رقابت مگاپیکسل دوربین گوشی‌های موبایل دوباره داغ شده است
اولین رقابت مگاپیکسل دوربین گوشی‌های موبایل در سال ۲۰۰۴ آغاز شد (زمانی که رزولوشن دوربین از ۱ مگاپیکسل رد شد) و در سال ۲۰۱۳ با عرضه‌ی نوکیا ۸۰۸ مجهز به دوربین ۴۱ مگاپیکسلی این رقابت فروکش کرد. اما در سال ۲۰۱۸، این رکورد شکسته شد و طی همین حدودا ۵ سال، شرکت‌ها تصمیم گرفتند به جای تمرکز بر رزولوشن سنسور، بر دیگر ویژگی‌های دوربین تمرکز کنند. اما طی چند سال اخیر، رقابت شرکت‌ها بر سر رزولوشن سنسور دوربین دوباره داغ شده و به نظر می‌رسد این رقابت قرار نیست به این زودی‌ها به پایان برسد.
اولین دوره از این رقابت تا حدی به این دلیل به پایان رسید که شرکت‌ها در نهایت به این نتیجه رسیدند که استفاده از پیکسل‌های بزرگ‌تر مزایای بیشتر دارد. از طرف دیگر باید به پیشرفته شدن الگوریتم‌های نرم‌افزاری اشاره کنیم که به همین خاطر گوشی‌های پرچم‌دار سامسونگ، اپل و پیکسل تا سال‌ها از دوربین اصلی ۱۲ مگاپیکسلی استفاده می‌کردند.
اما این روزها شرکت‌ها بار دیگر به افزایش تعداد پیکسل‌ها علاقه نشان می‌دهند. البته از سوی دیگر، افزایش اندازه‌ی سنسور هم مورد توجه قرار گرفته است. دومین دوره از این رقابت، با فراگیری دوربین‌های ۴۸ مگاپیکسلی آغاز شد. به عنوان مثال می‌توانیم به ISOCELL GM1 ساخت سامسونگ اشاره کنیم که در سال ۲۰۱۸ به عنوان یک سنسور ۴۸ مگاپیکسلی معرفی شد. اندازه‌ی این سنسور اصلا بزرگ نبود و از پیکسل‌های ۰.۸ میکرومتری بهره می‌برد که با فناوری ترکیب پیکسل‌ها، اندازه‌ی پیکسل‌ها به ۱.۶ میکرومتر افزایش پیدا می‌کردند.
سنسور GM1 از تکنولوژی Tetrapixel استفاده می‌کرد که نام انتخاب شده از طرف سامسونگ برای فیلتر Quad Bayer است. به زبان ساده و همانطور که در تصویر زیر می‌توانید ببینید، ۴ پیکسل مجاور در سنسور از یک فیلتر رنگی استفاده می‌کنند. بنابراین به صورت نرم‌افزاری وقتی اطلاعات هر ۴ پیکسل به یک پیکسل تبدیل می‌شود، در نهایت با پیکسل‌های بزرگ‌تری روبرو می‌شویم.
در حال حاضر با توجه به افزایش اندازه و رزولوشن سنسورها، برخی از آن‌ها از ترکیب ۹ در یک و حتی ۱۶ در یک هم پشتیبانی می‌کنند. بنابراین اگرچه در حال حاضر سنسورهای ۱۰۸ و ۲۰۰ مگاپیکسلی راهی بازار شده‌اند، ولی این سنسورها هم به طور پیشفرض عکس‌های ۱۲ مگاپیکسلی ثبت می‌کنند.
بعد از فراگیری سنسورهای ۴۸ مگاپیکسلی، شرکت‌ها تصمیم گرفتند هزینه‌های ساخت این سنسورها را برای گوشی‌های ارزان‌قیمت پایین بیاورند. کاهش هزینه هم طبیعتا به معنای کاهش اندازه‌ی سنسور است. بنابراین اگرچه سنسور GM1 از پیکسل‌های ۰.۸ میکرو متری بهره می‌برد، اما در سال ۲۰۲۰ سامسونگ از سنسور ۴۸ مگاپیکسلی ISOCELL GM5 با پیکسل‌های ۰.۷ میکرومتری رونمایی کرد. از طرف دیگر در سال ۲۰۲۱ سنسور ۵۰ مگاپیکسلی JN1 با پیکسل‌های ۰.۶۴ میکرومتری از راه رسید.
در سال ۲۰۱۹، سامسونگ از اولین سنسور ۱۰۸ مگاپیکسلی رونمایی کرد که از پیکسل‌های ۰.۸ میکرومتری بهره می‌برد. این سنسور برای اولین بار در گوشی شیائومی Mi CC9 Pro تعبیه شد که به طور پیشفرض می‌توانست عکس‌های ۲۷ مگاپیکسلی ثبت کند.
نسل بعدی این سنسور در گوشی گلکسی S21 اولترا قرار گرفت و با بهره‌گیری فناوری ترکیب پیکسل ۹ در ۱ می‌توانست عکس‌های ۱۲ مگاپیکسلی ثبت کند. اما مانند همان دوربین‌های ۴۸ مگاپیکسلی، در این مورد هم روز‌به‌روز اندازه‌ی پیکسل‌ها کاهش پیدا کرد و مثلا می‌توانیم به سنسور HM2 عرضه شده در سال ۲۰۲۰ اشاره کنیم که مبتنی بر پیکسل‌های ۰.۶۴ میکرومتری است.
حالا باید به فاز بعدی رقابت مگاپیکسل دوربین گوشی‌های موبایل یعنی سنسورهای ۲۰۰ مگاپیکسلی بپردازیم. سامسونگ تا حالا دو سنسور ۲۰۰ مگاپیکسلی معرفی کرده که مدل HP1 مجهز به پیکسل‌های ۰.۶۴ میکرومتری است ولی مدل HP3 از پیکسل‌های بسیار کوچک‌تری بهره می‌برد و اندازه‌ی آن‌ها به ۰.۵۶ میکرومتر می‌رسد. شرکت OmniVision هم دو سنسور ۲۰۰ مگاپیکسلی معرفی کرده است.
در حال حاضر ۲۰۰ مگاپیکسلی بیشترین رزولوشن موجود برای سنسور دوربین‌های موبایل است ولی طبق گزارش‌های منتشر شده، سامسونگ می‌خواهد رزولوشن این دوربین‌ها را به ۶۰۰ مگاپیکسل هم برساند.
در این میان سوالی که برای بسیاری از کاربران ایجاد می‌شود این است که آیا واقعا تعبیه‌ی این همه پیکسل در سنسور، فواید زیادی هم دارد؟ اول از همه باید به نقش این عدد در تبلیغات گوشی‌ها اشاره کنیم. واقعیت این است که عموم کاربران همچنان فکر می‌کنند هرچقدر تعداد پیکسل‌ها بیشتر باشد، دوربین گوشی موردنظر کیفیت بهتری دارد.
البته از سوی دیگر نمی‌توانیم مزایای عملی این مشخصه را کتمان کنیم. به عنوان مثال هرچقدر تعداد پیکسل‌های موجود در سنسور بیشتر باشد، دوربین موردنظر در زمینه‌ی زوم دیجیتال حرف بیشتری برای گفتن خواهد داشت. همچنین شرکت‌ها می‌توانند از یک سنسور با رزولوشن بسیار بالا، به عنوان چند سنسور بهره ببرند. به عنوان مثال نیمی از پیکسل‌ها می‌توانند عکس را با ISO بالا ثبت کنند و نیمی دیگر این کار را با ISO پایین انجام می‌دهند. در نتیجه عکس نهایی هم در نقاط روشن و هم در نقاط تاریک جزئیات زیادی خواهد داشت. در زمینه‌ی عکاسی HDR هم پیکسل‌ها می‌توانند از نظر نوردهی به چندین بخش تقسیم شوند تا عکس نهایی محدوده دینامیکی بسیار بهتری داشته باشد.
به طور کلی به نظر می‌رسد فاز دوم رقابت مگاپیکسل دوربین گوشی‌های موبایل قرار نیست به این زودی‌ها به پایان برسد و باید ببینیم دوربین‌های مبتنی بر رزولوشن بالاتر از ۲۰۰ مگاپیکسل چه زمانی راهی بازار می‌شوند.
منبع: GSMArena
