.
علاوه بر این، از دیدگاه صرفاً نینتندویی، شش سال از عرضه یک قطعه سخت‌افزاری جدید توسط این شرکت می‌گذرد و من شرط می‌بندم که این شرکت علاقه‌ای به انجام کاری جدیدی دارد. نینتندو شرکتی است که با افتخار خود را در وهله اول به‌عنوان یک شرکت اسباب‌بازی می‌بیند و در نتیجه همیشه در کنار نوآوری با سخت‌افزارهای جدید، آن‌ها را حول مفاهیم جدیدی می‌سازد که به نوبه خود هم مصرف‌کنندگان را شگفت‌زده می‌کند (کنترل‌های حرکتی، صفحه‌نمایش‌های دوگانه روی یک دستگاه قابل‌حمل) و هم آن‌ها را گیج یا سردرگم می‌کند (صفحه‌نمایش‌های سه‌بعدی، کل سخت‌افزار Wii U).
یک به‌روزرسانی ساده برای سوییچ – قدرتمندتر و شاید برخی تغییرات در طراحی – گزینه امنی است که اکثر مردم انتظارش را دارند و فکر می‌کنند که آن را می‌خواهند اما نینتندو همیشه زمانی در قوی‌ترین حالت خود بوده است که چیزی را ارائه می‌دهد که مردم حتی تصورش را هم نمی‌کردند که آن را می‌خواهند.
با این حال، موفقیت خود شرکت باعث می‌شود که این محیط بسیار پرفشار باشد که در آن باید چیزی را امتحان کنید. این یک محیط بسیار بسیار متفاوت نسبت به عرضه‌ی اولیه سوییچ است. نینتندو هرگز واقعاً در بحران جدی نبوده است اما شکست Wii U در زمانی رخ داد که دوران کنسول ۳DS نیز در حال تمام‌شدن بود. فروش Wii U به حدی پایین بود که مدیران شرکت حتی از خواسته‌های سرمایه‌گذاران تسلیم شدند و شروع به کار روی بازی‌های گوشی‌های هوشمند کردند، چیزی که سال‌ها در برابر آن مقاومت کرده بودند.
شش سال پس از آن دوران، اکنون نینتندو در موقعیتی فوق‌العاده‌ای قرار دارد که می‌توان آن را اوجی برای این شرکت نامید. این هم فرصت‌های قابل‌توجهی برای نوآوری ایجاد می‌کند و هم فشاری برای ایمن کردن آن ایجاد می‌کند. با این حال، این استدلال که نینتندو می‌تواند چیزی عجیب‌وغریب ارائه کند، بسیار قوی است زیرا با وجود همه چیزهایی که بازار در حال حاضر به خاطر آن سوییچ را دوست دارد، ارتقای معمولی به‌سختی مسیری بدون ریسک محسوب می‌شود.
انجام کاری نوآورانه، در حالی که همچنان عملکردهای اصلی سوییچ را حفظ کند، به‌گونه‌ای که از قابلیت پشتیبانی بازی‌های نسل قبل (یعنی سوییچ) هم بهره‌مند باشد، نوعی رویکردی است که در گذشته برای نینتندو بهترین کارکرد را داشته است و مسلماً بزرگ‌ترین شکست‌های این شرکت زمانی رخ داده‌اند که نتوانسته است به طور مؤثری یک محصول نسل جدید را در ذهن مصرف‌کننده معمولی نسبت به نسل قبلی متمایز کند.
دقیقاً این یکی از بزرگ‌ترین مشکل‌های Wii U هم بود. همیشه این ابهام و سردرگمی نسبت به Wii U برای مخاطب عادی وجود داشت که بداند آیا این سخت‌افزار یک کنسول کاملاً جدید است یا صرفاً یک لوازم جانبی برای Wii محسوب می‌شود. طرح کنسول، نحوه‌ی معرفی و حتی نام بد آن هم اوضاع را بدتر کرد. با این حال، سوییچ با ایده‌ی خلاقانه‌‌اش همه چیز را تغییر داد.
بیشتر بخوانید: راهنمای خرید کامل نینتندو سوییچ؛ مدل‌ها، تفاوت‌ها و مشخصات
یک ایده و مفهوم تازه، نه فقط یک چیپست یا همان مجموعه تراشه تازه، بدون شک برای بسیاری از افرادی که در کیوتو تصمیم می‌گیرند جذاب خواهد بود و این تا حدودی توضیح می‌دهد که چرا بدون تماشای حتی ذره‌ای نور در افق برای سخت‌افزار جدید، ما شاهد بانگ خداحافظی باشکوه سوییچ هستیم.
درباره‌ی اینکه این مفهوم چه شکلی به خود می‌گیرد یا چقدر با سوییچ فاصله دارد، حتی نمی‌توانم گمانه‌زنی کنم – من هیچ آگاهی اضافه و داخلی درباره‌ی کنسول بعدی نینتندو فراتر از چیزی که عیان است، ندارم. با این حال، هیچکس نباید خیلی تعجب کند اگر سوییچ ۲.۰ چیزی کاملاً جدید و کاملاً متفاوت با آن چیزی باشد که همه ما انتظارش را داشتیم. این مسیری است که برای نینتندو هم در گذشته جواب داده است.
منبع: GameIndustry.biz
از نظر من فعلا نینتندو نمی خواد سوییچ رو کنار بزاره چون مورتال کمبت یک داره براش منتشر میشه اگه می خواست یه جدید درست کنه صبر می کرد تا جدیدش درست بشه و روش مورتال بزاره دومن نینتندو سوییچ هنوز تو دوران اجشه