معرفی فیلم میلیونر زاغهنشین؛ یک اثر بالیوودی در دل هالیوود
اسکار سال ۲۰۰۹ دو رقیب اصلی داشت. دیوید فینچر آمریکایی با فیلم «سرگذشت عجیب بنجامین باتن» و دنی بویل انگلیسی با فیلم میلیونر زاغه نشین.
کارگردان: دنی بویل
فیلم میلیونر زاغه نشین داستان پسر ۱۸ ساله‌ای به نام جمال است. یک نوجوان مسلمان هندی که در مسابقه‌ای که نسخه‌ی هندی «چه کسی می‌خواهد میلیونر شود؟» شرکت می‌کند و فقط یک سوال با جایزه‌ی بزرگ فاصله دارد. اما پیش از جواب دادن به سوال آخر توسط پلیس دستگیر شده و شکنجه می‌شود چون تصور می‌کنند که او تقلب کرده است. بعد در نماهای فلاش‌بک جمال تصادف‌های زندگی‌اش را به یاد می‌آورد که چه‌طور باعث شده‌اند که همه‌ی جواب‌ها را بداند.
روند اتفاقات فیلم شبیه یکی از همان فیلم‌های محیطی است که جمال در آن بزرگ شده. شبیه فیلم‌های بالیوودی. فیلم فروش فوق‌العاده‌ای هم داشت. فیلمی که با بودجه‌ی ۱۵ میلیون دلاری تولید شد و نزدیک به ۳۸۰ میلیون دلار فروخت.
امتیاز فیلم در سایت متاکریتیک ۸۶ از ۱۰۰ است. فیلم در فهرست بهترین‌های بسیاری از مجلات و روزنامه‌های آن سال‌ها قرار گرفت. به علاوه فیلم مهمی است چون اولین فیلمی است که تمام آن به روش دیجیتال فیلمبرداری شد و جایزه‌ی بهترین فیلمبرداری را از اسکار گرفت. این استقبال از فیلم هم در هندوستان و هم خارج از هند اتفاق افتاد. راجر ایبرت داستان فیلم را هیجان‌انگیز و نفس‌گیر و با روح و همزمان اندوهگین و نشاط‌بخش می‌دانند.
منتقد لس‌آنجلس تایمز هم نوشته بود که فیلم فرمت ملودرام‌های رمانتیک سبک هالیوود را دارد.
دنی بویل دو سال بعد از «میلیونر زاغهنشین» فیلم سخت «۱۲۷ ساعت» را با جیمز فرانکو ساخت. فیلمی با یک کاراکتر محوری که وسط کوهستان گیر می‌افتد. مهم‌ترین فیلم بویل بعد از «میلیونر زاغهنشین» فیلم بیوگرافیک «استیو جابز» بود. سال گذشته هم کمدی رومانتیک موزیکال «دیروز» را با محوریت آهنگ‌های بیتلز داشت که چندان هم مورد توجه قرار نگرفت. بعد از اسکار کارگردان افتتاحیه‌ی المپیک لندن هم شد.
بیشتر بخوانید:
این دکترهای پیچیده‌ی دوست‌داشتنی؛ نگاهی به هفت فیلم که پزشکان در آن نقش کلیدی دارند
