معرفی فیلم آملی پولن؛ این خوشیهای کوچک (فیلمهای نوروزی قسمت ۱۲)
فیلم «آملی» یا همانطور که اسم کامل فرانسویاش است «سرنوشت شگفتانگیز آملی پولن» ساختهی ژان پیر ژونه از آن دسته فیلمهای غیرانگلیسی زبانی بود که به سرعت خارج از فرانسه محبوب شد و خیلی سریع تبدیل به یک فیلم کالت شد. بازیگر نقش اولش اودری توتو هم تحسین‌های زیادی از سمت مخاطبان و منتقدان دریافت کرد.
یک فیلم فانتزی با فضایی خوش آب و رنگ و قهرمانی دوست‌داشتنی که کارهایش به دل می‌نشست و زندگی‌اش را مثل یک قصه برایمان روایت می‌کرد. آن‌طور که قصه می‌گوید آملی پولن سال ۱۹۷۴ متولد شد و توسط والدینی عجیب و غریب تربیت شد که به اشتباه معتقد بودند او بیماری قلبی دارد. به همین دلیل تصمیم می‌گیرند که آملی را به مدرسه نفرستند و در خانه به او درس بدهند. آملی برای اینکه با تنهایی‌اش کنار بیاید تخیلش را روز به روز بیشتر تقویت می‌کند و صاحب شخصیتی دوست‌داشتنی اما غیرمتعارف می‌شود.
آملی شش ساله است که مادرش از دنیا می‌رود اما به شیوه‌ای عجیب و غریب. در حقیقت یک توریست کانادایی که قصد خودکشی داشته خودش را از کلیسای نتردام به پایین پرتاب می‌کند و روی مادر آملی می‌افتد و می‌میرد.
پدرش بیش از پیش از جامعه کنار می‌گیرد و خلاصه آملی وقتی ۱۸ ساله می‌شود به‌عنوان پیشخدمت در یک کافه کار می‌کند و آپارتمانی هم برای خودش اجاره می‌کند. روزی در گوشه‌ای از آپارتمان جعبه‌ای پیدا می‌کند که متعلق به پسری است که سال‌ها پیش در این خانه زندگی می‌کرده. آملی تصمیم می‌گیرد جعبه را به پسر برساند و اگر این کار خوشحالش کرد بقیه‌ی عمرش را صرف خوشحال کردن آدم‌ها کند.
همه‌ی این‌هایی که تعریف کردیم نیم ساعت اول فیلم است. اگر از جهان‌های فانتزی و قصه‌ها خوشتان می‌آید دیدن «آملی» برایتان عیشی خواهد بود. فیلمی که یادمان می‌اندازد همه‌ی زندگی می‌تواند شبیه یک قصه باشد و اصلا اگر این‌طوری نگاهش کنیم همه چیز راحت‌تر پیش می‌رود.
جالب اینکه ژیل ژاکوب رئیس وقت کن فیلم را در جشنواره نپذیرفت چون به نظرش جالب نبود. با این حال رسانه‌های فرانسوی و هم مخاطبان جدی سینما که فیلمهای هنری دوست داشتند و هم مخاطبان جریان اصلی از دیدن فیلم لذت بردند.
