معرفی فیلم بردمن؛ به جهان پیچیده‌ی ایناریتو خوش آمدید

فیلم بردمن که نام کامل آن «بردمن یا فضیلت غیرمنتظره‌ی جهل» است ساخته‌ی الخاندور گونزالس ایناریتوی مکزیکی محصول سال ۲۰۱۴ برنده‌ی چهار جایزه‌ی اسکار شد و ایناریتو را تبدیل به دومین کارگردان مکزیکی بعد از کوارون کرد که موفق شد اسکار بهترین کارگردانی را هم به خانه ببرد.

رگن تامسون (با بازی مایکل کیتون) که سال‌ها پیش به خاطر بازی در یک سری فیلم دنباله‌دار ابر قهرمانی هالیوودی با نام «بردمن» به یک ستاره‌ی پول‌ساز تبدیل شده بود، حالا دیگر آن شهرت و ثروت قبلی را ندارد. به همین دلیل تلاش می‌کند با اقتباس نمایشی از داستان کوتاه «وقتی از عشق حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم» ریموند کارور و روی صحنه بردن آن در برادوی، علاوه بر حل مشکلات مالی، زندگی حرفه‌ای‌اش را هم احیا کرده و در مجامع هنری اعتباری به دست آورد. در چنین شرایطی او علاوه بر مشکلات اجرا (سر و کله زدن با بازیگران)، باید با معضلات خانوادگی (رابطه با دختر معتادش) و روحی (افسردگی و حضور بردمن در ذهن‌اش به عنوان صدای درون) هم دست و پنجه نرم کند.

الخاندرو گونزالس ایناریتو که با ساخت سه‌ فیلم «عشق سگی»، «۲۱ گرم» و «بابل» به شهرت و اعتبار زیادی دست پیدا کرده بود، پس از شکست همه جانبه‌ی فیلم چهارم خود یعنی «بیوتیفول»، سراغ ساخت اثری متفاوت رفت که حاصل آن شد «بردمن». ساخت این کمدی سیاه یک ریسک بزرگ برای این کارگردانِ مکزیکی به حساب می‌آمد. او که پس از جدا شدن از فیلم‌نامه‌نویس همیشگی‌اش، گیرمو آریاگا، نتوانست با «بیوتیفول» طرفدارانش را راضی کند، در اقدامی هوشمندانه و البته حساس تصمیم به کارگردانی فیلمی گرفت که فضا و لحن‌اش کاملا با آن‌چه از ایناریتو انتظار داشتیم متفاوت بود.

یکی از نکات قابل توجه حضور امانوئل لوبتزکی در مقام مدیر فیلمبرداری بود که بیشتر صحنه‌ها را جوری گرفته که حس می‌کنید پلان سکانس است و قطع نشده است.

بیشتر بخوانید:
۱۰ فیلم سال ۲۰۱۹ که بیش از لیاقتشان تحسین شدند