نشانههای احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس که نادیده میگیریم

غیرممکن است که کسی را پیدا کنید که در مقطعی از زندگی خود احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس نکرده باشد. حتی افرادی نیز که به ظاهر بدون هیچ مراقبت و همراهی به زندگی خود ادامه میدهند، احساس ناامنی دارند. دلیل آن این است که هرچند ما معمولاً ناامنی را یک احساس بدیهی و واضح میدانیم که به راحتی قابل تشخیص است، اما واقعیت این است که در انواع نشانهها و روشهای پنهان ظاهر میشود. در این مطلب نشانههای به ظاهر کماهمیتی که احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس میتواند از طریق آنها بر زندگی شخصی و حرفهای شما تأثیر بگذارد و همچنین گامهایی را که میتوانید برای مقابله با آن بردارید بیان میکنیم.
احساس ناامنی یعنی چه؟
مهمترین نشانههای احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس
نشانههای پنهان احساس ناامنی چه تأثیری در زندگی دارد؟
راههای افزایش اعتماد به نفس و مقابله با احساس ناامنی
احساس ناامنی یعنی چه؟
به طور خلاصه، احساس ناامنی به تجربهی مطمئن نبودن از خود یا عدم اطمینان از درون خود گفته میشود. این احساس اغلب از آسیبهای حلنشده یا نیازهای برآورده نشده ناشی میشود که منجر به یک وضعیت درونی بیشهوشیاری شده و در آن به دنبال تأیید سایرین هستیم. همچنین اعمال خود را بیش از حد تجزیه و تحلیل میکنیم و به ارزش یا تواناییهای خود شک میکنیم. حتی ممکن است در سناریوهای خاص یا در اطراف افراد خاص این احساس ناامنی را تجربه کرده یا آن را عمیقتر احساس کنید.
اگرچه ناامنی احساسی است که ما در درون خود تجربه میکنیم، اما مستقیماً بر نحوهی تعامل ما با جهان و با سایر افراد در زندگیمان تأثیر میگذارد. ناامنی میتواند ما را وادار کند در مواجهه با افراد و وقایع به جای اینکه از یک موضع محکم و با اطمینان عمل کنیم، واکنش منفی نشان داده یا ترس بر ما غلبه کند.
مهمترین نشانههای احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس
نکتهای که در مورد ناامنی وجود دارد این است که به انواع و اقسام راههای پنهان تحقق مییابد. در واقع، شما حتی ممکن است این احساس را در تعاملات روزمره با مردم تجربه کنید، ولی از آن اطلاع نداشته یا آن را تشخیص ندهید. مراقب برخی از نشانههای احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس که خود را به شکلی نامحسوس نشان میدهند باشید.
۱. عذرخواهی بیش از حد
از آنجایی که انسان ممکن است اشتباه کند، عذرخواهی کردن کاری است که همهی ما باید در موقعیت مناسب خود انجام دهیم اما اگر متوجه شدید که خودتان یا شخص دیگری این کار را زیاد انجام میدهد، ممکن است ناشی از مشکلی به نام احساس ناامنی باشد.
عذرخواهی بیش از حد میتواند نشاندهندهی ترس از سربار بودن یا اشتباه کردن باشد. وقتی کسی بیش از حد عذرخواهی میکند، ممکن است به ارزش ذاتی خود اعتماد نداشته و احساس میکند باید خود را برای دیگران کوچک یا خوشایند جلوه دهد.
این رفتار اغلب تلاشی ناخودآگاه برای حفظ آرامش و اجتناب از طرد شدن است. علاوهبراین، از ترس اینکه اشتباه فرد ممکن است او را از فرد یا افرادی دیگر دور کند، در عذرخواهی کردن زیادهروی میکند. همچنین ممکن است این سوال را ایجاد کند که آیا کار اشتباهی انجام داده که باعث عذرخواهی بیش از حد شده که منجر به تنش غیرضروری خواهد شد.
۲. دشواری در پذیرش تعریف و تمجید
در حالی که احساس ناامنی ممکن است باعث عذرخواهی بیش از حد افراد شود، همچنین تحقیقات نشان داده که میتواند باعث شود فرد به تعریف و تمجیدهای دیگران بیاعتنا شده یا آنها را نپذیرد.
ناتوانی در گفتن عبارت «متشکرم» در هنگام تعریف و تمجید و احساس نیاز به گفتن چیزی تحقیرآمیز، نشانهی احساس ناامنی است. چنین واکنشی اغلب نشان میدهد که شما در پذیرش خود مشکل دارید.
۳. نیاز به تأیید از طرف دیگران
به طور مکرر به دنبال تأییدیه از سوی دیگران بودن یکی دیگر از نشانههای احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس است. این رفتار اغلب به صورت درخواست مکرر برای اطمینان خاطر یا بودن به دنبال جلب تحسین و تمجید دیگران ظاهر میشود. این واکنش با گذشت زمان، میتواند روابط را تیره و تار کند زیرا دیگران ممکن است برای تشویق یا تأیید کردن بیپایان این فرد احساس فشار کنند و چندان راحت نباشند. با اینکه جلب نظر مثبت دیگران به خود گاهی طبیعی است، اما تکیهی بیش از حد بر آن میتواند نشاندهندهی عدم اعتماد به تصمیمات، تواناییها یا ارزش خود باشد.
۴. انزوای اجتماعی
از سوی دیگر، ناامنی برخی افراد ممکن است خود را از طریق انزوا و گوشهگیری نشان دهد. اگر فرد از قضاوت شدن بترسد یا احساس کند به خود تعلق ندارد، احتمالاً خود را منزوی میکند که این کار تنها احساس بی کفایتی را در درون او پرورش میدهد. انزوای اجتماعی ممکن است به شکل اجتناب کامل از اجتماعات گروهی یا خودداری از صحبت کردن در طول مکالمات در یک محیط گروهی باشد.
در این صورت افراد ممکن است فرصتهای رشد خود را از دست بدهند زیرا احساس ناامنی آنها را متقاعد میکند که ناگزیر شکست خورده یا به عنوان فردی ناتوان مشخص خواهند شد و آنها را در مناطق امن خود نگه میدارد.
۵. اجتناب از ورود به چالشها
اجتناب از چالشها، حذف خود از موقعیتهای سرنوشتساز یا همیشه محتاطانه عمل کردن، سادهترین راه برای جلوگیری از شکست احتمالی است و البته سریعترین راه برای جلوگیری از موفقیت در دراز مدت نیز محسوب میشود. این اجتناب اغلب به عنوان احساس مفید و کاری بودن یا صرفاً لذت بردن از وضعیت موجود به نظر میرسد اما اغلب میتواند نشاندهندهی ترس از آسیب پذیری یا شکست باشد.
به این ترتیب این افراد ممکن است فرصتهای رشد خود را از دست بدهند زیرا احساس ناامنی، آنها را متقاعد میکند که ناگزیر شکست میخورند یا به عنوان فردی ناتوان در معرض نمایش قرار میگیرند. بنابراین در مناطق راحتی خود باقی میمانند.
۶. جبران بیش از حد
جبران بیش از حد لطف دیگران نشانهای پیچیده از احساس ناامنی است که در این مواقع اکثراً نقاط قوت یا دستاوردهای اغراق آمیز فرد، شک و تردیدهای او را میپوشاند. این کار ممکن است شبیه لاف زدن یا تسلط مداوم بر مکالمات در فرد باشد تا اطمینان حاصل کند که دیگران ارزش او را میبینند. هر چند این کار میتواند به طور موقت اعتماد به نفس را افزایش دهد، اما اغلب در طول زمان، دیگران را نسبت به او بیگانه میکند و باعث ایجاد حس عدم تعادل در روابط میشود. اگر این رفتار به طور مداوم ادامه یابد، میتواند احساس بی کفایتی را در فرد افزایش دهد و حتی باعث شود که دیگران احساس ناراحتی کنند.
۷. کمالگرایی
شاید انجام کاری به بینقصترین شکل ممکن، مثبت به نظر برسد، اما اگر همیشگی و وسواسی باشد، نشانهی ظریفی از ناامنی و عدم اعتماد به نفس به شمار میرود. کمالگرایی اغلب یک حس عمیق بیکفایتی را در فرد پنهان میکند.
افرادی که با کمالگرایی دست و پنجه نرم میکنند، معمولاً از انتقاد، شکست و طرد شدن میترسند و معتقدند ارزش آنها نه به ارزش ذاتی، بلکه به عملکرد بیعیب و نقص آنها گره خورده است.
کمالگرایی میتواند منجر به ایجاد احساسی فلجکننده از ناامنی و عدم اعتماد به نفس در افراد شود. تا جایی که هیچ کاری انجام نمیدهند و به اندازهی کافی احساس خوبی در زندگی ندارند.
۸. حسادت و مقایسهی خود با دیگران
حسادت و مقایسهی مکرر خود با دیگران نشانههایی از ناامنیاند که عزت نفس را تضعیف و روابط را تیره و تار میکند. این رفتار اغلب شامل تمرکز بر چیزهایی است که دیگران دارند یا به آن دست مییابند که منجر به احساس بیکفایتی یا رنجش میشود. این امر با گذشت زمان، میتواند چرخهای از افکار منفی و نارضایتی در فرد ایجاد کرده و درک شخصی پیشرفت را سختتر کند. این تمایلات اغلب از یک مبارزهی عمیقتر با ارزشهای خود و ترس از خوب نبودن ناشی میشود.
۹. راضی کردن همه
افراد دارای عدم اعتماد به نفس با سعی در راضی نگه داشتن همهی افراد دیگر، نیازها و شادی دیگران را بر نیازهای خود ترجیح میدهند که اغلب با صرف هزینهی شخصی زیادی همراه است. این رفتار ممکن است دلسوزانه به نظر برسد، اما نشاندهندهی ترس از قطع ارتباط یا طرد شدن است.
ناامنیهای پنهان اغلب منجر به بی میلی در بیان احساسات یا نیازها شده و میتواند چرخهای از فاصله و سوء تفاهم بین افراد ایجاد کند.
نشانههای پنهان احساس ناامنی چه تأثیری در زندگی دارد؟
احساسات پنهان ناامنی میتوانند اغلب بدون اینکه شخص متوجه میزان کامل تأثیر آنها باشد، بیسر و صدا بر هر زمینهای از زندگی تأثیر بگذارند. این نشانههای پنهان از تیره شدن روابط شخصی گرفته تا تضعیف اعتماد به نفس در محیط کاری و تأثیرگذاری بر عزت نفس میتوانند موانعی برای ارتباط واقعی و رشد شخصی در افراد ایجاد کنند.
این نشانهها میتوانند به طرق مختلف مانند ایجاد فاصلههای عاطفی و بیمیلی از آسیبپذیر بودن با شخصی دیگر یا از طریق میل اجباری برای اثبات خود در روابط ظاهر شوند. این نشانهها اغلب منجر به بی میلی در برقراری ارتباط آشکار با احساسات یا نیازها شده و میتواند چرخهای معیوب از فاصله و سوء تفاهم ایجاد کند.
راههای افزایش اعتماد به نفس و مقابله با احساس ناامنی
برطرف کردن احساس ناامنی نیازمند خودآگاهی، صبر و تمایل به ایجاد تغییرات معنادار است. اگر هر یک از نشانههای عدم اعتماد به نفس که در بالا ذکر شد به نظرتان آشنا میرسد، چندین راه وجود دارد که میتوانید برای مقابله با آنها انجام دهید. برخی از این موارد عبارتاند از:
- خودآگاهی را در اولویت قرار دهید: تمرین کنید که افکار و رفتارهای خود را بدون هیچ قضاوتی مشاهده کنید. ثبت افکار و احساسات در یک دفترچه یادداشت یا تمرین کردن خودآگاهی میتواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که چه زمانی ناامنیها به وجود آمده و به شما امکان میدهد برای هر موقعیت واکنش مناسبی داشته باشید.
- قدردانی از خود را تمرین کنید: هر روز تلاش کنید تا بابت چیزهایی که دارید از خود سپاسگزار باشید. این کار میتواند تمرکز شما را از ناامنیهایتان منحرف کند و ذهنیت مثبتی را در شما پرورش دهد. نتایج مطالعات کارشناسان، ارتباط مستقیمی بین قدردانی و عزت نفس پیدا کردهاند.
- افکار و صحبتهای منفی در مورد خود را مهار کنید: به مرور باورهای منفی خود را به چالش بکشید. از خود بپرسید که آیا دوست دارید دیگران نیز در مورد خودشان اینگونه صحبت یا فکر کنند، یا خیر. افکار بیهوده را رها کرده و آنها را با افکار مثبت جایگزین کنید. یادگیری اینکه خود را در زمان حال مستقر کنید، میتواند میزان مرور گذشته را کاهش دهد زیرا مرور گذشته ذهن شما را درگیر و محدود خواهد کرد.
- کمتر مقایسه کردن خود با دیگران: کاهش تمایل به مقایسهی خود با دیگران از جمله در رسانههای اجتماعی، در محیطهای کاری و در محافل اجتماعی.
- عشق ورزیدن به خود را تمرین کنید: به خود اجازهی استراحت دهید، نسبت به خود بیرحم نباشید و مسیرهایی را انتخاب کنید که با ارزشهای شما همسو باشد. تمرین عشق ورزیدن به خود حس شایستگی را در شما تقویت کرده و به شما یادآوری میکند که داشتن نقص بخشی از انسان بودن است.
- به دنبال حامی باشید: احاطه کردن خود با افراد حامی و دلسوز میتواند نشاط را در شما تقویت کند. در کنار افرادی باشید که در روزهای سخت در کنار شما باشند و همچنین بتوانید از طریق آنها ویژگیهای مثبت خود را بروز دهید.
کلام آخر
به یاد داشته باشید که هر فرد در نهایت باید به خودش تکیه کند و منتظر عوامل بیرونی نباشد. ارزش خود را نمیتوانید صرفاً بر اساس تأیید دیگران و منابع خارجی محک بزنید زیرا دیدگاه دیگران فکرشده و ثابت نیست و ممکن است تغییر کند.
اگرچه نشانههای ناامنی و عدم اعتماد به نفس گاهی اوقات پنهان و به ظاهر بیضرر هستند، اما میتوانند به طرز ماهرانهای نحوهی دید ما از خود را شکل دهند و بر نحوهی تعامل ما با جهان تأثیر بگذارند. با شناخت الگوهای این طرز فکر و برداشتن گامهایی برای رفع آنها، میتوانیم اعتماد به نفس را به طور عمیقتری در خود پرورش دهیم، روابط خود را بهبود بخشیم و در نهایت زندگی رضایتبخشتری داشته باشیم.
منابع
https://www.verywellmind.com/subtle-signs-of-insecurity-8763764