شورش در مدرسه

اگر بخواهیم بازی‌های دو سه دهه‌ی پیش را از دیدگاه روند بررسی کنیم، معمولا نتیجه‌ی خوبی نمی‌گیریم. تعداد انگشت شماری از بازی‌ها، به قدری خوب بوده‌اند که به اساس و پایه‌ای برای بازی‌های امروز تبدیل شده‌اند، ولی بقیه‌ی بازی‌ها یا تلاش کرده‌اند تقلیدی از آن‌ها باشند، یا در حد خاطره در ذهن‌مان باقی مانده‌اند؛ طوری که اگر امروز سراغ تعداد زیادی از بازی‌های دوره‌ی نینتندو یا سگا برویم و بخواهیم آن‌ها را دوباره تجربه کنیم، مشکلات‌شان آزارمان می‌دهند و مانع از لذت بردن‌مان می‌شوند. اما در ذهن‌مان، لذتی که به هنگام بازی کردن آن‌ها برده‌ایم باقی مانده است؛ لذتی که بازی‌سازان زیادی تلاش در تکرار آن داشته‌اند.

ساخت یک بازی که از همه نظر سبک و سیاق قدیمی داشته باشد و حس نوستالژی‌مان را قلقلک بدهد، در عین اینکه استانداردهای امروز را در خود جای داده، به هیچ وجه ساده نیست. امروزه انتظاری که از یک بازی ویدیویی داریم، زمین تا آسمان با دو سه دهه‌ی پیش فرق می‌کند. رعایت اساس بازی‌سازی امروز و حفظ سطحی از استانداردها، آن هم در یک بازی با سبک و سیاق قدیمی، چالش کوچکی نیست. بر و بچه‌های استودیوی بازی‌سازی WayForward با چنین چالشی غریبه نیستند؛ مخصوصا اگر به سابقه‌شان در ساخت سکوبازی‌های اکشن دو بعدی نگاهی بیاندازیم. با این حال، اساسا تا به امروز شاهد تلاش‌های زیادی برای عمیق‌تر کردن سبک بزن و بکش، یا همان سبک شورش در شهر، نبوده‌ایم. این سبک بازی‌ها به دهه‌ها پیش باز می‌گردند و در همان زمان هم باقی مانده‌اند. با این حال، تلاش WayForward در تکامل این سبک بازی‌ها به خوبی جواب داده است؛ بازی River City Girls در عین اینکه از نظر ساختار کاملا مدرن است، به خوبی تجربه‌ی بازی کردن بزن و بکش‌های چند دهه‌ی پیش را تداعی می‌کند.

در یک جمله، می‌توانیم به سادگی River City Girls را برای‌تان توصیف کنیم: بازی یک شورش در شهر مدرن است. با این حال، به این خاطر اسم شورش در شهر را به میان می‌آوریم که محبوبیت بیشتری در مملکت ما و در واقع بین بازی‌های این سبک دارد. با این حال، در همین سبک مجموعه‌ی مهم‌تری هم در تاریخ بازی‌های ویدیویی وجود دارد. سری بازی‌های ژاپنی Kunio-kun نه تنها عمیق‌تر و بزرگتر از شورش در شهر هستند، بلکه حتی قدمتی بیشتر از آن‌ها دارند و پیدایش آن‌ها به اولین کنسول خانگی نینتندو باز می‌گردد. اسم سری بازی‌های Kunio-kun را به این دلیل می‌آوریم، چون بازی River City Girls دنباله‌ای مستقل برای این مجموعه است. فقط هم از نظر قصه و شخصیت‌ها و دنیای بازی نمی‌گوییم، بلکه بازی River City Girls حتی سعی کرده است تا عناصر گیم‌پلی بازی‌های Kunio-kun را هم در خود حفظ کند.

بازی River City Girls به قدری خوب از آب درآمده است، که مطمئن نیستیم حتی دنباله‌ی خود شورش در شهر هم که قرار است به زودی عرضه شود، توانایی نزدیک شدن به این بازی را داشته باشد.

از ساختار بازی گرفته تا مکانیک‌ها و سیستم‌ها و ظاهر آن، همه چیز River City Girls صحیح و درست است؛ طوری که اگر بازی را شروع کنید، احتمالا تا تمامش نکرده باشید از پای آن بلند نمی‌شوید؛ درست مثل یک بازی در دوره‌ی نینتندو یا سگا.

بدون باج

از ساختار بازی شروع می‌کنیم؛ ساختاری که بی‌شباهت به بازی‌های امروزی نیست. بازی یک نقشه‌ی کاملا باز را مقابل‌مان می‌گذارد و با اینکه می‌توانیم اسم محیط باز را روی آن بگذاریم، ولی بازی بیشتر متشکل از چند نقشه‌ی مختلف است که به هم متصل شده‌اند و می‌توانید بین آن‌ها گشت و گذار کنید؛ نه یک نقشه‌ی بزرگ و باز که قرار است از گوشه و کنار آن ماموریت بگیرید و آن‌ها را به پایان برسانید.

نقشه‌ی باز و امکان حرکت آزادانه در آن هم به معنای غیرخطی بودن بازی نیست. بازی River City Girls تعدادی کوئست را در خود جای داده که برای انجام آن‌ها کمی گشت و گذار می‌کنید، ولی بازی اساسا کاملا خطی است و روندی مشخص را دنبال می‌کند.

طراحی نقشه‌ی بازی عالی است. نقشه‌ی بازی به چند محله‌ی بزرگ تقسیم شده که هر کدام دقیقا مثل یک بازی بزن و بکش دو بعدی قدیمی، از اتاق‌های مختلفی تشکیل شده‌اند. اتاق‌ها درهای مختلی دارند و می‌توانید معمولا از یک اتاق به چند سمت حرکت کنید. هم‌چنین اتاق‌های مخفی یا درهایی که پس از مدتی باز می‌شوند کاری می‌کنند تا خودتان بخواهید هر از گاهی در نقشه گشت و گذار کنید و به محیط‌های قبلی بازگردید. این حرکت به لطف یک سیستم سفر سریع بسیار راحت شده؛ مخصوصا که نیاز دارید به فروشگاه‌های مختلف نقشه‌ی بازی سر بزنید و برای خود آیتم‌های زیادی تهیه کنید.

معمولا در یک محله مبارزه می‌کنید و پس از شکست غولآخر آن محله، نقشه‌ی بعدی برای‌تان آزاد می‌شود. با این حال، هیچ نقطه‌ای از بازی بسته نخواهد شد و همیشه به تمام نقشه دسترسی خواهید داشت.

چگونگی پیشرفت جریان بازی هم یکی دیگر از نکات بسیار خوب River City Girl است. بازی در همه حال مشغول معرفی محیط‌های جدید است. معمولا هر چند اتاق جدید هم با مجموعه‌ای از دشمنان جدید روبرو می‌شوید و تا بخواهید احساس کنید روند بازی تکراری شده است، بازی یک غولآخر مقابل‌‌تان می‌گذارد و پس از شکست او همه چیز به لطف یک نقشه‌ی تازه، نو می‌شود؛ چون با ورود به نقشه‌ی بعدی با فروشگاه‌های جدید که آیتم‌های تازه‌ای دارند و دشمن‌ها و کوئست‌هایی بیشتر روبرو می‌شوید و دوست دارید همه‌ی آن‌ها را تمام و کشف کنید.

در بازی‌های هم سبک‌ River City Girls تمام مدت مشغول لت و پار کردن تعداد زیادی از دشمنان هستید و معمولا با مکانیک جدیدی روبرو نمی‌شوید؛ طوری که احتمال خسته کننده و تکراری شدن بازی‌های این سبک بسیار بالاست، ولی River City Girls با جریان پیشرفت بسیار خوب خود، هرگز نمی‌گذارد از بازی کردن خسته شوید یا احساس کنید مشغول تکرار کردن چرخه‌ای از فعالیت‌های تکراری هستید. در واقع کار تازه‌ای در بازی نمی‌کنید، ولی بازی آن‌قدر متنوع است که خودتان بخواهید کمی در یک محیط بیشتر بمانید تا از آن لذت ببرید.

چگونگی پیشرفت در بازی هم یکی دیگر از نکاتی است که باعث می‌شود از پای آن بلند نشوید و مشخصا هرگز از هر مبارزه‌ای که در مقابل‌تان قرار داده می‌شود، فرار نکنید. به مرور زمان در بازی پیشرفت می‌کنید و این پیشرفت، با روش‌های مختلفی محقق می‌شود. در ابتدای کار، شاید نهایتا سه چهار حرکت داشته باشید، ولی بازی در اولین فرصت فروشگاهی برای خرید حرکات و ضربات مختلف به شما معرفی می‌کند.

به غیر از فروشگاهی که حرکت‌های مختلفی می‌فروشد، با فروشگاه‌هایی که آیتم پوشیدنی یا خوردنی می‌فروشند هم روبرو می‌شوید. آیتم‌ها هر کدام تاثیر متفاوتی روی روند مبارزات شما می‌گذارند. برخی از آیتم‌ها قدرت شما را در مقابل دشمنانی که دانش‌آموز هستند بیشتر می‌کنند، برخی دیگر قدرت پرتاب سلاح شما را بالا می‌برند و برخی دیگر دفاع شما را در مقابل نوع خاصی از حرکات زیاد می‌کنند. همزمان فقط می‌توانید دو آیتم را فعال داشته باشید و این موضوع کاری می‌کند تا محیط و دشمنانی که در آن مشغول مبارزه هستید را هم در نظر بگیرید؛ یعنی بهتر است در هر محیط، آیتمی مناسب آن فعال کنید.

آیتم‌ها روی ظاهر شخصیت شما تاثیری نمی‌گذارند، یا شاید هم می‌گذارند و ما چیزی نمی‌بینیم، چون اکثر آیتم‌های پوشیدنی را لباس‌زیرهای مختلف تشکیل داده‌اند. زمانی هم که یک آیتم را می‌خرید، فرقی نمی‌کند آیتم پوشیدنی باشد یا آیتم خوردنی، بازی به شما نمی‌گوید که این آیتم دقیقا قرار است چه کاری انجام دهد و چه تغییری در شما ایجاد کند. باید یک آیتم را بخرید و از آن استفاده کنید تا بهفمید چه کاری انجام می‌دهد.

در کنار آیتم‌های پوشیدنی، بازی فروشگاه‌های زیادی دارد که آیتم خوردنی می‌فروشند. این آیتم‌ها نه تنها خط سلامتی شما را پر می‌کنند، بلکه روی قدرت‌های شما هم تاثیر دارند. مثلا فلان آیتم خوردنی، در عین اینکه خط سلامتی شما را هم پر می‌کند، فقط برای یک بار، میزان قدرت حمله شما را هم به اندازه‌ی یک عدد افزایش می‌دهد.

مجموعه‌ی زیاد حرکات و آیتم‌های خریدنی، شما را ترغیب می‌کنند تا هر چه بیشتر مبارزه کنید. با پولی که از شکست دادن دشمنان و تمام کردن کوئست‌ها به دست می‌آورید می‌توانید در بازی خرید کنید؛ یعنی هر چه بیشتر مبارزه کنید، پول بیشتری در اختیار خواهید داشت تا شخصیت خود را قوی‌تر کنید و حرکات بیشتری بخرید.

با هر حرکت جدیدی که می‌خرید، مبارزات را برای خود سرگرم‌کننده‌تر می‌کنید. روند پیشرفت شما و ماهرتر شدن در مبارزات هم بسیار خوب پیش می‌رود. بازی به معرفی دشمنان جدیدتر و قوی‌تر، در واقع از شما می‌خواهد که بهتر بازی کنید و سیستم‌ها و حرکات مختلف مبارزات را یاد بگیرید، ولی روند صعودی درجه‌ی سختی بازی، طوری طراحی شده است که احتمالا آن را هرگز احساس نمی‌کنید. این موضوع از توانایی بالای سازندگان River City Girls در طراحی بخش‌های مختلف بازی‌شان می‌گوید؛ یعنی آن‌ها دقیقا می‌دانسته‌اند که در چه زمانی و به چه شکلی بازی را طوری سخت‌تر کنند که بازی‌کننده در همه حال چالشی مقابل خود ببیند کند، ولی بداند که از پس این چالش بر می‌آید.

تنوع بسیار خوب دشمنان River City Girls یکی از روش‌هایی است که به کمک آن، چالش بازی و درجه‌ی سختی‌اش از ابتدا تا انتها حفظ شده؛ طوری که با دیدن یک دشمن جدید، بهتر است الگوهای حرکت او را در بیاورید و به هنگام برخورد دوباره با او، با در نظر داشتن الگوی حمله‌ی این نوع دشمن، با او مبارزه کنید.

این چرخه به هنگام مبارزه با غولآخرها در River City Girls به اوج خود می‌رسد. مشخصا بار اول که به هر غولآخر می‌رسید، قرار نیست او را شکست دهید. پس از یکی دو بار مبارزه با غولاخر و در حالی که احساس کرده‌اید توانایی شکست او را ندارید، نقاط ضعف او را کشف می‌کنید و در تلاش بعدی، به خوبی از آن‌ها استفاده می‌کنید و پیروز از مبارزه بیرون می‌آیید. غولآخرها نه تنها الگوی حمله‌ی خاص خود را دارند، بلکه در چند فاز با شما مبارزه می‌کنند؛ یعنی پس از اینکه خط سلامتی آن‌ها را به مقدار مشخصی رساندید، با حملات متفاوتی از سوی غولآخرها روبرو می‌شوید.

تمام سیستم‌ها و مکانیک‌های خوب بازی به کنار، چیزی که شاید بازی کردن River City Girls را بیش از هر چیز لذت‌بخش‌تر می‌کند، توجه سازندگان بازی به جزییات ریز و درشت در تمام بخش‌های آن است.

نئون

روند بازی River City Girl از دیدگاه بصری با سبک و سیاق پیکسل آرت به تصویر کشیده شده است. از محیط‌های بازی گرفته تا شخصیت‌ها و دشمنان، همگی به زیباترین شکل ممکن طراحی شده‌اند و پیکسل آرت بازی شگفت‌انگیز است. بازی از نظر بصری حسابی رنگارنگ و متنوع طراحی شده و جزییات حرکات شخصیت‌ها و دشمنان و محیط به بهترین شکل ممکن در قالب پیکسل آرت به نمایش گذاشته شده‌اند.

محیط‌های به شدت متنوع هستند و جزییات زیادی را در خود جای داده‌اند؛ طوری که دوست دارید در هر محیط برای مدتی بمانید و فقط به اتفاقات مختلفی که در گوشه و کنار هر صحنه در حال رخ دادن است، نگاه کنید. این موضوع باعث شده است تا شهری زنده را در مقابل خود تصور کنید و بازی و دنیای آن برای‌تان واقعی به نظر برسند.

انیمیشن‌ها هم در بین بازی‌های سبک پیکسل آرت، بسیار خوب از آب درآمده‌اند. شخصیت‌ها و حرکات و ضربات مختلف‌شان بسیار خاص هستند و هر از گاهی می‌خواهید فقط برای دیدن انیمیشن زیبای یک حرکت، آن را اجرا کنید.

دنیای بازی، شخصیت‌ها و محیط همگی با سبک بصری دهه‌ی هشتاد طراحی شده‌اند و در طراحی تمام نقاط بازی از جریان‌ها و سبک‌هایی که در دهه‌ی هشتاد رواج داشته‌اند، به بهترین شکل ممکن استفاده شده است.

در این میان، بازی هر چند وقت یک بار هم یک انیمیشن دو بعدی بسیار خوب نشان‌تان می‌دهد و از قالب کمیک‌های ژاپنی یا به اصطلاح مانگا هم برای تعریف قصه‌ی خود استفاده می‌کند. این کمیک‌ها و انیمیشن‌ها با صداگذاری بسیار خوب شخصیت‌ها همراه شده‌اند که حتی بهتر از ظاهرشان، به توصیف بهتر شخصیت‌ها کمک می‌کند و نهایتا باعث می‌شود هر شخصیت، حتی ضدقهرمان‌ها و دشمنانی که در طول قصه می‌بینید، به نظرتان دوست داشتنی بیایند.

صداگذاری و موسیقی بازی هم به کمک جلوه‌های بصری River City Girls آمده است تا ارایه‌ی بازی از هر نظر کامل شود. بازی موسیقی‌های بازی در سبک الکترونیک، ولی دقیقا الکترونیک دهه‌ی هشتادی نواخته شده‌اند. بازی برای هر محیط و هر غولآخر خود موسیقی جداگانه‌ای دارد که یکی از دیگری بهتر هستند.

همکاری

بازی بسته‌ای کامل برای تحریک حس نوستالژی شما از بازی کردن بزن و بکش‌ها و اکشن‌های کنسول‌های قدیمی است، ولی با طراحی بسیار خوب که نه تنها اذیت‌تان نمی‌کند، بلکه از هر نظر لذت بخش و سرگرم کننده است. بازی کوتاه هم نیست و تمام کردن River City Girls ده دوازده ساعتی طول می‌کشد؛ حتی ساعت‌ها بیشتر اگر بخواهید تمام نقشه‌ی آن را بگردید و قدرت‌های مختلف را آزاد کنید.

اساسا River City Girls برای بازی کردن دو نفره طراحی شده و در حالی که می‌توان تک نفره هم آن را تجربه کرد، ولی بازی کردن دو نفره‌ی آن حس و حال کاملا متفاوتی به شما می‌دهد. بازی دو شخصیت دارد که هر کدام مجموعه‌ای از حرکات مختص به خود را دارند و چه دو نفره آن را بازی کنید و چه تک نفره، این فرصت را دارید تا یک بار دیگر هم سراغ River City Girls بروید و اکشن متفاوتی را تجربه کنید. اینکه دوست شما می‌تواند پس از مرگ، بلندتان کند هم بازی را از حالت تک نفره‌اش بهتر می‌کند.

فرقی نمی‌کند با کنسول‌های قدیمی خاطره داشته باشید یا نه، اگر با اکشن‌های دو بعدی حال می‌کنید، می‌توانید مطمئن باشید که از River City Girls لذت می‌برید. فقط پیشنهاد می‌کنیم که یک همراه کنار خود داشته باشید و دو نفره بازی را تجربه کنید.

نام بازی: River City Girls
تهیه کننده: Arc System Works
سازنده: WayForward Technologies
سبک: اکشن
پلتفرم: پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس وان، کامپیوتر، نینتندو سوییچ