خاطره فوتبالی تعریف کنید، گوشی آنر برنده شوید!

بازی‌برگشت‌ایران‌و‌قطر‌مقدماتی‌جامجهانی‌۲۰۰۶ وقتی‌ایران‌گل‌سوم‌رو‌ زد داشتم‌سیب کال میخوردم که از خوشحالی متوجه‌نشدم ۲سانت چاقو رفته توی دستم که بعدش‌کار‌به‌بیمارستان‌وجراحی رسید

موقع بازی ایران و استرالیا من کلاس پنجم بودم واقعا بازی خوبی بود ما از پشت شیشه داشتیم تلوزیون نگاه میکردیم که مدیر تلوزیون برای ما آورد بیرون واقعا بازی خوبی بود بازی اون موقع کجا بازیای الان بچه های تیم ملی کجا اون موقع همه با غیرت بازی میکردن
مدرسه فرهنگ بابلسر

اون موقع ما تلویزیون رنگی نداشتیم همه رفتیم خونه عموم که تلویزیون رنگی داشت . وقتی گل دوم زده شد تمام بچه ها ی کوچیک تو پرت میکردیم تو آسمون ???? دور همی خیلی خوبی بودی قدیما

سلام
بازی ایران و استرالیا من راهنمایی بودم و مدرسمون ساعت ۱ تعطیل میشد منم که عاشق فوتبال بودم بازیم ساعت ۱۲/۵ شروع میشد از صبح هر ترفندی بلد بودم به کار بستم مدرسه نرم نشد و به زور مادرم و تا مدرسه منو مشایعت کرد ، از زنگ اول دنبال یه راهی بودم که برم نشد و تصمیم گرفتم از دیوار برم ف زنگ آخر از معلم اجازه گرفتم که برم دستشویی و یواشکی از دیوار مدرسه رفتم رسیدم خونه ۵ دقیقه مونده بود بازی شروع بشه مادرم گفت چرا زود اومدی گفتم مدرسه تعطیل شد به خاطر فوتبال ، اینقدر هیجان داشت این مسابقه که یادم رفته بود کیف و کتابم تو مدرسه جامونده ، بازی دو دو بود و وقت اضافه تو اون هیجان یه لحظه یه ضربه وحشتناک به پس گردنم خورد که با کله رفتم تو میز تلویزیون مادرم بود داد زد ذلیل شده حالا از مدرسه فرار میکنی ناظمتون با کیفت دم دره رفتم دم در یه چک مشتی ام از ناظممون خوردم ، گفت فردا بیای مدرسه پوستتو میکنم که یه دفعه دیدم همه ریختن تو کوچه وشادی و جشن بعد از ۲۰ سال سلام جام جهانی ،بماند فرداش چه بلایی سرم اومد ولی شیرین ترین اتفاق فوتبالی عمرم بود
.
بازی ایران نیجریه جام جهانی ۲۰۱۴ سرباز دوره آموزشی بودم.
بازی به وقت ایران دیروقت بود و توی تایم خاموشی برگزار میشد.
گروهان ما هم ۲ تا آسایشگاه داشت ولی فقط یکی از اونا تلویزیون داشت!!!
یک سری از بچه ها هم پایه بازی نبودن
از یه طرف هم حسابی از افسر نگهبان حساب می بردن
فوتبالیا جمع شدیم یک آسایشگاه
باقی رو فرستادیم طرف دیگه
70 نفری بودیم که داشتیم بازی رو می دیدیم
همه جمع شده بودن جلو تلویزیون(۲۱ اینچی)
4-۵ تا تشک کف زمین پهن بود
هر تخت ۵-۶ نفر نشسته بودن(۲ تا تخت شکست)
نکته قشنگش این بود که صدا از کسی در نمیومد که ۲ تا دلیل داشت
هم افسرنگهبان خبر میشد
هم باعث میشد بقیه صدای گزارش بازی رو نشنون

شبهای قشنگی بود… شبهای آخر آموزشی…
خرداد ۹۳
مرا۰۱
گروهان ۱۰۱
بازم بگم از خاطراتم:)

سلام.بازی ایران و آرژانتین یجورایی انگاری بازی مرگ و زندگی برای خانواده ما بود ما برای تمام موقعیت هایی که برای ایران از دست می رفت افسوس میخوردیم.تو اون زمان تنها دلخوشی تمام گرفتاریامون تقابل ایران با یکی از بهترین تیمهای جهان بود.لحظه به لحظه امیدوارتر مسابقه را ادامه میدادیم فقط به امید زدن یک گل غرور آفرین…تمام موقعیت های نصفه و نیمه تیم ما داشت یکی یکی از دست میرفت…داور واقعا صحنه های اصطلاحا ۵۰.۵۰رو به اونا میداد…محو کردن مسی و کنترل این بازیکن توسط بچه های ایران به ما امید میداد واقعا ما بازکنان باهوش و متعصبی داشتیم و همه تلاش اونا رو دیدیم.بابام خیلی دعا میکرد اون باوضو گرفتن نشست پای مسابقه و بین دو نیمه مجددا وضو گرفت و عمل قرآن خواندن و دعا کردن برای برد تیم ملی رو بجا اورد.هرکاری واسه بردتیم ملی ماانجام میدادیم واقعا تو دلامون از ائمه و امامان کمک میگرفتیم…بچه های واقعا اواخر بازی داشتن کم میاوردن تا اینکه رسیدیم صحنه ای که مسی باحرکتی که استادشه به تیم ما گل زد ومثل روز روشن بود که دیگه نهایت شانس فوتبالیه ک آرژانتین داره و تیم ما از اون محرومه…تک به تک ما پای تلویزیون بلند میشدیم خیلی ناامید و گرفته…اما به موقعیت هایی که ایجاد و میکردن و تلاش بچه ها افتخار کردیم و به همه تاکید میکردیم ک با آبرو بازی کردیم…..یاعلی

سلام .
این خاطره ای که خدمت شما میخوام بازگو کنم برمیپرده به بازی ایران و استرالیا ، البته در ان زمان من بچه بودم و چیز زیاد خاصی یادم نمیاد اما پدرم تعریف میکنه که کل فو و فامیل دور هم نشسته بودنو من هم به عنوان بچه ای حالا چند ساله در اون مجلس بازیگوشی میکردم (گودزیلای زمان خودم بودم) و تو اون استرس بازی کلا همه مبهوت بازی بودن و مانی که گل دوم ایران زده شد نمی دونم از کجا بی خبر شوهر خاله من جو گیر شد منو با خوشحالی انداخت هوا دفعه اول که به سلامت میگذره دفعه دوم که من را به هوا میندازه آنچنان هم به سلامت به زمین برنمیگردم چون محکم به سقف میخورم و کلا رد منو تو سقف جا میگذاره .
اینم یکی از خاطرات من (االبته زیاد خاطره من هم نمیشه چون من چیزی یادم نمیاد ، بابام برام تعریف کرده ) بود .

سلام
من سال ۲۰۰۴ احتمالا خیلی کوچیک بودم و سر از فوتبال در نمی آوردم
اما در سال ۲۰۱۴ ماجرا کلا عوض شد
من بزرگ شده بودم و این طبیعی ه که هر پسری در دوران جوانی و طلایی طرفدار تیم ورزشی مخصوصا فوتبال سرزمینش باشه
خوب یادمه موقعی که فوتبال ایران شروع شد تازه لپ تاپ و روشن کرده بودم و سایت دیجی کالا رو چک میکردم
نیمه اول که تمام شد من یک سبر پر از محصول دیجی کالا خریده بودم
واقعا محصولات خوبی بود ، توصیه میکنم شما هم ست ۲۴ عددی پیچ گوشتی و بخرید حتما
در آستانه نیمه دوم چون حرارت دیدن محصولات دیجی کالا زیاد بود تخمه آوردم و شروع کردم به تخمه شکستن و دیدن محصولات مرغوب و همراه با کیفیت ویژه دیجی کالا
در نهایت اتمام بازی و متوجه نشدم چون اصلا تلوزیونی نداشتیم اون زمانا، یک رادیو بود که اونم فقط ساعت ۲ تا ۳ اخبار میگفت
با تشکر

بازی ایران اسپانیا واییی وقتی که از بیرون اومدم خونه پیرهن مودر اوردم صدای شنیدم گفت گل برای سعید منم دیگه جیغ و هورا کشیدم فقط زیر پوش تنم بود تا خود سر کوچمون دویدم انقدر ذوق داشتم گفت خدایا شکر بعد اومدم خونه بابام گفت گل آفساید بود بد بعد یه پس گردنی خوردم چون میگفت مراعات همسایه ها کن بعد اون بازی خیلی حیف شد کاشکی گل در ست بودو من پسی میخوردم—-خاطره دیگه سر گل ایران به مراکش سامان که رفت توپو بوس کرد بابام گفت این توپ گل نمیشه همون صفر صفر میشه بازی منو داداشم گفتیم این گل میشه بعد بابا گفت حالا اگه گل نشد بیستومن از هفتگی دوتاتون کم میکنم اگه گل شد بیستمن به هفتگی اضافه ماهم گفتیم باشه قبول بعد سامان گل زد هم از برد تیم ملی خوشحال شدیم و هم بیستومن گیرمون اومد????????????????????????????

خاطره برد ایران مقابل کره_همه رفیقامون تو خونه جمع شده بودیم،اونقدر جو هیجانی بود که کسی حرفی نمیزد.گل اولی که زدیم همه پریدند هوا_گل دومی که زدیم همه وسایل های اتاق رو پرت میکردند هوا و گل سومی رو یکی از رفاقامون رو هی مینداختیم هوا.ایران گل چهارمی که زددیگه کل محله صداشون بالا رفته بود،همه داد میزند(گللل)بازی که تموم شد دیگه از شادی رنگی به مردم نمونده بود.همه بیصبرانه منتظر سوت پایان بازی بودند_همین که بازی تموم شد همه از پشت تلوزیون ایرانو تشویق میکردند(به خاطر شادی خیلی زیاد)اون روز یه عکس یادگاری گرفتیم و ظاهرش کردیم که هنوزم اونو دارم و بعضی وقتا خاطرمو زنده میکنم

تو باغ با پسر خالم اتیش بازی میکردیم که صورتم با دمپایی ابری که اتیش گرفته بود سوخت وقتی رسیدم خونه همه همسایه ها و خانوادم تو حیاط داشتن فوتبالو میدیدن که من زهرشون کردم????????

بیشتر افرادی که عاشق فوتبال و مستطیل سبز شدند، علاقشون به این ورزش از یک تورنمنت بزرگ شروع شده من هم از این قاعده مستثنی نیستم فوتبال رو از سال ۱۹۹۷ دنبال میکردم ولی با دیدن بازی های جام جهانی ۱۹۹۸ عاشق فوتبال شدم و بین این همه کشور صاحب سبک فوتبال ایتالیا را به عنوان تیم محبوبم انتخاب کردم با پالیوکا، برگومی، مالدینی، آلبرتینی، پسوتو، دل پیرو، ویری، نستا، اینزاگی، کاناوارو و روبرتو باجو به رهبری چزاره مالدینی، با کلمبیا کارلوس والدرما ، رومانی گئرگی هاجی، کرواسی شوکر، هلند اوورماس، برگکمپ، فیلیپ کوکو با رهبری گاس هیدینک با اون سیبیل های معروفش، برزیل با ریوالدو، روماریو، رونالدو، روبرتو کارلوس و ببتو ، انگلستان با اوون و بکهام گل زیبای اوون به آرژانتین رو هیچ وقت فراموش نمیکنم ، آرژانتین با زانتی، سیمئونه و باتی گل و سیمئونه چجوری باعث شد بکهام از بازی اخراج بشه ، دانمارک با برادران لادروپ و اشمایکل ، شیلی با مارچلو سالاس و ایوان زامورانو ، آلمان پا به سن گذاشته با بیرهوف، کلینزمن، کپکه گه در نهایت ۳-۰ مغلوب کرواسی شدند در مرحله یک چهارم نهایی ، پاراگوئه با چیلاورت و در نهایت فرانسه با بارتز، پتیت ، ژورکائف، زیدان ، آنری چه زود ۱۹ سال گذشت انگار همین دیروز بود با ضربه سر حمید استیلی به امریکا از جا پریدیم با شوت مهدوی کیا نمیدونستیم به چه نحوی باید خوشحالی خودمون رو ابراز کنیم هدفم این بودی یادی کرده باشم از گذشته و بچه های سایت طرفداری رو به حال و هوایی که آن روزها بر فوتبال دنیا حاکم بود ببرم به امید دیدن بازی های جذاب و تماشایی همراه با رعایت اصول جوانمردانه در جام جهانی ۲۰۱۸

بچه کوچیک خونه بودن یک عذابه.یه درده.یادمه بازی ایران استرالیا همه جمع شده بودن بازیو ببینن.منم عاشق فوتبال.اما شاید باورتون نشه من تو صف نونوایی بودم.با گریه مسیر نونوایی رو رفتم اما با حوشحالی و خنده از نونوایی برگشتم.شانس من اونروز روز تعطیلیه مجاز نونوایی محلمون بود و مجبور بودم کلی راه برم واسه ننوایی.خداروشکر کارگرای نونوایی رادیو داشتن نتیجه بازیو از رادیو شنیدم.موقع برگشت فکر کنم از خوشحالی تا خونه پرواز کردم .