سیکاریو!
در واپسین روزهای سال 2015، طرفدار سینما بودن، راحتتر از هر زمان دیگری شده. دیگر لازم نیست برای دانلود فیلمهای محبوبات کلی مشقت بکشی یا منتظر بمانی فیلمفروش محله در چند مرحله فیلمها را با کیفیتهای مختلف بیاورد تا در نهایت نسخهی باب میلات را پیدا کنی. کافی است عضو چند سایت معتبر باشی تا دقیقه به دقیقه در جریان برنامهی عرضهی فیلمها آنهم با کیفیتهای مختلف قرار بگیری. هروقت هم کیفیت مورد نظر فیلم محبوبات عرضه شد، همان سایتهای معتبر که اکثرشان به کانالهای تلگرام مجهز شدهاند، خبر میدهند که بیا و فیلمات را دانلود کن و به تماشایاش بشین. تمام این مواردی که به آنها اشاره کردیم، باعث شده مفهوم «ژانر سینمایی» پررنگتر از هر زمان دیگری بشود. حالا میتوانی ژانر خاص و باب میلات را داشته باشی و مجبور نیستی به هر فیلمی که روی DVD تکثیر شد، تن بدهی. از دوست و آشنا هم بپرسی، هرکسی برای خودش یک ژانر شخصی دارد. ژانری که فیلمهایاش را دنبال میکند و حتی بدش نمیآید نقدی هم بر آنها داشته باشد.
ژانر شخصی من «اکشن» است؛ اما نه هر مدل اکشنی. من اکشنی را میپسندم که ریشههای رئالیسم به ظریفترین شکل ممکن در آن رعایت شده باشد. پس همین اول کار نیم دو جین از فیلمهایی که برمبنای ابر قهرمانهای دنیاهای «مارول» و DC ساخته شدهاند از لیستام خط میخورد. فیلمهای شلوغ پلوغی که فقط با هدف پردهی سینماهای آیمکس ساخته شدهاند تا حجم جزییات و شلوغکاری را توی صورت مخاطب بکوبند هم زیر مجموعههای ژانر محبوب من نیستند. فیلمهایی مثل همین «ترمیناتور» آخری یا «اسپکتر». البته از «مکس دیوانه: جادهی خشم»، فاکتور بگیرید!
همانطور که گفتم من اکشنهای تروتمیز و با قاعده را دوست دارم. آن اکشنهایی که شخصیتهای قصه برای هر حرکتشان فکر میکنند، بالا و پایین دارند، میشکنند و در نهایت هم مثل هر آدم معمولی، مرتکب اشتباه میشوند. بگذارید مثال بزنم: فیلمهای مثل «ارتباط فرانسوی» (The French Connection)، «رونین» (Ronin) و «مخمصه» (Heat). اینها نمادهای ژانر شخصی من هستند و بدترین اتفاق ممکن این است که در سه چهار سال گذشته جای فیلمهایی از این دست در صنعت سینما حسابی خالی بوده.
وقتی فیلم The Man from U.N.C.L.E، جدیدترین ساختهی «گای ریچی» را دیدم، یک جورهایی مطمئن شدم که دیگر نباید خیلی منتظر فیلمهایی از جنس ژانر محبوبام باشم. نه اینکه فیلم بد باشد. اتفاقا کلی هم از جاسوسبازی گای ریچی خوشام آمد. تصورم بر این بود که ذائقهی گیشه تغییر کرده و دیگر جایی برای پیرمردها نیست! حداقل در امسالی که سال «هیتمنِ» فاجعه و American Ultra شیر تو شیر بود. اما درست وسط اینهمه ناامیدی که مدام پیش خودم میگفتم قرار نیست در 2015 حتی یک فیلم از ژانر محبوبام ببینم، دربارهی «سیکاریو» (Sicario) چیزهایی به گوشام خورد. فیلم را «دنی ویلنو» ساخته بود و همین میتوانست امیدبخش باشد. ویلنو همانی بود که با «ویران شده» (Incendies) منتقدان سینما را تحت تاثیر قرار داده بود و «زندانیان»اش (Prisoners) هم حسابی به مذاق سینما دوستان خوش آمده بود. دو دل بودم؛ اما تصمیم گرفتم دنبال اطلاعات فیلم نروم تا قصه و ماجراهایاش برایام لوث نشود. کلی هم منتظر ماندم تا کانال تلگرام خبر از عرضهی بهترین کیفیت سیکاریو بدهد. شبانه فیلم را دانلود کردم و همان شب هم به تماشایاش نشستم. میدانم که خیلی از شما هم مثل من دوست ندارید حتی یک خط از قصهی فیلمهای کار درست برایتان رو بشود. برای همین هم از فیلم و اینکه قرار است چه بلایی سرتان بیاورد، هیچ نمیگویم.
فقط اگر از سینما دوستانی هستید که برای خودشان ژانر شخصی دارند و از قضا ژانرشان اکشن آن هم از جنس رئالیستیاش است؛ سیکاریو فیلم شماست و برای شما ساخته شده. «سیکاریو» در مکزیک یعنی «آدمکش»!
همه راجع به فیلم گفتند و من راجع به شما می گم: قلم بسیار روان و خوبی دارید، موفق باشید!
خب من چندوقتی از سینما دور بودم اما اگه فیلم محبوب شما Heat باشه و این فیلم رو به نوعی به اون منصوب میکنید احتمالا دیدنیه! چون Heat و بویژه دو شخصیت اصلی اش و باز بویژه تر! شخصیت مک کالی با بازی دنیرو شخصیت آرمانی من هستن!
فیلم عالی بود.ساده و روان.عادلانه راجب هرچیزی قضاوت کرده بود.
سلام..متن جالبی بود ولی متاسفانه مثل همیشه بی اعتنایی یا بهتر بی احترامی به بقیه سلیقه ها اینجا دیده شد که در این مورد میشه به بقیه ژانرها اشاره کرد..این که فیلم سیکاریو یه اکشن رئال بود توش شکی نیس ولی اکشن های فانتزی هم کم فیلمایی نیستن..درسته که بلاک باستر هستنو گیشه رو هدف گرفتن ولی هزاران هزار مخاطب رو به سینما میکشن..جالب اینجاس که شما اسپکتر رو که سعی شده در نهایت واقع بینی ساخته شده رو کنار میزنید ولی مد مکس رو با اون جلوه های عظیمش قبول دارید(خداییش خودم طرفدارشم)…در نهایت اینکه ژانر موردعلاقه شما بسیار قابل احترام هست ولی امیدواریم سعی بشه در اینده با تخریب علاقه دیگران اونا رو بسمت علاقه خودمون نکشیم…با تشکر
سلام
کاملا درست میگید..
سلام فرشید عزیز. اگر دقت کنی این متن در قالب یادداشت تنظیم شده و ابدا قرار نیست نظر یک منتقد سینمایی اونهم با توجه به سلایق عمومی و کهن الگوهای رایج باشه. در تمام قسمتهای متن هم تلاش کردم این موضوع رو گوشزد کنم که هرچیزی که میخونید نظر شخصی بنده هست و میتونید حتی با یک کلمش موافق نباشید. من ژانرهای دیگر رو بهطور کل زیر سوال نبردم، بلکه خیلی ساده و سردستی گفتم که ژانرهای محبوب من نیستند. در این نوشته هیچ تخریبی صورت نگرفته و برای اطمینان شما هم که شده لازم دونستم این چند خط رو بنویسم.
فیلم زیبایی بود ولی من بیشتر فیلم های تاریخی رو دوست دارم لطفا اگه فیلم های تاریخی قشنگی که تازه اومده میشناسید به من معرفی کنید
سلام
فیلم خوبی بود، داستان خوب پیش رفت،
اما جاش برولین که محبوب منه مثل همیشه نبود
اما فیلم عالی بود..
ببینید حتما….
ارزش دیدن داره، ندیدید، ببینید
عجیبه داشتم میدیدم فیلم رو یعنی اخرای فیلم بودم که یباره این یاداشت رو دیدم
فیلم خوبیه
منم قبول دارم تو این ۳ سال اخیر فیلمای باب میلم به ۵ تا هم نمیرسن
قلم متقاوت و بسیار خوبی دارین
یکی از ویژگی هایی که digikala mag رو از بقیه متمایز میکنه هم همین متفاوت بودنه!
فوق العادست!!!
به همه دوستان پیشنهاد میکنم ببینید این فیلم رو!
داستان قوی، بازی قوی
میبخشید زبان مکزیک اسپانیایی میباشد
با سلام
ابتدا عرض کنم سیکاریو ریشه عبری داره و اسم اولین گروه تروریستی دنیا در سرزمین اورشلیم هستش که بعد از اشغال اورشلیم بدست رومیان جهت مبارزه با اونها این گروه بوجود اومد.
اما در مورد فیلم باید گفت که فیلم بسیار خوبی بود داستان زیبا تدوین جالب بازی خوب و…. همه از مشخصه های فیلم بودش .اما حقیقتا من انتظار زیادی از ویلنو نداشتم چون بعد از فیلم enemy ازش مایوس شده بودم منتهی با دیدن این فیلم باز دنیس ویلنو رو مثل اول مثل لحظه ای که فیلم Polytechnique رو ازش دیدم دوست دارم!!!!
میبینمش چون فقط میخوام یه فیلم دیگه از امیلی بلانت ببینم همین
البته تلفظ درست سیکارو هست.
فیلم سیکاریو از لحاظ داستان فوق العاده بود ولی از لحاظ اکشن مخصوصا قسمت اخر که به تونل حمله میکنن ضعیف بود
از سبک نوشتن نویسندگان دیجیکالا بسیار بسیار ممنون هستم و اینکه بنده با خواندن مقالات اینجا بسیار لذت می برم فقط مقاله های خارج از اخبار رو بیشتر کنید چون اخبار همه جا پوشش داده میشه فلان گوشی آمد و اینا (که البته خودتون هم به این مساله به خوبی واقف هستید و هر خبری رو نمی زارید)
تو این که سیکارو فیلم خوبی بود ک حرفی نیست مخصوصا پایان تلخش ب فکر وا میداره ولی the man from u.n.c.l.eهم خیلی قشنگ بود تو این بل بشو فیلم های بدرد نخور.. هم کمدی جالبی داشت هم فضا سازی جالبی از زمان بعد از جنگ جهانی دوم داشت ..
متنون عالی بود بیشتر درباره سینما مقاله بزارید نظر بدین
مرسی
اره فیلم مردی از انکل هم خیلی خوب بود، فضاسازی و بعضی جاها فیلمبرداری جدید و خوب و طنز خوب و… .
این فیلمم که تعریفش رو زیاد شنیده بودم حتما خوب.
داستان فیلم جذاب و بازی بازیگرها فوق العاده زیباست.دیدن این فیلم به شدت توصیه میشه.
یک پست جدا گذاشتید فقط برای یک فیلم ! غیر DC و Marvel! حتما باید دید این فیلم رو، البته من تریلرش رو دیده بودم به خودم گفته بودم فیلم جالبی خواهد بود!
فیلم هیتمن از لحاظ داستان درسته خیلی قوی نبود و انصافا بعضی جاها لوس بود.
ولی از لحاظ اکشن خیلی خوب ساخته شده بود.
خیلی نامنصفانس بگیم فاجعه بود.
از نظر اکشن هم داغون بود با بقیه فیلم ها مقایسه کنی میفهمی که از نظر جلوه های ویژه و اکشن هیچی نیست
من فقط تونستم ده دقیقه ی اول فیلم هیتمن رو تحمل کنم.
از نظر من هیتمن واقعا فاجعس ولی خب مشخصه ک نظر همه با من یکی نیس. اینو فروش این فیلم میگه.
ب نظر من بیشتر معیار های شخصیه که از فیلم یه فاجعه یا یه فیلم قابل ستایش میسازه
و صد البته که تاثیر عوامل خود فیلم روی نظر مخاطب غیر قابل انکاره
راستش فیلمش خوش ساخت بود، فضا سازی و ایناش هم خوب بود.
من فقط ته فیلم پیش خودم گفتم که چی؟! خوب این همه رو نشون داد که چی بشه!؟
اصلا چی می خواست بگه؟ من خودم مخالف این قضیه ام که فیلم ها حتما باید یک پیام داشته باشند، ولی معتقدم که حداقل باید یک حرفی برای گفتن داشته باشند، وگرنه میشن یک فیلم ضعیف. مثلا شاید لازم نباشه بهمون بگن که فلان کار بده یا اگه فلان کار رو بکنی فلان میشه، ولی لااقل بگن که فلان چیز اینطوریه، یا این بود قضیه ی فلان یا … .
نمی دونم چطوری منظورم رو برسونم، ولی ته قلبم یک چیزی از فیلم کم بود، با تمام نکات مثبتی که داشت. شاید هم این دلیلی بشه که توی مراسم ها و جشنواره های معتبرتر، کمتر اسم این فیلم بگوشمون بخوره.
اتفاقا یکی از جاهایی از فیلم که خییییییییلی باهاش حال کردم همین قسمت آخرش بود
خداییش خیلی خوب و حرفه ای تموم شد
کافیه تو طول فیلم حواست کاملا به فیلم باشه………
من به جد پیشنهاد میکنم شما کلا فیلمای کریستوفر نولان رو هم نبین. اصلا مناسب روحیتون نیست
یک کلام بی نظیر بود
عجب فیلم باحالی بود…
ته فیلم ینی همین
عاشقشم
ی بار کمشو دیدم ی بار DVDSCR ی بار Web-dl سه بار بلوری دفع ی اخر هم همین امروز دیدم عالیه حرف نداره