سوپر ماریو سی ساله شد

بازی فوق العاده زیبایی بود.
یادمه یه موقعی روزی ۱بار ماریو و تموم میکردم.
اینقدر راه مخفی یاد گرفته بودم که تو ۱-۲ ساعت به آخر بازی می رسیدم 🙂

yadesh bekheyr

یادش بخیر .. خاطراتم دوباره زنده شد 🙁

این قدر خاطره دارم از این میکرو که یه کتاب میشه باهاش نوشت یادش بخیر تابستونا آدابتورش داغ میکرد لحیمش میسوخت بدو بدو با یکی از بچه های همسایه میرفتیم درستش میکردیم سوپر ماریو مرحله آخرش لامصب سخت بود یه مسیر را اشتباه میرفتی دوباره تکرار میشد عاشق اون قارچ ها و راههای مخفیش بودم اگر همین الان بازی کنم همش را بلدم………..:)
تا ۶ ۷ سال پیش هم میکروم را داشتم و کارم میکرد یادمه به جای درس خوندن برای کنکور باهاش هرزگاهی بازی میکردم ولی بعد مامانم انداختش دور 🙁

من فکر کنم رکورد دار اولین خریدار این کنسول و این بازی در ایران هستم سال ۱۳۷۰ بابام رفته بود مالزی و ازش قول گرفته بودم برایم آتاری بیاره ولی گویا خیلی وقت بود که نسل آتاری اونجا منقرض شده بود و میکرو جایگزین شده بود تا ۳ سال هم بازی هاشو از دبی میخریدیم تقریبا از اواخر ۱۳۷۲ این کنسول در ایران وارد شد.
بازی خیلی قشنگی بود هنوز اون کنسول و بازی هاشو دارم همسرم میگه وصل کن تا پسرمان بازی کنه ولی من ترجیح میدم یه کنسول به روز هر چند گرون بخرم که بازی کنه ولی اینو ندم چون خاطرات کودکیم را دوست دارم نمیخوام خراب بشه

بچه ها یادش بخیر من ۳۱ سال سن دارم تو بچگی آرزو داشتم اینو بازی کنم اما چون پول نداشتم فقط میرفتم تو کلوپ نگاه میکردم به اونایی که داشتن بازی میکردن یادش بخیر بغضم میگیره وقتی یادم میاد تو کف بازی کردنش موندم .

من فک کنم ۵ یا ۶ سالم بود که بازی می کردمش…
اون زمان بزرگترین لذت زندگیم تموم کردن این بازی بود…
الان هنوزم از این دستگاه ها و بازی ها هست یا نه؟
خیلی دوست دارم برای تجدید خاطره یکی بخرم…
با این خبر اصلا منو بردین یه دنیای دیگه…