عکسی از کسوف که اینشتین را مشهور کرد
مدتهاست که فکر میکنیم گرانش، همان چیزی است که نیوتن تعریف کرده بود؛ نیرویی کششی که اجسام جرممند مانند ستارهها و سیارهها را به سمت یکدیگر میکشد و باعث می‌شود آن‌ها در یک مدار قرار بگیرند. اما بیش از یک قرن پیش این نظریه توسط آلبرت اینشتین فیزیک‌دان معروف آلمانی رد شد.
نظریه‌ی نسبیت عام آلبرت اینشتین در سال ۱۹۱۵ مطرح شد که طی آن، فیزیک‌دان آلمانی معتقد بود گرانش یک نیروی کششی بین اجسام جرممند نیست، بلکه تاثیر این اجرام روی فضای اطراف‌شان است که باعث خمیدگی آن می‌شود. این نظریه کاملا مخالف آن تعریفی بود که نیوتن مطرح کرده بود مبنی براینکه گرانش باعث نگه‌داشته شدن اجرام در یک مدار دور هم می‌شود.
اگر اینشتین ایده‌ی درستی داشت، نور هم باید نزدیک به اجسام جرممند مانند خورشید انحنا پیدا می‌کرد. در سال ۱۹۱۹، به خاطر مشکلاتی از بابت جنگ جهانی و درگیری شدید آلمان در آن جنگ، اینشتین موفق به اثبات این نظریه نشد و انجام این کار را بر عهده‌ی دو کیهان‌شناس انگلیسی محول کرد، در حالی که دو کشور در جبهه‌ی مقابل می‌جنگیدند!
دو کیهان‌شناس تصمیم گرفتند نظریه‌ی اینشتین را با تصویربرداری از یک خورشید گرفتگی کامل اثبات کنند. در نتیجه دو تلسکوپ بسیار قدرتمند را در دو نقطه‌ی گوناگون قرار دادند و از خورشید و ستاره‌های اطراف آن قبل و بعد از خورشید گرفتگی عکاسی کردند. با مقایسه‌ی محل قرارگیری ستاره‌های پشت خورشید قبل و بعد از خورشید گرفتگی، دو کیهان‌شناس متوجه شدند محل ظاهری ستارهها در جریان خورشید گرفتگی تغییر کرد.
در نتیجه‌ی همین بررسی بود که ادعای اینشتین اثبات شد و بار دیگر تعریفی بنیادی از گرانش و نیروی گرانشی و تاثیر آن روی فضا مطرح شد. پس از این، نظریه‌ی نسبیت عام اینشتین بارها و بارها با موفقیت به اثبات رسید اما وقایعی که در آن روز اتفاق افتاد باعث شد اینشتین یک شبه نه تنها به یک فیزیک‌دان معروف بلکه به یک فرد مشهور بین‌المللی تبدیل شد.
