آیا هواوی تهدیدی برای امنیت ملی آمریکا است؟
شرکت هواوی در حال حاضر در برابر آمریکا، بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، بخش عمده اروپا و ژاپن قرار گرفته است. برخی از این کشورها که در زمینه‌ی اشراف اطلاعاتی ابرقدرت محسوب می‌شوند، می‌گویند به دلیل ارتباط هواوی با ارتش چین و نگرانی‌های امنیتی، آن‌ها نمی‌خواهند تجهیزات مخابراتی این شرکت در کشورهای آن‌ها فعالیت داشته باشد.
به گفته‌ی آن‌ها، هواوی برای چینی‌ها جاسوسی می‌کند و با استفاده از محصولات این شرکت، امنیت ملی به خطر می‌افتد. اما در این میان یک مشکل وجود دارد. بعد از چند سال بررسی‌های دولت‌ها و بررسی دقیق سخت‌افزارهای ساخت هواوی، هنوز مدرک روشنی دال بر اثبات این اتهام ارائه نشده است. اگرچه بنیان‌گذار هواوی افسر ارشد ارتش آزادی‌بخش خلق بوده و حالا هم دولت چین تا حد زیادی بر این شرکت سرمایه‌گذاری می‌کند، اما هیچ مدرک روشنی در رابطه با جاسوسی کردن هواوی به دست نیامده است. در همین حین، از آنجایی که هواوی نمی‌تواند عدم وجود چیزی را ثابت کند، فقط می‌تواند به کشورها اجازه دهد که سخت‌افزارهایش را به دقت بررسی کنند و در این بررسی‌ها، به غیر از ایرادات امنیتی پراکنده و نه‌چندان مهم، هیچ مدرک موثقی پیدا نشده است.
مسئله‌ی بغرنج این جدل هم همین است؛ همه می‌دانند که هواوی در حال حاضر برای دولت چین جاسوسی نمی‌کند، زیرا ارائه‌ی فقط یک مدرک موثق، عواقب وخیمی برای این شرکت دارد. اما در همین حین، کسی با قاطعیت نمی‌تواند بگوید که در آینده، هواوی دست به انجام چنین کاری نمی‌زند.
بدترین سناریو ممکن این است که شرکت‌های مخابراتی از تجهیزات هواوی در تمام بخش‌های شبکه خود استفاده کنند. در همین زمینه باید خاطرنشان کنیم که تجهیزات مخابراتی هواوی ارزان هستند، کیفیت بالایی دارند و برای توسعه زیرساخت‌های ۵G بسیاری از شرکت‌ها به بهره‌گیری از آن‌ها روی می‌آورند. اما سال‌ها بعد، چین با سوءاستفاده از یک حفره مخفی، شاید بخواهد اسرار کشورها و شرکت‌ها را به سرقت ببرد. در چنین لحظه‌ای، دیگر کار از کار گذشته است و اپراتورهای مخابراتی هم به‌راحتی نمی‌توانند تمام روترها و سوئیچ‌های موردنظر را از شبکه حذف کنند.
اپراتورهای مخابراتی به همان اندازه‌ای که به هواوی نیاز دارند، هواوی هم به همان میزان به این شرکت‌ها نیاز دارد. اما شرکت‌های مخابراتی فعال در آمریکای شمالی و اروپا روزبه‌روز تحت فشار بیشتری از جانب دولت‌هایشان قرار می‌گیرند. واقعیت این است اگرچه از دیدگاه آمریکایی‌ها و دیگر کشورها، تجهیزات ساخت چین به‌صورت بالقوه تهدیدی برای امنیت ملی هستند، اما نباید فراموش کنیم که از دیدگاه چینی‌ها، تجهیزات مخابراتی ساخت آمریکا و دیگر کشورها به‌صورت بالقوه تهدیدی امنیتی محسوب می‌شوند. همانطور که آمریکایی‌ها و کانادایی‌ها به دلیل احتمال انجام جاسوسی در مثلاً ۱۰ سال دیگر، تمایلی به استفاده از تجهیزات مخابراتی هواوی و ZTE ندارند، مطمئناً چینی‌ها، روس‌ها و بسیاری از کشورهای دیگر هم نمی‌خواهند از تجهیزات مخابراتی HPE یا سیسکو استفاده کنند.
به همین خاطر کمپانی‌ها باید دست به انتخاب بزنند؛ آیا دشمنی که شما می‌شناسید بهتر از دشمنی است که اطلاعات زیادی در مورد او ندارید؟
مبارزه دولت آمریکا با شرکت‌های مخابراتی چینی تازگی ندارد و مثلاً در سال ۲۰۱۲، کمیته اطلاعات مجلس آمریکا گزارشی منتشر کرد که علاوه بر ممنوعیت استفاده از تجهیزات مخابراتی هواوی و ZTE، باید فروش گوشی‌های ساخت آن‌ها هم در آمریکا ممنوع شود. اما در این گزارش مفصل، جای خالی مدارک موثق به‌شدت احساس می‌شد.
در این گزارش به یک روتر اشاره شد که «در نیمه‌های شب روشن می‌شود و حجم عظیمی از داده‌ها را مستقیماً به چین ارسال می‌کند.» اما علی‌رغم درخواست هواوی برای ارسال مدارک روشن مبنی بر اثبات این اتهامات، دولت آمریکا هنوز چنین کاری انجام نداده است. چند روز قبل، دولت آمریکا اعلام کرد که برای اثبات «سوءاستفاده دولت چین از شرکت هواوی» نیازی به ارائه‌ی مدرک نمی‌بیند.
با وجود اینکه در کشور چین یک حکومت مستبد بر سر کار است، اما مقامات این کشور می‌گویند هیچ قانونی در این کشور وجود ندارد که کمپانی‌ها را ملزم به جاسوسی کند. البته غربی‌ها هم در جواب می‌گویند یک دولت خودکامه، برای انجام یا عدم انجام کاری به قانون نیازی ندارد.
نکته‌ی طعنه‌آمیز این موضوع اینجاست که آمریکا، بریتانیا-و به تازگی استرالیا-قانون‌هایی را وضع کرده‌اند که شرکت‌ها را ملزم به ارائه‌ی داده‌های کاربران می‌کند یا آن‌ها را ناچار می‌کند که Backdoor (در پشتی) را در سیستم خود تعبیه کنند. بعد از اینکه افشاگری‌های ادوارد اسنودن از حجم عظیم جاسوسی آمریکا پرده برداشت، چین هم در عوض تصمیم گرفت تجهیزات آمریکایی موجود در شبکه‌ها و سیستم‌های خود را حذف کند. البته چین خیلی راحت این کار را انجام داد، زیر از لحاظ تکنولوژی‌ها و تجهیزات بومی هیچ مشکلی ندارد و ترجیح می‌دهد تا جای ممکن از وسایل ساخت خود استفاده کند.
اما دیگر کشورها این‌قدر خوش‌شانس نیستند و برای خرید تجهیزات تکنولوژی، بین دو غول جاسوسی گیر افتاده‌اند. دولت‌های غربی ترجیح می‌دهند که از تکنولوژی‌های آمریکایی استفاده کنند زیرا حداقل قوانین زیادی در راستای محدودیت دولت در زمینه‌ی تجسس از شهروندان وضع کرده‌اند. اما دیگر کشورهای دنیا، یا به تکنولوژی چینی‌ها اعتماد می‌کنند یا اصلاً در خطر افتادن داده‌های شهروندانشان اهمیت چندانی برای آن‌ها ندارد.
هر نوع تکنولوژی به‌صورت بالقوه تهدیدی برای امنیت ملی است. به همین خاطر در این زمینه یک انتخاب ایده‌آل وجود ندارد و کشورها با سبک‌سنگین‌کردن مزایا و معایب، باید بین بد و بدتر دست به انتخاب بزنند.
بیشتر بخوانید: هواوی در سال ۲۰۱۹؛ با تمام قوا به پیش
منبع: Tech Crunch
