بازی No Man’s Sky چگونه شما را در دنیای بی‌پایان خود غرق می‌کند؟

در اینجا جیمز برگ (James Berg)، محقق بازی در الکترونیک آرتز (Electronic Arts)، توضیح می‌دهد که بازی No Man’s Sky چگونه شما را در دنیای بی‌پایان خود غرق می‌کند.

ماجراجویی من با No Man’s Sky تاکنون ۳ سال و بیش از ۴۰۰ ساعت به طول انجامیده است. من ماجراجویی خود را در کهکشان هلو گیمز (Hello Games) در زمانی که عرضه شد، شروع کردم. با به‌روز‌رسانی‌های NEXT و Beyond بازی تغییرات زیادی کرده و اگر قبلا هرگز بازی را تجربه نکرده‌اید، اکنون بهترین زمان برای تجربه‌ی آن است. از طرفی اگر قبلا هم آن را بازی کرده‌اید، توصیه می‌شود که بار دیگر آن را با فایل ذخیره‌ی قبلی خود شروع کنید تا از ویژگی‌هایی که ممکن است در آخرین بازی شما وجود نداشته باشد، بهره ببرید.

به‌روزرسانی‌های عظیم و رایگان بازی در چند سال گذشته به طور مداوم No Man’s Sky را بیشتر بر کاوش‌های لذت‌بخش و کم استرس و کمتر در مورد مدیریت خرد منابع متمرکز کرده است. در حالی که حالت بقا برای کسانی که آن را می‌خواهند باقی می‌ماند، من کاملا خوشحالم که می‌گویم کاوش جهان No Man’s Sky بسیار خوشایندتر از گذشته است.

بازی No Man’s Sky در حال حاضر بسیار بیشتر از زمان عرضه از بازیکنان جدید استقبال می‌کند.

هسته‌ی بازی No Man’s Sky از نظر من مبتنی بر اکتشاف است. ویژگی تولید محتوا به صورت اتوماتیک بازی دارای محدودیت‌هایی است، اما در درون آن، تنوع گیج‌کننده‌ای از موجودات، سیارات، و ساکنان زیست‌های مختلف وجود دارد. از بهشت‌های سرسبز استوایی گرفته و جهان‌های عجیب و غریب گرفته تا بیابان‌های آفتاب‌زده و شبکه‌های غار‌های اقیانوسی، چیز‌های جدید و جالبی برای کشف در حداقل ده‌ها ساعت گیم‌پلی وجود دارد. حتی پس از صد‌ها ساعت، من هنوز چیز‌های معنی‌داری را کشف می‌کنم که جدید هستند و برخی از آن‌ها را تنها یک بار در تمام مدت تجربه‌ام دیده‌ام.

یکی از جالب‌ترین بخش‌های No Man’s Sky برای من این واقعیت است که می‌دانم، وقتی یک سگ عجیب و غریب با منقار اردک را در یک سیاره کشف می‌کنم که خودش مستقیما از کتاب دکتر زوس بیرون پریده است، به احتمال بسیار زیاد تنها انسانی هستم که تا به حال آن نژاد کوچک عجیب را کشف کرده‌ام. جهان بازی به وضوح آنقدر وسیع است که حتی با وجود میلیون‌ها بازیکن، اغلب هیچ کس سیستمی را که در آن زندگی می‌کنید، کشف نخواهد کرد، چه برسد به موجودات آن. اکنون، من از شما می‌خواهم که یک لحظه به این موضوع فکر کنید که چند بازی وجود دارد که اکتشافات واقعا منحصربه‌فردی به ما می‌دهد؟ این برای من مهم است و چیزی است که من واقعا در No Man’s Sky قدردانی می‌کنم.

این بازی همچنین تقریبا تنها اثری است که من تا به حال به خود زحمت داده‌ام از آن اسکرین‌شات بگیرم، بنابراین می‌توانم بعدا به برخی از جالب‌ترین اکتشافات خود نگاه کنم و آن را با دوستان و توییتر به اشتراک بگذارم. صحنه‌های فضایی باورنکردنی، موجودات عجیب و غریب و مناظر وسیع، من همه‌ی آن‌ها را به اشتراک می‌گذارم، اما ترجیح می‌دهم خودتان آن‌ها را کشف کنید!

نمونه‌ای از مناظر موجود در جهان No Man’s Sky

بنابراین، در مورد ساختار کلی بازی می‌توان گفت که این ساختار بسیار آشناست؛ در حین کاوش، منابع را جمع‌آوری می‌کنم و یاد می‌گیرم که فناوری چشمگیرتری بسازم. داستان اصلی بازی بر نقش من در گذشته، حال و آینده جهان تمرکز دارد. یک رمز و راز مرکزی نیز وجود دارد، اما من می‌توانم یک عمر را صرف نادیده گرفتن آن کنم و فقط به کاوش در جهان بپردازم،و بازی هیچ تلاشی برای ملزم کردن من به درگیر شدن با روایت اصلی نمی‌کند. همانطور که سفر من ادامه دارد، من همیشه به سمت مرکز کهکشان سفر می‌کنم و از میان مجموعه‌ای از سیارات بی‌نهایت برای اکتشاف آن‌ها را انتخاب می‌کنم. با پای پیاده، حرکت در قاره‌ها روزها طول می‌کشند، بنابراین من بیشتر با کشتی‌ فضایی‌ام بر فراز آن‌ها پرواز می‌کنم، یا با یکی از وسایل نقلیه‌ی مختلف خود به این طرف و آن طرف می‌روم.

سیارات عجیب و غریب، خارق‌العاده و گاهی بسیار سودآور هستند، اما من به همان اندازه از آرامش در جهان‌هایی مانند زمین لذت می‌برم. جهان‌هایی با اقیانوس‌های بزرگ‌تر برای کاوش، تنوع خوبی به سیارات اضافه می‌کنند و قمر‌های بدون هوا یک سرگرمی آرام و کم جاذبه هستند. برخی از منظومه‌ها به سختی توسط خورشید‌های در حال مرگ روشن می‌شوند، برخی دیگر مملو از سیارات و قمر‌هایی از انواع مختلف هستند که در آن مجموعه‌ای از موجودات زندگی می‌کنند. فعالیت‌های زیادی در آنجا وجود دارد و با اینکه همگی لذت‌بخش نیستند اما برخی سرگرم‌کننده و سودآور هستند.

وقتی به سمت مرکز کهکشان می‌روید، هیچ کمبودی در مسیرهای فرعی جذاب وجود ندارد.

در طول این مدت، من در حال خرید و ساخت سفینه‌های فضایی، بهبود فناوری لباس شخصی خود، ساخت سلاح برای نابودی کوه‌ها و جانوران، ساختن یک مزرعه‌ی غول‌پیکر هیدروپونیک در داخل کشتی فضایی باری عظیمی هستم که معمولا آن را خانه (Home) می‌نامم و در تمام این مدت، یک رشته از پایگاه‌ها که می‌توانم از طریق تله‌پورت به آن‌ها برگردم را پشت سر می‌گذارم. بیشتر پایگاه‌های من چیز‌هایی کاربردی هستند و برای این ساخته شده‌اند تا در صورت نیاز بعدا به منابع سیاره دسترسی داشته باشم، اما من از بازیکنانی با مهارت هنری بیشتر از من قدردانی می‌کنم که خانه‌ها و مجتمع‌های فوق‌العاده زیبایی می‌سازند.

یکی دیگر از نکات کوچکی که من بسیار از آن لذت می‌برم، فرآیند یادگیری زبان‌های مختلف و تعداد انگشت شماری کلمه در یک زمان، به طوری که بتوانم تاریخ جهان را کنار هم بگذارم و درباره‌ی آنچه در حال حاضر کهکشان می‌گذرد، بیشتر بفهمم. یادگیری سه زبان اصلی همچنین زمانی مفید است که من نیاز به تعمیر یک کارخانه‌ی خودکار باستانی داشته باشم تا بتوانم دانش با ارزش صنایع دستی را یاد بگیرم یا کالا‌های ناخواسته را از فروشگاه‌های متروکه‌ی آن بگیرم. در واقع No Man’s Sky فضاهای زیادی برای تجربه کردن و کار‌های زیادی برای انجام دادن دارد.

من برای تامین بودجه‌ی امپراتوری در حال رشد خود، مستقیما به دنبال منابع می‌گردم و اگرچه ارزشمندترین آن‌ها مستلزم کشف و زنده ماندن در جهان‌های به نوعی نه چندان مهمان‌نواز است که به نوبه‌ی خود بهبه معنای سرمایه‌گذاری در فناوری و ابزارهایتان است، با این حال گزینه‌های بی‌شماری دیگر نیز وجود دارد که من از آن‌ها استفاده می‌کنم که شامل مواردی نظیر حفاری برای پیدا کردن آثار گمشده برای فروش، دریافت حقوق از مشاغل مختلف در‌ ایستگاه‌های فضایی یا پایگاه‌های تجاری، حمله به کشتی‌های باری، ایجاد پایگاه‌های استخراج خودکار، تجارت کالا‌های تجاری در سراسر کهکشان، ساخت اقلام ارزشمند و موارد دیگر می‌شود. بعضی از شب‌ها روی یک سیاره می‌چرخم و سعی می‌کنم هر نژاد از حیوانات شگفت‌انگیز را که در آن پناه گرفته را فهرست‌بندی کنم، در حالی که برخی مواقع از ده‌ها منظومه عبور می‌کنم و از میان سیاه‌چاله‌ها می‌چرخم.

اگر مونتاژ یک آرمادای وحشتناک را دوست دارید، می‌توانید این کار را نیز انجام دهید!

من با گذشت زمان، کشتی‌های بیشتری را برای ناوگان باربری‌ام خریداری کرده و امپراتوری‌ام را رشد می‌دهم. من آن‌ها را مرتبا برای کاوش، تجارت و غارت روانه کرده و همچنین به دقت یاد گرفته‌ام که چگونه با استفاده از یک برگه‌ی اکسل که به دقت شبکه‌ای از‌ ایستگاه‌های فضایی را ترسیم می‌کند، از اقتصاد‌های کل سیستم برای کسب سود استفاده کنم. افسوس که در طول بسیاری از غروب‌ها و تعطیلات آخر هفته که در پیچ و خم مرکز کهکشان گذرانده‌ام، معما‌های کیهان را حل می‌کنم، به بسیاری از موجودات عجیب و غریب برخورده و چیز‌هایی می‌خورم که نباید خوراکی باشند، مناظر شگفت‌انگیز زیادی را می‌بینم، سرانجام متوجه می‌شوم که در حال حاضر از اعماق اکتشاف خود راضی هستم.

در نهایت بازی استودیوی هلو گیمز به‌ طور مداوم ارزش وقت من برای بازدید مجدد از دنیای آن را داشته است و من انتظار دارم هر زمان که به‌روزرسانی بزرگ بعدی آن از راه برسد، دوباره در آن غرق شوم.

منبع: Gameindustry.biz