ویترین مغازه‌های یاکوزا یکی از لذت‌های کوچک زندگی هستند
به نخستین شبیه‌ساز پیاده‌روی جهان خوش آمدید. سری یاکوزا با تعاریف مختلفی شناخته می‌شود. سری دارای نبردی استخوان‌شکن است، داستان‌های گسترده و با جزئیاتی دارد و تعدادی از بهترین مأموریت‌های جانبی در تاریخ بازی‌های ویدئویی را دارا است. بااین‌حال هر بار که به سراغ این بازی‌ها می‌روم دوست دارم کاری را پیش از هر چیز دیگری انجام دهم: قدم زدن در دنیای بازی خصوصاً در زاویه دید اول‌شخص، البته اگر ممکن باشد. من جای به خصوصی نمی‌روم و معمولاً بی‌هدف در بازی پرسه می‌زنم تا حال و هوای دنیای بازی را درک کنم و ببینم در آنجا چه خبر است. این سری الان نزدیک دو دهه قدمت دارد و هر بازی تابه‌حال در سه لوکیشن جریان داشته است: کاموروچو، سوتنبوری و یوکوهاما
اکثر این بازی‌ها همچنین در سالی که بازی عرضه شده است قرار داشته‌اند پس هر بار که یک بازی جدید عرضه می‌شود انگار فصل تعطیلات است و شما به خانه بازگشته‌اید: شما این مکان را می‌شناسید اما با اینکه فقط یک یا دو سال از خانه دور بوده‌اید تغییراتی صورت‌گرفته‌اند. با رفتن به سراغ آخرین عنوان در فرنچایز The Man Who Erased His Name من دیدم که آن فروشگاه بزرگ در نزدیکی اولین HQ بازی هنوز همان جاست اما نودل فروشی پایین خیابان به یک کافه تبدیل شده است. از طرف دیگر دفتر مرموزی که همیشه بسته بود و تعدادی اسکوتر جلویش پارک بود هنوز سر جایش هست. شما این دفتر را به یاد می‌آورید زیرا هر بار که از کلاب خارج شده و می‌خواهید به رستوران بروید آن را می‌بینید. پیرزنی که در خیابان سیگار می‌فروخت نیز هنوز در بازی حضور دارد اما از زمانی که سالن سینمای بزرگ نوسازی شد همه چیز در محل گویی کمی آرام‌تر به نظر می‌رسد. مهم‌تر از همه: همه انگار کمی متفاوت‌تر از قبل لباس می‌پوشند.
من هیچ سری دیگری را نمی‌شناسم که حس برگشتن به خانه را در من القا کند. من این جهان را می‌شناسم، بله فاصله میان عرضه عناوین به این مسئله کمک می‌کند من احتمالاً با لوس سانتوس آشنایی خیلی بیشتری داشتم اگر راکستار هرچند سال یکبار جی تی ای را منتشر می‌کرد اما آنچه که شهرهای یاکوزا را از باقی متمایز می‌کند، منحصربه‌فرد بودن یک‌به‌یک آنها است. من تمامی این ساختمان‌ها و ویترین‌ها را به‌خاطر می‌آورم زیرا همه‌شان منحصر‌به‌فردند. من ۹۸% مطمئنم که هیچ ساختمانی در یاکوزا کاملاً کپی و پیست شده نیست. شما شاید در نمای ساختمان یا درها شباهت ببینید اما طراحی کلی و نمای ویترین‌ها همگی با هم فرق دارند. اگر در محله‌ای پر از میخانه قدم بزنید می‌بینید که هر مکان تابلو، برند و منوی خودش را دارد.
این شاخصه از دیدگاه نوآوری خیلی جالب است و نشان می‌دهد تیم سازنده در طول سال‌ها به انجام آن علاقه داشته و وفادار مانده است. تا این شهرهای گسترده را به ظرافت‌های نمایه‌ای طراحی تجاری تبدیل کند. من دوست دارم تصور کنم که هنرمندان Ryu Ga Gotoku Studio هر دوازده ماه یکبار در زیر نور چراغ‌مطالعه مشغول نقاشی هر ویترین هستند. آن دست از هنرمندانی که من همواره تحسین‌گر آنها بوده‌ام. این مسئله از نظر ساخت جهان بازی نیز تأمل‌برانگیز است. وقتی هر ساختمان ظاهری متفاوت دارد و حس دنباله داری بین هر دنباله در سری وجود دارد این مغازه‌ها و دفاتر و آپارتمان‌ها به‌تدریج جان می‌گیرند. آن پیاده‌روی که من پیش‌ازاین به آن اشاره کردم واقعاً حس بازگشت به خانه را دارد زیرا شهرهای یاکوزا مثل راهروهای بازی‌های ویدئویی نیستند. آنها فوق‌العاده واقعیت‌گرا و با جزئیات هستند تا جایی که این حس را به شما می‌دهند که برای تعطیلات به ژاپن سفرکرده‌اید.
در ادامه من ثمرهٔ قدم‌زدن‌هایم در سری یاکوزا را با شما اشتراک می‌گذارم که با عکس‌گرفتن از مغازه‌ها، دفاتر و ساختمان‌های مختلفی که از جلوی آنها رد می‌شوم گردآوری کرده‌ام.
منبع: Aftermath
