سازنده‌ی Angry Birds بیش از ۲۰۰ نفر از کارمندان‌اش را اخراج کرد
شرکت بازی‌سازی Rovio، که به‌خاطر ساخت مجموعه بازی‌های Angry Birds شهرت دارد، اخیرا ۲۱۳ نفر از کارمندان‌اش را اخراج کرده. البته چند ماه پیش این شرکت، خبر از کم کردن نیروی کار خود داده و گفته بود که احتمالا ۲۶۰ نفر از اعضای این استودیوی بازی‌سازی را اخراج خواهد کرد.
روندی که شرکت‌های Rovio ،Halfbrick یا حتی همین Konami یا Activision خودمان پیش گرفته‌اند، آینده‌ی خوبی را برای صنعت بازی‌های ویدیویی پیش‌بینی نمی‌کنند.
مشکل از این جا شروع می‌شود که شرکت بازی‌سازی Rovio، این اخراج‌ها را در راستای تمرکز بیشتر روی بخش‌های تجاری خود انجام داده است. یعنی احتمالا کسانی که اخراج شده‌اند، بازی‌ساز بوده‌اند.
چنین اتفاقی یک ماه پیش هم در شرکت بازی‌سازی Halfbrick Studios افتاد. این شرکت که با بازی Fruit Ninja به شهرت رسیده است، ماه گذشته تعداد زیادی از طراحان بازی خود را اخراج کرد.
این طور که به‌نظر می‌رسد، روند شرکت‌های بازی‌سازی به سمت درآمدزایی بیشتر در حال حرکت است. این موضوع که شرکت‌های بازی‌سازی، طراحان خود را اخراج و سمت آن‌ها را به دیگر افراد استودیو محول می‌کنند، موضوعی قابل تامل و بسیار جدی است. بزرگ‌ترین نقش را در ساخت و توسعه‌ی یک بازی، طراحان آن ایفا می‌کنند؛ اینکه طراحان یک استودیوی بازی‌سازی را حذف کنیم، طبیعتا ساخت محصولات کاملا تجاری را در پی دارد.
یک بازی ویدیویی، حتی از نوع موبایلی‌اش، در شاخه‌ی هنر جای می‌گیرد. با این حال میبینیم که بسیاری از استودیوهای بازی‌سازی، تنها به جنبه‌ی تجاری ساخت یک بازی می‌اندیشند. کار به جایی رسیده است که بازی‌های بزرگی مثل Destiny، تنها با این هدف ساخته شده‌اند که بازی‌کننده را درگیر و مجبور به خرج کردن کنند. اخیرا روان‌شناس‌ها هم به صنعت بازی‌های ویدیویی ورود کرده‌اند. آن‌ها وظیفه‌ی طراحان را بر عهده می‌گیرند و روندی را طراحی می‌کنند که بازی‌کننده را مجبور به پرداخت پول در بازی کند؛ اما در عین حال حس رضایت‌مندی را هم به آن‌ها القا کند.
روندی که شرکت‌های Rovio ،Halfbrick یا حتی همین اواخر Konami یا Activision پیش گرفته‌اند، آینده‌ی خوبی را برای صنعت بازی‌های ویدیویی رقم نمی‌زنند.
منبع: GamSpot
کاملاً با نظر شما موافق هستم. متاسفانه کیفیت داره فدای پول میشه. این مشکل فقط در صنعت بازی سازی نیست بلکه در صنعت فیلم، موسیقی و حتی در صنایع غذایی، خودروسازی ، الکترونیک و … کاملاً محسوس است.
یعنی همه دنبال این هستند که یک محصول بی کیفیت و ارزان را به خورد مردم بدهند و درآمد کلانی به دست بیاورند و برای جلب رضایت مشتری از تکنیک های روانشناسی و تبلیغات استفاده می کنند.
واقعا متاسفم همه چی توی دنیا داره به همین سمت میره.
یه نگاه اجمالی اگه به دور و برتون بندازین میبینین که غالبا مباحث حول مسایل کسب و کاری و مدیریت و اقتصادیه حتی شرکتای کوچیک هم اولویتشون شده همین شرکتای بزرگ هم که همه میبینیم چه اتفاقاتی داره براشون میفته.
هنرمندا، طراحا و تکنسینای دیروز جاشون رو به روانشناسا و مدیرا و بازاریابا میدن.