۱۵ فیلم اسلشر کالت برتر که اگر عاشق ژانر وحشت هستید باید ببینید

ایده‌ی فیلم اسلشر به‌عنوان یکی از بحث‌برانگیزترین دسته‌بندی‌های ژانر وحشت، سال‌ها پیش مسیر خود را در سینما پیدا کرد و از آن زمان تاکنون، حضورش را در هنر هفتم حفظ کرده است. در حالی که فردی (فردی کروگر)، جیسون (جیسون ورهیز) ‌و مایکل (مایکل مایرز) نه‌تنها در زیرژانر اسلشر، بلکه در فرهنگ عامه به چهره‌های معروفی تبدیل شده‌اند؛ بنابراین، مهم است که به برخی از فیلم‌های اسلشر که در طول تاریخ سینما در جایگاه آثار کالت قرار گرفته‌اند و از اهمیت زیادی برخوردارند بپردازیم و نگاهی به آن‌ها داشته باشیم. در این فهرست به ۱۵ فیلم اسلشر کالت می‌پردازیم که دیدن‌شان برای عاشقان وحشت در سینما، سینه‌فیل‌ها و دوست‌داران این زیرژانر محبوب، امری ضروری‌ست.

•  ۱۲ فیلم ترسناک اسلشری برتر که مو بر تنتان سیخ می‌کنند
•  ۱۰ فیلم ترسناک برتر درباره‌ی معامله با شیطان
•   ۱۰ فیلم ترسناک برتر که با بودجه‌ای اندک ساخته شدند

۱. کمپ تابستانی (Sleepaway Camp)

• کارگردان: رابرت هیلتزیک
• بازیگران: فلیسا رز، جاناتان تیرستن، کریستوفر کولت و…
• محصول: ۱۹۸۳
• امتیاز راتن تومیتوز: ۷۸ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶/۳ از ۱۰

اگرچه فیلم اسلشر «کمپ تابستانی» ممکن است اولین انتخاب بسیاری از تماشاگران سینما برای آثاری با محوریت «قاتلین هولناک در اردوگاه‌ها» نباشد، اما چند ترفند جدید و جالب توجه را برای تغییر فرمول فیلم‌های اسلشر ارائه می‌دهد. این فیلم با اتفاقی تلخ آغاز می‌شود و مرگ یک خانواده را در اثر حادثه‌ای غم‌انگیز هنگام قایق‌سواری به‌تصویر می‌کشد.

پس از این حادثه، آنجلا (فلیسا رز) به‌عنوان تنها بازمانده‌ی این رویداد دهشتناک، اکنون با عمه‌ی خود زندگی می‌کند و با پسرعمه‌اش، ریکی (جاناتان تیرستن) به کمپ آراواک می‌رود. متاسفانه آنجلا و ریکی به‌زودی متوجه می‌شوند که زمان اشتباهی را برای رفتن به کمپ تابستانی انتخاب کرده‌اند؛ کمپی که در آن، یک‌سری قتل عجیب و هولناک آغاز شده است.

این فیلم تریلر کم‌هزینه به‌علت مدت زمان نسبتا کوتاه خود، به‌شدت تاثیرگذار واقع می‌شود و رابرت هیلتزیک در مقام کارگردان، به‌خوبی می‌دانسته که کم‌تر از ۹۰ دقیقه فرصت داشته تا پایانی افسانه‌ای را رقم بزند. البته این بدان معنا نیست که آغاز و میانه‌های «کمپ تابستانی» سرگرم‌کننده نیستند.

نگاه بی‌پروا و نگرش آرام کاراکتر اصلی به دیگر بچه‌های حاضر در کمپ، وحشتناک است و بینندگان را وادار می‌کند که بیشتر درباره‌ی آنجلا بدانند. در حقیقت، آن‌ها واقعا بچه هستند، مانند بچه‌ها ناسزا می‌گویند و به یکدیگر توهین می‌کنند و نوع صحبت کردن‌شان نیز مانند بچه‌هاست. در نهایت، چند قتل به‌یادماندنی و هولناک در این فیلم وجود دارد و تصویری را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند که احتمالا هرگز نمی‌خواهد دوباره با آن روبه‌رو شود؛ به تمام این موارد، پایانی تکان‌دهنده و غافلگیرکننده را نیز اضافه کنید.

«کمپ تابستانی» به‌هیچ‌عنوان فیلم بدون ایرادی نیست اما به‌واسطه‌ی جسارت، تنش‌های فراوان و تکان‌دهنده بودن لحظات پایانی‌اش، تا حد زیادی کاستی‌های خود را جبران می‌کند.

۲. شهری که از غروب آفتاب وحشت داشت (The Town That Dreaded Sundown)

• کارگردان: چارلز بی. پیرس
• بازیگران: بن جانسون‌، اندرو پرین، داون ولز، سیندی باتلر و…
• محصول: ۱۹۷۶
• امتیاز راتن تومیتوز: ۴۲ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶ از ۱۰

در واقع بخشی از این فیلم یک درام جنایی است و بخش دیگری از آن، یک فیلم اسلشر هولناک. تلفیق ژانری در این اثر باعث شد تا «شهری که از غروب آفتاب وحشت داشت» به‌واسطه‌ی داستان واقعی‌اش، بسیار ترسناک واقع شود و در جایگاه یک فیلم کالت قرار گیرد. خلاصه‌ی داستان این فیلم در عین سادگی، گیج‌کننده و غیرمنتظره است. فیلمی که وقایع مشهور و دهشتناک «قتل‌های مهتاب تگزارکانا» که توسط آدمکشی ناشناس، معروف به قاتل فانتوم صورت گرفت را دنبال می‌کند.

در طول فیلم از طریق نریشنی متوجه می‌شویم که این داستان باورنکردنی، کاملا حقیقی است، محل وقوع و چگونگی انجام قتل‌ها همگی بر اساس واقعیت بازسازی شده‌اند و تنها اسامی تغییر کرده‌اند. واضح است که این فیلم برای ایجاد وحشت، از تاکتیک‌های فیلم‌های سودجو استفاده می‌کند. در حالی که این روش، بدون شک روشن‌فکرانه‌ترین یا پیچیده‌‌ترین راه برای خلق وحشت نیست اما به وجوه اسلشری‌اش آسیبی وارد نکرده است. در فیلم‌های اسلشر همه‌چیز در خشونت، لحظات هولناک و حتی چندش‌آور خلاصه شده و گاهی اوقات آثار سینمایی می‌توانند بسیار تابوشکنانه عمل کنند اما این فیلم آنقدرها هم خطرناک نیست.

عنصر جنایت واقعی، کاتالیزوری است که این اثر را به محصولی ارزشمند تبدیل می‌کند. در کنار ویژگی‌های روایی، فقدان موسیقی نیز از عواملی است که باعث ترسناک‌تر شدن قتل‌ها می‌شود. نفس‌های سنگین و صداهای مزاحم و آزاردهنده‌ی قاتل نیز به‌لطف نبود موسیقی، کاملا واضح و تکان‌دهنده هستند. بنابراین در اکثر لحظات فیلم، تماشاگر با آدمکش نقاب‌دار و روان‌پریشی همراه می‌شود که مایل به آزار دادن انسان‌های بی‌گناه است.

در نهایت باید به این موضوع اشاره کرد که فیلم «شهری که از غروب آفتاب وحشت داشت» ارزش دیدن را دارد؛ چه برای کسانی که از آثار وحشتناک با لحظات دلهره‌آور و تکان‌هنده لذت می‌برند و چه آن‌هایی که خواهان تماشای بازآفرینی یک‌سری از جنایات واقعی و تاریخی هستند.

۳. سوزان (The Burning)

• کارگردان: تونی مایلام
• بازیگران: ‌لو دیوید، برایان متیوز، لی آیرس، لری جاشوا و…
• محصول: ۱۹۸۱
• امتیاز راتن تومیتوز: ۸۰ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶/۴ از ۱۰

«سوزان» که یکی از چندین فیلم اسلشر دهه‌ی ۸۰ میلادی است، به‌واسطه‌ی بازی هوشمندانه‌اش با عناصر این زیرژانر محبوب سینمایی، تجربه‌ی دلچسب و هولناکی را برای مخاطب رقم می‌زند. در این فیلم، گروهی از پسران نوجوان با سرایدار اردوگاه، کروپسی (لو دیوید) شوخی می‌کنند. این شوخی رفته رفته حالتی جبران‌ناپذیر به‌خود می‌گیرد و کروپسی به‌شکل وحشتناکی درون شعله‌های آتش می‌سوزد. این سرایدار نگون‌بخت از مرگ رهایی می‌یابد اما پس از سوختن چهره‌اش به فکر انتقام می‌افتد و تصمیم می‌گیرد خشم و کینه‌ی خود را به گروه جدیدی از نوجوانان اردوگاه تابستانی تحمیل کند.

فیلم «سوزان» ژانر اسلشر را به‌زیر تیغ انتقاد نمی‌برد و در عوض با افزودن پیچش‌های جزئی در پیرنگ خود، با قواعد این گونه‌ی محبوب سینمایی بازی می‌کند. به‌عنوان مثال، نمای نقطه‌نظری که از دید چشمان قاتل گرفته می‌شود، بارها در آثار مشابه نیز دیده شده است، اما تونی مایلام در فیلم «سوزان» این عمل را تنها با مخدوش کردن تصویر تغییر می‌دهد تا بیناییِ ضعیف‌شده‌ی آدمکش داستان را به‌دلیل پوست سوخته‌اش به‌تصویر بکشد.

در مورد نوجوانان نیز باید گفت بسیاری از آن‌ها دارای شخصیت‌هایی دوست‌داشتنی هستند. در نتیجه وقتی مخاطب درمی‌یابد که هیچ شرارت ذاتی و فطری‌ای در این دسته وجود ندارد، وحشت به‌طرز شدیدتری افزایش می‌یابد. فارغ از صحبت درباره‌ی بازی‌‌های این فیلم با برخی کلیشه‌های سینمای کلاسیک، باید به نبوغ تام ساوینی در زمینه‌ی جلوه‌های دیداری اشاره کرده. تاثیر لحظات خشونت‌بار و کشتارهایی که تا پیش از حکمرانی GGI و جلوه‌های ویژه به‌شکل دیگری به‌تصویر کشیده می‌شدند، کاملا در فیلم اسلشر «سوزان» مشهود است؛ بنابراین اگر می‌خواهید یکی از کلاسیک‌های خوش‌ساخت این زیرژانر را تماشا کنید، اثر کالتِ تونی مایلام جزو بهترین گزینه‌هاست.

۴. ناپدری (The Stepfather)

• کارگردان: جوزف روبن
• بازیگران: تری اوکوئین، جیل شولن، شلی هک، استیون شلن و…
• محصول: ۱۹۸۷
• امتیاز راتن تومیتوز: ۸۸ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶/۷ از ۱۰

فیلم اسلشر «ناپدری» با بیرون کشیدن این آثار از جنگل و آوردن آن به حومه‌ی شهر، زیرژانر درام خانوادگی را با وحشتی مرگبار درهم‌آمیخت. جری بلیک (تری اوکوئین) مردی خانواده‌محور است که عاشق زن بیوه‌ای به‌نام سوزان (شلی هک) می‌شود. دختر سوزان از این اتفاق راضی نیست و با نگرانی‌های مداوم خود، احساس می‌کند که چیزهای مرموز و خطرناکی پیرامون جری وجود دارد.

فیلم اسلشر «ناپدری» بیشتر به‌خاطر عملکرد درخشان تری اوکوئین در این فهرست حضور دارد. او تمام صحنه‌ها را ازآن خود می‌سازد، برای اینکه تهدیدآمیز به‌نظر برسد به ماسک، خصوصیات هیولاگونه، سلاح‌های منحصربه‌فرد و حتی پیشینه‌ای دقیق نیاز ندارد. اوکوئین از طریق حالات چهره و رفتار آرام خود حس ترس و خطر را به طرفین‌اش انتقال می‌دهد. تلفیق خشم و جنون در اجزای صورت و درونیات وی، باعث می‌شود تا مخاطب از جری بترسد و بدترین حالت ممکن را برای ادامه‌ی فیلم تصور کند.

در مجموع «ناپدری» فیلمی است که باید تماشا کنید؛ زیرا خلاقیت‌ها و تنوعاتی در بطن اثر وجود دارد که که همگی فراتر از ویژگی‌های ثابت و تکرارشونده‌ی سایر اسلشرها هستند.

۵. کریسمس سیاه (Black Christmas)

• کارگردان‌: باب کلارک
• بازیگران: الیویا هاسی، مارگو کیدر، جان ساکسون، آندره‌آ مارتین و…
• محصول: ۱۹۷۴
• امتیاز راتن تومیتوز: ۷۱ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷/۲ از ۱۰

از میان بازسازی‌ها و ریبوت‌هایی که از فیلم اسلشر «کریسمس سیاه» ساخته شده‌اند، هیچ‌کدام نتوانستند با نسخه‌ی اصلی برابری کنند. این فیلم داستان گروهی از دختران یک انجمن خواهری -از جمله قهرمان اصلی فیلم به‌نام جس (الیویا هاسی)- را روایت می‌کند که به‌شکلی مرموز با تماس‌هایی ناشایست و تهدیدآمیز مواجه می‌شوند. پس از مدتی یکی از دختران به‌نام کلر (لین گریفین) ناپدید می‌شود و بعد از آن دختری محلی نیز به‌قتل می‌رسد. ناگهان دختران درمی‌یابند که تصورات‌شان نسبت به مقوله‌ی امنیت در این خانه، با واقعیت هولناکِ موجود فاصله‌های بسیاری دارد.

فیلم‌هایی مانند «هالووین» و «هنگامی که یک غریبه تماس می‌گیرد» به‌عنوان نخستین فیلم‌های اسلشری که این ژانر را آغاز کردند شناخته می‌شوند، اما «کریسمس سیاه» نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است. ویژگی‌های متمایز ژانر اسلشر را می‌توان به‌طور مداوم در سراسر فیلم پیدا کرد. قاتل، تماس‌های مشکوک، عناصر مرموز، نماهای نقطه‌نظر و خصوصیات دیگری که در سایر آثار اسلشر به‌شدت مورد تحسین قرار گرفته‌اند، احتمالا نخستین‌بار در این فیلم جریان‌ساز به‌تصویر کشیده شدند.

کلیدی‌ترین جنبه‌ای که در «کریسمس سیاه» دیده می‌شود، تماس‌های تلفنی است. علاوه‌بر دیالوگ‌ها، وحشتی آشکارا که از سکوت ریشه می‌گیرد در فیلم وجود دارد. لحن دلهره‌آور اثر و کلمات دیوانه‌کننده‌ای که به زبان می‌آیند، بسیار سرد و غیرقابل‌ پیش‌بینی هستند و به تماشاگر اجازه می‌دهند تا نگاهی تاریک به ماهیت نامنظمِ افکار نگران‌کننده‌ی قاتل داشته باشد.

تعیین تاریخ دقیق و یا فیلم مشخصی که باعث ایجاد و شکل‌گیری ژانر محبوب اسلشر شده است دشوار به‌نظر می‌رسد اما، «کریسمس سیاه» یکی از بهترین‌ها برای ورود به جهان این گونه‌ی سینمایی به‌شمار می‌رود.

۶. کندی‌من (Candyman)

• کارگردان: برنارد رز
• بازیگران: ویرجینیا مادسن، تونی تاد، زاندر برکلی، کیسی لمونز و…
• محصول: ۱۹۹۲
• امتیاز راتن تومیتوز: ۷۸ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶/۷ از ۱۰

این فیلم اسلشر که با اقتباس از داستان کوتاهی به‌نام «ممنوع‌شده» نوشته‌ی کلایو بارکر ساخته شده است، نشان می‌دهد چه اتفاقی می‌افتد اگر بوگی‌من یا لولوخورخوره‌ چیزی فراتر از یک افسانه‌ی محلی فولکلور باشد. این فیلم به ماجرای دانشجویی به‌نام هلن لاین (ویرجینیا مادسن) می‌پردازد که در حال تحقیق راجع‌به خرافه‌های مشکوک و افسانه‌های محلی متعلق به خانه‌ای متروکه در شمال شیکاکو است.

در نهایت هلن داستان کندی‌من (تونی تاد) را کشف می‌کند؛ فردی برخاسته از افسانه‌های محلی که برخی معتقدند مسبب قتل‌های اخیر است. پس از اینکه مردی مرموز با مشخصه‌های کندی‌من شروع به تعقیب هلن می‌کند، او درمی‌یابد که این آدم بسیار واقعی است.

در حالی که ممکن است «کندی‌من» برخی از ظرایف خود را قربانی کند، اما همچنان خالی از مفاهیم جدی و قابل تأمل نیست. ویژگی‌های اسلشر فیلم با ایده‌های واقعی و قدرتمند درباره‌ی جامعه‌ی شهری ترکیب شده‌اند و تمایل آشکاری به استفاده از وحشت برای پرداختن به مسائل اجتماعیِ معتبر دارند. به تمام این ویژگی‌ها، داستانی مرگ‌آلود و آمیخته با تعصبات نژادی را نیز اضافه کنید تا «کندی‌من» کماکان حکم یک فیلم جنجال‌برانگیز را داشته باشد.

آخرین نکته‌ای که باید به آن اشاره کرد، بازی تونی تاد در نقش یک کاراکتر شرور است که به‌شکل برجسته‌ای تاثیرگذار جلوه می‌کند. «کندی‌من» به‌طرز قدرتمندانه‌ای از زبان سینمایی و المان‌های ژانر وحشت برای ارائه‌ی حس ترس و تفاسیر اجتماعیِ مرتبط بهره می‌گیرد.

۷. شب پرام (Prom Night)

• کارگردان: پل لینچ
• بازیگران: جِیمی لی کرتیس، کیسی استیونز، لسلی نیلسن و…
• محصول: ۱۹۸۰
• امتیاز راتن تومیتوز: ۵۰ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۵/۳ از ۱۰

«شب پرام» نه ترسناک‌ترین فیلم این فهرست است و نه مهم‌ترین آن، اما یکی از آثار کالت و سرگرم‌کننده‌ی نخستین سال از دهه‌ی ۸۰ میلادی به‌شمار می‌رود. در یک جشن بزرگ دبیرستانی، قاتلی نقاب‌دار چهار نفر از نوجوانانی که شش سال قبل مسبب مرگ تصادفی یکی از هم‌کلاسی‌هایشان بوده‌اند را تعقیب می‌کند. قتل‌های عجیب و مرموز یکی یکی آغاز می‌شوند و حالا خواهر دختر به‌قتل رسیده که کیم هموند (جیمی لی کرتیس) نام دارد نیز ممکن است در امان نباشد.

ظرایف بصری و جلوه‌های چشم‌نواز، چیزهایی نیستند که کسی بخواهد برای توصیف «شب پرام» از آن‌ها استفاده کند. یکی از ترسناک‌ترین و مرموزترین صحنه‌های این فیلم اسلشر، رقص سه‌دقیقه‌ای کرتیس در دیسکو با حرکاتی عجیب و مشکوک است. جشن قدیمی، موسیقی‌هایی که در کلاب‌ها پخش می‌شوند و فرهنگ پرفرازونشیب جوانان، هیچ‌کدام قادر نیستند تا لبخندی بر لب تماشاگران بنشانند. در واقع «شب‌ پرام» هم با کلیشه‌ها بازی می‌کند و هم در مرز میان ساده‌لوحی و جدیت باقی می‌ماند.

رازهای وحشتناک و وقایع آسیب‌زننده در دوران کودکی که تا بزرگسالی گریبان‌گیر کاراکترها می‌شوند، تنها بخشی از عناصری هستند که طرفداران فیلم‌های ترسناک دوست دارند با آن‌ها مواجه شوند که از قضا در این فیلم نیز وجود دارند. اما «شب‌ پرام» بدون توجه به المان‌های موجود، خود را جدی می‌گیرد؛ خواه این جدیت آمیخته با رقصی بداهه در دیسکو باشد یا شرایط هولناک مظنوین قتلی تکان‌دهنده. این فیلم ترکیب فوق‌العاده‌ای را از وحشت و طنز تصادفی به ارمغان می‌آورد که لذت تماشایش را دوچندان می‌کند.

۸. ولنتاین خونین من (My Bloody Valentine)

• کارگردان: جورج میهالکا
• بازیگران: پاول کلمن، تری واترلند، نیل افلک و…
• محصول: ۱۹۸۱
• امتیاز راتن تومیتوز: ۵۸ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶/۲ از ۱۰

روز ولنتاین ممکن است یک تعطیلات شیرین مملو از عشق، گل‌های مختلف و شکلات باشد، اما جهان وحشیانه‌ی فیلم اسلشر «ولنتاین خونین من» کمی متفاوت است. این فیلم عواقب سرپیچی از خواسته‌های یک قاتل افسانه‌ای را به‌تصویر می‌کشد؛ زمانی که گروهی از مردم می‌خواهند روز ولنتاین را جشن بگیرند.

«ولنتاین خونین من» یک کار تحسین‌برانگیز انجام می‌دهد تا فضایی رعب‌آور را برای یک فیلم اسلشر به‌وجود آورد. در کنار حال‌و‌هوایی که از شهری کوچک به‌تصویر کشیده شده است، صحنه‌هایی که در میان معدن اتفاق می‌افتند نیز باعث ایجاد وحشت و تنش در بین تماشاگران می‌شوند. صحنه‌هایی که به‌شدت کلاستروفوبیک هستند و ما را به فکر وامی‌دارند که ببینیم شخصی از جمله خودمان، هنگام گم شدن در معادن تاریک به چه سرنوشت هولناکی دچار خواهد شد. علاوه‌بر تمام موارد مذکور، لحظات ترسناکی در «ولنتاین خونین من» وجود دارد که مانند سایر فیلم‌های اسلشر به‌شکل کامل به کمپ‌های تابستانی متکی نیستند.

پیش از تماشای نسخه‌ی بازسازی‌شده‌ی فیلم اسلشر «ولنتاین خونین من» به کارگردانی پاتریک لوسیر که در سال ۲۰۰۹ به‌نمایش درآمد، این فیلم را ببینید و از ویژگی‌های جذاب و سرگرم‌کننده‌اش لذت ببرید.

۹. آلیس، آلیسِ عزیز (Alice, Sweet Alice)

• کارگردان: آلفرد سوله
• بازیگران: پائولا شپرد، بروک شیلدز، لیندا میلر و…
• محصول: ۱۹۷۶
• امتیاز راتن تومیتوز: ۷۷ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶/۴ از ۱۰

این فیلم اسلشر جزو آثاری‌ست که دیدن‌اش به تمام عاشقان سینمای وحشت ایتالیا توصیه می‌شود. دختر عزیز و دوست‌داشتنی کارن (بروک شیلدز) در نخستین مراسم عشای ربانی خود به‌قتل می‌رسد. پس از این اتفاق، خاله‌ی دختران که آنی نام دارد نیز با چاقو زخمی می‌شود. آلیس (پائولا شپرد) از مهلکه می‌گریزد اما خطر همچنان در کمین است. این حملات مداوم، پدر روحانی و پدر آلیس را وادار می‌کند تا قاتل را پیدا کنند.

این فیلم ممکن است به‌شکل کامل یک فیلم جالو نباشد اما از ویژگی‌هایی برخوردار است که فیلم‌های ترسناک ایتالیایی را جذاب و تماشایی جلوه می‌دهند. استفاده از رنگ در اینگونه آثار منحصربه‌فرد است؛ زیرا در بسیاری از فیلم‌های اسلشر آمریکایی دیده نمی‌شود. در «آلیس، آلیسِ عزیز» قاتل با یک لباس بارانی‌شکلِ زردرنگ به‌تصویر کشیده می‌شود، همچنین یک ماسک عجیب و هولناک روی صورت او وجود دارد که به‌نوعی با رنگ‌های گوناگون آرایش شده است.

ممکن است اینگونه به‌نظر برسد که فیلم‌های ترسناک در تاریکی عملکرد بهتری دارند، اما همیشه این‌طور نیست. رنگ‌های روشن به‌قدری غیرطبیعی و دلخراش هستند که باعث ایجاد رعب و وحشت در ذهن مخاطب می‌شوند.  در نهایت باید به دوربین پرالتهاب و کارگردانی خوب آلفرد سوله اشاره کرد که مجموعا یادآور سینمای وحشت ایتالیا هستند. در نماهایی که دوربین با فاصله‌ی زیاد -عموما اکستریم لانگ شات- به سوژه‌ها می‌نگرد و یا از درون پنجره‌ها، تنگناها و لوکیشن‌های محدود ناظر وضعیت موجود است، فضایی شوم و دلهره‌آور به‌وجود می‌آید که در جالوهای مشهور ایتالیایی مانند «قرمز تیره» و «خون و توریِ سیاه» نیز یافت می‌شوند.

آلیس، آلیسِ عزیز» با تاثیرپذیری از سینمای وحشت ایتالیا در دوران کلاسیک، تبدیل به یک فیلم اسلشر خوش‌ساخت، تکان‌دهنده و کالت شده است که به‌هیچ‌عنوان نباید دیدن‌اش از دست بدهید.

‌۱۰. شب خاموش، شب مرگبار (Silent Night Deadly Night)

• کارگردان: چارلز سلیر
• بازیگران: لیلیان چاوین، رابرت برایان ویلسون، لینِی کوئیگلی و…
• محصول: ۱۹۸۴
• امتیاز راتن تومیتوز: ۴۴ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۵/۸ از ۱۰

«شب خاموش، شب مرگبار» به‌عنوان یکی دیگر از فیلم‌های مرتبط با کریسمس در این فهرست، به‌خوبی می‌داند که چگونه تعطیلات آخر سال را با ژانر وحشت تلفیق کند. بیلی چمپن (رابرت برایان ویلسون) پس از قتل والدین خود و تربیت نادرست از سوی برخی راهبه‌های سادیست (لیلیان چاوین و گیلمر مک‌کورمیک) به‌شدت از لحاظ روانی آسیب می‌بیند و در فصل تعطیلات به چیزی بیشتر از یک ابزنز اسکروج (قهرمان رمان «سرود کریسمس» نوشته‌ی چارلز دیکنز) تبدیل می‌شود و در قامت یک قاتل قرار می‌گیرد.

قبل از صحبت راجع‌به کیفیت فیلم باید به واکنش‌های پس از اکران آن پرداخت. این فیلم با نقدهای تندی مواجه شد، مورد سانسور قرار گرفت و تماشاگران را عصبانی کرد. جنجال اصلی «شب خاموش، شب مرگبار» از ایده‌ی تبدیل بابانوئل به یک قاتل روانی نشأت گرفت. چه مخالف یا موافق این ایده باشیم، باید قبول کنیم که گرچه ساخته‌ی چارلز سلیر یک فیلم اسلشر و نوعی بی-مووی است اما چیزهای جالبی را ارائه می‌دهد.

استدلال موجود در پسِ جنون و نفرت بیلی از کریسمس به‌شکل جالب توجهی جذاب بوده و از منظر روان‌شناسی به‌شدت توسعه‌یافته است. علاوه‌بر مفاهیم کلی اثر، ویژگی‌های بصری و چگونگی انجام قتل‌ها نیز حالت خلاقانه‌ای دارد و باعث می‌شود علی‌رغم تکراری بودن تم کشتار در کریسمس، کماکان بتوان از این فیلم اسلشر لذت برد. «شب خاموش، شب مرگبار» یک فیلم کالت سرگرم‌کننده است که هر سینمادوستی را مجذوب خود می‌سازد.

۱۱. متل جهنم (Motel Hell)

• کارگردان: کوین کانر
• بازیگران: روری کلهون، نینا اکسلراد، پل لینکه، ولفمن جک و…
• محصول: ۱۹۸۰
• امتیاز راتن تومیتوز: ۶۸ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶ از ۱۰

فیلم اسلشر «متل جهنم» با استفاده از عناصر ژانر وحشت و لحظات کمدی، به‌حدی سرگرم‌کننده است که هیچ تماشاگری نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد. وینسنت اسمیت (روری کلهون) ‌و خواهرش ایدا (نانسی پارسونز) متلی را اداره می‌کنند اما بیشتر پول خود را از طریق سوسیس و کالباس‌های معروف دنیا به‌دست می‌آورند. با این حال برادر این دو یعنی کلانتر بروس (پل لینکه) در نهایت جزئیات غم‌انگیز تجارت موفق خواهر و برادر خود و منبع و منشاء گوشت‌های پول‌ساز آن‌ها را کشف می‌کند.

یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های «متل جهنم» شخصیت‌های شرور و بدمن‌های عجیب آن است. آدم‌خواران (کانیبالیست‌ها) در بسیاری از فیلم‌ها به‌عنوان افرادی خشن، وحشی و به‌دور از تمدن نمایش داده می‌شوند. آن‌ها بی‌اندازه پست و به‌شدت درنده‌خو هستند، اما این فیلم حین به‌تصویر کشیدن آدم‌خوارهای خود رویکردی متفاوت را دنبال می‌کند و آن‌ها را خنده‌رو، صاحب درایت و سرحال  نشان می‌دهد. البته آدم‌خواران این فیلم همچنان دست به اعمال غیرانسانی و آزاردهنده می‌زنند، اما نمی‌توان با رفتارشان سرگرم نشد.

ساده‌لوحی و حماقت انکارناپذیر آنان نیز جزو ویژگی‌هایی است که ابعاد اسلشر «هتل جهنم» را پررنگ‌تر جلوه می‌دهد. هنگام کشتارها با اره‌برقی یا لحظات خنده‌دار اعترافاتِ وینسنت اسمیت، لذت نبردن از این فیلم به کار بسیار دشواری تبدیل می‌شود. «هتل جهنم» از لایه‌های پیچیده و مفاهیم عمیقی برخوردار نیست اما به‌عنوان یک فیلم اسلشر کالت، به‌یادماندنی و کاملا سرگرم‌کننده، ارزش دیدن را دارد.

۱۲. ظلمت (Tenebrae)

• کارگردان: داریو آرجنتو
• بازیگران: آنتونی فرنسیوسا، جان ساکسون، میرلا دی آنجلو، جولیانو جما و…
• محصول: ۱۹۸۲
• امتیاز راتن تومیتوز: ۷۷ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰

نویسنده‌ای به‌نام پیتر نیل (آنتونی فرنسیوسا) که برای رمان جدیدش وارد شهر رم شده است، درگیر یک معمای قتل می‌شود و توسط قاتلی زنجیره‌ای مورد تعقیب قرار می‌گیرد. پلیس جتایات را بررسی می‌کند در حالی که نیل با کمک دستیارش، ان (داریو نیکولودی) و پسری محلی به‌نام جیانی (کریستین بورومئو) سعی دارد تا از این راز عجیب پرده بردارد و در نهایت جان سالم به‌در ببرد.

«ظلمت» به‌واسطه‌ی مهارت‌های بی‌عیب و نقص داریو آرجنتو در مقام کارگردان، به‌شکل منحصربه‌فردی در زمینه‌ی سبک و اتمسفر خوب عمل می‌کند. این فیلم اسلشر درست همانند نام لاتین‌اش، با تاریکی‌ها و نور کم سروکار دارد و به‌علت حال‌و‌هوای غم‌انگیزش، به‌طور مداوم باعث ایجاد حس دلهره و نوعی آزار در مخاطب می‌شود. آرجنتو و لوسیانو توولی (فیلم‌بردار) با به‌وجود آوردن فضاهای بی‌روح و سرد در شهر رم، به تنش‌های موجود در اثر افزوده‌اند. عدم حضور جاذبه‌های شناخته‌شده و چشم‌نوازِ رم در نماهای فیلم و تاکید بر فضاهای خالی، باعث پررنگیِ انزوا می‌شوند و حس ناامنی و خطر را تشدید می‌کنند.

مانند سایر فیلم‌های اسلشر این فیلم‌ساز بزرگ، آرجنتو اجازه می‌دهد تا دوربین به‌صورت آزادانه و با تابعیت از سبک شخصی‌اش پیش برود. ترفندها و ابعاد تکنیکال دوربین او نه‌تنها زاویه‌دید قاتل را در اختیار مخاطب قرار می‌دهند، بلکه آدمکش اصلی ماجرا را با تعقیب قربانیان ناآگاه، تهدیدآمیزتر به‌تصویر می‌کشند. استعداد عجیب داریو آرجنتو در خلق فیلم‌های ترسناک و درک او از مقوله‌ی وحشت، به‌طرز شگفت‌انگیز و خلاقانه‌ای در فیلم اسلشر «ظلمت» دیده می‌شود؛ بنابراین اگر می‌خواهید به‌سراغ کارنامه‌ی فیلم‌سازی این کارگردان ایتالیایی بروید، این فیلم کالت یکی از بهترین‌ گزینه‌ها برای شروع خواهد بود.

۱۳. تکه‌ها (Pieces)

• کارگردان: خوان پیکر سیمون
• بازیگران: کریستوفر جرج، لیندا دی جرج، فرانک برانیا، ادموند پاردوم و…
• محصول: ۱۹۸۲
• امتیاز راتن تومیتوز: ۴۶ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶ از ۱۰

راه‌های بسیاری برای معرفی فیلم اسلشر «تکه‌ها» وجود دارد اما هیچ‌کدام به اندازه‌ی شعار اصلی فیلم تاثیرگذار، مرموز و کنجکاوی‌برانگیز نیستند: «این دقیقا همان چیزی است که فکر می‌کنید!» فیلم «تکه‌ها» درباره‌ی یک کارآگاه اهل بوستون است که راجع‌به دیوانه‌ای روان‌رنجور و عجیب تحقیق می‌کند‌؛ قاتلی که چندین‌تن از دانشجویان و کارکنان یک دانشگاه را به‌قتل رسانده و آن‌ها را مثله کرده است.

«تکه‌ها» فیلمی است که ارزش خود را از قدرت اجرا به‌دست می‌آورد تا طرح داستانی‌اش. روایت کاملا ابتدایی است اما خوان پیکر سیمون به‌عنوان کارگردان، به‌خوبی می‌داند که چگونه باید به شعار اصلی فیلم پایبند بماند. تمام ویژگی‌های یک فیلم اسلشر در این اثر وحود دارد؛ از خون و خون‌ریزی‌های متعدد تا برهنگی و لحظات اروتیک. وجوه طنازانه و کمدی می‌توانند به ساختمان فیلم آسیب برسانند، اما این عناصر فقط باعث لذت‌بخش‌تر شدن «تکه‌ها» شده‌اند.

علاوه‌بر تمام موارد ذکرشده، باید گفت که «تکه‌ها» فیلم غافلگیرکننده‌ای است. پایان عجیب فیلم و لحظات غیرمنتظره‌‌ی اثر سینمایی خوان پیکر سیمون، جزو ویژگی‌های مثبت آن به‌شمار می‌روند و در انتها، تماشاگر را در بهت و حیرتی غیرقابل پیش‌بینی رها می‌کنند. اگر از همراهی با قاتلان روان‌پریشی که به بدن مقتول‌های خود رحم نمی‌کنند لذت می‌برید، تماشای این فیلم اسلشر کالت را از دست ندهید.

۱۴. فیلم The Funhouse

• کارگردان: توبی هوپر
• بازیگران: شاون کارسن، الیزابت بریج، کوپر هاکبی و…
• محصول: ۱۹۸۱
• امتیاز راتن تومیتوز: ۶۷ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۵/۹ از ۱۰

فیلمی مثل The Funhouse زمانی شکل می‌گیرد که قرار است یک فیلم اسلشر در کارناوال‌های سرگرمی رقم بخورد. امی (الیزابت بریج) از دستورات والیدن خود سرپیچی می‌کند و به‌همراه دوست‌پسرش که باز (کوپر هاکبی‌) نام دارد و تعدادی از دوستان‌اش به یک کارناوال می‌رود. در این تفریحگاه، نوجوانان تصمیم می‌گیرند شب را در وسیله‌ی سواریِ وحشتناک Funhouse بگذرانند. وقتی توجه‌شان به قتلی که توسط یک کارگر نقاب‌دار و بدشکل صورت می‌گیرد جلب می‌شود، سرگرمی‌شان به‌سرعت از بین می‌رود. امی و دوستان‌اش درمی‌یابند که پیش از به‌قتل رسیدن باید از آنجا فرار کنند.

توبی هوپر که به‌عنوان کارگردان فیلم مشهور و جریان‌ساز «کشتار با اره‌برقی در تگزاس» شناخته می‌شود، در این فیلم نیز از تمام ظرایفی که به‌خوبی آن‌ها را می‌شناسد استفاده کرده است. برخلاف سایر فیلم‌های اسلشر، در این فیلم خبری از کشتارهای عجیب‌ و غریب و قتل‌های متعدد نیست. در واقع The Funhouse زمان زیادی را صرف ایجاد وحشت از طریق صحنه‌های مختلف و لحظات ترسناک می‌کند و از آدمکشی‌های پی‌در‌پی و هولناک دوری می‌جوید. استفاده‌ی هوشمندانه‌ی هوپر از محیط کارناول نیز مثال‌زدنی‌ست و حسی آمیخته با خفقان و سرگردانی را به مخاطب القا می‌کند.

فیلم The Funhouse شاید به اندازه‌ی سایر آثار این فهرست متمایز و منحصربه‌فرد نباشد، اما به‌علت وجود توبی‌ هوپر در مقام کارگردان، لحظات سرگرم‌کننده‌اش و قرار گرفتن در لیست فیلم‌های کالت، ارزش دیدن را دارد.

۱۵. مجنون (Maniac)

• کارگردان: ویلیام لوستیگ
• بازیگران: جو اسپینل، تام ساوینی، ریتا مونتون، کارولین مونرو و…
• محصول: ۱۹۸۰
• امتیاز راتن تومیتوز: ۴۰ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶/۴ از ۱۰

«مجنون» به‌عنوان یک فیلم نادیده گرفته‌شده که به‌علت موضوع جنجال‌برانگیزش با واکنش‌های بسیار تندی مواجه شد، شایسته‌ی این است که بیشتر شناخته شود. این فیلم داستان فرانک زیتو (جو اسپینل) را روایت می‌کند؛ مردی که به‌دلیل مشکلات تربیتی و اختلالات روانی‌اش، زنان را به‌شکل فجیعی به‌قتل می‌رساند.

اسپینل در فیلم «مجنون» نقش مردی را بازی می‌کند که به‌نوعی بی‌دست‌و‌پا است، اما می‌تواند در انظار عمومی شیرین به‌نطر برسد و ناگهان وجهه‌های دیوانگی‌اش را عیان کند. علاوه‌بر این موارد، او یک قاتل تک‌بعدی نیست و آسیب‌های روحی و روان‌پریشی‌اش به‌شدت ترسناک و تکان‌دهنده هستند.

«مجنون» در زمان خود با واکنش‌های منفی فراوانی مواجه شد و بسیاری از منتقدان از امتیاز دادن به این اثر امتناع ورزیدند. این فیلم اسلشر پس از اکران در سال ۱۹۸۰ با استقبال خوبی روبه‌رو نشد اما بازبینی و بررسی مجدد ساخته‌ی ویلیام لوستیگ نشان می‌دهد که «مجنون» از ویژگی‌های مثبت و عناصر قابل قبولی برخوردار است و می‌تواند توجه سینه‌فیل‌هایی که عاشق ژانر وحشت هستند را به‌خود جلب کند.

منبع:  taste of cinema